تبلیغات
تبلیغات متنی
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
دکتر علی پرند فوق تخصص جراحی پلاستیک
بهترین دکتر پروتز سینه در تهران
محبوبترینها
راهنمای انتخاب شرکت‌های معتبر باربری برای حمل مایعات در ایران
چگونه اینورتر های صنعتی را عیب یابی و تعمیر کنیم؟
جاهای دیدنی قشم در شب که نباید از دست بدهید
سیگنال سهام چیست؟ مزایا و معایب استفاده از سیگنال خرید و فروش سهم
کاغذ دیواری از کجا بخرم؟ راهنمای جامع خرید کاغذ دیواری با کیفیت و قیمت مناسب
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
بهترین ماساژورهای برقی برای دیسک کمر در بازار ایران
آفریقای جنوبی چگونه کشوری است؟
بهترین فروشگاه اینترنتی خرید کتاب زبان آلمانی: پیک زبان
با این روش ساده، فروش خود را چند برابر کنید (تست‌شده و 100٪ عملی)
خصوصیات نگین و سنگ های قیمتی از نگاه اسلام
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1868944981
عاقبت کوچ سفرای یکی دو کشور کوچک چه خواهد بود؟
واضح آرشیو وب فارسی:تابناک: عاقبت کوچ سفرای یکی دو کشور کوچک چه خواهد بود؟
پاسخ به تقاضای احساساتی دیپلمات‌های جوان عربستان علیه ایران به چند بیانیه ختم شده است. یکی دو کشور هم سفیرانشان را فراخوانده‌اند. برخی حتی بیانیه هم نداده‌اند. مثلاً عمان. تاریخ را اگر ورق بزنیم، بهتر می توانیم این بازی احساسی را تفسیر کنیم.....
کد خبر: ۵۵۸۶۳۵
تاریخ انتشار: ۱۴ دی ۱۳۹۴ - ۲۰:۳۷ - 04 January 2016
مدیران دیپلماسی عربستان با تلاش‌هایی احساسی در پی راضی کردن برخی از کشورهایند تا در رابطه دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران تجدید نظر کنند. اما با گذشت زمان و فروکش کردن عصبانیت‌ها، اتفاقات دیگری خواهد افتاد. همان گونه که در گذشته هم چنین شده است.
به گزارش «تابناک» اولین بار پس از ماجرای فتوای امام (ره) بر ارتداد سلمان رشدی بود که تعدادی از سفرای خارجی رخت سفر از تهران را به تن کردند. در سال 1367 تعدادی از کشورهای اروپایی در واکنش به این ماجرا سفرا و کاردارهایشان را از تهران فرا خوانده و جمهوری اسلامی نیز در واکنش به این تصمیمات روابط خود با اروپا را کاهش داد. اما با توجه به عدم پافشاری انگلستان بر ماجرای سلمان رشدی، علیرغم عدم عذرخواهی علنی از ایران، روابط دیپلماتیک پس از چند ماه از سر گرفته شد.
اما در دهه 70 نیز پس از آرای جنجالی دادگاه میکونوس آلمان، اروپائیان ساز سفر کوک کردند و در آغاز آلمان ها از ایران رفتند. در ادامه دیگر اعضای اتحادیه اروپا نیز در حمایت از اقدام ایران، تهران را ترک کردند. در پاسخ به تصمیم اتحادیه اروپا، ایران نیز ضمن رد ادعاهای بیاساس دادگاه آلمانی، سفیران خود را از کشورهای عضو این اتحادیه فرا خواند. مقامات کشورمان در همان زمان پیش بینی می کردند که سفرای کشورهای اروپایی منفعلانه به ایران بازخواهند گشت. به طوری که رهبر معظم انقلاب در این ارتباط در حضور معلمان فرمودند: «خودشان رفتهاند، خودشان هم برمیگردند. ديدند كه رفتنشان هيچ اهميتى ندارد. اينها میخواهند برگردند، مانعى ندارد؛ اما در رفتن سفراى ايران به كشورهاى آنها، هيچ عجلهاى نبايد بشود.»
اروپائیان در این کوچ نیز نتوانستند ایران را از مواضع خود دور کنند. در نهایت با چراغ سبز رهبری، اروپائیان سفرایشان را به ایران فرستادند. نکته جالب نیز در این بود که با توجه به نقش آلمان در این ماجرا، سفیر این کشور آخرین سفیری بود که اجازه ورود به ایران را یافته و با وساطت و همراهی سفیر فرانسه و پس از 10 ماه وارد تهران شد.
اما این بار کوچ احساسی نه از اروپا، که از همین نزدیکی آغاز شده است. در نگاه کوتاه مدت شاید این قطع روابط را بتوان یک مسئله و معضل دانست. اما وقتی در مقیاس کلان به ماجرا نظری بیافکنیم، همواره کاهش و افزایش روابط دیپلماتیک به عنوان ابزاری برای اجرای سیاست خارجی وجود داشته و امری طبیعی است. البته نمی توان منکر برخی هزینه های جزئی مانند تداخل در پیگیری امور روزمره شهروندان ایرانی مقیم کشورهای دیگر شد، اما در نمونه های پیشین نیز به خوبی مشاهده شده است که گاهی قطع رابطه کردن، نه تنها کشور را به عقب نمی راند، بلکه باعث می شود تا پافشاری کشورها در تصمیمات و سیاستهایشان به تصویر کشیده شود.
بر اساس این گزارش، نمونه موفق این پافشاری بر اعتقادات از طرف ایران، در قبال اروپاییها به خوبی پاسخ داد. درست زمانی که انگلستان سفیرش را در اقدامی داوطلبانه در پی حمله نیروهای خودسر به آن در پاییز 1390 از ایران فراخواند، هیچ یک از کشورهای اروپایی به اقدام انگلستان لبیک نگفتند. چراکه به خوبی می دانستند که باید پس از چندین ماه، و با تحمل برخی زیانهای تجاری و سیاسی مجددا راه تهران را در پیش بگیرند.
شاید به همین دلیل است که سیاست مداران غربی از هیلاری کلینتون گرفته تا مرکل، با انتقاد از افزایش تنشها در منطقه، خواستار تواضع و رفتار غیرعجولانه کشورها در قبال وقایع روزهای اخیر شده اند آنها که چوب این کوچها را خورده اند، به خوبی می دانند که نه عربستان توان حمایت مادام العمر از این کشورها را دارد، و نه خروج کشوری مانند سودان و بحرین آن هم در عصر بهبود رابطه ایران با غرب، اثر چشمگیری در معادلات سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران خواهد داشت.
با این وجود هنوز فضا به ظاهر ملتهب است و هیجانات سیاسی بیش از منطق بر رفتارها تاثیر می گذارد. هنوز شایعاتی مبنی بر کاهش روابط دیپلماتیک دیگر کشورها مانند سومالی نیز به گوش می رسد و اعراب جنجال خبری و مظلوم نمایی را رها نمی کنند. اما نباید فراموش کرد که تنش میان ایران و آل سعود چیز جدیدی نیست و این دو کشور با توجه به جایگاه خود در معادلات منطقه از سوریه گرفته تا یمن، به زودی مجبور به تعامل با همدیگر خواهند شد. بنابراین به نظر می رسدکه این کشورهای خرد هستند که بازنده اصلی این کوچ عجولانه خواهند بود.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تابناک]
[مشاهده در: www.tabnak.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]
-
سیاسی
پربازدیدترینها