محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1827685683
دیپلماسی لبخند یا خلع سلاح نرم؟ / خلع سلاح قدرت نرم انقلاب اسلامی
واضح آرشیو وب فارسی:زمان نیوز: محبوبیت جمهوری اسلامی بدون قدرت نرم و منابع آن، در حد جذابیت سیاستمداران کارنابلدی است که ادعای ژنرالی دارند اما تز رسمی شان واردات «مدیر» از خارج کشور است. آیا باید منتظر تضعیف بیشتر قدرت نرم جمهوری اسلامی در فضای جهانی باشیم؟ سیاست خارجی خلع سلاح تا کجا پیش خواهد رفت؟ آخرین باری که تلاش ها برای حل یک بحران بین المللی از مسیر غیرنظامی و دیپلماتیک نتیجه داد، کی بود؟ آیا کسی از موفقیت های احتمالی دولتی که با شعار «گفت وگو با جهان» روی کار آمد، خبر دارد؟روزنامه وطن امروز : اخبار و حوادث تلخ برای جامعه ایرانی انگار پایانی ندارد! سعودی ها آیت الله نمر را به جرم افساد فی الارض با شمشیر گردن زدند، صدای خانواده عدالتخواه 500 حاجی ایرانی شهید به هیچ کجا نرسید، زکزاکی در زندان است و حامیان انقلاب اسلامی بدون حمایت دیپلماتیک ایران روزگار می گذرانند، معلمان ایرانی در امارات در انتظار اجرای حکم حبس به سر می برند، جنگ یمن در آستانه یک سالگی است، تحریم های جدید یکی پس از دیگری وضع می شود و قتل برجام رسمیت یافته است، نفت بدون هراس از اقدام عاجل ایران در کانال 30 دلاری به سقوط ادامه می دهد و مردم خسته از بی عملی دولت، سفارت عربستان را هدف قرار می دهند تا شاید ذخایر استراتژیک قدرت ایران آزاد شود. فضای تعاملات بین المللی نیز به سمت «بازمهندسی جامعه ایرانی» تغییر کرده و دشمن متاسفانه به علت برخی موضع گیری های غلط سیاستمداران غربگرا از اعتراف به عطش تاثیرگذاری بر تحولات داخلی و انتخابات ما هیچ ترسی ندارد. «گروه بین المللی بحران» که پیش تر با هاشمی رفسنجانی در ایران دیدار داشت، در جدیدترین گزارش خود با تشریح فضای ایران و جایگاه روحانی در معادلات قدرت، با دخالت رسمی در امور داخلی کشورمان از آمریکا و اروپا خواست حسن روحانی را در تسریع فرآیند اصلاحات در ایران یاری کنند! جورج سوروس، عضو هیات امنای گروه بین المللی بحران است و نام شیمون پرز، رئیس پیشین رژیم صهیونیستی نیز در حلقه مشاوران این بنیاد دیده می شود. با این وجود روزنامه رسمی دولت ستون سرمقاله خود را چند نوبت به نماینده این گروه اجاره داده است! اینها نشانه هایی از بی اعتبار شدن خواست و نظر ایران در حوزه بین الملل و گستاخ شدن دشمن در پیشروی در خصوصی ترین حوزه های اقتدار نظام می تواند باشد. در جنگ نظامی خوب می تازیم و در کمتر از یک سال بیش از نیمی از سرزمین های اشغال شده به دست داعش را فتح کرده ایم و محبوبیت مان در منطقه تصاعدی افزایش می یابد اما در حوزه قدرت نرم، به دیپلماسی لبخند می بازیم! ایام به کام! «قدرت نرم» توانایی تأثیرگذاری بر دیگران برای کسب نتایج مطلوب از طریق جذابیت به جای اجبار یا تطمیع است. به قول معروف، سهمیه قدرت نرم تعیین می کند چرخ روزگار به نفع یک ملت و خواسته هایش بچرخد و ایام را به کام آنها شیرین کند یا تلخی روزگار را چندین برابر کند. قدرت نرم لزوما از نسبت مستقیمی با قدرت سخت برخوردار نیست و به صورت مستقل و از طریق نشانه های ملی و فراملی قابل محاسبه است. سیاست های یک کشور در برابر حوادث جهانی اعم از اینکه در رابطه با ملت خود باشد یا سایر ملت ها و دولت ها در تنظیم نمایه قدرت نرم آن بسیار موثر است. با این احتساب زمانی که دولت جمهوری اسلامی ایران از پیگیری شایسته و بایسته حقوق جان های از دست رفته ایرانیان در فاجعه منا سر باز می زند و پیش از موعد تصمیم سازی حقوقی در این ارتباط، در برابر جنگ نرم دشمن در فضای ارتباطات جهانی، صحبت از تعامل مثبت و اهمیت دوستی با رژیم تضعیف شده سعودی می کند، منابع قدرت نرم خود را به باد فنا داده است. تضعیف عامدانه؟! همچنین زمانی که مدعی ترین سیاستمدار ایرانی در حوزه روابط ایران و عربستان، اختلافات شدید سیاسی 2 کشور در منطقه را که برآمده از نقض صریح اصول اسلامی و وحدت نظامی آل سعود و رژیم غاصب صهیونیستی است، حاصل برخی سوءتفاهمات و افراط گرایی های داخلی در هر دو کشور برمی شمارد بر سیمای قدرت نرم ایران در مقابل چشمان بهت زده مردم جنگ زده یمن، عراق، سوریه و خود ملت حجاز چنگ می اندازد. نتیجه تضعیف قدرت نرم ایران در حوزه جهانی این می شود که نامه هاشمی رفسنجانی، تلاش های مراجع عظام تقلید و حرکت های خشونت پرهیز مردم قطیف و عوامیه برای آزادی «شیخ نمر» نتیجه نمی دهد. حاصل بی توجهی به مولفه های قدرت نرم جمهوری اسلامی در سیاست های بین المللی می تواند حمله ارتش نیجریه به شیخ زکزاکی و یارانش باشد که در ادبیات جهانی منتسب به انقلاب ایران طبقه بندی می شوند. نتیجه بارز تضعیف قدرت درونی ایرانیان، شکست مذاکرات صلح یمن و کاهش مکرر قیمت نفت و کاهش روز به روز اعتبار پاسپورت ایرانیان است. کلاهی که پشم ندارد! منظور این نیست که در هیچ کدام از پرونده های یادشده دستگاه سیاست خارجی ما تلاش نکرده است، بلکه مطابق تعریف تخصصی «قدرت نرم»، توان تاثیرگذاری دولت بر منازعات بین المللی و به کرسی نشاندن خواسته ها بشدت پایین آمده است و به اصطلاح، کلاه دیپلماسی ایرانی پشم ندارد! آیا می توان در همه این موارد بر قدرت سخت و نظامی ایران مانور داد؟ آیا می توان برای بالا بردن اعتبار پاسپورت ایرانیان «جنگ جهانی» به راه انداخت؟ سهم دولت در ترغیب ملت به بروز واکنش سخت در برابر گستاخی سعودی های صهیونیست چند درصد است؟ لبخندهای بی مورد چه کسی مردم را از قدرت نرم دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی ایران ناامید کرد تا اقتدار ایران را در تسخیر سفارت و نمایندگی عربستان در تهران و مشهد و توسل به قدرت سخت جست وجو کنند؟ قوی ترین قدرت های نظامی نیز بدون صیانت از منابع قدرت نرم، تبدیل به ارتش های بیکاره ای همچون ارتش شوروی سابق و رژیم غاصب صهیونیستی می شوند. دولتی که در انتشار بیانیه محکومیت وقایع تروریستی نیز «نظام طبقاتی ضدانسانی غرب» را به رسمیت می شناسد و ترس یک شبه پاریسی ها از تروریسم را ارجح بر ترس چند ساله مردم منطقه خود از فجایع داعش برمی شمارد، حساب بانکی طلایی قدرت نرم ملت خود را که حاصل سال ها تلاش، آرمانگرایی و خودباوری است یک شبه به ورشکستگی می نشاند. مایه گذاشتن از اختیارات نظامی در برابر نقض حقوقی برجام نیز نوعی شانه خالی کردن از مولفه های قدرت نرم است، چرا که از اصل برابری وزن حوزه تهدیدات ناباورانه چشم پوشی شده است. این فاجعه مثل این است که در برابر قلدری که در میدان ایستاده و شما را رسما تهدید می کند، بگویید: اگر یک بار دیگر تهدید کنی، کلاس تکواندو ثبت نام می کنم! تهدید حقوقی پاسخ حقوقی درخور می خواهد، نه بازگشایی پرونده معامله ای دیگر بر سر قدرت سخت کشور! آیا درک اصول مبرهن مذکور، تا این اندازه مشکل است؟! معامله بر سر علم پیشرفت موشکی حق مسلم ماست و ترس از دارایی های نظامی آینده نگرانه ایران بدون تاکید بر جنگ و واکنش سخت نظامی خود از توانایی بازدارندگی برخوردار است و به فربه شدن قدرت نرم ایران و تاثیرگذاری بر نحوه تعامل دیگران با کشورمان می انجامد. چه کسی به دولت این حق را داده که پیشرفت های موشکی کشور را وجه المصالحه قرار دهد تا مثلا از تهدیدات بیشتر آمریکا جلوگیری کند؟! آیا پشت پرده معامله های محرمانه دیگری برای توقف پرونده پیشرفت های کشور در حوزه هایی همچون فضایی، سایبر و موشکی صورت گرفته که روحانی در برابر نقض صریح برجام، آمریکا را تهدید به رشد علمی دانشمندان ایرانی می کند؟! پس نامه نگاری بی ربط روحانی در برابر نقض برجام نیز از ظرفیت تاثیرگذاری بر قدرت نرم جمهوری اسلامی برخوردار است، چرا که دولت از پاسخ دهی به آمریکا در محدوده برجام پرهیز کرده و اتفاقا در پازل مورد علاقه آمریکایی ها یعنی گره زدن سرنوشت برجام به سایر پرونده سازی های غرب ضد ایران اقدام کرده است. نتیجه اینکه دولت دانسته یا نادانسته پای پرونده موشکی را نیز به «مذاکرات» باز کرده در حالی که ایران پیش از این اعلام کرده چنین نخواهد کرد. خلع سلاح آرمانی دیپلماسی خلع سلاح پس از موفقیت در حوزه هسته ای اکنون وارد حیطه حیاتی ترین منبع قدرت نرم جمهوری اسلامی شده است. قدرتی که حتی زمانی که ایرانیان از توانایی تولید ساده ترین سلاح های دفاعی نیز برخوردار نبودند به پیروزی در جنگ 8 ساله با همه قدرت های جهانی انجامید. شاید روسیه یا انگلیس بدون برخورداری از منابع قدرت نرم در دنیا باقی بمانند اما ایران بدون پایداری آرمانی، پیشینه انقلابی و مقاومت مردمی، به کل فاقد جذابیت می شود و بعید است ملتی که استقلال شان در «گروه بین المللی بحران» با حضور جورج سوروس و مشاورت شیمون پرز پیش از این معامله شده، حاضر به تحمل یک روز بیشتر «دولت رکود» باشند! دولتی که با سکوت در برابر سیاست نفتی عربستان و باج دهی به شاهزادگان سفیه سعودی، سقوط سرمایه اقتصادی خود را به تماشا نشسته و در برابر بهت مردم می گوید: «با نفت 30 دلاری که نمی توان از رکود خارج شد!» محبوبیت جمهوریاسلامی بدون قدرت نرم و منابع آن، در حد جذابیت سیاستمداران کارنابلدی است که ادعای ژنرالی دارند اما تز رسمی شان واردات «مدیر» از خارج کشور است. آیا باید منتظر تضعیف بیشتر قدرت نرم جمهوری اسلامی در فضای جهانی باشیم؟ سیاست خارجی خلع سلاح تا کجا پیش خواهد رفت؟ آخرین باری که تلاش ها برای حل یک بحران بین المللی از مسیر غیرنظامی و دیپلماتیک نتیجه داد، کی بود؟ آیا کسی از موفقیت های احتمالی دولتی که با شعار «گفت وگو با جهان» روی کار آمد، خبر دارد؟ برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی « جدیدترین اخبار » اینجا کلیک کنید
دوشنبه ، ۱۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: زمان نیوز]
[مشاهده در: www.zamannews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها