واضح آرشیو وب فارسی:کسب و کار: مشاور اقتصادی رئیس جمهوری و امکان سرمایه گذاری مستقیم خارجی را از گشایش های بالقوه در نتیجه لغو تحریم ها می داند که می توان از آن برای حل چالش های اقتصادی بهره برداری کرد. به شکل طبیعـی پس از لغو تحریم ها، امکـان تامین مالی از طریق فاینانس فراهم می شود. چنین امکانی می تواند سهولت و کاهش هزینه های مبادلاتی را به دنبال داشتـه باشد. ضمن اینکه گام مهمی برای بازگشت به رویه های صحیح و اقتصاد شفاف به جای رویه های ناصحیح و غیرشفاف محسوب می شود. مسعود نیلی در این زمینه می گوید: علاقه سرمایه گذاران خارجی به فعالیت در ایران با توجه به روندی که این روزها در زمینه سفر هیات های خارجی شاهد هستیم، نشانه خوبی برای فراهم آمدن امکان جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی محسوب می شود. اما پرسش مهم این است که در فضای به شدت رقابتی منطقه، آیا سرمایه گذار خارجی حاضر است در کشوری که مشکلات کسب وکار دارد، سرمایه گذاری کند؟ در چه زمینه هایی مزیت داریم که می توانیم سرمایه را به جای اینکه به امارات و قطر برود به ایران جذب کنیم؟ برای تحقق 5درصد از رشد اقتصادی 8 درصدی که عمده هدف دولت کنونی برای سال های آتی است، به گفته معاون اول رئیس جمهوری به 800هزار میلیارد تومان سرمایه گذاری نیاز است که در کل اگر بخواهیم میزان هر یک از بخش های مختلف کشور را از آن به دست آوریم، سهم بانک ها 187 هزار میلیارد تومان، سهم بازار سرمایه 89 هزار میلیارد تومان و سهم طرح های عمرانی دولت 70 هزار میلیارد تومان است و در مجموع 280 هزار میلیارد تومان یعنی حدود 80 میلیارد دلار در این بخش کسری وجود دارد که به گفته این مقام مسئول باید آن را از طریق سرمایه گذاری خارجی تامین کرد. در مجموع 145 هیات تجاری، اقتصادی و سرمایه گذاری با سه هزار و 763 نفر از 48 کشور در 9 ماهه نخست امسال به ایران سفر کرده اند که 71 هیات آن با 2 هزار و 640 نفر از قاره های اروپا و آمریکا، 41 هیات آن با 702 نفر از آسیا و اقیانوسیه و 34 هیات آن با 421 نفر آنها از کشورهای عربی و آفریقایی بوده اند. محمود دودانگه، پژوهشگر اقتصادی: توسعه تجاری با پیگیری روابط تجاری توسعه تجاری یک اصل پذیرفته شده در اقتصاد همه کشورهاست که باید به صورت جدی به آن پرداخته و زمینه های سرمایه گذاری در آن دنبال شود. متاسفانه این اتفاق در کشور بعد از اینکه از سوی کشورهای دیگر مورد تحریم قرار گرفتیم کم رنگ شد و بسیاری از تجار و بازرگانان علاقه مندی تجاری خود برای استفاده از ظرفیت های تجاری را به دلیل محدودیت های مختلف از دست دادند. پس از به سرانجام رسیدن مذاکرات در چارچوب برجام و امضای توافقنامه های آن، فضای مثبت با رویکرد مثبتی در تجار و بازرگانان ایجاد شد و هیات های تجاری، ایران را انتخاب کردند و عملا انگیزه آنها برای بهره برداری از بازار بزرگ ایران و ظرفیت های تجاری آن زیاد شد. اما مساله ای که باید به طور جدی به آن توجه داشت این است که توسعه سرمایه گذاری نیازمند الزامات، زمینه ها و فرآیندهای مختلف است و نمی توان بلافاصله به دنبال اثر فوری آن بود. هیات های تجاری و مذاکره کنندگان که به کشور می آیند معمولا به دنبال پیدا کردن شرکای تجاری خود و مهیا کردن شرایط تجاری هستند برای همین شاید سال ها طول بکشد که شرایط واقعی و اتفاق عملیاتی تجاری بیفتد. بنابراین لازم است که این روابط پیگیری شود تا بتوان از منافع آن استفاده کرد. رضا حمزه لو، رئیس کمیسیون نفت و گاز و انرژی خانه اقتصاد ایران: تمرکز سرمایه گذاری انتقال تکنولوژی باشد حضور کشورهای خارجی در کشور چه از نظر اقتصادی و چه از نظر سیاسی به تقویت کشور کمک خواهد کرد اما درباره هیات هایی که به کشور در طی این مدت آمده اند، باید گفت که حضور و ورود اینها به کشور در حد مذاکرات بوده نه یک قرارداد و تعهد تجاری و هنوز تبدیل به عمل نشده است بلکه تا اجرایی شدن برجام و رفع تحریم ها نیاز به زمان خواهد داشت. در بسیاری بخش ها مثل صنعت خودرو، فولاد و... مذاکراتی صورت گرفته اما برای سرمایه گذاری در آنها نیاز به زمان وجود دارد. باید شرایط و بستر سرمایه گذاری در کشور مهیا شود و حتما سرمایه گذاری خارجی در کشور توام با به کارگیری نیروی داخلی برای رفع رکود و بحران بیکاری باشد. بنابراین با توجه به اینکه سرمایه گذاری به دو فاز عمده تصمیم گیری های اولیه، قراردادها و مذاکرات نهایی تقسیم می شود بیش از هر چیز به زمان نیاز دارد به ویژه زمانی که بحث سرمایه گذاری در پروژه ها و بخش های زمان بر مثل نفت، گاز و انرژی باشد. در مورد اهمیت سرمایه گذاری خارجی بین منابع مالی ای که سرمایه گذار خارجی به کشور وارد می کنند با فاینانس تفاوت آشکاری وجود دارد. در مورد اول سرمایه گذار خارجی هیچگونه تعهدی از کسی بابت پولی که به همراه می آورد، نمی گیرد در حالی که فاینانس یا تامین مالی خارجی وامی است که از خارج به کشور وارد می شود و باید با نرخ و شرایط تعیین شده آن را رعایت و آن را بازپرداخت کرد. گرفتن وام از خارج به شرطی که محتاطانه باشد، کار درستی است وگرنه با توجه به اینکه این کار هزینه منابع سال های آینده از قبل است، هرگونه خطایی که در برآوردهای عادی در آن صورت گیرد، هم بازپرداخت این منابع را مشکل می کند و هم در منابع سال آینده نقصان ایجاد خواهد کرد. از طرف دیگر فایناس باید صرفا در پروژه هایی باشد که به صورت خودگردان درآمد ارزی ایجاد کند و خود بتواند وام گرفته شده را پرداخت کند. در رابطه با بحث سرمایه گذاری خارجی هم چند نکته قابل توجه است. اول اینکه سرمایه گذاری در پروژه هایی باشد که از قبل هم در داخل برای آن اقداماتی شده باشد. دوم اینکه بازار هدف محصولات سرمایه گذاری تنها داخل کشور نباشد و هدف آن کشورهای دیگر چون کشورهای منطقه باشد.باید سعی کنیم به دنبال ایجاد بازار هدف در خارج از کشور باشیم. از طرفی مزیت های نسبی سرمایه گذاری را شناسایی کنیم و در آخر اینکه تمرکز سرمایه گذاری باید بر انتقال تکنولوژی به کشور باشد. سید کاظم دوست حسینی، استاد دانشگاه: اولویت سرمایه گذاری در ایجاد و توسعه روابط تجاری راه شروع روابط تجاری همین مذاکراتی است که بین کشور ما با کشورهای دیگر فراهم شده است. تحریم کشور در چند سال گذشته هم برای ما و هم برای سایر کشورهای مقابل که خواستار روابط تجاری با ایران بودند، مانع ایجاد کرده بود. تا این مرحله ورود هیات هایی که به کشور وارد شده اند، تنها در حد مذاکره بوده و فعلا دستاوردی برای ما یا آن کشورها نداشته است اما در کل برای شروع، خوب عمل شده است. آنچه که در رابطه با این هیات ها و ورود آنها مهم است توجه به چند نکته است: 1. دعوت و پذیرش هیات ها باید یک متولی خاص داشته باشد مثلا در حال حاضر سازمان های موازی چون اتاق بازرگانی، سازمان توسعه تجارت، سازمان سرمایه گذاری و کمک های مردمی، وزارت خارجه و... این کار را برعهده دارند، و طرف های تجاری معرفی شده به این هیات ها محدود به اشخاصی هستند که هر یک از این سازمان های داخلی می شناسند یا مد نظر دارند، که لزوما مناسب ترین طرف تجاری نیستند. این در حالی است که می شد در تعامل با این سرمایه گذاران فضای گسترده تری را دید و افرادی به مراتب بیشتر، مناسب تر و مهم تر را معرفی کرد. 2. دوم بحث مطالعه است. مثلا افرادی که به عنوان رایزن بازرگانی و اقتصادی برای گسترش روابط تجاری به کشورها اعزام می شوند مورد مطالعه و بررسی کافی اولیه قرار نمی گیرند؛ در صورتی که لازم است بازار های هدف کشور و مزیت تجاری هر کشور و کشورهایی که برای گسترش روابط تجاری با ایران علاقه مند هستند، شناسایی شوند. 3. موضوع دیگر این است که بدانیم ما بیش از آنکه نیاز به مبادله کالای تجاری در روابط تجاری داشته باشیم، نیازمند سرمایه گذاری بلندمدت هستیم.
جمعه ، ۱۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: کسب و کار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 31]