محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1854853338
نگاهی به انیمیشن Home «خانه» ای بی خدا برای کودکان
واضح آرشیو وب فارسی:رویش نیوز: به تصویر کشاندن موجودات عجیب و غریب در انیمیشن «خانه» برای کودکان در وهله اول جذاب به نظر می رسد؛ اما این دست از آثار با فرهنگ ما سازگار ی ندارد و با عادی سازی موجودات فضایی، به طور قطع در ذهن کودک ایرانی، «جهان بی خدا» تعریف خاصی پیدا می کند. به گزارش رویش نیوز به نقل از سینما رسانه، انیمیشن «خانه» ( Home ) با بودجه 135 میلیون دلار توسط «تیم جانسون» در سال 2015 برای کمپانی «دریم ورکس» ( DreamWorks Animation ) و با اقتباسی از کتاب «معنی واقعی اسمکدی» ( The True Meaning of Smekday )، نوشته آدام رکس ساخته شده است که در کارنامه این کمپانی به انیمیشن هایی مانند «پنگوئن های ماداگاسکار» ، «آقای پیبادی و شرمن» و «توربو» می توان اشاره کرد. جانسون قبل از ساخت این انیمیشن، کارگردانی انیمیشن هایی مانند «آن سوی پرچین» و «سندباد: افسانه هفت دریا» و «مورچه ای به نام زی» را برعهده داشته است. تاریخچه کمپانی « SGK » کمپانی «دریم ورکس» یا « SGK » سال 1994 توسط سه چهره شاخص هالیوود از خانواده هایی یهودی، «استیون اسپیلبرگ»، «جفری کاتزنبرگ» و «دیوید گفن» افتتاح شد. در واقع SGK مخفف نام فامیلی این سه تن است. کمپانی انیمیشن سازی SKG «دریم ورکس» به مساحت شش هکتار و با بیش از هزار و 400 کارمند در کالیفرنیا قرار گرفته و وظیفه ساخت انیمیشن های سینمایی و همچنین برنامه های تلویزیونی را به عهده دارد. دیوید گفن «اولین نفر سمت چپ» در کنار «کاتزنبرگ» و «اسپیلبرگ» ساخت هر انیمیشن در این کمپانی 3 تا 5 سال به طول می انجامد؛ کمپانی انیمیشن سازی «دریم ورکس» اگر چه در ابتدا توسط «اسپیلبرگ»، «گفن» و «کاتزنبرگ» به عنوان زیر مجموعه ای از کمپانی «دریم ورکس» تأسیس شد اما از سال 2004 به طور کلی از این کمپانی مستقل شد و ریاست آن را «دیوید کاتزنبرگ» یهودی به عهده گرفت. قصه انیمیشن «خانه» داستان انیمیشن ( Home ) مربوط می شود به یک سری موجود فضایی به نام «بو» ( Boov ) به رهبری کاپیتان «اسمک» ( Smek ) با صداپیشگی «استیو مارتین» است که همیشه در حال فرار از دست موجود فضایی دیگر به نام «گرگ» ( Gorg ) هستند و از سیاره ای به سیاره دیگر نقل مکان می کنند که آخرین سیاره مقصد برای فرار، «زمین» انتخاب می شود. دلیل فرار «بو»ها هم دزدیدن اتفاقی! سنگ عصایی از «گرگ» ها است که در آن سنگ، نسل آینده این موجودات وجود دارد. داستان در رابطه با موجودات فضایی به نام «بو» است که همیشه در حال فرار از دست موجود فضایی دیگر به نام «گرگ» ( Gorg ) هستند «بو»ها پس از ورود به زمین، مردم ساکن آنجا را به منطقه ای خاص در استرالیا منتقل می کنند و خود در زمین مشغول به زندگی می شوند. در این میان یک دختر باهوش و تند و تیز به نام «تیپ» ( Tip ) با صداپیشگی «ریحانا» با یکی از «بو»ها به نام «اوه» ( Oh ) با صداپیشگی «جیم پارسونز» آشنا می شوند تا به کمک او بتواند مادر خود به نام «لوسی» با صداپیشگی «جنیفر لوپز» را پیدا کند. بررسی ایده فیلم نامه «خانه» نتوانسته برای کمپانی «دریم ورکس» موفقیت های انیمیشن هایی مانند « شرک» ، «پاندای کونگ فوکار» و «چگونه اژدهای خود را آموزش دهید» را به ارمغان بیاورد؛ دلیل اصلی آن هم نبود ایده جذاب برای روند داستان است. در یک داستان تکراری موجود فضایی «گرگ» به خاطر «بو»ها درصدد نابودی زمین برمی آید ایده هجوم آدم یا موجود فضایی به زمین و انسان ها تکراری است و فقط فرق آن با دیگر داستان ها آن است که «بو»ها برای فرار و سکونت به زمین آمده اند و نه حمله، اما با این حال موجود فضایی «گرگ» به خاطر «بو»ها درصدد نابودی زمین برمی آید. شخصیت پردازی در شخصیت پردازی انیمیشن «خانه»، تغییر رنگ «بو»ها به هنگام احساسات ایده نویی بود و شخصیت «اوه» ( Oh ) هم تا حدود خوبی معرفی شده بود اما روابط میان شخصیت ها به دلیل روایت بسیار سریع داستان درست پرداخت نشده است؛ شاهد مثال هم رابطه «تیپ» با «اوه» است که خیلی سریع شکل می گیرد و با سرعت وارد ماجرای فرار این دو با یکدیگر می شود. نمونه دیگر شخصیت «کایل» ( Kyle ) با صداپیشگی «مت جونز» است که با وجود اینکه در قسمت های انتهایی داستان نقش پررنگی دارد اما از خصوصیات و ویژگی های اخلاقی او اطلاعاتی ارائه نمی شود. معرفی نکردن خانواده «تیپ» از ضعف های شخصیت پردازی «خانه» به حساب می آید اما بزرگ ترین ضعف شخصیت پردازی در داستان «خانه» برمی گردد به خانواده «تیپ» که فقط با مادر خود زندگی می کند و در پی یافتن او هست؛ مخاطب از پیشینه این خانواده فقط مادر را در یک کلیپ داخل گوشی «تیپ» می بیند که با دخترش در حال بازی است؛ اما این سوال برای کودک مخاطب این انیمیشن پیش می آید که پدر این خانواده کجا است و چرا به غیر از مادر، پدر نیز گمشده خانواده به حساب نمی آید؟ از طرفی همیشه پدر نماد استقامت و تکیه گاه جامعه یا خانواده است و او از همه محافظت می کند اما ما در این داستان دختر نوجوان (تیپ) را قهرمان می بینیم و آن هم به علت پیدا کردن مادر و نه نجات کره زمین از دست «گرگ»ها! همیشه پدر نماد استقامت و تکیه گاه جامعه یا خانواده است اما در این داستان دختر نوجوان (تیپ) را قهرمان می بینیم و آن هم به علت پیدا کردن مادر و نه نجات کره زمین از دست «گرگ»ها! گرافیک گرافیک و جلوه های بصری نقطه قوت انیمیشن ( Home ) محسوب می شود؛ اجزا و وسایل معلق روی هوا در شهر و خانه های سوراخ شده بسیار جالب از کار درآمده است؛ ترکیب رنگ های متنوع و نماهای آسمان در روز و شب بسیار خوب به تصویر کشیده شده و نماهایی که از بالا از جمعیت انسان ها یا «بو»ها نمایش داده می شود، فضای زیبایی را به تصویر درآورده است. گرافیک و جلوه های بصری نقطه قوت انیمیشن ( Home ) محسوب می شود در انیمیشن «خانه» بسیار به جزئیات اهمیت داده شده و در نماهای خانه یا شهر همه چیز به خوبی قابل لمس و مشاهده گردیده که البته این موضوع در کارهای قبلی کمپانی «دریم ورکس» نیز قابل مشاهده است. نگاهی به محورهای انیمیشن «خانه» انسان های کره زمین، منفعل دربرابر هجوم «بو»ها پس از تصرف کره زمین توسط «بو»ها و گردآوری انسان ها در منطقه ای خاص که توسط این موجودات با امکانات رفاهی و تفریحی زیادی مجهز شده است، نه ارتشی برای جنگیدن نشان داده شده و نه مقاومت خاصی از سوی انسان ها در برابر اشغال سرزمین خود دیده می شود. حتی در صحنه های مختلف مردم و به خصوص کودکان به شادی و پایکوبی مشغول هستند و به غیر از بلند کردن تابلوهای «ورود بوها ممنوع» اعتراض خاصی نسبت به وضعیت بوجود آمده نمی کنند. «تیپ» به مانند بقیه انسان ها هیچ ناراحتی و دغدغه ای از تصرف سرزمین خود ندارد و فقط پیدا کردن مادرش در اولویت قرار دارد که این روند داستانی به طور قطع هیچ ظرفیت جدیدی به نام «غیرت و مقاومت» را در ذهن کودک پدیدار نمی کند شخصیت قهرمان داستان یعنی «تیپ» نیز همان طور که در سطور قبل اشاره شد، هیچ ناراحتی و دغدغه ای از تصرف سرزمین خود ندارد و فقط پیدا کردن مادرش در اولویت قرار دارد. این روند داستانی به طور قطع هیچ ظرفیت جدیدی به نام «غیرت و مقاومت» را در ذهن کودک پدیدار نمی کند و کودک را نسبت به اتفاقات سرزمین و «خانه» اش بی تفاوت بار می آورد. معرفی «جهان بی خدا» به کودکان در بسیاری از بازی های کامپیوتری، فیلم های سینمایی و انیمیشن ها داستانی از موجودات فضایی به تصویر می کشند که به نحوی با زمین و انسان ها در ارتباط هستند و یا انسان ها با رفتن به سیارات دیگر با آنها به تعامل می پردازند؛ شاید در نگاه اول این نوع از داستان ها به دلیل خلاقیت در ژانر علمی- تخیلی مورد تحسن قرار بگیرد اما در متن بعضی از این داستان ها هیچ اشاره ای به وجود خدا نمی شود و جهان بی خدا به تصویر کشیده می شود. القای مفهوم آتئیسم ( Atheism ) یا «خداناباوری» در لایه های پنهانی این گونه آثار، اعتقادات دینی را به حاشیه کشانده و اصل پارادایم معنویت را نفی می کند. عادی سازی موجود موجودات فضایی، به طور قطع در ذهن حساس کودک ایرانی، «جهان بی خدا» تعریف خاصی پیدا می کند که این امر مراقبت والدین محترم را در زمان تماشای این کارتون ها می طلبد تا با گوشزد کردن موضوع وجود پروردگار به کودکان خود، خطر این شبهه فکری را از کودک دور کنند خداناباوری یا بی خدایی یا خداانکاری در معنای عام، رد باور به وجود خدا است؛ واژه آتئیسم در زبان انگلیسی از واژه یونانی ( atheos ) گرفته شده است که به معنای بی خدایان است. این واژه در گذشته با دلالت ضمنی منفی، در اطلاق به کسانی به کار رفته که بی اعتقاد به خدایانی می شدند که در جامعه در سطح گسترده مورد پرستش قرار می گرفته است، اما کاربرد این اصطلاح به مرور، محدودتر و هدفمند شد به گونه ای که نخستین افرادی که به طور رسمی خود را با واژه «بی خدا» تعریف می کردند، در قرن ۱۸ام بودند. البته آیین هایی مانند آیین چین و آیین هندو خداباور نیستند و این فرهنگ بی خدایی در غرب هم گسترش پیدا کرده است. در زبان فارسی، واژه «بی خدایی» به عنوان برابر آتئیسم، در سال های اخیر با توجه به کاربردهای اینترنتی رواج پیدا کرده است. به تصویر کشاندن موجودات غیرطبیعی و عجیب و غریب مانند «بو»ها در انیمیشن «خانه» برای کودکان در وهله اول جذاب به نظر می رسد اما باید آگاه باشیم که این دست از آثار با فرهنگ و اعتقاد ما سازگاری ندارد و با عادی سازی موجود موجودات فضایی، به طور قطع در ذهن حساس کودک ایرانی، «جهان بی خدا» تعریف خاصی پیدا می کند که این امر مراقبت والدین محترم را در زمان تماشای این کارتون ها می طلبد تا با گوشزد کردن موضوع وجود پروردگار به کودکان خود، خطر این شبهه فکری را از کودک دور کنند. «خانه» یک انیمیشن متوسط است که با کمک بعضی شوخی های بامزه و موسیقی های باکلام، تحمل تماشا کردن فیلم را تا انتها به مخاطب می دهد Home انیمیشنی متوسط «خانه» ( Home ) را باید در ردیف انیمیشن های متوسط در نظر گرفت که تمام طیف سنی مخاطب خود را به وجد نمی آورد اما با کمک بعضی شوخی های بامزه و موسیقی های باکلام، تحمل تماشا کردن فیلم را تا انتها به مخاطب می دهد؛ البته نباید شانسی برای موفقیت در اسکار 2016 برای انیمیشن( Home ) قائل شد زیرا که رقیبان سرسختی مانند انیمیشن «درون و برون» ( Inside Out ) را در مقابل خود دارند.
پنجشنبه ، ۱۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: رویش نیوز]
[مشاهده در: www.rooyeshnews.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]
-
گوناگون
پربازدیدترینها