تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایقسواری تالاب انزلی؛ تجربهای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکسترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816646915
عزلت گزینی یا در گود نشینی؟/ نگاهی دیگر به نسبت روشنفکران و قدرت
واضح آرشیو وب فارسی:فرهنگ امروز: حفظ استقلال روشنفکران از قدرت ضروری است اما نمی توان با این قاعده کلی همه رفتارها و کنش های فعالان حوزه های فکری و هنری را داوری و برای آن حکمی واحد صادر کرد. در واقع مناسبات قدرت در ایران پیچیده تر از آن است که بتوان با این تعابیر کلیشه ای احکام کلی صادر و تکلیف همه چیز و همه کس را یکجا مشخص کرد.فرهنگ امروز/ عظیم محمودآبادی: این درست است که روشنفکران (به معنای اعم آن که شامل اساتید دانشگاه، نویسندگان، مترجمان، کارگردانان، فیلم سازان، شاعران، روزنامه نگاران و... می شود) باید استقلال خود را از حکومت ها حفظ کنند و اساسا با قدرت نباید نسبتی غیر انتقادی داشته باشند. اما اگر همین اصل درست و اساسی در جایی نامناسب به کار رود و نا بجا مورد استناد قرار گیرد، کمترین آفتش این خواهد بود که باعث فهم غلط مساله می شود و در نهایت تحلیلی که ظاهرا بر یک اصل درست و پذیرفته شده بنا شده بود، نتیجه ای به کلی نادرست و گمراه کننده به بار خواهد آورد. روشنفکران نباید دولتی باشند به این معنا که نباید چک سفید امضا به دولت ها بدهند وگرنه اگر دولتی بر سر کار باشد که با پروژه های آنها همسو باشد چرا نباید از آن حمایت و پشتیبانی کنند؟ و اساسا چرا مراوده با دولت - دولتی که در پی گشایش فضای سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است- باید تبدیل به اتهام و برچسب شود؟ این نوع از تلقی رابطه بین روشنفکران و قدرت را شاید بتوان در همان نظریه «تضاد دولت- ملت» محمد علی همایون کاتوزیان فهمید. نظریه ای که معتقد بر بی اعتمادی متقابل بین جامعه و قدرت در ایران است که ریشه های آن را باید در تاریخ چندهزار ساله کشورمان جست. وگرنه در جوامع پیشرفته و غربی اینطور نیست که هر نوع همکاری با نهادهای دولتی امری مذموم و منفور تلقی شود. چنانچه آیزایا برلین (۱۹۰۹ –۱۹۹۷) فیلسوف برجسته و روشنفکر صاحبنام روسی تبار بریتانیایی در رزومه خود، سابقه همکاری با «ام. ای. سیکس» را دارد و این واقعیت را هیچگاه کتمان نمی کرد. بازتاب منتقدانه به هم نشینی روشنفکران با روحانی از زمانی که دولت حسن روحانی روی کار آمده نسبت روشنفکران با قدرت (دولت) دوباره در جامعه روشنفکری ما مطرح شده و بعضا مورد بحث های انتقادی قرار گرفته است. چه در ١٩ دی ماه سال ٩٢ که محمود دولت آبادی، شهرام ناظری، بهمن فرمان آرا و... در دیدار رییس جمهور با هنرمندان شرکت کردند و پای سخنرانی او نشستند و چه در ٢٠ تیرماه امسال که مسعود کیمیایی، سید محمد بهشتی، رضا کیانیان و... دعوت روحانی را برای نشستن بر سفره افطار نهاد ریاست جمهوری پذیرفتند. هم زمستان ٩٢ و هم رمضان ٩٤ برخی روشنفکران قلم به دست گرفتند و در مذمت نویسندگان و هنرمندانی نوشتند که در دیدار با رییس جمهور یا حضور در مراسم افطار او شرکت کرده بودند. چرا که احتمالا این کار را با رسالت روشنفکری در تعارض دیده اند. البته بودند کسانی که پا را حتی از این هم فراتر گذاشتند و هدف هر آنکه از سلک روشنفکران، نویسندگان و هنرمندان را که به این میهمانی رفته بود صرفا در جهت منافع شخصی و با نیت برخورداری از موهبات قدرت و از آن جمله مجوز ساخت فیلم یا نشر کتاب و... پنداشتند. منتقدان حضور روشنفکران در ضیافت روحانی که برخی شان سال هاست جلای وطن کرده اند حتی به این هم بسنده نکردند و یکی از آنها در صفحه فیسبوک خود در یک حکم کلی و بدون اینکه هیچ استثنایی برای کسی قایل باشد هر هنرمندی را که پایش را به افطاری رییس جمهور گذاشته بود به «ریا کاری» متهم کرد. در واقع او برخی از مشهورترین کارگردانان و هنرمندان کشورمان را به صفتی متهم کرد که بی تردید پست ترین و قبیح ترین رذیلت اخلاقی به شمار می رود. پرداختن به نقد نیت خوانی قایلان به چنین نظری که بر طبق آن هیچ هنرمند یا نویسنده ای با رییس جمهور دیدار نداشته مگر در راستای منافع شخصی و گرفتن امتیازهایی که به برکت هم نشینی با صاحبان قدرت برای آن افراد – و نه آن اصناف- حاصل می شود، قطعا دغدغه این یادداشت نیست. بلکه اینجا می خواهیم به مساله ای مهم تر از آن بپردازیم و آن اینکه به نظر می رسد لازم است از تعریف کلیشه ای و شاید لوث شده رابطه روشنفکران و قدرت عبور کنیم و به تعریف جدیدتر و واقع نگرانه تری از نوع رابطه روشنفکران و قدرت فکر کنیم. اهمیت این مساله وقتی نمایان تر می شود که به ویژگی های خاص و بومی سیاست و قدرت در کشور مان توجهی دوباره و دقیق تر داشته باشیم. اینکه با پایان دولت احمدی نژاد مجددا یک دست بودن قدرت در کشور ترک برداشت و چنانچه می دانیم اکنون بین نهادهای انتخابی نظام سیاسی ما با برخی نهادهای انتصابی آن، در پاره ای از مسائل تفاوت های نظری جدی و روشنی وجود دارد. تفاوت دیدگاه هایی که بی تردید لازمه حفظ و افزایش پویایی هر نظام سیاسی است. مصادیق این تفاوت دیدگاه ها با وجود تعددشان و البته اهمیت شان در این مقال نمی گنجد و تنها اشاره ای به تفاوت نوع نگاه دولت با برخی قوای دیگر در مواردی نظیر شبکه های اجتماعی، کنسرت های موسیقی، تئاتر، سینما، سرعت اینترنت، انتخابات، ماهیت وظیفه پلیس و... کفایت می کند. در واقع وضعیت فعلی کشور ما این طور نیست که برخلاف دوره احمدی نژاد – به استثنای چند ماه آخر دولتش- از طرفی فعالان حوزه سینما، تئاتر، نشر، داستان، موسیقی، شعر و... در مورد ماهیت و کارکرد حرفه شان و نحوه عرضه آن در جامعه نگاهی واحد داشته باشند و از طرف دیگر تمامی ارکان حکومتی به طور کلی و از همه مهم تر دستگاه هایی که متولی رسمی و حاکمیتی این حوزه ها هستند، نگاه دیگری داشته باشند. بلکه امروز اگرچه بخش هایی از حاکمیت به برخی فعالیت های هنری و فرهنگی همچنان به عنوان تهدید بالقوه نگاه می کنند اما از آن طرف افراد شاخص دولت و صاحب نظر و نفوذ در این حوزه نگاه دیگری به این عرصه دارند که شاید کمتر تفاوتی با نظر فعالان این عرصه داشته باشد. حال اگر هنرمندان و روشنفکرانی باشند که تقویت نگاه دولت را به نفع صنف و حرفه خود بدانند و برداشتن هر گامی در راستای زدودن شایبه تهدید سیاسی و امنیتی را برای بهبود زمینه فعالیت شان لازم بدانند آیا باید تخطئه شوند؟ آیا رواست نویسندگان و هنرمندانی که با وجود برخورداری از امکان مهاجرت به خارج از کشور و ادامه فعالیت های شان در وضعیتی به مراتب مناسب تر از داخل، ماندن را ترجیح داده اند مورد هجمه قرار بگیرند؟ آیا نیت خوانی کسانی که رنج ماندن را به جان خریده اند تا پرچم هنر این مرز و بوم را با همه دشواری هایش همچنان افراشته نگاه دارند اخلاقی است؟ نگارنده البته اصلی ترین علت وجود چنین نگاهی (نگاهی که مخالف دیدار روشنفکران و هنرمندان با رییس جمهور است) را صرفا در اینکه گروه اول از کشور مهاجرت کرده و در کشورهای غربی سکنا گزیده اند نمی داند. البته این عامل حتما بی تاثیر نیست. یعنی دور یا نزدیک بودن از فضای کشور حتما در میزان دقت و اعتبار تحلیل نقش موثری دارد اما همه ماجرا این نیست. چرا که می دانیم هستند روشنفکرانی که هیچگاه مهاجرت نکرده اند و با مشکلات طبقه روشنفکر از نویسنده و استاد دانشگاه گرفته تا هنرمند و... به خوبی آشنایی دارند اما در عین حال منتقد هر نوع نشست و برخاست با صاحبان قدرت هستند. کما اینکه ما نیز در همین پرونده روشنفکران و قدرت سعی کرده ایم در صفحه «سیاستنامه» نگاه های متفاوت و گاه متعارض از هر سو را در این زمینه منعکس کنیم. به نظر می رسد پایه اصلی نقدهای بعضا تحقیرآمیز به روشنفکرانی که مراوده و حمایت محدود و مشروط از دولت را نافی شأن روشنفکری شان نمی دانند نه به بیرون گود نشینی آنها بلکه به استناد - شاید نا به جا – به همان اصل درستی بر می گردد که در ابتدای این یادداشت به آن پرداختیم و باز چنانچه پیش تر هم اشاره شد شاید بتوان این مساله را در چارچوب نظریه تضاد دولت – ملت تحلیل و تبیین کرد. آیا روشنفکران باید به قبض و بسط مناسبات سیاسی - اجتماعی بی اعتنا باشند؟ همان طور که اشاره شد حفظ استقلال روشنفکران از قدرت ضروری است اما نمی توان با این قاعده کلی همه رفتارها و کنش های فعالان حوزه های فکری و هنری را داوری و برای آن حکمی واحد صادر کرد. در واقع مناسبات قدرت در ایران پیچیده تر از آن است که بتوان با این تعابیر کلیشه ای احکام کلی صادر و تکلیف همه چیز و همه کس را یکجا مشخص کرد. روشنفکران در این کشور مانند دیگر اقشار جامعه در حال زیست هستند و آیا می توانند نسبت به قبض و بسطی که در مناسبات سیاسی - اجتماعی به وجود می آید بی تفاوت باشند؟ آیا آنها باید در برابر دولتی که درصدد است تا زمینه بهتر و مناسب تری برای نشر، سینما، تئاتر، موسیقی و... مهیا کند همان موضعی را داشته باشند که پیش از آن با دولتی داشتند که محدودیت های زیادی را بر فعالیت های شان تحمیل کرد؟ آیا روشنفکران باید در متن و بطن جامعه حضور داشته باشند یا در برج های عاج و بی اعتنا به آنچه در جامعه از سویی و از سوی دیگر مناسبات قدرت می گذرد نظاره گر امور باشند و تنها و تنها به استقلال شان از قدرت فکر کنند؟ حمایت از دولت روحانی وظیفه اخلاقی روشنفکران است شاید توجه به همین مساله بود که شخصیت برجسته ای همچون استاد محمد مجتهد شبستری بدون کوچک ترین تردید و ملاحظه کاری در یادداشتی به مناسبت دومین سال روز تحلیف ریاست جمهوری حسن روحانی در روزنامه دولتی «ایران» به تصریح بر اینکه حمایت از روحانی وظیفه اخلاقی ما است تاکید کرد و نوشت: «از باب تُعرف الاشیاء باضدادها (اشیا را با ضد های آنها باید شناخت) وقتی می بینم مخالفان این دولت، گروه هایی هستند که به قدرت رسیدن آنها در کشور ما نتیجه ای جز به نابودی کشاندن امکانات زیست انسان در این جهان ندارد به این باور می رسم که تایید و پشتیبانی از این دولت فریضه اخلاقی همه ما است تا آن گروه های اهل خرافه و تخریب زندگی، دوباره به قدرت نرسند.» (روزنامه ایران، ١٤ مرداد ٩٤) آری حمایت از دولتی که تمام سرمایه اش را نه ارکان قدرت بلکه آن نهادهای مدنی ای تشکیل می دهند که در هشت سال دولت «مهرورزی» در حالت احتضار قرار گرفتند، وظیفه اخلاقی روشنفکرانی است که به حیات جامعه خود می اندیشند و در این مسیر چه باک اگر «متملق» و «ریاکار» خوانده شوند؟ با توجه به اینکه در آستانه برگزاری دو انتخابات مهم قرار داریم به احتمال زیاد بار دیگر باید شاهد نزاعی در میان جریان روشنفکری باشیم و ببینیم آنهایی که تمام فضیلت شان در این است که ردای خود را از نشستن گرد قدرت بر آن محفوظ و مصون نگه داشته اند، به مصاف آن بخش از فعالان فکری و فرهنگی جامعه و روشنفکرانی بروند که بهترین و کم هزینه ترین و در عین حال مطمئن ترین راهکار اصلاح امور را در صندوق رای می بینند. پرواضح است نه آنهایی که با چشم تحقیر در انتخابات و صندوق رای- به دلایل وجود برخی نابسامانی های سیاسی- می نگرند، روشنفکرترند و نه آنها که آن را مفیدترین راهکار اصلاح جامعه و امور می دانند لزوما در سودای قدرت هستند. روزنامه اعتماد
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهنگ امروز]
[مشاهده در: www.farhangemrooz.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 88]
صفحات پیشنهادی
3 ساعت روی شرایط روانی بازیکنان کار کردیم ایراندوست: عقبنشینی آیندهسازان به ضررشان شد/خوشحالم جنگ قدرت را ما
3 ساعت روی شرایط روانی بازیکنان کار کردیمایراندوست عقبنشینی آیندهسازان به ضررشان شد خوشحالم جنگ قدرت را ما بردیممربی تیم فوتبال بانوان ملوان میگوید آیندهسازان بعد از 2 گلی که به ما زد عقبنشینی کرد و همین موضوع به ضرر حریف تمام شد مریم ایراندوست در گفتوگو با خبرنگار ونگاهی به عملکرد بورس در آذر ماه 94 نسبت قیمت بر درآمدی بورس تا 5.6 مرتبه کاهش یافت
نگاهی به عملکرد بورس در آذر ماه 94نسبت قیمت بر درآمدی بورس تا 5 6 مرتبه کاهش یافتحجم معاملات بورس تهران در پایان آذر ماه در مقایسه با آبان ماه امسال در حالی با افزایش 9 درصدی روبرو بود که که نسبت P E این بازار در آذر ماه به ۵ ۶۳ مرتبه رسید این نسبت تا پایان آبان ماه امسال به 5 79دیگر چندان امیدی به سیاستمدارها ندارم/ امروز امید ما به علما و روشنفکران راستین است
متن کامل بیانات رهبرانقلاب در دیدار امروز با مسئولین کشور و سفرای کشورهای اسلامی به مناسبت سالروز میلاد حضرت رسول ص بسم الله الرّحمن الرّحیم و الحمد لله ربّ العالمین و الصّلاة و السّلام علی سیّدنا محمّد و آله الطّاهرین تبریک عرض میکنم به شما حضّار گرامی و عزیز مسئولین کشور میهایراندوست: عقب نشینی آینده سازان به ضررشان شد/خوشحالم جنگ قدرت را ما بردیم
مربی تیم فوتبال بانوان ملوان می گوید آینده سازان بعد از ۲ گلی که به ما زد عقب نشینی کرد و همین موضوع به ضرر حریف تمام شد Source 01شنبه ۱۲دی۱۳۹۴فیلم | نگاهی دیگر به خلاصه بازی ملوان-استقلال تهران | اخبار ورزشی شبکه 3
خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبالاهرام مصر از نگاهی دیگر + عکس
این بار با تصاویر ما از زاویه ای جدید می توانید اهرام مصر را رصد کنید که جذابیت آن بسیار بالا است به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان هرم بزرگ جیزه به عنوان هرم خوفو یا هرم از Cheops شناخته می شود و قدیمی ترین و بزرگترین هرم در میان اهرام مصر است که در رده عجایب هفتگانه جهان باستان جاهشدار نسبت به افت شدید قدرت خرید کارگران
رییس اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور با هشدار نسبت به افت شدید قدرت خرید کارگران گفت در صورتی که عقب افتادگی دستمزد کارگران ظرف مدت پنج سال جبران شود علاوه بر کنترل تورم موجب دلگرمی و بهبود معیشت کارگران می شود فتح الله بیات با تاکید بر ضرورت پر کردن شکاف دستمزد به شکلنگاهی به گروه هکتیویستهای Anonymous و قدرت و گستردگی آن
نگاهی به گروه هکتیویستهای Anonymous و قدرت و گستردگی آن گروه موسوم به آنونیموس مجموعه ای منسجم و تمرکز زدایی شده از هکرهای به اصطلاح هکتیویست هستند که از سال 2003 ماهیت آنها شناسایی شده و حضور دارند به سختی میتوان حدس زد که بزرگی و اندازه این گروه چقدر است زیرا اعضای آن به کلیبسیج رسانه کاشان در بیانیهای نمیگذاریم مستشدگان قدرت و سحرشدگان استکبار فتنهای دیگر بیافرینند
بسیج رسانه کاشان در بیانیهاینمیگذاریم مستشدگان قدرت و سحرشدگان استکبار فتنهای دیگر بیافرینندبسیج رسانه شهرستان کاشان با صدور بیانیهای ضمن گرامیداشت ایامالله 9 دی بر لزوم هوشیاری ملت ایران برای جلوگیری از وقوع فتنهای دیگر تأکید کردند به گزارش خبرگزاری فارس از کافیلم | نگاهی دیگر به بازی فولادخوزستان-پدیده | شبهای فوتبالی
خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال ایران پارس فوتبال دات کام خبرگزاری فوتبال-
گوناگون
پربازدیدترینها