تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816582783
نقطه ضعف یا قوت
واضح آرشیو وب فارسی:اعتماد: به خانواده امام خمینی(ره) انتقاد می کنند که اکثرا به بنی صدر رای داده اند و از او دفاع کرده اند. این نکته را یکی از علمای اعلام در دیدار با تحریریه یکی از هفته نامه های اصولگرا گفته اند: «مردم کسی را با اکثریت قابل توجهی انتخاب کردند که خود امام فرمود من به او رای ندادم. اما یکی از بهترین مبلغین آن فرد از بیت خود امام بود. بچه های خود امام، دخترهای خود امام، دامادهای خود امام...» اتفاقا نکته قابل تامل همین جاست که امام(ره) به قواعد دموکراسی گردن نهادند و با اینکه خود به بنی صدر رای ندادند، نزدیکان خود را آزاد گذاشتند تا به هر که می خواهند رای دهند و برای هر که می خواهند تبلیغ کنند. اصلا گرمی بازار انتخابات هم به همین است که مردم در رای دادن آزاد باشند و در تبلیغ، از کسی و جایی نترسند. امام می توانستند فامیل خود را جمع و محرمانه توصیه شان کنند که از کسی که نظرشان به او نیست حمایت نکنند. همین الان مگر ما با نزدیکان مان همین کار را نمی کنیم؛ خیلی از شوهرها حق شوهری خود می دانند که رای زن شان را تغییر دهند و خیلی از پدرها هم از حشمت پدری خود استفاده می کنند تا اولادشان نافرمانی نکنند و در رای و نظر به حریف متمایل نشوند. سهل است؛ روسایی می شناسم که ارباب جمعی شان را جمع می کنند و سفت و محکم فرمان می دهند که به چه کسی رای بدهند و به چه کسی رای ندهند. در واقع صریح و با صلابت به زیردستان خود امر می کنند که «شما آزادید به هر کسی که من می گویم رای دهید و با هر کی که می گویم مخالفت کنید.» اما شیوه مرحوم امام این بود که رای شان را مخفی نگه دارند و از منتخب ملت تا آنجا که مصلحت کشور اجازه می دهد حمایت کنند. اتفاقا رهبری هم به صراحت همین را فرمودند که کسی از رای شان خبر ندارد. با این حال عده ای از فعالان سیاسی طوری حرف می زنند و به شیوه ای عمل می کنند که انگار آنها از چیزی خبر دارند که ما نداریم. باز تصریح خود مقام رهبری است که بین آنچه علنا می فرمایند با آنچه غیرعلنی فرموده اند فرقی نیست. چیزی که منتقدان درباره ضعف سیاسی خانواده امام می گویند اتفاقا نقطه قوت آن خانواده است که همه شان صاحب عقیده و رایند و مفهوم اطاعت را تا حد رونویسی از دست امام پایین نمی آورند. معنی اطاعت این نیست که آدمیزاد بار عقل و اختیارش را روی دوش «ولی» بی ندازد. خداوند به ما عقل و قوه تمییز داد. می توانیم بین خوب و بد، بلکه بین خوب و خوب تر و بد و بدتر، فرق قائل شویم. جامعه شاداب سیاسی اعتقادی این نیست که ملت عقل و اختیار خود را کنار بگذارند و مطیع محض شوند. و از خود سلب اختیار کنند. اتفاقا فرمایش رهبری که «رای» را حق الناس می نامند ناظر به همین مفهوم است که رای حق مردم است و منوط به آزادی و اختیار است. اگر بنا باشد در رای دادن اطاعت امر کنیم و اراده و اختیار را به بزرگ تر خود تفویض کنیم، پس حق هم منتفی است. نمی خواهم بحث نظری کنم اما همین قدر بگویم که در اینجا حتی حق اشتباه هم باید محترم شمرده شود. یعنی اگر فرض بگیریم رای به بنی صدر اشتباه بوده کسی هم برای این اشتباه بازخواست نمی شود. یعنی هرکجا که با عقل و اختیار سروکار داشته باشد فرصت اشتباه هم جایز است. همان طوری که در استنباط عقلی ممکن است آدم اشتباه کند در رای دادن هم امکان اشتباه وجود دارد اما متعاقب آن مکانیسم هایی وجود دارد که می شود جلوی اشتباه را گرفت اما به هرحال مردم مسوولند و باید یاد بگیرند که پای درست و غلط خود بایستند. اصلا به یک اعتبار معنی دموکراسی همین است که مردم نتوانند از خود سلب مسوولیت کنند. ما متاسفانه عادت کرده ایم که از خود سلب مسوولیت کنیم و بار انتخاب های مان را روی دوش دیگران بیندازیم. اتفاقا وقایع این چند سال گذشته باعث شد تا مردم بفهمند رای دادن به مثلا دکتر احمدی نژاد چه تاثیراتی بر زندگی شان دارد. نمی شود اتفاقات پیش آمده را تبدیل به «گناه» کرد و به گردن دیگران انداخت و چنین وانمود کرد که در جلسات مخفی و پشت درهای بسته تصمیمات مهم گرفته می شود و مردم هیچ نقشی ندارند. نخیر؛ ملت باید بفهمند که اگر انتخاب اشتباه کنند تاوانش را هم باید بدهند و اگر تصمیم درست گرفتند از مواهبش برخوردار می شوند. بدترین اتفاق همین است که طوری وانمود کنیم که امکان انتخاب نیست و این مقامات عالی رتبه اند که تصمیم می گیرند.این حرف تهش به این می انجامد که مردم از حضور در رای گیری دلسرد شوند و فکر کنند کاره ای نیستند و تصمیم شان ارزش ندارد. حال آنکه امام در عمل و قول به ملت نشان دادند که رای آنها را هرچه باشد، حتی اگر مغایر رای خود باشد، محترم می شمرد.
یکشنبه ، ۱۳دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اعتماد]
[مشاهده در: www.etemadnewspaper.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها