محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1831454234
زنان در کورس انتخابات ریاست جمهوری آمریکا +تصاویر و فیلم
واضح آرشیو وب فارسی:جنوب پرس: آمریکا با وجود ادعای رهبری دموکراسی در جهان، بیست و هفتمین کشوری بود که به زنان حق رأی داد اما آیا در سال 2016 میلادی برای اولین بار، رئیس جمهور یا معاون اول از میان زنان سیاستمدار آمریکایی انتخاب خواهد شد؟مشرق: انتخابات آمریکا که هر چهارسال یکبار در اولین سه شنبه ماه نوامبر برگزار می شود، در ۸ نوامبر سال ۲۰۱۶ میلادی با پایان دو دوره ریاست جهوری اوباما از حزب دموکرات برگزار خواهد شد. گر چه انتخابات در هر کشوری یک مسأله داخلی است، اما با توجه به رویکرد آمریکا برای اثرگذاری بر معادلات جهانی و حضور نیروهای آمریکایی در حدود ۴۰ کشور، بدون شک این مسأله در مورد آمریکا صادق نیست. از این رو از مدت ها پیش از برگزاری هر انتخابات ریاست جمهوری، بحث بر سر نامزدهای مطرح در آن شروع می شود. وجود نامزدهای متعدد از دو حزب در کنار نامزدهای مستقل -که بخت چندانی برای کسب رأی ندارند- و رقابت های بعضاً غیرمنصفانه آنها با یکدیگر نیز که جدال انتخاباتی را داغ تر می کند، این وضعیت را تشدید کرده است. پیش از این در گزارشی، به نقش “سوپر پک ها” در جهت دهی به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و رقابت ناعادلانه، پرداخته بودیم. باراک اوباما وقت زیادی ندارد. آیا در این فرصت باقیمانده زمینه را برای به قدرت رسیدن یک زن دموکرات فراهم می کند؟ یا بار دیگر قدرت بین دو جناح دست به دست خواهد شد؟ پرداختن به انتخابات ریاست جمهوری آمریکا بی تردید برای مردم کشوری مثل ایران که مناسباتی استثنایی با آمریکا در منطقه و جهان دارند و بر سر بسیاری از مسائل، از داشتن موشک های دوربرد و مخالفت با حضور رژیم صهیونیستی در منطقه تا همکاری نزدیک با کشورهای آمریکای لاتین و کمک به مبارزه با تروریسم در عراق، سوریه و حالا یمن، با مخالفت سرسختانه سران ایالات متحده روبرو می شود، از اهمیت بیشتری برخوردار است. پرسش این است که انتخابات آینده آمریکا با چه سناریویی رقم می خورد؟ این بدان معنا است که حتی اگر شخص رئیس جمهور آینده آمریکا با دقت، قابل تعیین نیست، اما شخصیت وی قابل پیش بینی است. فضایی که در اواخر دوره رئیس جمهور پیشین در افکار عمومی ایجاد می شود، ایده هایی که محبوبیت یافته اند، دغدغه هایی که در آن دوره پاسخی نیافته است، حزبی که شانس بیشتری برای پیروزی دارد، تمایلات دست های پشت پرده سیاست آمریکا و نهایتاً یک بررسی مختصر در اخبار و تحولات جدید انتخاباتی ایالات متحده، می تواند شاهد خوبی برای پیش بینی سناریو یا سناریوهای احتمالی در رقابت انتخاباتی آینده ایالات متحده و شخصیتی که توان رأی آوری و اقناع افکار عمومی را دارد، به دست دهد، گر چه این اقناع، معمولاً با مدیریت یکپارچه ای بر رسانه ها صورت می گیرد. در این نوشتار به یکی از همین سناریوهای احتمالی می پردازیم. پیش از این در گزارشی، از «جب بوش» گزینه جمهوری خواهان و برادر جورج بوش رئیس جمهور سابق این کشور که رسما اعلام کرد در انتخابات شرکت می کند، گفتیم. با اعلام کاندیداتوری هیلاری کلینتون از حزب دموکرات، حالا نگاهی داریم به زنانی که برای رسیدن به کاخ سفید صف کشیده اند تا بیش از هر زمان دیگری، احتمال ریاست جمهوری یک زن قوت بگیرد. سناریوی انتخابات آینده: چرا یک زن؟ بررسی ها نشان می دهد یکی از سناریوهای احتمالی برای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، رقابت نامزدهای زن است، آنچه در تاریخ ایالات متحده بی سابقه است. البته تا کنون دست کم ۳۵ زن به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در رقابت ها شرکت کرده اند (عمدتاً از طرف حزبی غیر از دو حزب حاکم)، اما هیچگاه رقابت میان زنان به متن اصلی انتخابات ریاست جمهوری تبدیل نشده است. علل زیادی برای این امر وجود دارد. پژوهش های “جنیفر لاولِس” و “ریچارد فاکس” نشان می دهد زنان بیش از مردان، رقابت انتخاباتی را برای خود مشکل می دانند (۵۵% در برابر ۳۹%)، زنان کمتر از مردان به وجود نگرش یکسان نسبت به زن و مرد در رقابت های انتخاباتی باور دارند (۴۷% در برابر ۵۸%)، هیلاری کلینتون و سارا پالین در دوره های انتخاباتی گذشته بارها استثنایی بودنِ رأی آوری یک زن را به جامعه آمریکا القا کردند، زنان بیش از مردان درگیر حواشی مانند ظاهر خود می شوند (۶۵% زنان و ۶۹% مردان به این مسأله در مورد کلینتون در انتخابات ۲۰۰۸ باور دارند)، کمتر از مردان به قابلیت های خود برای برعهده گیری مناصب سیاسی باور دارند (۳۵% در برابر ۲۲%)، نامزدهای احتمالیِ زن از اعتماد به نفس و ریسک پذیری پایین تری نسبت به نامزدهای مرد برخوردارند (۶۶% در برابر ۷۳%)، بیش از مردان از لوازم مبارزه انتخاباتی مثل دوری از خانواده و دیدار با مقامات، آزار می بینند (۵۲% در برابر ۴۱%)، زنان کمتر از مردان با پیشنهاد فعالان سیاسی برای شرکت در مبارزه انتخاباتی روبرو می شوند (۴۹% در برابر ۳۹%) و تفاوت بسیار مهمتر اینکه زنان آمریکا بیش از مردان درگیر نگه داری از فرزندان (۶۰% در برابر ۶%) و خانه داری (۴۳% در برابر ۷%) هستند. با همه این احوال، سناریوی رقابت میان زنان در انتخابات آینده آمریکا همچنان بسیار محتمل است. علت آن را شاید بهتر است در فضای انتخاباتی آمریکا طی چند دهه اخیر جستجو کنیم. هر بار یک ویژگی خاص و معمولاً بی ارتباط با کفایت سیاسی نامزد پیروز، برای وی رأی خریده است، آنچه پیش از آن سابقه نداشت: ریگان بازیگر هالیوود بود؛ کلینتون بسیار جوان و برخلاف بوش پدر مخالف جنگ بود؛ بوش پسر یک قاچاقچی توبه کار و پروتستان دوآتشه بود؛ و نهایتاً اوباما یک سیاه پوست دورگه و همچنین برخلاف بوش، مخالف جنگ و بسیار خوش بیان بود. این مسأله خیلی طبیعی است. مردم آمریکا از سیاست فاصله می گیرند و در حوزه های دیگر زندگی شخصی خود، یعنی مسائل فرهنگی و اقتصادی غرق می شوند. احزاب و نامزدها باید دست کم یک برگ برنده غیرسیاسی داشته باشند تا بتوانند مردم را با خود همراه کنند. در مورد اوباما و همچنین انتخابات آینده یک مسأله دیگر نیز از اثرگذاری بالایی برخوردار بوده و هست: نامزد پیروز کسی است که نشان دهد توان ایجاد تغییر و رفع نارضایتی های مردم را دارد. اوباما با مدرک دکترای حقوق و ظاهر دورگه، می توانست اراده تغییر را نمایندگی کند. نامزدی و رأی آوری یک زن هم بی سابقه بوده و می تواند همان اراده تغییر را نشان دهد. عامل دیگر در این رابطه، جنجالی شدن مباحث مربوط به خانواده و قوانین مرتبط با ازدواج همجنس بازان در چند ساله اخیر است. بدون شک یک نامزد زن می تواند شعارهای جذابی در این مورد ارائه کند. آنچه احتمال نامزدی زنان را افزایش می دهد، قدرت روزافزون آنها در اداره امور دیگر در سالیان اخیر است: سال گذشته یک گروه کوچک از زنان به رهبری سناتور سوزان کالینز توانستند دو حزب را در پایان دادن به بحران تعطیلی دولت فدرال همراه سازند؛ ۹ زن هم اکنون در رأس کمیته های تخصصی سنا هستند؛ متون قانونی اخیر چون بودجه و بیمه طوفان توسط زنان نگاشته شده؛ و … . معرفی برخی گزینه های مطرح نامزدی ۱- هیلاری کلینتون ( Hilary Rodham Clinton )؛ آغاز کمپین با تمسخر ! هیلاری کلینتون، همسر رئیس جمهور اسبق آمریکا، سناتور شهر-ایالت نیویورک (۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹) و وزیر سابق امور خارجه (۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳)، به مدت ۱۰ سال به عنوان برترین زن آمریکا در نظرسنجی گالوپ معرفی شده است. او که دکترای حقوق خود را دانشگاه ییل دریافت کرده، هم اکنون خود را با سخنرانی، نگارش کتاب و کار بر یک پروژه در «بنیاد بیل، هیلاری و چلسی کلینتون» مشغول کرده است. گروهی با مشورت گیری از همکاران سابق بیل کلینتون با نام «آماده برای هیلاری» به شدت مشغول فعالیت و انجام مقدمات مبارزات انتخاباتی هستند. حدود ۶۵% از دموکرات ها در پاسخ به نظرسنجی سی.ان.ان و اُ.آر.سی وی را نامزد مورد علاقه خود دانسته اند. خودش ادعا کرده بود برنامه ای برای حضور در انتخابات ندارد و می خواهد بقیه عمرش را برای زنان و دختران آمریکا کار کند؛ اما مشخص شد این هم خودش یک ژست انتخاباتی مؤثر بوده است. سناتورهای زن دموکرات در نامه ای به هیلاری کلینتون از وی درخواست می کنند برای انتخابات ۲۰۱۶ نامزد شود. حالا که کلینتون برای انتخابات ریاست جمهوری آینده نامزد حزب دموکرات شده، دیگر مردانی چون جو بایدن، اندرو کومو، مارتین اُ مالی، مارک وارنر و زنان دیگری چون الیزابت وارِن، کریستین گیلیبراند و اَمی کولوباچار احتمال دارد نامزد این حزب شوند. تا بحال وی محتمل ترین نامزد این حزب است و اگر از حزب جمهوریخواه بود، احتمال پیروزی وی نیز از همه بیشتر بود چون چند دهه است که هیچ حزبی نتوانسته است بیش از دو دوره بر کرسی ریاست جمهوری آمریکا تکیه زند. هیلاری کلینتون رسما نامزدی خود برای انتخابات ۲۰۱۶ را اعلام می کند ۲- کاندولیزا رایس ( Condoleezza Rice ) برخوردی که با مهاجران سیاه پوست و سرخ پوست در آمریکا می شود، موجب شده آنها کنشی عاطفی در انتخاب نامزد مورد نظر خود داشته باشند. طرح ها و لوایحی که حزب دموکرات برای حمایت از آنها تنظیم می کند معمولاً با مخالفت جمهوری خواهان روبرو می شود. نامزدی کاندولیزا رایس، می تواند این شکاف را پر کند و با یک تیر دو نشان را بزند: آشتی حزب جمهوری خواه با این گروه کثیر؛ پیروزی حزب در انتخابات. رایس در دوره دوم ریاست جمهوری بوش وزیر خارجه وی بود . وی با این ژست آمد که با توان علمی خود رویه های ژنرال پاول را اصلاح کند. پس از آن به شغل اصلی خود یعنی پرفسور علوم سیاسی در دانشگاه استانفورد واقع در ایالت کالیفرنیا بازگشت، ضمن اینکه رئیس حزب جمهوریخواه در این ایالت است. رایس در این مدت مشاور جمهوری خواهان کنگره نیز بوده و ارتباط خود را با سیاست نبریده است. البته وی در یکی از آخرین اظهارنظرهای خود از کاندیداتوری جب بوش، برادر جورج دبلیو بوش حمایت کرده است. جامعه آمریکا رویکردهای مذهبی دارد اما نسل جوان تمایلات لیبرالی چون آزادی سقط جنین و همجنس بازی را دنبال می کنند. رایس نیز اظهارنظرهایی به نفع سقط جنین کرده، ضمن اینکه از نامزد جمهوری خواه در سال ۲۰۰۸ حمایت قطعی صورت نداد. این مسائل شاید به جایگاه وی در حزبش صدمه بزند اما رأی کلی وی را در میان مردم بالا می برد، زیرا از وی شخصیتی مستقل، به روز و دغدغه مند برای مردم آمریکا را نشان می دهد. همراهی وی با برخی تندروی های بوش در سیاست خارجی نیز با چند سخنرانی از یاد مردم خواهد رفت، گر چه باید فکر دیگری برای اقناع فعالان حزب خود بکند. ۳- میشل اوباما ( Michelle Obama ) بانوی اول آمریکا اگر چه اعلام کرده که برای ریاست جمهوری اقدام نخواهد کرد و حتی اوباما نیز آن را بعید دانسته است، اما خب این کاری است که عمده نامزدها پیش از اعلام رسمی نامزدی خود انجام می دهند. وی که مانند همسرش و رقیب اصلی اش هیلاری کلینتون، دکترای حقوق دارد، در دانشگاه رئیس جمهورپرور هاروارد تحصیل کرده است. میشل حتی در مورد پیروزی هیلاری نیز تلویحاً ابراز تردید کرده است: «عقیده ندارم که خانواده ای دائماً برای ریاست جمهوری تلاش کند!» گر چه آمریکا را آماده ظهور یک رئیس جمهور زن می داند. دابی واش مدیر «مرکز زنان آمریکا و سیاست» میگوید گر چه نه حتماً برای ریاست جمهوری، اما به نظر می رسد وی برای برعهده گرفتن یک پست مهم، حتی اگر شده برای نمایندگی و سناتوری اقدام خواهد کرد، چون ظرفیتش را دارد. ۴- کتی راجرز ( Cathy McMorris Rodgers ) کتی راجرز، نماینده جمهوری خواه از سال ۲۰۰۵ میلادی و رئیس کنفرانس نمایندگان جمهوری خواه مجلس آمریکا، یکی دیگر از شانس های نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری آینده است. این سیاستمدار ۴۵ ساله در نوجوانی اش به میوه چینی در باغ سیب مشغول بوده و مدرکش مدیریت بازرگانی است که به حل نگرانی های اقتصادی مردم آمریکا بسیار نزدیک است. او تنها نماینده ای است که در دوره مسئولیتش سه فرزند به دنیا آورده است (گر چه فرزند اولش دچار سندروم دان است). او با جوانی اش می تواند رقیب سرسختی برای کسی مثل کلینتون باشد که در سال ۲۰۱۶، ۶۹ ساله خواهد بود. فرزندان کتی مانع مسئولیت وی نخواهد بود زیرا همسرش یک دریادار بازنشسته است که در خانه به «آقای مامان» مشهور است. کتی حتی برخلاف هیلاری در شبکه های اجتماعی نیز فعال است. راجرز با خانواده داری، فعالیت های عبادی مذهبش و مخالفت با آزادی سقط جنین، با تمایلات مذهبی جامعه آمریکا به ویژه جمهوری خواهان، همخوان است. در واقع راجرز اگر در عرصه سیاسی بماند، شانس زیادی حتی در دو دهه آینده برای کاندیداتوری خواهد داشت. آخرین فعالیت خبرساز وی، تعیین وی به عنوان مسئول ارسال پاسخ رسمی حزب جمهوری خواه به سخنرانی سالانه اوباما در کنگره بوده است که نشان داد می تواند در حد یک رئیس جمهور در مورد مسائل مختلف کشور سخن بگوید. ۵- الیزابت وارِن ( Elizabeth Warren ) الیزابت وارن پرفسور حقوق در دانشگاه هاروارد است و دائماً در رسانه ها برای اظهارنظر در مسائل اقتصادی حضور می یابد. این فعال دموکرات، نخستین سناتور زن از ایالت ماساچوست، عضو سه کمیته در کنگره، صاحب ایده دفتر حمایت از حقوق مالی مصرف کننده در ایالات متحده و مشاور اوباما در همین حوزه بوده است. وی نیز مانند سایر نامزدهای یادشده گفته که در انتخابات آینده نامزد نخواهد شد؛ البته اقبال دموکرات ها نیز به وی بر طبق نظرسنجی های دانشگاهی کمتر از کلینتون است. الیزابت دست کم می تواند با اثرگذاری بالایی که در میان دموکرات ها یافته، فضای مباحث انتخاباتی را تحت تأثیر قرار دهد، زیرا سه چهارم مردم دموکرات در آمریکا مانند وی به وجود نابرابری در فرصت های اقتصادی باور دارند. ۶- نیکی هالی ( Nikki Haley ) نخستین فرماندار زن در کارولینای جنوبی که پیش از آن نماینده مجلس ایالتی از ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۰ میلادی بوده، طرفداران زیادی برای اعلام کاندیداتوری دارد. نیکی در ۱۹۷۲ از پدر و مادری هندی به دنیا آمد که با دو فرزند سنگاپوری به آمریکا آمده بودند. هالی که خانواده اش صاحب شرکت ثروتمندی هستند، کارشناسی ارشد حسابداری دارد و پیش تر خزانه دار و سپس رئیس انجمن ملی تاجران زن و عضو بسیاری از انجمن ها و گروه های اقتصادی و اجتماعی به ویژه در لکسینگتون بوده و هست. هالی به مذهب متودیسم (از فرَق پروتستان، دارای تعالیم سازمان یافته و طرفدار فقرا) گرایش دارد و اخیراً هم در سخنرانی خود علاوه بر پروژه ای عمرانی و اصلاح نظام مالیاتی، از تجهیز مدارس کم بضاعت در کارولینا سخن گفته است. از ۴۴ رئیس جمهور آمریکا، تا کنون ۱۷ تن سابقه فرمانداری در دست کم یکی از ایالت ها را داشته اند و بعید نیست امروز یا فردا این جمهوری خواه جوان نیز نفر بعدی باشد، به ویژه اینکه در رأی گیری غیررسمی کمیته ملی حزب جمهوری خواه، هالی بیش از سایر نامزدها رأی آورده است و خود نیز تلویحاً تمایل خود به نامزدی را در انجمن فرمانداران جمهوری خواه در اواخر سال ۲۰۱۳ میلادی بیان کرد:«من به شدت طرفدار نامزدی فرمانداران برای ریاست جمهوری هستم… چون راحت تر می توان در مورد قابلیت های مدیریتی آنها در یک ایالت و اینکه چگونه کشور را مدیریت خواهند کرد، نظر داد.» ۷- سارا پالین ( Sarah Palin ) سارا پالین کمابیش برای ایرانیان نام آشنا است، زیرا وی علاوه بر فرمانداری آلاسکا در ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ میلادی، به عنوان معاون اول مک کین نامزد جمهوری خواه در انتخابات ۲۰۰۸ معرفی شده بود. پالین متولد ۱۹۶۴، دارای پنج فرزند و کارشناس ارتباطات (روزنامه نگاری) است. سارا در جوانی رتبه سوم در رقابت های زن زیبا در آلاسکا و با تیمش قهرمانیِ جام بسکتبال آن ایالت را بدست آورد و حتی چندسال گزارشگر ورزشی بوده است. وی هم بخاطر ریاست بر حزب تندروِ تی پارتی و هم انجام اقدامات عجیب، در آمریکا به سیاستمداری خاص تبدیل شده است. پالین تمایل شدیدی به گسترش بخش خصوصی و کاهش مالیات بر شرکت ها دارد و شعارش در انتخابات ۲۰۰۸، اصلاح طلبی بیطرفانه و مقابله با اختلاس بود. وی همزمان به اعمال فشار بر یک افسر امنیت ایالتی برای رفع بازداشت از برادرخوانده اش متهم شد. پس از شکست مک کین، پالین به تحلیل گری در فاکس نیوز و اجرای برنامه تلویزیونی می پرداخت اما در طول ۲۰۱۰ و ۲۰۱۱ میلادی به تبلیغات انتخاباتی برای نامزدی حزب جمهوریخواه در انتخابات ۲۰۱۲ پرداخت، گرچه نظرسنجی ها نشان میداد از هر ۱۰ آمریکایی، ۷ تا ۸ تن وی را درستکار اما برای ریاست جمهوری کم تجربه می دانند. نهایتاً وی در اکتبر ۲۰۱۲ طی بیانیهای از کاندیداتوری استعفا داد و اعلام کرد تمایل به پرورش و حمایت از سیاستمداران دارد تا رئیس جمهوری شدن. اما هنوز ندای هواخواهانش بلند است و معتقدند هرکس به دور از تبلیغات منفی شبکه های تلویزیونی، سخنرانی وی را بشنود، به وی رأی خواهد داد. پالین چند ماه پیش در مصاحبه ای در پاسخ به پرسشی در مورد تمایل وی به نامزدی در ۲۰۱۶ گفت: «من هیچوقت نگفتم هیچوقت کاندید نمیشوم… اما مطمئنم آمریکاییان بسیاری مانند من فکر میکنند و توانمند هم هستند. بنابر این حتماً نباید من نامزد شوم». ۸- سوزانا مارتینِز ( Susana Martinez ) یکی دیگر از فرمانداران جمهوری خواه که حرف نامزدی اش مطرح شده، سوزانا مارتینز است. وی در انتخابات ۲۰۱۰ میلادی به عنوان اولین فرماندار زن در نیومکزیکو (ایالتی دموکرات منش) انتخاب شد. وی متولد ۱۹۵۹ است، با همسر دومش زندگی می کند و ویژگی های متمایزی دارد: بسیار سخنور؛ دارای مذهب کاتولیک؛ عضو حزب دموکرات تا ۱۹۹۵؛ هیسپَنیک (یعنی نژادش به آمریکای لاتین تعلق دارد) و نوه ژنرال ارتِگا از انقلابیون مکزیک در ۱۹۱۰ میلادی. وی دکترای حقوق دارد و پیشتر مقام قضایی یکی از شهرستان های نیومکزیکو را برعهده داشته است. تام ریج فرماندار پیشین پنسیلوانیا و کریستین توریتی مدیر مالی کمیته ملی حزب جمهوری خواه، از کاندیداتوری مارتینز حمایت کرده است. سوزانا البته فعلاً بر مدیریت ایالتش و پیروزی در انتخابات میان دوره ای تمرکز کرده است ولی معتقد است از مدت ها پیش باید ریاست جمهوری زنان در آمریکا پیش می آمد. ۹- کِلی آیوت ( Kelly Ayotte ) آیوت، سناتور جمهوریخواه از ایالت نیوهمپشایر و عضو شش کمیسیون تخصصی (عمدتاً امنیتی) است که نشان از توان بالای وی دارد. وی متولد ۱۹۶۸ بوده و دو فرزند دارد. کلی نیز مانند مارتینِز دکترای تخصصی حقوق داشته، پیشتر دادستان کل بوده (البته در ایالت خود) و مانند راجرز یک همسر بازنشسته نظامی دارد. آیوت یکی از نامزدهای معاون اولی رامنی در انتخابات گذشته بود، اما نهایتا پال رایان از طرف رامنی برگزیده شد. تحلیلگران معتقدند اگر آیوت حتی اگر میخواهد معاون اول نامزد بعدی باشد، باید ابتدا به اسم نامزدی ریاست جمهوری به تبلیغات بپردازد. آنچه وی را در این یکی دو سال بر سر زبانها انداخت، جدال وی با کروز در موضوع تعطیلی ۱۶ روزه دولت آمریکا و تبلیغات پالین علیه وی بر سر حمایت کلی از طرح دموکرات ها در اصلاح قوانین مهاجرت بود. لیز جانسون سخنگوی آیوت ادعا کرده آیوت دوست دارد همچنان در سنا باقی بماند. ۱۰- کریستِن گیلبراند ( Kirsten Gillibrand ) یک سیاستمدار زن وجود دارد که دکترای تخصصی حقوق دارد، سناتور دموکرات از ایالت نیویورک است و طرفدار حقوق همجنسبازان، اما با این همه، وی هیلاری کلینتون نیست. کریستِن گیلبراند با همه این شباهت ها، برخلاف هیلاری، کاتولیک است. تنها رئیس جمهور کاتولیک در تاریخ آمریکا، کندی بود که ترور شد. گیلبراند پیشتر نماینده مجلس بوده است. با پیگیری وی، ۲۰ سناتور زن برای مهمانی شام به کاخ سفید دعوت شدند و با اوباما جلسه داشتند. دغدغه های پنجگانه وی عبارت است از: افزایش حداقل دستمزد، عمومی ساختن پیش دبستانی، ارزان ساختن پرستاری از کودک، اعطای مرخصی به افراد شاغل برای نگهداری از خانواده بیمار یا باردار خود در خانه و نهایتاً درآمد برابر برای زنان نسبت به مردان. کریستِن در پاسخ به خبرنگار تایم در مورد نامزدی در انتخابات ۲۰۱۶ گفت: «من بالاخره روزی به آن فکر می کنم، ولی نه در آینده نزدیک… هیلاری کلینتون اولین رئیس جمهور زن ما خواهد بود.» وی اخیراً درگیر طرحی پیرامون آزارهای جنسی در محیط های دانشگاهی و نظامی بوده است. . ۱۱- میشل باکمَن ( Michele Bachmann ) باکمن سناتور ایالتی در مینه سوتا بود که توانست در سال ۲۰۰۷ میلادی به مجلس نمایندگان آمریکا راه یابد، اما ستاره این سیاستمدار جمهوری خواه آنچنان که خودش انتظار داشت، صعود نکرد. وی از سال ۲۰۱۱ میلادی برای انتخابات ریاست جمهوری، ستاد تبلیغاتی به راه انداخت و مورد حمایت تی پارتی هم قرار گرفت، ولی نه تنها موفق نشد بلکه مجبور شد قرضی را که داشت از صندوق ستاد تبلیغات خود برای انتخابات مجلس بپردازد. میشل در آخرین مصاحبه خود اعلام کرد اگر چه بسیاری از آمریکاییان آماده یک رئیس جمهور زن نیستند، اما این بار زودتر به ریاست جمهوری آینده میاندیشد و اگر رقیبش کلینتون باشد، عملکرد وی در وزارت خارجه را به ویژه در مسأله لیبی زیر سؤال میبرد، ضمن اینکه وی برخلاف اوباما یک نامزد «جدید و متفاوت» نیست. برخی از دموکرات ها از ورود وی به مبارزات انتخاباتی حمایت کردهاند زیرا معتقدند سیاست هایی که وی دنبال میکند، همان مواردی است که موجب کاهش محبوبیت جمهوریخواهان شده: عدم حمایت از حقوق مهاجران، مخالفت با برابری در ازدواج، حمایت از تعطیلی دولت، مخالفت با لایحه اوباما در حوزه درمان. گزارش مشرق از میشل باکمن؛ سناتوری که مذاکرات هسته ای را مقدمه ظهور می داند ۱۲- کارلی فیورینا (Carly Fiorina) تنها زن جمهوری خواهی که تا کنون با اعلام قطعی، به دنبال نامزدی در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا است. کارلی ۶۰ ساله پیش تر یک مدیر اجرایی در حیطه کسب و کار بوده است. فعالیت های عمده وی از سال ۱۹۸۰ آغاز شد و توانست به رده های علی اجرایی شرکت عظیم مخابراتی AT&T دست یابد. بعدها طی سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۵ مدیر ارشد شرکت هیولت پاکارد (HP) شد، شرکتی که یکی از ۲۰ کمپانی برتر آمریکایی بوده است، وی هرچند در آن سال ها موفق شد هیولت پاکارد را به بزرگترین شرکت در مقایس جهانی در تولید رایانه های شخصی تبدیل کند، اما در پی بحران صنعت فناوری اطلاعات و کاهش ۵۰ درصدی ارزش سهام این شرکت از مقام خود برکنار شد. بر خلاف اکثر نامزدهای دیگر که تصمیم خود در باره وارد شدن به رقابت انتخاباتی را در همایش های بزرگ اعلام کرده اند، کارلی فیورینا تصمیم خود برای نامزدی در انتخابات را دربرنامه تلویزیونی «صبح بخیر» شبکه ای بی سی که در سراسر آمریکا پخش می شد، اعلام کرد. وی در اولین واکنش به حضور هیلاری کلینتون به عنوان یکی از نامزدهای احتمالی انتخابات ریاست جمهوری از سوی حزب دموکرات گفت: من از هیلاری کلینتون خوشم می آید اما او قابل اعتماد نیست. وی در سال ۲۰۱۰ از سوی جمهوری خواهان برای انتخاب به عنوان سناتور ایالت کالیفرنیا اعلام نامزدی کرد. فیورینا پیش تر و در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۸ آمریکا از جمله مشاوران جان مک کین، نامزد حزب جمهوری خواه بود. ۱۳- آنجلینا جولی ( Angelina Jolie ) بازیگر، کارگردان، نویسنده، فیلمنامه نویس و رئیس جمهور؟ بعید نیست این بازیگر ۳۹ ساله که شش فرزند دارد و پیش از همزیستی با بِرَد پیت (بازیگر هالیوود) دو همسر دیگر (آنها هم بازیگر) داشته، روزی این عنوان آخر را نیز برای خود کسب کند. پیش از وی ریگان این راه را در دهه ۱۹۸۰ باز کرد، هنگامی که نه تنها به سرعت از یک بازیگر به رئیس جمهور تبدیل شد، بلکه حزب جمهوریخواه را نیز در ریل جدیدی انداخت. آرنولد شوارتزنگر نیز از ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۱ میلادی فرمانداری کالیفرنیا را در اختیار داشت. به جز جولی برخی دیگر از بازیگران زن و مرد نیز برای کاندیداتوری مطرح هستند اما با احتمال بسیار کمتر: پاریس هیلتون، اُسکار وینر. آنجلینا جولی ثروت و شهرتش را از صنعت سینما گرفت اما حضورش در عرصه سیاست از آنجا شروع شد که وی سفیر صلح سازمان ملل (از ۲۰۰۱) و کمیسیونر ویژه آن در امور پناهندگان شد. وی فعالیت های بشردوستانه اش در مورد زنان و کودکان را بهانه عدم احتمال حضورش در میان نامزدهای ریاست جمهوری کرده و با تردید بیان داشته: «مطمئن نیستم اگر واقعاً رئیس جمهور شوم، بتوانم اثرگذار باشم.». جولی به حزبی گرایش ندارد اما یو.اس. ویکلی نقل کرده جولی نیز مانند پدرش وُیت، «از اوباما متنفر است» زیرا وی را یک سوسیالیست نقابدار میداند. جولی خود در یک مصاحبه در مورد عملکرد اوباما گفت: «نقاط درخشانی در عملکرد وی وجود دارد که به پیش میرود؛ و البته چیزهای دیگری که آزاردهنده است.» شاید فکر کردن به اینکه روزی او رئیس جمهور آمریکا شود بسیار بعید به نظر برسد؛ نظر ما هم همین است. اما در مورد ریگان هم چنین نظراتی وجود داشت… جمع بندی نامزدهای ریاست جمهوری در آمریکا عمدتاً از میان سناتورها و فرمانداران برگزیده می شوند. وضعیت دو حزب در این مورد با یک نگاه بلندمدت، چندان متفاوت نیست: تا کنون ۲۰ فرماندار دموکرات و ۱۵ فرماندار جمهوریخواه از میان زنان آمریکا به قدرت رسیده اند. ۱۶ نفر از ۲۰ سناتور زن فعلی، دموکرات هستند. چهار نفر از پنج فرماندار زن، جمهوری خواه هستند. هنوز بسیاری از نامزدهای مرد برای انتخابات آینده مطرح هستند و زنان برای رسیدن به این کرسی، باید رقیبان سرسختی را از پیش رو بردارند، مثلاً در مورد حزب جمهوریخواه باید از کریس کریستی فرماندار نیوجرسی، رَند پال نماینده کنگره از ایالت کنتاکی، تِد کروز سناتور از ایالت تگزاس برای نامزدی یاد کرد. ضمن اینکه معرفی همزمان دو زن برای نامزدی ریاست جمهوری و معاون اولی از طرف دو حزب حاکم، احتمال کمتری دارد. احتمالاً گزینه ای که پیش روی مردم قرار خواهند داد، یک مرد در کنار خود خواهد داشت. در این انتخابات، موضع گیری نامزدها در مورد مسائل جاری، بسیار تعیین کننده است چون: تکمیل پروژه خط لوله کیستون توسط دولت که مخالف نظر طرفداران محیط زیست است؛ شکاف درآمدها؛ لوایح دولت در حوزه بهداشت و درمان؛ بحران های منطقه ای و جهانی مانند تنش با روسیه در اوکراین و در سوریه با ایران. بسیاری از نامزدهای یادشده، فرمانداران، نمایندگان یا سناتورهایی هستند که اگر دوباره انتخاب نشوند، ستاره اقبالشان در آسمان رقابت های ۲۰۱۶ افول خواهد کرد. به هر حال نامزد انتخابات آینده باید توان ایجاد شرایط جدیدی در افکار عمومی و حزب خود را داشته باشد، زیرا با توجه به عملکرد دو حزب حاکم در دهه های گذشته، آمار آمریکاییانی که میل به بیطرفی دارند تا طرفداری از یک حزب، هر روز بیشتر میشود. تنها یکی از راه ها برای ایجاد شرایط جدید، زن بودن است که البته به صورت فزاینده ای در رسانه های آمریکایی دنبال میشود. آمریکا با وجود ادعای رهبری دموکراسی در جهان، بیست و هفتمین کشوری بود که به زنان حق رأی داد. احتمالا در رسیدن زنان به ریاست جمهوری نیز همین ترتیب وجود دارد. پیش از آمریکا بسیاری از کشورها از جمله استرالیا، انگلیس، کانادا، آلمان، هند، ایرلند، پاکستان و … بالاترین منصب اجرایی خود را به یک زن دادند. استراتژیست دموکرات، کریس لیهان بر این باور است که این همه بحث و حدس در مورد یک رئیس جمهور زن، نشان می دهد روزگار حکومت انحصاری مردها در آمریکا نیز به پایان رسیده است. زنان آمریکا اولین بار در ۱۹۲۵ به فرمانداری ایالت رسیدند: نِلی راس در ویومینگ؛ اولین بار در ۱۹۳۲ میلادی سناتور فدرال شدند: کتی هاراوی از آرکانزاس؛ آیا در ۲۰۱۶ میلادی برای اولین بار، رئیس جمهور یا معاون اول از میان زنان سیاستمدار آمریکایی انتخاب خواهد شد؟ منابع و مآخذ: http://2016.presidential-candidates.org/Fallin / http://2016.presidential-candidates.org/Hassan / · http://2paragraphs.com/2014/04/is-new-hampshire-governor-maggie-hassan-the-next-vice-president/ http://710keel.com/stonecipher-ayotte-should-be-gops-2016-presidential-candidate/ · http://americanoverlook.com/breaking-news-michelle-obama-to-run-for-president-in-2016-barack-as-vp · http://cjonline.com/blog-post/lucinda/2014-01-29/cathy-mcmorris-rodgers-%E2%80%93-our-next-president · http://dailycaller.com/2013/11/21/nikki-haley-id-prefer-a-governor-for-next-president-video/ · http://edition.cnn.com/2008/POLITICS/08/29/palin.republican.vp.candidate / · http://en.ria.ru/culture/20120112/170715908.html · http://fivethirtyeight.com/datalab/elizabeth-warren-wouldnt-be-2016s-obama-but-she-could-be-its-john-edwards/ http://kfor.com/2014/07/28/gov-fallin-demands-answers-from-president-obama-about-illegal-immigrant-children-at-fort-sill/ http://newsok.com/gov.-mary-fallin-rules-out-presidential-run-defends-job-poaching-in-d.c.-speech/article/3883973 · http://politicalticker.blogs.cnn.com/category/condoleezza-rice/ · http://projects.wsj.com/campaign2012/candidates/view/maggie-hassan–NH-G · http://theweek.com/article/index/205108/sarah-palins-rumored-2012-run-a-timeline · http://usconservatives.about.com/od/campaignselections/a/Sarah-Palin-In-2016.htm http://www.cbsnews.com/news/michele-bachmann-on-a-2016-presidential-bid-theres-a-chance / · http://www.csmonitor.com/USA/Elections/President/2012/0410/Beyond-Hillary-Clinton-Eight-Democrats-who-might-run-if-she-doesn-t/Hillary-Rodham-Clinton · http://www.foxbusiness.com/economy-policy/2014/07/23/michelle-obama-said-to-knock-hillary-clintons-presidential-aspirations/ http://www.huffingtonpost.com/2012/07/29/kelly-ayotte-mitt-romney_n_1715882.html#slide=661613 http://www.huffingtonpost.com/2012/12/07/michele-bachmann-campaign-debt_n_2257855.html · http://www.huffingtonpost.com/2013/03/14/hillary-michelle-in-2016-clinton-obama-dream-team_n_2876253.html http://www.huffingtonpost.com/tag/michele-bachmann-presidential-campaign / · http://www.inquisitr.com/1360714/angelina-jolie-hates-barack-obama-report / o http://www.maggiehassan.com http://www.minnpost.com/eric-black-ink/2013/07/washington-post-chances-amy-klobuchar-president-2016 · http://www.newsmax.com/Politics/martinez-white-house-run/2013/11/05/id/534928 http://www.newsmax.com/Politics/Michele-Bachmann-Obamacare-female-president/2014/02/21/id/553951/#ixzz38U231JUU · http://www.nwhm.org/online-exhibits/president/president.html · http://www.nydailynews.com/news/politics/election-2016-closer-candidates-article-1.1429652#ixzz39yNH523I · http://www.nytimes.com/2014/04/23/us/politics/with-eyes-on-possible-clinton-run-questions-on-room-for-other-women.html?_r=0 · http://www.pennlive.com/midstate/index.ssf/2014/04/two_top_pa_gop_figures_back_ne.html http://www.politico.com/story/2013/04/kirsten-gillibrand-run-for-president-90706.html · http://www.politifact.com/new-hampshire/statements/2013/sep/27/nh-afl-cio/new-hampshire-afl-cio-says-maggie-hassan-only-fema/ · http://www.realclearpolitics.com/video/2014/03/08/sarah_palin_on_a_2016_run_ill_never_say_never.html http://www.theatlantic.com/politics/archive/2013/11/amy-klobuchar-for-president/281463/ http://www.thedailybeast.com/articles/2014/02/27/the-gop-already-has-a-2016-front-runner-for-vice-president.html · http://www.theguardian.com/world/2011/oct/06/sarah-palin-not-run-president http://www.usatoday.com/story/news/politics/2013/11/26/kirsten-gillibrand-2016-president-democratic-nomination/2066763/ http://www.usatoday.com/story/news/politics/2014/07/22/bachmann-presidential-bid/13020225 / · http://www.usatoday.com/story/theoval/2013/08/15/barack-michelle-obama-hillary-clinton-2016-presidential-race/2659723 / · http://www.usnews.com/news/blogs/washington-whispers/2014/02/28/tom-ridge-wants-new-mexico-gov-susana-martinez-to-run-for-president · http://www.washingtonpost.com/blogs/the-fix/wp/2012/08/30/condoleezza-rice-stamps-her-ticket-for-20162020/ · http://www.washingtonpost.com/politics/mcmorris-rodgers-comes-through-for-gop-in-response-to-state-of-the-union/2014/01/29/3e8f3dd0-88b1-11e3-833c-33098f9e5267_story.html · https://www.american.edu/spa/wpi/upload/2012-Men-Rule-Report-web.pdf
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جنوب پرس]
[مشاهده در: www.jpnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 103]
-
گوناگون
پربازدیدترینها