واضح آرشیو وب فارسی:یزدرسا: تهدیدی که می توانست فرصت باشد؛ نرخ بیکاری بالای فارغ التحصیلان دانشگاهی و خلاء نیروی متخصص در اقتصاد طرف تقاضا نیروی کار، یعنی بخش کشاورزی، خدمات و صنعت در کشور برای پیشرفت و بهبود اوضاع خود به نیروهای ماهر و متخصص نیاز دارند هر سه این بخش های اقتصادی در شرایط مطلوبی قرار ندارند، عمده نیروی کار مشغول در آن ها از سطح مهارت بالایی برخوردار نیستند و از مشکل بهره وری پایین رنج می برند، حال آن که کارشناسان معتقدند افزایش سطح دانش و مهارت نیروی کار یکی از راه های اصلی بهبود اوضاع در این بخش ها است طرفبه گزارش یزدرسا به نقل از آوای اقتصاد ، وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی ایران در گزارشی جدیدترین آمار بیکاری مربوط به رشته های مختلف را ارائه کرده است. در این گزارش آمده است رشته بهداشت با ۷.۹ درصد، کمترین میزان بیکاری و رشته محیط زیست با ۴۹.۱ درصد بیشترین میزان بیکاری را در ایران دارند. متاسفانه نرخ بیکاری در رشته های مختلف دانشگاهی بسیار بالا و نگران کننده است. بر اساس این گزارش نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی 18.5 درصد، نرخ بیکاری مردان 13 درصد و نرخ بیکاری زنان 65.5 در صد است. از دیرباز یکی از اساسی ترین معضلات اقتصادی- اجتماعی ایران همانند بسیاری از کشورهای جهان، نرخ بیکاری بالا بوده است. بیکاری جوانان تحصیل کرده پدیده نوظهوری نیست اما از یک سو به دلیل آن که در سال های اخیر اقدام و راه حل اساسی برای مقابله با افزایش نرخ بیکاری و بخصوص بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی صورت نگرفته و از سوی دیگر به علت سیاست های بعضا نا به جا بر پیچیدگی معضل بیکاری جوانان تحصیل کرده افزوده شده است. بر اساس قانون اساسی کشور دولت موظف است زمینه اشتغال را برای همه افراد ایجاد کند اما آنچه از عملکرد دولت های مختلف در زمینه ایجاد شغل بر جای مانده است بسیار ضعیف و غیر قابل دفاع است. به عبارتی عملکرد آن ها به گونه ای بوده که کشورهمواره نرخ های بالای بیکاری را تجربه کرده است. مسئولین دولت یازدهم نیز با وجود آن که مهمترین معضل کشور را بیکاری و آن هم بیکاری فارغ التحصیلان عنوان کرده اند اما در حوزه اقتصاد تنها بر کاهش تورم تمرکز کرده و بیکاران جامعه را به حال خود گذاشته است. در سال های اخیر مباحث ارزشمندی چون کارآفرینی اشتغال زایی مطرح و سعی شده در این زمینه ها فرهنگ سازی لازم صورت گیرد هرچند این مباحث قابلیت اشتغال زایی خوبی دارد و تا امروز توانسته تعدای از افراد را به خود جذب کند اما به دلیل پرورش یافتن افراد در سیستم آموزشی و تربیتی موجود در کشور، این فرهنگ سازی ها به کندی پیش می رود. به عبارتی سیستم آموزشی موجود نمی تواند افرادی خلاق، ریسک پذیر و با مهارت ایجاد شغل جهت کارآفرینی تربیت کند. یکی از راهکارهای موقت برای مقابله با بیکاری که در سال های گذشته پایه ریزی شده و تا امروز ادامه دارد مشغولیت جوانان به تحصیل در دانشگاه است. به واقع تحصیل چندین ساله جوانان در دانشگاه موج بیکاری را چند سال به عقب می انداخت. این سیاست همانند یک مسکن عمل کرده و متاسفانه در تدوین و اجرای این سیاست تمام جوانب سنجیده نشده و نتیجه آن جمعیت بیکار تحصیل کرده ای شده است که تحصیلی که انجام داده اند مطابق با نیاز بازار کار نیست و دانشگاه نتوانسته آن ها را برای بازار کار آماده کند. در عوض افراد پرتوقعی را تربیت کرده که جز به مدیریت و یک کار پشت میز نشینی راضی نمی شوند و به علت آن که این امکان برای همه فراهم نیست باعث سرخوردگی و بسیاری دیگر از مشکلات شده است. کم شدن شانس کاریابی فارغ التحصیلان تحصیلات تکمیلی از دیگر انتقادات وارد شده به سیستم آموزشی جذب دانشجویان در رشته هایی که بازار کار برای آن ها وجود ندارد یا بازار آن رشته ها اشباع شده است. متاسفانه با رشد قارچ گونه دانشگاه های مختلف در سطح کشور این دانشگاه ها بدون هیچ نیاز سنجی در رشته های مختلف به جذب دانشجو می پردازند. متاسفانه جذب تعداد زیاد دانشجو در مقطع تحصیلات تکمیلی، بی تدبیری دیگری است که به پیچیدگی پدیده بیکاری در کشور دامن زده است. در سطح تحصیلات تکمیلی چیز زیادی بر سواد علمی دانشجویان افزوده نمی شود و تنها وقت و هزینه دانشجویان را صرفا برای داشتن مدرک کارشناسی ارشد طی دوسال صرف می شود. این دو سال و مدرک ماحصل آن نیز شانس فرد را برای یافتن کار و شغل بیشتر نمی کند بلکه بر اساس شواهد و شرایط موجود فرصت شغلی کمتری برای آن ها خواهد بود. به طور کلی دانشگاه و سیستم آموزشی کشور به دلایل اساسی و ریشه ای توانایی آماده کردن نیروی کار با مهارت شغلی ندارد. از سویی دیگر طرف تقاضا نیروی کار، یعنی بخش کشاورزی، خدمات و صنعت در کشور برای پیشرفت و بهبود اوضاع خود به نیروهای ماهر و متخصص نیاز دارند هر سه این بخش های اقتصادی در شرایط مطلوبی قرار ندارند، عمده نیروی کار مشغول در آن ها از سطح مهارت بالایی برخوردار نیستند و از مشکل بهره وری پایین رنج می برند، حال آن که کارشناسان معتقدند افزایش سطح دانش و مهارت نیروی کار یکی از راه های اصلی بهبود اوضاع در این بخش ها است. به طور مثال استان صنعتی یزد طی سالیان متمادی رتبه نخست قبولی کنکور را در کشور از آن خود کرده است و دارای تعداد قابل توجهی دانشگاه و مراکز آموزش عالی است؛ این درحالی است که اوضاع صنعت استان به هیچ وجه با این ظرفیت های علمی و دانشگاهی موجود در استان یزد قابل قبول نیست. کارخانجات و واحدهای تولیدی هنوز نتوانسته اند جایگاه خود را در کشور و جهان بدست آورند. چگونه است یکی از افتخارات استان باید کسب رتبه نخست قبولی در دانشگاه باشد و از سوی دیگر صنایع ما از تکنولوژی روز و کیفیت مناسب تولیدات خود عقب باشند. ارتباط ضعیف بین دانشگاه ها و صنعت در ایران درحالی است که در آغاز قرن بیست و یکم، دانش به عنوان منبعی راهبردی و حتی برتر از منابع طبیعی و اقتصادی قلمداد می شود و در این میان پاسخگویی به نیاز های جامعه، به ویژه در عرصه های فناوری، از جایگاه ویژه ای بر خوردار است. دانشگاه ها مرکز و نقطه شروع توسعه و پیشرفت کشورها قلمداد می شود اما در ایران بواسطه دلایل گوناگون که بعضاً در بالا به آن اشاره شد دانشگاه نتوانسته این نقش خطیر و مهم خود را ایفا کند.
دوشنبه ، ۱۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: یزدرسا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 38]