واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: «حامد جرفی» از نخستین دولتمردان شهید جمهوری اسلامی است که در جنگ تحمیلی بخشدار هویزه بود و در روز 17 دی ماه سال 59 به شهادت رسید. به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)حامد جرفی در سال 1332 در هویزه متولد شد و تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان را در سوسنگرد گذراند. مردم شهر هویزه او را خوب می شناختند. بعد از آنکه دیپلم گرفت، در رشته ادبیات انگلیسی و فرانسه در دانشکده زبان های خارجه اهواز پذیرفته شد. (در آن زمان رشته های ادبیات انگلیسی و فرانسه باهم تدریس می شد). دکتر احمد جرفی، برادر حامد در خاطرات خود از برادرش می گوید: شاگرد انقلابی و ممتاز کلاس بود و مدام اعلامیه های امام (ره) را پخش می کرد و همیشه با علمای مجاهد اهواز در ارتباط بود و به مکتب قرآن می رفت. در آن سال ها حامد جرفی از جمله نیروهای مبارز دانشگاه بود. در «منطقه لشکر» اهواز خانه ای گرفته بود و در آنجا اعلامیه های امام را تکثیر می کرد. دوستان بسیاری هم داشت که یکی از آنها استاد دانشکده پزشکی، دکتر «جان کوپر» بود که رابطه دوستانه ای با حامد داشت؛ هر چند مسلمان نبود. کوپر استاد روانشناسی بود و از ترجمه نهج البلاغه حامد خیلی خوشش آمده بود و می گفت که حضرت علی (ع) روانشناس بزرگی است. رفتار حامد به اندازه ای بر روی این استاد غیرمسلمان تاثیر گذاشته بود که در نهایت مسلمان شد و حتی با شهید جرفی همخانه شد تا آداب اسلام را بهتر بشناسد. دکتر کوپر بعدها اسلام شناس برجسته ای شد و یک مرکز اسلامی نیز در لندن تاسیس کرد. حامد مدتی را در شرکت های اقماری صنعت نفت مشغول به کار شد و در شرکت خارجی «پارسونز» در ایران چند نفر دیگر را مسلمان کرد. حامد پس از مدتی به حوزه علمیه رفت و مشغول به تحصیل علوم انسانی شد و اصول کافی و کتاب های شهید مطهری را ترجمه کرد و گاهی هم شعارهای انقلابی با مضامین قرآنی می ساخت. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عنوان مترجم امام فعالیت می کرد، مخصوصا در مصاحبه های رسانه های فرانسوی با امام از جمله روزنامه مشهور «لوموند». حامد که خود عرب تبار بود، به چهار زبان عربی، انگلیسی، فرانسه و فارسی مسلط بود. در سال های منتهی به پیروزی انقلاب، رژیم ستمشاهی برای حامد حکم اعدام صحرایی صادر کرده بود. به این معنی که مزدوران شاه هرجا که او را دیدند می توانند او را بکشند، به همین دلیل همیشه با لباس مبدل رفت و آمد می کرد و خانه ما همیشه تحت نظر بود و یکبار هم من را که در آن زمان دانشجوی پزشکی بودم، گرفتند. حامد در مسجد اباعبدالله الحسین (ع) فعالیت می کرد و در زیرزمین خانه مکانی را حفر کرده بود و کتابها و اعلامیه ها را در آنجا پنهان می کرد. دوران سربازی را در مسجدسلیمان گذراند و تدریس هم کرد. انقلاب که پیروز شد در دبیرستان دکتر فاطمی اهواز به تدریس ادامه داد و عضو فعال انجمن اسلامی بود. مردم هویزه طوماری نوشتند و او را خواستند، او نیز کار در شرکت نفت را رها کرد و بخشدار هویزه شد. هم بخشدار بود و هم در دبیرستان «ابن سینا»ی هویزه به عنوان معلم دینی، قرآن و انگلیسی تدریس می کرد. قبل از جنگ ازدواج کرد و استاندار وقت و مسئولان استان در مراسم عروسی اش که بسیار ساده بود، شرکت کردند. با هجوم دشمن به خوزستان، اوضاع بحرانی شد و هویزه که تا مرز فاصله ای ندارد، آماج حمله دشمن قرار گرفت و بخشدار هویزه که فرمانده هم شده بود، در بسیج عشایر فعالیت می کرد و در تشکیل گروه های عشایری برای مقابله با دشمن نقش مهمی داشت. آموزش های رزمی و چریکی می داد و خودش هم با یک «توپ 106 » به سمت دشمن شلیک می کرد. ما در آن زمان پشت بام خانه می خوابیدیم و گاهی عراقی ها و نفوذی ها را می دیدیم که شبانه وارد هویزه می شوند. حامد هم توسط دشمن شناسایی شده بود و رادیو عراق مرتب نام او را اعلام می کرد. حامد همیشه می گفت: "حکومت حضرت مهدی (عج) از انقلاب ما می گذرد و انقلاب ما نیاز به خون دارد." او عاشق شهادت بود. قبل از جنگ به سختی بیمار شده بود و تب شدیدی داشت و به یاد دارم که به سختی گریه می کرد. از او پرسیدم چرا گریه می کنی؟ گفت که دوست ندارم در بستر بمیرم و از خدا می خواهم که فرقم مانند خضرت علی (ع) شکافته شود و به شهادت برسم. درگیری های متعددی با ضدانقلاب و نیروهای دشمن داشت. در یکی از درگیری ها به همراه شهید سیدحسین علم الهدی در «چهارراه آبادان» در اهواز به سختی با ضدانقلاب که قصد ترور آنها را داشتند به صورت تن به تن و مسلحانه درگیر شدند و شدت و سرعت عمل این دو شهید موجب فرار ضدانقلاب شد. عراقی ها نیز او را شناخته بودند و می دانستند که مرکز فرماندهی در هویزه، بخشداری این شهر است. دشمن نیز بخشداری را به توپ بست و حامد همانگونه که آرزو داشت، فرقش شکافت و مدتی را به حالت کما فرو رفت. او را به تهران اعزام کردند و پس از دو ماه، در روز 17 دی ماه سال 59 و همزمان با جهاد سیدحسین علم الهدی، بال پرواز گشود و پیکرش را در قطعه 24 بهشت زهرا (س) تهران به خاک سپردند. مقام معظم رهبری نیز که در آن زمان نماینده امام در شورای عالی دفاع بودند در نماز جمعه آن هفته از شهید حامد جرفی و شهید سیدحسین علم الهدی یاد کردند."
پنجشنبه ، ۱۷دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 9]