واضح آرشیو وب فارسی:19دی آنلاین: به تازگی منابع هندی اعلام کردند براساس توافق انجام شده بین دو کشور در سال های گذشته، بدهی 6.5 میلیارد دلاری هند به ایران به روپیه تبدیل خواهد شد و برای واردات به عنوان پشتوانه چاپ ریال از سوی بانک مرکزی ایران، در بانک های هندی نگهداری خواهد شد.روزنامه وقایع اتفاقیه با اشاره به این خبر آورده است: اتفاقاتی که در جریان این توافق افتاده، مانند فیلم های سینمای بالیوود هند ظاهراً اغراق آمیز است اما در واقعیت این اتفاق در شش ماهه اول سال 2013 «یعنی در ماه های آخر دولت محمود احمدی نژاد» رخ داده است. ایران و هند توافق کردند تمام طلب های نفتی عقب افتاده ایران به روپیه پرداخت شود؛ طلب های ایران که به 6.5 میلیارد دلار می رسد، در حساب شرکت ملی نفت ایران نزد بانک های هندی سپرده گذاری خواهد شد. از سال 2013، پالایشگاه های هندی 45 درصد پول نفت ایران را به روپیه نزد بانک «یو سی او» سپرده گذاری کرده اند و مابقی طلب را پس از مسدودشدن کانال های پرداخت نزد خود نگاه داشته اند. با این وجود، با احتساب سود پنج درصد در بانک های هند در مدت سه سال، حدود نیم میلیارد دلار «معادل دو هزارمیلیارد تومان» از ناحیه نگه داشتن پول ایران سود به جیب بانک های هندی رفته است و این در حالی است که در سال های 90 به بعد، حجم بالای برنج هندی و منسوجات تایلندی و هندی بی کیفیت در ازای پول نفت به ایران وارد شد! این اتفاق در حالی رخ می دهد که بخشی از این پول به دلیل سرمایه گذاری در هندوستان، مشمول مالیات می شود و شاید همه آن نیز به ایران بازنگردد؛ البته این شکل از غارت درآمد نفتی کشور تا پیش از این کم سابقه نبوده و در دولت قبل ایران بارهاو بارها با کشورهایی مانند چین و هندوستان در مقابل فروش نفت، کالاهای بی کیفیت وارد کرده و یا پول های نفتی خود را تا مدتی در اختیار این کشورها و گاهی در بانک های آنها نگهداری کرده است. درباره تهاتر و مبادله کالا به کالا در دولت قبل با هند و چین و علل و کیفیت آن، با دو کارشناس گفت وگو کردیم که در ادامه می خوانید: هنوز می خواهند به جای دلار نفتی کالای بنجل بگیریم مسعود دانشمند، عضو هیأت رئیسه اتاق بازرگانی: در ماجرایی که به تازگی درباره 6,5 میلیارد دیگر از درآمدهای نفتی ایران در اواخر دولت قبل مطرح شده، باید نکاتی را از تاریخ یادآوری کرد؛ در دو سال آخر دولت احمدی نژاد، قطع نامه ای در شورای امنیت تصویب شد که به ایران اجازه می داد فقط از سه کشور کره، چین و هند، در مقابل فروش نفت، کالاهای ساخت این کشورها از سوی ایران خریداری شود که البته در میان این کشورها، کره ای ها خوش قول بودند اما چینی ها و هندی ها با تأخیر بسیار و با سوء استفاده از شرایط حاد ایران در دوران تحریم های هسته ای، کالاهای بی کیفیت و بنجل خود را با تأخیر زمانی به ایران می دادند. رقم پول نفتی که به این شکل به این سه کشور فروخته شد و به نوعی مبادله کالا به کالا و تهاتر انجام شد، بنابر برخی محاسبات، نزدیک به 40 میلیارد دلار بود. در آن زمان به دلیل اینکه هندی ها به اندازه میزان واردات نفت خود از ایران، کالا نداشتند و چینی ها نیز فاقد کالاهای با کیفیت بودند، بخشی از این پول ها در بانک های آنان می ماند؛ درشرایطی که دولت قبل در سال های 91تا92 حدود 700هزار بشکه نفت می فروخت، احساس می کرد چاره ای جز تسلیم در برابر خواسته های برخی شرقی ها ندارد اما با لغو تحریم ها می توانیم پول های خود را بگیریم. شاید به همین دلیل بود که چینی ها از لغو تحریم ها و پیداشدن رقبای قوی اروپایی در بازار ایران چندان خوشحال نشدند. هنوز هند و چین از بازپرداخت پول ایران خودداری می کنند و دولت جدید نیز تاکنون خویشتنداری کرده است اما به هرحال ما انتظار داریم کسی راضی به واردات به جای دریافت دلارهای نفتی نشود. با اتصال نظام بانکی ایران به جهان، پول ها برمی گردد محسن بهرامی، عضو اتاق بازرگانی تهران: د رماجرای پول های بلوکه شده ایران در آسیا، قصه اندکی با ماجرای پول های بلوکه شده ایران در سایر نقاط تفاوت دارد. در زمانی که آمریکا اجازه داد تا ایران به ژاپن، چین، هند و کره نفت بفروشد، این شرط را گذاشت که نفت ایران فقط در مقابل اقلام ضروری مانند دارو و مواد غذایی فروخته شود. این دقیقاً مشابه برنامه تحریمی عراق دوره صدام یعنی «نفت در برابر غذا» بود. دولت قبل قصد داشت که به جز دارو و مواد غذایی، کالاهای دیگری وارد کند. آن کشورها نیز تصمیم گرفتند تا بخشی از نفت خود را از عراق بخرند و هم از سویی ایران قصد واردات کالاهایی که به درد مردم نمی خورد، نداشت. چین و هند نیز حاضر بودند تنها منسوجات و پوشاک و لوازم بی کیفیت را در صورت تمایل نداشتن ایران به واردات دارو و غذا، به ایران بدهند. در این شرایط دولت قبل چاره ای نداشت که به نگهداشتن بخشی از پول های خود در بانک های این کشورها رضایت دهد اما اکنون که در شرایط پسابرجام به سر می بریم و ماجرا متفاوت است. با این حال گمان نمی کنم این کشورها آن قدر لجباز باشند که بخواهند پول ایران را ندهند. البته درصورت پرداخت نکردن ایران می تواند به دادگاه های ذی صلاح بین المللی شکایت کند اما این نیز لازم نیست؛ چراکه مسأله اصلی این است که برای دریافت پول های بلوکه شده، باید لوله اتصال ایران به نظام پولی و بانکی جهانی وصل شود و تحریم سوئیفت بانک مرکزی برداشته شود. به طور طبیعی با رفع تحریم بانکی شرایط استرداد پول هایی که ایران از کشورهایی که به آنها قبلا تجارت داشته، فراهم خواهد شد.
چهارشنبه ، ۱۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: 19دی آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]