واضح آرشیو وب فارسی: ایران راوی: مجله معتبر اکونومیست، سرمقاله اصلی شماره جدید خود (که نسخه چاپی آن فردا دوم ژانویه ۲۰۱۶ منتشر می شود) را به بی ثباتی سیاسی-اقتصادی دولت «دیلما روسف» اختصاص داده و می نویسد: در آغاز سال ۲۰۱۶ برزیل احتمالا باید شرایط پر رونقی داشته باشد. شهر «ریو دوژانیرو» در ماه آگوست، میزبان نخستین بازی های المپیک در تاریخ آمریکای جنوبی خواهد بود که به مردم برزیل این فرصت را می دهد تا حداکثر توان خود را به رخ بکشند و میهمانی باشکوهی را برپا کنند. اما با تمامی این اوصاف، برزیل این روزها با مصیبت سیاسی و اقتصادی روبروست. در تاریخ ۱۶ دسامبر ۲۰۱۵، موسسه اعتبارسنجی «فیچ» که یکی از سه موسسه اعتبارسنجی بزرگ جهان محسوب می شود، دومین موسسه از این جمع بود که رتبه اعتباری برزیل را به سطح بنجل (junk) تنزل داد. چند روز بعد از این اتفاق، «خوآکیم لِوی»، وزیر دارایی برزیل که ازسوی «دیلما روسف»، رییس جمهور این کشور، مسئول تثبیت بودجه شده بود، با کمال ناامیدی و در کمتر از یک سال از سمت خود کناره گیری کرد. پیش بینی ها حاکی از آن است که اقتصاد برزیل در سال ۲۰۱۶ میلادی چیزی حدود ۲٫۵ تا ۳ درصد منقبض شود که این میزان خیلی کمتر از سال ۲۰۱۵ میلادی نیست. این درحالی است که حتی کشور نفت خیز اما تحت تحریم روسیه هم شرایط بهتری نسبت به برزیل دارد. در عین حال، دولت ائتلافی برزیل، درگیر رسوایی بزرگ مالی و ارتشا در شرکت بزرگ نفتی دولتی این کشور یعنی «پتروبراس» است. همچنین «دیلما روسف» که به پنهان کردن وسعت کسری بودجه کشور متهم است، در آستانه استیضاح ازسوی کنگره برزیل قرار دارد. برزیل، یکی از پنج کشور عضو پیمان BRICS (بریکس) است که بنا دارد بین اقتصادهای نوظهور، پیشتاز باشد؛ اما این کشور در عوض، با نارسایی سیاسی و احتمال بازگشت دوباره تورم جدی روبروست و تنها انتخابات سخت و جدی می تواند برزیل را دوباره در مسیر درستی قرار دهد که درحال حاضر بنظر نمی رسد روسف دل و جرات و تمایل اجرای این تصمیمات را داشته باشد. حزن دیلما برزیل نیز مانند سایر اقتصادهای نوظهور در رنج و عذاب است که بخشی از این مشکلات از کاهش جهانی قیمت مواد خام نظیر نفت ناشی شده است. اما دیلما روسف و یارانش در حزب چپگرای کارگر، این وضعیت بد را وخیم تر کرده اند. وی در طول نخستین دوره ریاست جمهوری خود یعنی از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۴، به شکل نابخردانه ای حقوق بازنشستگان را افزایش داد و معافیت های مالیاتی غیرمولدی را برای صنایع نورچشمی خود وضع کرد. با این تصمیمات اشتباه، کسری بودجه برزیل از دو درصد تولید ناخالص داخلی در سال ۲۰۱۰ به ۱۰ درصد در سال ۲۰۱۵ افزایش یافت. مدیران بحران در برزیل، ارزش صبر کردن برای فرارسیدن زمان مناسب جهت آغاز اصلاحات را نمی دانند. حجم بدهی دولتی معادل ۷۰ درصد تولید ناخالص داخلی برای کشوری با درآمد متوسطی چون برزیل به شکل نگران کننده ای سنگین و به سرعت در حال افزایش است. به دلیل نرخ بهره بالا، هزینه خدمات، ۷ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را می خورد. بانک مرکزی برزیل به راحتی نمی تواند برای مقابله و تورم، سیاست های پولی خود را دنبال کند. در حال حاضر نرخ بهره ۱۰٫۵ درصدی، با افزودن به سود اوراق قرضه، سیاست های مالی دولت را بیش از پیش با خطر مواجه ساخته است. خواکیم لِوی، درحالی که تلاش می کرد شعله های این آتش را خاموش کند، به بازسازی بنای اقتصادی برزیل همت ورزید. او در گام نخست، موفق شد هزینه های اختیاری کشور را در سال ۲۰۱۵ میلادی به میزان قابل توجهی معادل ۱۸ میلیارد دلارکاهش داده و شرایط دریافت بیمه بیکاری را سخت تر کند. اما این اقدامات بازهم کافی نبود. رکود و بحران مالی، درآمدهای مالیاتی برزیل را به زیر کشیده بود. درحالی که روسف تنها به حمایت معمولی از وزیر دارایی خود بسنده می کرد، حزب کارگر (PT) نیز رفتار خصمانه ای نسبت به وی داشت. همچنین، حزب اپوزوسیون نیز که برای سرنگونی رییس جمهور از هیچ کوششی فروگذار نبود، هیچ تمایلی برای همکاری با دولت از خودش نشان نمی داد. «نلسون باربوسا»، وزیر دارایی جدید برزیل، گرچه در دور نخست و درعین حال فاجعه بار ریاست جمهوری دیلما روسف، از مقامات ارشد خزانه داری بود، شاید بیش از وزیر دارایی پیشین این کشور توانایی اداره شرایط را داشته باشد چرا که او از حمایت حزب کارگر هم برخوردار است. وی همچنین قدرت چانه زنی خوبی هم دارد زیرا قطعا روسف دیگر نمی تواند با از دست دادن یک وزیر دارایی دیگر کنار بیاید. آزمون نخست برای باربوسا این خواهد بود که آیا می تواند دوباره کنگره را متقاعد کند تا مالیات بر تراکنش های مالی را از سر بگیرد یا خیر؟ هدف اصلی باربوسا باید حقوق بازنشستگی باشد. حداقل مزایای بازنشستگی درست مانند حداقل حقوق دریافتی است که طی یک دهه اخیر ۹۰ درصد افزایش یافته است. در برزیل، مردان عمدتا در ۵۵ سالگی و زنان در ۵۰ سالگی بازنشسته می شوند که بدین ترتیب، سن بازنشستگی در این کشور حدود یک دهه پایین تر از سایر کشورهای عضو سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه (OECD) است. دولت برزیل همچنین ۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به عنوان حقوق بازنشستگی به بازنشستگان پرداخت می کند که این رقم حتی از ژاپن ثروتمند هم بالاتر است. اگر برزیل می خواهد به وعده های خود تحقق بخشد، گام های بسیار بسیار بیشتری باید بردارد. به عنوان مثال، یک شرکت تولیدی معمولی در برزیل، برای مطابقت با قانون بی حاصل مالیات این کشور، سالانه ۲۶۰۰ ساعت صرف می کند این درحالیست که میانگین کشورهای آمریکای لاتین ۳۵۶ ساعت است. قوانین کار در برزیل، مشابه قوانین «موسولینی» است که حتی اخراج کارگران ناکارآمد را برای شرکت ها به امری پرهزینه تبدیل کرده است. این مسایل، شرکت های این کشور را از عرصه رقابت بین المللی دور کرده و به همین دلیل است که میزان بهره وری تولید صنایع این کشور در بین ۴۱ کشوری که ازسوی سازمان همکاری های اقتصادی و توسعه (OECD) ارزیابی شده، جزو چهار کشور آخر است. روسف برای اصلاح قانون کار و بازنشستگی، با مشکلات بسیاری روبروست که فائق آمدن بر این مشکلات برای هر دولتی دشوار خواهد بود اما در برزیل همه چیز به دلیل سیستم سیاسی منسوخ که در خدمت تکه تکه کردن احزاب، خرید رای و جذب مزدوران سیاسی است، دشوارتر از هر جای دیگری به نظر می رسد. حتی با وجود خوشبینی های «باربوسا»، مبنی بر چشم انداز روشن اجرای اصلاحات عمیق، بازهم شرایط در برزیل دشوار بنظر می رسد. رای دهندگان سیاستمداران را تحقیر می کنند و جریان اپوزوسیون نیز برای استیضاح روسف کمر همت بسته است که این نبرد گمراه کننده می تواند برای ماه ها حکمران برنامه های سیاسی این کشور باشد. روسف بی ملاحظه سوال اینجاست که اگر روسف نتواند این تغییرات را ایجاد کند آن وقت چه اتفاقی می افتد؟ بخش اعظم استقراض های برزیل به پول داخلی این کشور است که با این وصف، خطر ورشکستگی این کشور غیرمحتمل است. در عوض، این کشور ممکن است سوای بدهی های سنگین، دچار تورم جدی شود. تحقق اهداف برزیل مستلزم خارج کردن دهها میلیون نفر از مردم از فقر جدی است که در این صورت، رکود و بحران مالی متوقف شده یا حتی روند معکوسی در پیش خواهد گرفت. امید این است که برزیل با دستیابی به ثبات اقتصادی و سیاسی، دوباره به سوء مدیریت و آشفتگی مزمن دچار نشود. ۲۲۳۳۹
شنبه ، ۱۲دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایران راوی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]