محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829775907
بازگشت فرزند مفقودالاثر آیت الله مهدوی کنی بعد از ۳۲ سال+تصاویر
واضح آرشیو وب فارسی:هفتکل ندا: مادر شهید علیرضا کنی گفت: آیت الله مهدوی کنی هنگامی که متوجه شد علیرضا تصمیم به رفتن به جبهه دارد از او خواسته بود تا منصرف شود. من و پدرش نیز موافق حضورش در جبهه نبودیم چرا که سنش کم بود اما او اصرار داشت که حتما باید به جبهه برود. آفتاب : ظهر امروز پس از اقامه نماز ظهر و عصر در معراج شهدای تهران خانواده شهید علیرضا کنی پس از 32 سال برای نخستین بار با شهیدشان دیدار کردند. شهید علیرضا کنی متولد 1344 در تهران بود که در سن 17 سالگی در جبهه حضور یافت و با حضور در عملیات والفجر 2 در سال 1362 در منطقه عملیاتی حاج عمران به شهادت رسید و پیکرش به مدت 32 سال در منطقه باقی ماند. این شهید از رزمندگان لشکر 10 سیدالشهدا (ع) بود. در لحظه دیدار پیکر شهید علیرضا کنی خواهر این شهید در سخنان کوتاهی در حالی که می گریست و پیکر کفن شده را در آغوش داشت می گفت الهی که من قربان تن خسته تو بشوم. بابا چشم انتظارت بود و رفت. اما ما نیز تا همین امروز به یاد تو بودیم. مادر این شهید نیز در سخنانی به بیان خاطراتی از فرزندش پرداخت و گفت: 32 سال انتظار کشیدم تا اینکه امروز فرزندم را دیدم. او 16 ساله بود که به جبهه رفت. در همین سن چند ماه محافظ آقای مهدوی کنی بود. آیت الله مهدوی کنی هنگامی که متوجه شد علیرضا تصمیم به رفتن به جبهه دارد از او خواسته بود تا منصرف شود. من و پدرش نیز موافق حضورش در جبهه نبودیم چرا که سنش بسیار کم بود اما او اصرار داشت که حتما باید به جبهه برود. برای همین سن شناسنامه ای خود را یک سال با دستکاری افرایش داد. به علیرضا رضایت نامه ای داده بودند که باید والدینش امضا می کردند. من این رضایت نامه را امضا نکردم. علیرضا پیش خاله اش رفته بود و خواهرم به جای من رضایت نامه حضور فرزندم را در جبهه امضاء کرده بود. پس از آنکه پدرش متوجه شد که علیرضا می خواهد به جبهه برود با او برخورد کرد. آن زمان همسرم «نِی» می زد. بسیار عصبانی شد به گونه ای که «نِی» خودش را به سمت علیرضا پرت کرد تا نرود. «نی» به پای پسرمان خورد و زخمی شد. پدرش او را به بیمارستان برد و چند بخیه زد. چند وقت بعد مسابقه دو و میدانی داشت. خوشبختانه با وجود جراحتی که در پایش بود در این مسابقه نفر برتر شده بود. هر طور که بود رضایت ما را جلب کرد و به جبهه رفت. علیرضا عادت داشت که به خودش هنگامی که می خواست حرف بزند می گفت: «عموت». هرگاه از او می خواستم که به جبهه نرود می گفت «عموت» باید به دستور آقای خمینی عمل کنم. ما باید به جبهه برویم و در آنجا از اسلام و انقلاب مان دفاع کنیم. عموت دوست دارد مانند مادرش فاطمه زهرا (س) گمنام باشد و می خواهد که هنگام شهادت من چادر مشکی به سر نکنید تا دشمنان شاد شوند. اکنون که علیرضا به جمع خانواده ما بازگشته در حقیقت خدا به داد دل من رسیده است که آرام شوم. او هنگام شهادت فقط 18 سال داشت. بعد از اینکه انقلاب پیروز شد علیرضا به خوبی بنی صدر را شناخته بود و روزی در اتوبوس بر سر بی کفایتی اش صحبت کرده بود. کسی گرفته بود او را زده بود و گوشش ورم کرده بود. من آن کسی که سیلی را به گوش فرزندم زده است را هرگز نمی بخشم و ای کاش اکنون اینجا بود و می دید که بنی صدر خائن به چه سرنوشتی گرفتار شده و فرزندم چه سعادتی نصیبش شده است. پس از اینکه علیرضا به شهادت رسیده بود داود حیدری که فرمانده و همرزمش بود به خانه مان آمد تا ماجرا را بگوید. داود برایم تعریف می کرد که در منطقه حاج عمران گرفتار شده بودند و تیری به سینه علیرضا اصابت می کند. علیرضا را روی برانکارد می گذارند و هنگامی که می خواهند او را به عقب بیاورند امدادگر شهید و داود حیدری نیز مجروح می شود. برای همین پیکر علیرضا در منطقه می ماند. جالب است بدانید دو روز پیش از اینکه بدانم پیکر فرزندم بازگشته است خوابی دیدم. امروز هنگامی که تابوتش را روبرویم قرار دادند و پرچم را از روی تابوت برداشتند و پس از اینکه وسایل همراه فرزندم را روی پیکر کفن پیچ شده اش قرار دادند یادم افتاد خوابی دیده بودم دقیقا در آن وسیله ای مانند پماد روی کفن فرزندم قرار دارد. هم اکنون یاد خواب دو روز پیشم افتادم. از خدا می خواهم به همه مادران شهدا و همسرانشان صبر بدهد. من در این سال ها از آنجا که گفته بودند فرزندم مفقود الاثر است برای اینکه آرام بشوم به زیارت شهدای گمنام می رفتم. خداوند متعال به مادران شهدای گمنام نیز سلامتی وصبر بدهد. انشاءالله که مدافعان حرم موفق باشند. آن ها هم ادامه دهنده راه فرزندان ما هستند. به گزارش ایسنا، مسئولان معراج شهدا پلاک، قمقمه و خمیردندان همراه شهید علیرضا کنی را به خانواده این شهید تقدیم کردند.
دوشنبه ، ۱۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هفتکل ندا]
[مشاهده در: www.nedaehaftkel.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها