واضح آرشیو وب فارسی:فیدوس: این روزها تب فوتبال بیمار خوزستان بالا گرفته و با بی تدبیری، از هویت اصلی خود فاصله بسیاری گرفته است.پریسا زنگنه منش/ برای ارزیابی فوتبال خوزستان می توان مهد فوتبال ایران یا به عبارتی دیگر برزیل فوتبال ایران را به پنج بخش ظهور، خودباوری، شکوفایی، تکامل و نزول تقسیم کنیم؛ هنگامی که ظهور فوتبال خوزستان در دهه 30 رقم خورد و آن زمان صادرکننده فوتبال به سراسر کشور شد، لقب مهد فوتبال ایران را به خود گرفت و بعد از آن نیز در دهه 40 با کشف استعدادهای درخشان فوتبال از معادن بکر زمین های خاکی محلات، خودباوری را لمس کرد . فوتبال خوزستان بعد از لمس مرحله خودباوری، در دهه 50 و به ویژه دهه 60، با سامان دهی و غنی بودن از پتانسیل بومی بی بدیلش، به وجود آوردن فضای وحدت و کسوت داری و هم چنین حضور آحاد مردم در این فضای یک دلی ورزشی، به اوج شکوفایی خود رسید و موفقیت های کم نظیرش در سطح فوتبال کشور، باعث نمایان شدن نام خوزستان هم چون نگینی درخشان در آسمان فوتبال ایران شد و حاصل این شکوفایی عاملی شد تا مدیران و دست اندرکاران استان برای آیندگان فوتبال استان، اقدام به برگزاری کلاس های آموزشی روز جهان برای مربیان تشنه یادگیری هر چه بهتر فوتبال، با حضور مدرسین مطرح داخلی و خارجی کنند . می توان گفت رواج کلاس های مدیریت فوتبال آکادمی و تشکیل اولین بنای مدرسه رسمی فوتبال ایران در خوزستان، عملا فوتبال این استان را در مسیر تکامل قرار داد. کارنامه و حضور موفق مربیان خوزستانی در تمام رده های سنی تیم های ملی، همچنین حضور بی شمار داوران مطرح خوزستانی در لیگ های مختلف کشوری و بین المللی و حضور مدیران و نمایندگان فوتبال خوزستان در کالبد رسمی اداری، فنی و مشورتی فدراسیون فوتبال و سازمان تربیت بدنی وقت، مدعی اثبات این ادعا است . در حقیقت آن فوتبال سنتی، کسوتی و بومی خوزستان توانست ضمن اثبات شایسته سالاری خود، لقب «برزیل فوتبال ایران» را هم به خود بگیرد و قدرت اول فوتبال تکنیکی و ناب کشور شود؛ این فوتبال در اواسط دهه 70، بسیار پشتوانه دار، بومی و صادرکننده بازیکن، مربی، مدرس و همچنین تماشاگرپسند بود و در هر بازی سکوهای ورزشگاه ها به احترام و اعتقاد به فوتبال جذاب خوزستانی مملو از تماشاگر می شد . آن فوتبال، زبان زد خاص و عام بود و فوتبالی سرشار از تکنیک و مملو از اخلاق مداری بود ولی بعد از آن، فوتبال خوزستان با شروع دهه 80، با تغییرات تحمیلی در آن، چرخش معکوس به خود گرفت و با نفوذ و حضور افراد فاقد هویت ورزشی و فوتبالی و با سوء استفاده از ساده اندیشان به ظاهر کسوت دار فوتبال استان و همچنین ورود غیرفوتبالی ها و بیگانگان به فضای مستطیل سبز، از هویت اصلی خود فاصله گرفت و فوتبال خوزستان به بهانه حرفه ای شدن و روی آوردن به علمی کار کردن، در مسیر نزول قرار گرفت و فوتبال ناب خوزستانی تحت الشعاع صنعت قرار گرفت و پس از آن نیز مالکان جدیدی به خود دید . در این زمان فوتبال خوزستان کم کم اصالت بومی خود را از دست داد و به یک شرکت تجاری واردکننده محصولات درجه چندم تبدیل شد. این فوتبال علی رغم این که در اواسط دهه 80 و همچنین دهه90، ظاهرا موفق به زدن جرقه ای قابل توجه برای خروج از این بحران و ورود به موفقیت شد ولی چیزی به طول نیانجامید که این موفقیت ها رنگ باخت و تبدیل به شکست ها، حواشی و هتک حرمت فوتبال تکنیکی خوزستان شد و این سوال را در ذهن اهالی فوتبال به وجود آورد که علت این حواشی و نزول فوتبال از عرش به فرش چیست؟ و چگونه آن فوتبالی که ظهورش انگیزه و غرور را به اهالی فوتبال تزریق کرد، به یک باره این چنین دچار نزول شد؟ این روزها با حضور تیم های فولادخوزستان و استقلال اهواز در قعر جدول لیگ برتر، غم انگیزترین دوران فوتبالی و مدیریتی را در فوتبال خوزستان شاهد هستیم و این فاجعه فوتبالی در حدی است که همگان اذعان دارند، فوتبال خوزستان بیمار شده است و هویت اصلی و تماشاگران دو آتیشه اش را از دست داده است . فوتبال خوزستان باید هر چه سریع تر برای خروج از این بحران و وضعیت قرمز، از چه کنم چه کنم ها و شعارهای دهان پرکن خارج شود و مدیران آن باید با رویکردی جدید و دلسوزانه به ادامه کار بپردازند و خود فوتبال و نه منافع آن، برایشان در اولویت باشد تا شاید کمی از تب شدید این فوتبال بیمار، کاسته شود .
دوشنبه ، ۱۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فیدوس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 15]