واضح آرشیو وب فارسی:فرهیختگان: پاشا حاجیان آنهایی که جام جهــانی 1978 آرژانتیـــــن را به یاد دارند، مطمئنا بازی های خوب آندرانیک اسکندریان، مدافع ارمنی تیم ملی را به یاد می آورند. او پس از جام جهانی به آمریکا مهاجرت کرد و همان جا ماند و در باشگاه های فوتبال آمریکا بازی کرد؛ اما پسر آندرانیک اسکندریان هم فوتبالیست از کار درآمد. آلکو که متولد سال 1982 است در تیم های دی سی یونایتد، تورنتو اف سی، رئال سالت لیگ، چیواس و لس آنجلس گالکسی بازی کرده است. در سال 2010 به دلیل مصدومیتی که برایش در باشگاه لس آنجلس گالکسی از ناحیه سر پیش آمد مجبور شد از فوتبال خداحافظی کند. آلکو سابقه بازی در تیم های ملی جوانان و بزرگسالان آمریکا را هم در کارنامه دارد و البته در سال 2001 چهار بازی برای تیم جوانان و در سال 2003 یک بازی برای تیم بزرگسالان آمریکا انجام داده است. جالب اینجاست که آلکو فارغ التحصیل رشته اقتصاد از دانشگاه ویرجینیا هم هست. به مناسبت سال نو میلادی با وی گفت وگو کرده ایم. سال نو میلادی بر شما مبارک، می خواستیم از شما درباره پدرتان سوال بپرسیم. آیا پدر شما درباره روزهایی که در فوتبال ایران حضور داشت و عضو باشگاه استقلال بود، صحبت می کند؟ ممنون، سال نو میلادی را به همه تبریک می گویم. بله، پدرم خیلی درباره دوره فوتبالش با من حرف زده است. من هم از بچگی با توپ فوتبال بزرگ شدم و سعی کردم که راه پدرم را در فوتبال دنبال کنم. پدرم درباره آن روزها صحبت کرده است. درباره تاج، آرارات و رسیدن به تیم ملی و بازی در جام جهانی که رویای تمام فوتبالیست هاست با من صحبت کرده است. خب شما در فوتبال آمریکا، مهاجم شدید. آیا پدر شما که خودش مدافع بود نمی خواست شما در پست دفاع باشید؟ نه، پدرم هیچ وقت سعی نکرد پستی را به من تحمیل کند. او حتی فوتبال را هم به من تحمیل نکرد، بلکه خودم خیلی علاقه داشتم. یادم هست وقتی بچه بودم و کاری می کردم که مادر و پدرم خوشحال نبودند، آنها من را از فوتبال بازی کردن در آن هفته منع می کردند و تنبیه من این طور بود. مادر و پدر من اجازه دادند که خود من هر چیز را که دوست دارم دنبال کنم و من از بچگی با دیدن فیلم های پدرم در جام جهانی ۷۸ و تیم «نیو یورک کاسموس» بزرگ شدم و عاشق مهاجمی چون جورجو کینالیا شدم که برای این باشگاه گلزنی می کرد. همین بود که دوست داشتم مهاجم شوم. من خیلی خوش شانس بودم که توانستم با یکی از بهترین مدافع ها یعنی پدرم تمرین کنم. شما در دانشگاه ویرجینیا اقتصاد خواندید و در همین دانشگاه فوتبال بازی می کردید، آیا از دانشگاه برای لیگ برتر آمریکا انتخاب شدید؟ من در نیوجرسی بزرگ شدم و آنجا به دبیرستان رفتم، اما بعد به دانشگاه ویرجینیا رفتم و دقیقا از آنجا بود که من دیده شدم. دو سال زودتر از دانشگاه بیرون آمدم و به تیم دی سی یونایتد رفتم. مثل اینکه از لیگ های دیگری هم پیشنهاد داشتید. بله، از پرتغال، دانمارک و اسپانیا هم پیشنهاد داشتم؛ اما درنهایت انتخاب کردم که در لیگ برتر آمریکا بازی کنم و پیش خانواده ام باشم. از بین همه بازیکن هایی که در لیگ برتر آمریکا بازی کردند کدام یک بهترین بودند که در کنار شما بازی کردند و کدام یک بهترین بودند که در مقابل شما بازی کردند؟ سوال سختی است، اما فکر می کنم دیوید بکام که با من در «ال. ای گالکسی» بازی می کرد یکی از بهترین ها بود. او خیلی باهوش و باتکنیک بود. آدم بسیار خوبی در داخل و خارج زمین بود. کریستین گومز آرژانتینی هم که با من در «دی سی یونایتد» بود، یک بازیکن شاهکار بود اما خیلی سخت است بگویم بهترین بازیکنی بوده که در مقابلش بازی کردم. چون من در مقابل رئال مادرید و آ.س میلان بازی کردم که بازیکن هایی باورنکردنی داشتند؛ اما فکر کنم نسبتا بهترین مدافعی بود که در مقابلش بازی کردم و البته از پیرلو نباید گذشت؛ من زمانی که در تیم ملی آمریکا بودم در مقابل او بازی کردم. فدراسیون فوتبال ایران در سال های گذشته به بازیکنان ایرانی خارج از کشور توجه ویژه ای داشته، آیا از طرف فدراسیون ایران با شما تماس گرفتند و دنبال شما بودند؟ نه، هیچ وقت تماس مستقیمی با من نداشتند. من از تیم ملی نوجوانان با آمریکا بازی کردم و خیلی ها گفتند که اگر برای آمریکا بازی کنی، دیگر نمی توانی برای ایران یا حتی ارمنستان بازی کنی. من هم منتظر تماس بودم، اما وقتی آنها نخواستند به تیم ملی آمریکا پیوستم. بازی های تیم ملی ایران را دنبال می کنید؟ بله، با پدرم دنبال می کنم. ولی زمانی که وقت دارم با پدرم درباره تیم ملی آمریکا، ایران و حتی ارمنستان هم صحبت می کنیم. اما وقتی بچه بودم بازی های تیم ملی ایران را خیلی دنبال می کردم و عاشق بازیکن هایی مثل علی دایی و خداداد عزیزی بودم. به نظر شما فوتبال چقدر در آمریکا و به ویژه در نیویورک طرفدار دارد؟ فوتبال خیلی طرفدار دارد و اگر تیم ها خوب بازی کنند، خیلی ها حاضر هستند بازی ها را ببینند. برنامه های آلکو اسکندریان برای آینده چیست؟ در حال حاضر مربی تیم «نیویورک کازموز» هستم و هیچ عجله ای ندارم؛ اما اگر فرصت یا پیشنهاد های بهتری به دستم برسند، آن موقع به آنها فکر می کنم.
جمعه ، ۱۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فرهیختگان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]