محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830187405
روند «تحقیقات محلی» شورای نگهبان
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: بی طرفی را نمایش می دهیم | دراین دوره اصرار بر این است که له یا علیه نامزدها و جناح ها هیچ اظهار نظر سیاسی انجام نشودروح الله سپندارند/ ثبت نام نامزدهای انتخابات مجلس شورای اسلامی و خبرگان رهبری به پایان رسیده است و حالا نگاه ها به خروجی نهادهایی است که قرار است صلاحیت این نامزدها را بررسی کنند. برخی اظهارنظرها و موضع گیری ها نشان از این دارد که بررسی صلاحیت ها در شورای نگهبان اصلی ترین دغدغه انتخاباتی جریان های سیاسی و احزاب است چرا که از رهگذر آن می توانند خود را در محک انتخاب مردم قرار دهند. در این دوره از انتخابات و با توجه به روزهای پس از 24 خرداد، استقبال نسبت به حضور در انتخابات افزایش چشمگیری نسبت به گذشته داشته است و بررسی صلاحیت تعداد بالای نامزدهای انتخاباتی در زمان اندک باقیمانده تا انتخابات می تواند شرایط بررسی و رسیدگی به اعتراض ها را دشوارتر کند. نجات الله ابراهیمیان، سخنگوی شورای نگهبان در گفت وگویی با «اعتماد» نیز به همین مساله تاکید دارد و می گوید: «وقتی من به مجموعه مقررات انتخاباتی نگاه می کنم به نظرم می رسد که مقنن با توجه به دشواری هایی که در حقوق ایران برای احراز صلاحیت ها وجود دارد شاید بازه زمانی مناسب و موسعی را در نظر نگرفته یعنی وقت ما تنگ است و این را نمی شود انکار کرد.» او همچنین تاکید می کند: «من خودم خیلی از این وضعیت رضایت ندارم.» از سوی دیگر یکی از دغدغه های ماه های اخیر در میان جریان سیاسی مساله تحقیقات محلی است که از سوی شورای نگهبان مطرح شده است. ابراهیمیان نیز در این گفت وگو می گوید: «ممکن است که بگویید به این شیوه ها انتقاداتی در اجرا وارد است که من هم ممکن است خودم انتقاداتی داشته باشم. » سخنگوی شورای نگهبان در پاسخ به برخی انتقادات وارد شده در مورد تحقیقات محلی شورای نگهبان می گوید: «بله احتمال حب و بغض هست. انسان جایزالخطا است» با این حال علاوه بر مساله تحقیقات محلی، رویدادهای سال 88 دستاویز برخی جریان های سیاسی اصولگرا شده است تا از این راه، رقیب انتخاباتی خود را در کارزار هفتم اسفند حذف کنند چرا که بسیاری از فعالان سیاسی اصلاح طلب در انتخابات ریاست جمهوری دهم در ستادهای انتخاباتی دو کاندیدای معترض به نتایج انتخابات فعالیت می کردند. اما سخنگوی شورای نگهبان در این گفت وگو در پاسخ به چنین حملاتی تاکید می کند: «حضور در ستادهای انتخاباتی از موانع ورود به عرصه انتخابات تلقی نمی شود چراکه صلاحیت همه کاندیداها توسط شورای نگهبان تایید شده بود. در واقع آنها از کاندیداهایی حمایت می کردند که صلاحیت شان در شورای نگهبان تایید شده بود.» ابراهیمیان همچنین در مورد حضور اعضای شورای نگهبان به عنوان رقیب انتخاباتی در انتخابات مجلس خبرگان، دیگر از جایگاه سخنگوی این شورا صحبت نمی کند و می گوید: «به نظر شخصی من، ما اعضای شورای نگهبان در جناح بندی های سیاسی به نفع لیست ها اظهارنظر نکنیم حتی- این دیگر نظر شخصی من است - به عنوان سخنگوی شورای نگهبان این حرف را نمی زنم- یکی دیگر از راه های نشان دادن و نمایش دادن این انصاف و عدالت این است که حتی برای انتخابات کاندیدا هم نشویم.» مراحل بررسی صلاحیت نامزدها چه روندی را قرار است طی کند؟ عملا ما هنوز وارد فرآیندهای مربوط به اظهارنظرهای رسمی نشدیم اما از قبل برای کاندیداها و داوطلبانی که احتمال داده می شد درحال ورود به عرصه انتخاباتی هستند مخصوصا داوطلبان دوره های قبلی یا نمایندگان گذشته پرونده هایی تشکیل شده و ما به مرور برای اینکه زمان های مربوط به بررسی به اعتراضات انتخاباتی زمان های کوتاهی است ناگزیریم که روی این پرونده ها رسیدگی های مقدماتی داشته باشیم. بخش مربوط به انتخابات ما به روال سابق خود بر اساس پرونده ها و مدارک و مستندات، کارهای مقدماتی را انجام می دهد که برای بررسی در مراحل دیگر مهیا شود. سال گذشته هم شما گفته بودید که هیات های نظارت استانی البته در قالب نمایندگان استانی فعال شدند و بررسی ها را انجام می دهند. شورای نگهبان نمایندگان استانی دارد که آنها براساس تشکیلاتی که در داخل شورای نگهبان است و زیر نظر دبیر شورای نگهبان است، یک سری اطلاعاتی جمع آوری می کنند و آن اطلاعات این روزها به درد ما می خورد مخصوصا برای داوطلبانی که شناخته شده نیستند. کسانی که فعالیت سیاسی برجسته ای نداشتند برای اینکه صلاحیت آنها مورد بررسی و احراز قرار بگیرد باید مستنداتی وجود داشته باشد که آنها را به نهاد رسیدگی کننده مثل هیات های اجرایی یا هیات های نظارت یا شورای نگهبان بشناساند بنابراین فرآیند جمع آوری اطلاعات آشکار و عکس العمل های آنها در جامعه مثل سخنرانی های شان از قبل جریان داشته و ادامه دارد. در حال حاضر آماری وجود دارد که چقدر گزارش از سال گذشته رسیده و چقدر نامزد شناسایی شدند؟ من آمار دقیقی ندارم اما از درصد قابل توجهی از کسانی که وارد عرصه انتخاباتی می شوند در اینجا مدارک و مستندات و پرونده وجود دارد چون خیلی ها قبلا داوطلب شدند که ممکن است رای نیاورده باشند و یا نمایندگان ادوار قبلی بودند ویا نمایندگان فعلی هستند. آیا این روند برای خبرگان هم طی می شود؟ یک مقدار متفاوت است. بررسی صلاحیت خبرگان بر اساس قانون انتخابات مجلس خبرگان و آیین نامه مربوط است. در آنجا هیات های اجرایی و هیات نظارت در مورد مساله بررسی صلاحیت وظیفه ای ندارد بلکه بررسی صلاحیت آنها در نزد شش فقیه شورای نگهبان به عمل می آید بنابراین آن تابع نظم دیگری است و فقها صلاحیت آنها را بررسی خواهند کرد. در مورد نامزدهای مجلس چون قبل از شورای نگهبان هیات های نظارت این صلاحیت ها را بررسی می کنند، آیا شورای نگهبان در بررسی صلاحیت ها به گزارش ها و روند بررسی هیات های اجرایی اتکا می کند یا سازوکار خود را دارد؟ بله. مثلا اگرهیات اجرایی صلاحیت کسی را تایید کند و بعد در هیات های نظارت موافق آن نباشند و نظرشان به رد صلاحیت باشد قطعا در شورای نگهبان آن تایید و مستنداتش بررسی می شود و مدنظر قرار خواهد گرفت و حتی سازوکار رای گیری هم چه بسا که متفاوت باشد اگر که آنها تایید کنند ما باید برای رد صلاحیت رای گیری کنیم و اگر آنها صلاحیت را رد کنند و ما نظرمان این باشد که آنها صالح هستند ما باید برای احراز صلاحیت رای گیری کنیم. ما نمی توانیم بی توجه به مستندات پرونده تشکیل شده در هیات اجرایی باشیم. در واقع ما باید روی کاری که هیات اجرایی انجام داده اظهارنظری در مقام ناظر داشته باشیم. این سازوکار برای تمام استان ها همین طور است؟ بله معمولا شکایت هایی ممکن است به خاطر رد صلاحیت ها برسد، فکر می کنید آیا زمان کافی برای بررسی آنها وجود دارد؟ مساله مربوط به رسیدگی به اعتراضات در واقع یک جور آیین رسیدگی به دعاوی انتخاباتی لازم دارد. یک دعوا به معنای واقعی، شبه محاکمه ای ولو اینکه حضوری نباشد در موردش ضرورت دارد یعنی ما باید به عنوان داور و قاضی دلایل له و علیه را سبک و سنگین کنیم و بر اساس وجدان و ارزیابی رای بدهیم. الان گرچه زیاد مجال پرداختن به آن نیست، چون ما مجری قانون هستیم وقتی من به مجموعه مقررات انتخاباتی نگاه می کنم به نظرم می رسد که مقنن با توجه به دشواری هایی که در حقوق ایران برای احراز صلاحیت ها وجود دارد شاید بازه زمانی مناسب و موسعی را در نظر نگرفته یعنی وقت ما تنگ است و این را نمی شود انکار کرد؛ اما باید از این وقت و فرصت کم نهایت بهره برداری را بکنیم و باید اعضای شورای نگهبان بسیج شوند و تمام وقت شان را در آن مدت به رسیدگی به اعتراضات و بررسی محتوایی پرونده ها اختصاص دهند. اگر لازم شد داوطلبی فرصت استماع اظهاراتش در مراحل قبلی داده نشده استماع اظهارات آنها را در دستور قرار دهیم و از این طریق به اجرای عدالت کمک کنیم. البته خداوند ما را بیش از وسع مان مکلف نکرده در هر حال ما باید طوری این نقیصه قانونی که یک فرآیند دادرسی دقیق انتخاباتی را در یک فرصت مناسب طراحی نکرده است با تلاش مضاعف تا جایی که ممکن است جبران کنیم. من خودم خیلی از این وضعیت رضایت ندارم و علاقه دارم که هیچ فردی نماند مگر اینکه ما حرفش را بشنویم اما در یک فرصت محدود ما هم چاره ای نداریم جز رعایت الزامات قانونی. ما باید در مهلت قانونی نظرمان را بدهیم. ان شاءالله تلاش خواهیم کرد که از این وقت نهایت استفاده را کنیم. اگر نتوانید به تمام شکایات رسیدگی کنید چه اتفاقی می افتد؟ ما مکلف هستیم به اندازه وسع مان کار کنیم. شکایت ها را رسیدگی می کنیم و به هرحال شکایت ها موضوع اظهارنظر قرار خواهد گرفت. این مهلت که ما پرونده ها را ببینیم وجود دارد آن چیزی که ایده آل است آن است که اگر لازم بود بتوانیم تحقیقات اضافه کنیم و اظهارات آن داوطلب را استماع کنیم. ممکن است همیشه به این کارهای اضافه نرسیم. قبلا چون من نبودم اطلاعی ندارم اما الان وقتی من تعداد داوطلبان که ثبت نام کردند و فرصت های قانونی را نگاه می کنم، می بینم که وقت خیلی تنگ است اما چاره ای نداریم که از همین وقت تنگ استفاده کنیم تا آنجا که ممکن است سعی کنیم با چشم باز ورعایت عدالت و انصاف داوری کنیم. یکی از مواردی که در ماه های اخیر در رسانه ها خیلی در مورد آن بحث شد بررسی صلاحیت ها است که قانون چهار مرجع رسیدگی کننده را برای بررسی صلاحیت ها در نظر گرفته است اما شورای نگهبان بر مساله ای به نام تحقیقات محلی هم تاکید می کند. علت این مساله چیست؟ نکته خیلی مهمی وجود دارد که باید به آن توجه کرد و آن این است که من در مورد اینکه آیا تحقیقات محلی به خوبی صورت گرفته یا نه الان داوری ندارم. باید زمانی که این تحقیقات به دستم رسید یک ارزیابی از آن ارایه بدهم. بنابراین راجع به آنچه انجام می شود من اظهارنظری نمی کنم. اما قاعده چه می گوید؟ آیا قانون اجازه می دهد که شما دست به تحقیقات از مطلعین و معتمدین خودتان بزنید؟ این سوال را خطاب به شورای نگهبان می کنم. یا آیا قانون شما را ملزم به انجام چنین کاری می کند؟ عرض بنده این است که در مواردی ما حتی نه تنها مجاز هستیم بلکه ناگزیر به انجام تحقیقات محلی هستیم. زیرا اولا مراجع چهارگانه اطلاعاتی را که بر اساس وظایف شان در اختیار دارند گاهی اوقات کافی نیست تا شما شرایط مربوط به داوطلبان را بررسی کنید. اگر اینها بخواهند این اطلاعات را به ما بدهند شما باید این اطلاعات را کنار شرایطی بگذارید که در قانون انتخابات برای نمایندگان مجلس مقرر کردند. مثلا در مورد اینکه یک فرد سوء شهرت دارد یا نه ممکن است هیچ کدام از این مراجع، اطلاعاتی در این زمینه نداشته باشند. سوءشهرت را باید در بین مردم تحقیق کنید که آیا این فرد خوشنام است یا خیر. در مورد اینکه این فرد فردی است که عملا التزام به دین دارد و آیا فرد متدینی است، وضع به همین گونه است. برای آدم های غیرمتدین که همیشه در دادگستری پرونده درست نمی شود. ثبت احوال کاری به تدین افراد ندارد. اگر کسی جرم هم انجام ندهد نیروی انتظامی کاری به دیانت داشتن و نداشتن فرد ندارد. بنابراین مسائلی که این مراجع چهارگانه در اختیار ندارند را چگونه احراز می کنید؟ نمی توانیم بگوییم به سراغ آن نمی رویم چون قانون لغو می شود. بنابراین برای اینکه قانون لغو و بیهوده نباشد چاره ای ندارید که آن شرایط را هم احراز کنید. به نظر می رسد که قانونگذار این امکان را پیش بینی کرده است. زیرا در ماده 50 قانون انتخابات به هیات های اجرایی که از معتمدین تشکیل شده است گفته شده که با بررسی های به عمل آمده در محل و اطلاعات واصل از وزارت کشور اظهارنظر کنید. اطلاعات واصل از وزارت کشور همین پاسخ مراجع چهارگانه است. منظور آن از بررسی های به عمل آمده در محل این است که به عنوان معتمد محلی از اطلاعات و شناخت تان از اهالی آنجا استفاده کنید و ببینید که آیا آن فرد فرد متدینی است و التزامی به شرع و اعتقادی به قانون اساسی دارد. در نتیجه در جایی مثل ماده 50 ابزار ارزیابی این اطلاعات را در اختیار هیات های اجرایی گذاشته است. پس خود قانون برای احراز شرایط فقط به مراجع چهارگانه اکتفا نکرده است. خب سوال همین جاست که این مساله برای هیات های اجرایی در نظر گرفته شده است و معتمدان محلی در واقع همین نقش را ایفا می کنند، شورای نگهبان چرا سراغ تحقیقات محلی می رود؟ چون ما باید بر کار هیات های اجرایی نظارت کنیم و از طرفی به شکایات و اعتراضات از اقدامات آنها رسیدگی کنیم اگر کسی اعتراض کرد که این 9 نفر به ناصواب و جانبدارانه گفتند من آدم بدنامی هستم و ملتزم نیستم، شورای نگهبان چه ابزاری برای رسیدگی به این اعتراضات خواهد داشت؟ آن موقع شما چاره ای ندارید برای اینکه اظهارنظر هیات های اجرایی را ارزیابی کنید و ببینید آیا مطابق با واقع است یا نیست. از همان ابزارهایی بهره بگیرید که آنها بهره گرفتند بنابراین چاره ای نداریم که به سراغ تحقیقات محلی برویم. ممکن است کسی بگوید که تحقیقات محلی سازوکار درستی ندارد که این جای بحث دارد. ممکن است بگوید به این شیوه ها انتقاداتی در اجرا وارد است که من هم ممکن است خودم انتقاداتی داشته باشم. من به عنوان یک عضو شورای نگهبان اگر چنین تحقیق محلی به دستم برسد و من نسبت به آن فرد شناخت نداشته باشم ممکن است که اصلا به آن تحقیقات محلی توجه نکنم چون فرد، فرد مورد وثوق من نیست. شما گفتید که اگر کسی به نتیجه بررسی های معتمدان محلی در هیات های اجرایی اعتراض داشته باشد، شما ناگزیر از این هستید که سراغ تحقیقات محلی بروید، بنابراین آیا تحقیقات محلی در شورای نگهبان قرار است فقط زمانی که یک نامزد اعتراض داشته باشد، فعال شود؟ هیات نظارت طبق قانون ممکن است نظر آنها را مبنی بر رد یا تایید صلاحیت نپذیرند. مثلا آنها بگویند صلاحیت مردود است و هیات نظارت بگوید صلاحیت مورد پذیرش است یا برعکس. ما بعضی وقت ها برای تایید صلاحیت هم ناگزیریم که به سراغ این تحقیقات برویم یعنی فرقی نمی کند ممکن است شما برای تایید بروید یا برای عدم تایید. چون این یکی از ابزار احراز صلاحیت است. بعضی ها می گویند که در قانون صریحا پیش بینی نشده است. عرض من این است که ما برای اینکه یک قاعده را قاعده حقوقی بدانیم حتما نیاز به مصرحات قانونی نداریم. منطق حقوقی اقتضا می کند ابزاری را که هیات اجرایی برای احراز صلاحیت در اختیار دارد شورای نگهبان بتواند آن را با نظارت استصوابی کنترل کند و این کنترل جز از راه یک تحقیق دیگر از برخی معتمدین دیگر ممکن نیست. آیا معتمدین محلی هیات های اجرایی کافی نبود، این سوال را از این نظر دوباره مطرح می کنم که به هر حال معتمدان محلی در هیات های اجرایی هم باید به تایید شورای نگهبان برسد، آیا شما نمی توانید به افراد مورد تایید خودتان اتکا کنید؟ همین طور است، منتها این دست من و فرمانداری نیست. فقط شورای نگهبان و فرمانداری نیستند بلکه یک طرف سومی پیدا شده که گفته من اینها را قبول ندارم و اشتباه است یا گزارشی واصل شده و گفته که اینها اشتباه کردند آن وقت دیگر ما نمی توانیم بگوییم که چون ما افراد را قبول داریم به اعتراض شما رسیدگی نمی شود. چاره ای نداریم جز رسیدگی به اعتراض و ببینیم که آیا اینها اشتباه و جانبداری نکردند. البته که من در سوال قبلی همین مساله را مطرح کردم که با این حساب تحقیقات محلی شورای نگهبان قرار است فقط در وضعیت اعتراض نامزدها فعال شود یا خیر که شما آن را به هر دو مورد تایید و عدم تایید صلاحیت ها نسبت دادید، به هر حال در مورد همین مساله اعتراض ها چطور این امر ممکن است با توجه به زمان کمی که برای رسیدگی به اعتراض ها دارید و وقتی این گزارش ها برسند قطعا پرونده های سنگینی خواهد بود؟ اگر در مورد شبکه افراد قابل اعتماد از قبل یک فرآیند گزینش یا ارزیابی صلاحیت ها وجود داشته باشد ما با خاطر جمع تری می توانیم به اظهارات آنها توجه کنیم. نباید اینطور باشد که ما برای بررسی اظهارنظر معتمدین هیات های اجرای مانند شیوه های معمولی به سراغ بقال محله یا مسجد محله برویم. این کافی نیست چون اینها خود آدم های معتمدی هستند، ما باید تحقیق کنیم و آدم هایی با همان میزان اقتدار اخلاقی پیدا کنیم تا از آنها سوال کنیم. آیا این به درستی صورت می گیرد یا نه، من هنوز اطلاعات دقیقی در این مورد ندارم. اما این مقدار اطلاعات جمع آوری شده که در مورد خود این معتمدین تحقیقات می شود. با وجود تمام این احتیاط ها باز احتمال حب و بغض وجود دارد اما در زندگی ما گاهی اوقات چاره ای نیست جز اینکه به شهادت و اظهارات مطلعین و گواهان استناد کنیم. شما اطلاع دارید که در مورد شهادت به عنوان یک دلیل اثبات همین حرف ها را می زنند و می گویند که از کجا معلوم که شاهد اشتباه نکرده و بد نشنیده و بد ندیده است. این احتمالات قابل توجه است اما ما باید برای زندگی روزمره و قضاوت و داوری از بعضی از احتمالات پس از دقت کافی صرف نظر کنیم. یا مثلا الان طبق قوانین قضایی فعلی ما بر اساس تحقیقات محلی ما فردی را به زندان می فرستیم و می گوییم تو مرتکب جرم شده ای چون ما تحقیقات محلی کردیم و آن برای ما اطمینان و علم ایجاد کرد چرا نتوانیم به آن در مورد مساله مربوط به صلاحیت ها استناد کنیم؟ بله احتمال حب و بغض هست. انسان جایزالخطا است اما ما در روابط عادی خود نیز بعضی اوقات تمام دقت ها را انجام داده و اعتماد می کنیم اینجا هم همین طور است. در مورد تایید معتمدان محلی چه درهیات های اجرایی و چه در تحقیقات محلی که قرار است خود شورای نگهبان داشته باشد چه معیارهایی را در نظر می گیرید؟ معیارهای مربوط به هیات های اجرایی در قانون آمده است. در مورد هیات های اجرایی گفته آنها باید از اهالی محل باشند یا مدت ویژه ای در آنجا سکونت داشته باشند و ملتزم به اسلام و قانون اساسی باشند و قرابت با کاندیداها نداشته باشند. بنابراین این شرایط می تواند الهام بخش ما باشد و ما درمورد مراجع و معتمدانی که خودمان از آنها تحقیق می کنیم هم باید آن معیارها را در نظر بگیریم. گرایشات سیاسی آنها، مثلا اصولگرا و اصلاح طلب بودن آنها چقدر اهمیت دارد؟ علی القاعده نباید موثر باشد. من چون کسانی را که به عنوان معتمد در سیستم ما معرفی شدند شخصا نمی شناسم، نمی توانم داوری روشنی بکنم اما طبق قواعد و اصول گرایشات سیاسی که داخل نظام هستند نباید سبب محروم شدن یک فرد معتمد از اظهارنظر باشد. یک فرد متدین و ملتزم به شرع و قانون اساسی گرایش سیاسی او هرچه باشد اگر نظام جمهوری اسلامی را قبول دارد باید به اظهاراتش توجه کرد. بنابراین آیا امکان این وجود دارد که فردی با گرایش سیاسی اصلاح طلب هم در بین معتمدان مورد نظر شورای نگهبان باشد؟ من آمار دقیقی از اینها ندارم. آمار دقیقی که از اینها وجود دارد آنها را بر اساس گرایشات سیاسی تقسیم نمی کند بنابراین باید یک بررسی میدانی بشود. با توجه به تمام روندهای بررسی صلاحیت ها در شورای نگهبان، آیا امکان این وجود دارد کسانی که در گذشته صلاحیت شان رد شده است در این دوره تایید شوند یا نه؟ عملا این پرونده ها باید مورد بررسی قرار گیرد اگر آنها اعتراض کنند و اعتراض آنها بر این مبنا باشد که رد صلاحیت آنها موجه نبوده و دلیل قانونی نداشته و دلایلی هم برای اثبات ادعای شان ارایه دهند حتما مدنظر قرار می گیرد و اگر این دلایل قانع کننده باشد ممکن است تصمیم قبلی نقض شود و صلاحیت آنها تایید شود. بنابراین باید خودشان از قبل اعتراض کنند؟ تا قبل از اینکه اعتراض کنند تصمیم دوره های قبلی همچنان پابرجاست مگر اینکه اعتراض کنند. بسیاری از چهره های اصلاح طلب در سال 88 در ستادهای انتخاباتی آقای موسوی و کروبی فعالیت می کردند و از این دو نفر حمایت می کردند، آیا حضور در ستادهای انتخاباتی ایشان یا حمایت از آنها باعث ردصلاحیت خواهد شد؟ صرف حضور در ستادهای انتخاباتی از موانع ورود به عرصه انتخابات تلقی نمی شود چراکه صلاحیت همه کاندیداها توسط شورای نگهبان تایید شده بود. در واقع آنها از کاندیداهایی حمایت می کردند که صلاحیت شان در شورای نگهبان تایید شده بود. اجازه بدهید در مورد بررسی صلاحیت نامزدهای خبرگان هم صحبت کنیم، در ابتدای صحبت به این مساله اشاره کردید که آنجا سازوکارمتفاوتی دارد، برگزاری آزمون به چه صورت است؟ یک آزمون قبلا برگزار شده است اما چون شرایط را باید بعد از ثبت نام احراز کرد کسانی هم که ثبت نام کرده اند بعد از پایان ثبت نام به مدت یک ماه فقها وقت دارند که اینها را هم مورد ارزیابی قرار دهند. شیوه ارزیابی به عهده فقهای شورای نگهبان است. شیوه های متفاوتی قابل تصور است؛ مصاحبه، امتحان کتبی و داوری بر اساس پرونده های علمی آنها یا شیوه ترکیب این دو. سوالی که برای همه تکرار می شود این است که آیا همه باید در امتحان کتبی شرکت کنند خوب کسانی که اقتدار علمی شان زیاد است محل بحث نیست به احتمال قوی آنها در امتحان کتبی شرکت نخواهند کرد. این تشخیص به عهده فقهای شورای نگهبان است؟ بله، به عهده فقهاست. برخی از فقهای شورای نگهبان خودشان نامزد انتخابات خبرگان هستند، هر چند که قبلا گفته بودید که در حوزه انتخابیه ای که خودشان نامزد هستند ورود پیدا نمی کنند اما به طور کل این امکان وجود ندارد که در نظردهی آخر تاثیر داشته باشند؟ در حوزه نظارت که نقشی ندارند در مورد بقیه شرایط که مهم ترینش شرط علمی است فقهای شورای نگهبان سطح علمی خود را از طریق دیگری احراز کردند توسط رهبری به عنوان مجتهد انتخاب شده اند و این اجتهاد توسط رهبری تایید شده است. سوال من در مورد تایید علمی خودشان نبود بلکه تصمیم گیری در مورد بقیه نامزدها، نظر آنها هم منظور می شود. این در مورد نه تنها افراد شورای نگهبان بلکه در مورد بقیه هم می تواند این سوال مطرح بشود که اینها با توجه به گرایش های شخصی سیاسی شان احتمال دارد که این گرایش سیاسی شخصی شان بر تصمیمات شان اثر بگذارد. این مساله از این نظر اهمیت بیشتری پیدا می کند که مشخصا چون خودشان رقیب انتخاباتی محسوب می شوند بنابراین داور یک رقابت، خودش یک طرف مسابقه است. مساله ای که وجود دارد این است که آنها به عنوان فقیه شرایط را کنترل می کنند اما در شورای نگهبان علاوه بر فقها، حقوقدانان هم باید بر این مساله نظارت کنند. یعنی در بین آن شش نفر نمی توانید هر شش نفر را محکوم کنید. ضمن اینکه گرایش سیاسی هر شش نفر یکسان یک مجموعه ١٢ نفری را می بینید که این ١٢ نفر نظارت استصوابی دارند. یعنی ١٢ نفر می توانند با نظارت استصوابی اگر خدایی ناکرده -که من احتمالش را صفر می دانم- غرضی اعمال شود کل آن هیات ناظر می تواند آن را کنترل کند و جلویش را بگیرد. به هر حال در انتخابات گذشته خیلی از اعضای شورای نگهبان گرایش سیاسی نزدیک به اصولگرایان داشتند، حتی در مصاحبه ها و تریبون ها از نامزد های اصولگرا هم حمایت کردند، بر این اساس می تواند این شبهه وارد شود که شورای نگهبان شاید به نفع یک جریان تصمیم گیری کند. ببینید این ایراد همه نهاد های تصمیم گیرنده در همه جای دنیا است. می دانید آنهایی که در پست های دولتی قرار می گیرند مثل شورای قانون اساسی، دادگاه های انتخاباتی و نهادهایی از این دست، اینها مقاماتی هستند که در فعالیت های سیاسی حضور داشتند. در واقع در کشورهای دیگر هم اینها نتیجه فعالیت های سیاسی بوده که آمدند در صدر کار قرار گرفتند یا سوسیالیست یا مثلا راست افراطی بودند یا راست میانه یا دموکرات مسیحی بودند اینها وقتی می آیند و در پست هایی مثل داوری انتخاباتی قرار می گیرند، پس مسلم است که یک انتخاب شخصی دارند منتها باید انتخاب شخصی خودشان را تا آنجا که امکان دارد، در تصمیم گیری ها دخالت ندهند. در مورد شورای نگهبان هم در این دوره اصرار ما بر این بود که هیچ اظهارنظر سیاسی علیه کاندیداها صورت نگیرد تا آنجا که من به عنوان سخنگو که در واقع مواضع شورای نگهبان را اعلام می کردم تمام مراقبت ها را انجام داده ام که له یا علیه هیچ یک از جناح های سیاسی صحبت نکنم. اگر هم سوابقی از اظهارنظر علیه برخی کاندیداها در برخی دوره های قبلی بوده سعی کردیم در این دوره به حداقل برسد و این را کنترل کنیم؛ این خودش یک تضمین است که ما بی طرفی را نمایش بدهیم آیا احتمال نمی دهید که به هر حال انسان است و لغزش پیدا کند این احتمال در همه جا وجود دارد یعنی در همه نظام های حقوقی که شما یک آدم را برای داوری تعیین می کنید او یا چپ رای می دهد یا راست رای می دهد. درست است او یک انتخاب سیاسی دارد اما تضمین هایی وجود دارد که ما به آن آدم اعتماد می کنیم مثلا اگر یک قاضی می گویند 20 سال کار حرفه ای او نشان داده کار او تحت تاثیر جناح سیاسی خودش قرار نمی گیرد، زندگی حرفه ای او نشان می دهد که تحت تاثیر قرار نمی گیرد، به نظرم می رسد که بعضی از افراد شورای نگهبان توانستند در این سال ها این نمایش را بدهند که با گذشت سال ها داوری های آنها تحت تاثیر انتخابات سیاسی شان نمی گیرد. من در این مدت حضور در شورای نگهبان با برخی شخصیت هایی آشنا شدم که زندگی زاهدانه و عالمانه آنها تضمین کننده این است که این آدم ها از راه انصاف و عدالت خارج نمی شوند و مورد اعتماد رهبری هم هستند، سوابق خوبی در عرصه های مختلف سیاسی و اجتماعی دارند اما به هر حال آیا احتمال اشتباه و لغزش وجود ندارد؟ پاسخ این است که انسان جایزالخطا است، بنده این احتمال را نفی نمی کنم. شما گفتید که دوره های گذشته نشان داده است که گرایش های سیاسی نتوانسته درون اظهارنظرات یا درون تصمیمات شان تاثیر داشته باشد ولی جناح اصلاح طلب ممکن است نظر دیگری داشته باشد، می گویند که گرایش های سیاسی اعضای شورای نگهبان در برخی دوره ها، به نفع یک جریان نقش داشته است. بله، اشخاص منصف از همه جناح ها بیشتر حرف شان و تاکیدشان تا آنجا که من اطلاع داشتم این است که از شورای نگهبان خواستند که بی طرفی خودش را نمایش بدهد نه اینکه او را بی طرف ندانند. اگر انصاف به خرج بدهیم باید بگوییم که اعضای شورای نگهبان توانستند عدالت را رعایت کنند اما شاید خوب نتوانستند آن را نشان دهند. مساله ای که مقداری گله ایجاد کرده عدم توان در نمایش انصاف و عدالت است نه عدم رعایت این مساله. یکی از راه های نشان دادنش این است که به نظر شخصی من ما اعضای شورای نگهبان در جناح بندی های سیاسی به نفع لیست ها اظهارنظر نکنیم حتی- این دیگر نظر شخصی من است - به عنوان سخنگوی شورای نگهبان این حرف را نمی زنم- یکی دیگر از راه های نشان دادن و نمایش دادن این انصاف و عدالت این است که حتی برای انتخابات کاندیدا هم نشویم، البته قانون چنین منعی را ایجاد نکرده است. بنابراین فکر نمی کنید برای رفع این مسائل به بازنگری در قانون نیاز داشته باشیم؟ به نظر من رسیدگی در شورای نگهبان و آیین مربوط به رسیدگی به دعاوی انتخاباتی نیاز به یک بازنگری و تامل جدی دارد این نظر شخصی بنده است، در حال حاضر مجال آن نیست بعد از انتخابات در مورد آن توضیح می دهم. به هر حال این مساله که شورای نگهبان به نهادی دیگری پاسخگو نیست در همه دوره های انتخابات مطرح بوده است. عذر می خواهم این حرف یک مقدار اشکال دارد، این حرف در کلام برخی رسانه ها و سیاسیون تکرار می شود که شورای نگهبان به جایی پاسخگو نیست. این حرف از این لحاظ اشکال دارد که همیشه یک مقام داوری وجود دارد که در نهایت، آخرین قضاوت و داوری را می کند. شما نگاه کنید دادگاه های انتخاباتی یا شورای قانون اساسی در کشور های دیگر مانند فرانسه همین ساز و کار را دارد، یعنی مرجعی وجود دارد که وقتی اعتراضی باشد به آنجا رجوع می کنند و بعد از آن هیچ مرجع دیگری برای کنترل وجود ندارد. البته شاید این مقایسه درستی نباشد، برای مثال همان شورای قانون اساسی فرانسه که به آن اشاره کردید، شامل 9 نفر است که سه نفر آن را رییس جمهور، سه نفر را مجلس نمایندگان و سه نفر دیگر را مجلس سنا انتخاب می کند، در واقع بجز سنا که به صورت غیرمستقیم با رای مردم است، شش عضو دیگر از این 9 نفر توسط نهادی انتخاب می شود که با رای مستقیم مردم به قدرت رسیده اند... ... می دانید که خیلی وقت ها آن شورا می تواند رنگ سوسیالیست پیدا کند یا رنگ راست... ... بله اما جامعه از این نظر می تواند راحت تر داوری آنها را بپذیرد که توسط نهادهای انتخابی توسط خود مردم بر آن کرسی نشسته اند. ببینید این مساله مربوط به انتخابات که مستقیم یا غیر مستقیم متوسل به آرای عمومی می شوید مربوط به نظام سیاسی و طراحی قانون اساسی در هر کشور است. در کشور ما خیلی امور را ربط دادیم به رای گیری و نظارت و انتخاب عمومی. گاهی انتخاب مستقیم و گاهی غیرمستقیم و با واسطه. مثلا در بحث مربوط به آن شش نفری را که فقیه هستند گرچه رهبری انتخاب می کنند اما رهبری منتخب نمایندگانی است که آنها به طریق مستقیم انتخاب شدند، یعنی با رای گیری انتخاب شدند یا مثلا رییس قوه قضاییه هم همینطور به دو واسطه با رای گیری انتخاب شده است، این یک مقدار بستگی دارد به فرمولی که در این کشورها برای حکومت و دموکراسی تعریف شده است. ولی این حرف، حرف درستی نیست که چون مرجع دیگری وجود ندارد، سیستم ناقص است. مثلا در سیستم قضایی می بینید که مرجعی می گذارید حرف آخر را بزند و دیگر بعد از آن، مرجع دیگری وجود ندارد. این مساله عیبی ندارد اگر شما آیین درستی برای این کار داشته باشید قواعد روشنی برای رسیدگی داشته باشند و شفاف باشد، اگر کسی حرف آخر را بزند منطقا ایرادی ندارد. برش صرف حضور در ستادهای انتخاباتی از موانع ورود به عرصه انتخابات تلقی نمی شود چراکه صلاحیت همه کاندیداها توسط شورای نگهبان تایید شده بود. در واقع آنها از کاندیداهایی حمایت می کردند که صلاحیت شان در شورای نگهبان تایید شده بود. به نظر من رسیدگی در شورای نگهبان و آیین مربوط به رسیدگی به دعاوی انتخاباتی نیاز به یک بازنگری و تامل جدی دارد. این خودش یک تضمین است که ما بی طرفی را نمایش بدهیم آیا احتمال نمی دهید که به هر حال انسان است و لغزش پیدا کند این احتمال در همه جا وجود دارد یعنی در همه نظام های حقوقی که شما یک آدم را برای داوری تعیین می کنید او یا چپ رای می دهد یا راست رای می دهد.
دوشنبه ، ۱۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]
-
گوناگون
پربازدیدترینها