واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: مسئول روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان گفت: حال جانوران ساکن در منطقه حفاظت شده انگوران خوب است و شاهد افزایش 17 درصدی تعداد قوچ و میش در این منطقه هستیم. امجد باقری در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منطقه زنجان، از اتمام سرشماری جانوران ساکن در منطقه حفاظت شده انگوران خبر داد و اظهار کرد: سرشماری قوچ و میش و سایر جانداران شاخص منطقه طی روزهای گذشته و با حضور 25 نفر از کارشناسان و محیط بانان انجام شد و در پایان کار مشاهده شد در حال حاضر 584 راس قوچ و میش ارمنی در این منطقه زیست می کنند. وی با بیان اینکه در سرشماری منطقه انگوران علاوه بر محیط بانان و کارشناسان اداره کل، نمایندگانی از سازمان های مردم نهاد، خبرنگاران، دوست داران و همیاران محیط زیست استان نیز حضور داشتند، خاطرنشان کرد: 20 راس کل و بز و 26 راس گراز در این منطقه ساکن هستند و در مقایسه با سال قبل شاهد افزایش تعداد این جانوران هستیم. این مسئول با اشاره به اهمیت سرشماری سالانه حیات وحش، گفت: با داشتن آمار دقیق از تعداد جانوران ساکن در حیات وحش استان امکان برنامه ریزی برای حفاظت بهتر از آنها وجود دارد و باید با دقت در این حوزه گام برداشت. به گزارش ایسنا، پناهگاه حیات وحش انگوران یکی از قدیمی ترین مناطق حفاظت شدهٔ ایران است که در مرز ۳ استان زنجان، آذربایجان غربی و کردستان قرار گرفته است. منطقه انگوران حدود ۱۲۵ هزار هکتار (۱۲۵۰ کیلومتر مربع) وسعت دارد که نزدیک به ۳۰ هزار هکتار آن پناهگاه حیات وحش و بقیه به عنوان منطقه حفاظت شده تعیین شده اند. حفاظت از این منطقه از سال ۱۳۴۹ آغاز شده است. انگوران، منطقه ای کوهستانی است و زمستان هایی سرد و تابستان هایی خنک دارد و از نظر تقسیمات کشوری در شهرستان ماه نشان در بخش غربی استان زنجان قرار دارد. رودخانه های قزل اوزن و انگوران چای از منطقه انگوران می گذرند. قزل اوزن از رودهای پرآب کشور است که پس از اتحاد با شاه رود، رود سفیدرود را تشکیل می دهد. این رودخانه زیستگاهی برای ده ها گونه پرنده آبزی، ۷ گونه دوزیست به همراه لاک پشت، مار آبی و سمور آبی و ۸ گونه ماهی است. ۸ گونه ماهی این رودخانه کپور، سس، سیاه کولی، زردِپر (سرخ پر)، سیم، اشپله و ماشگ ماهی نام دارند. بسیاری از پستان داران گوشت خوار بومی ایران همچون خرس قهوه ای، پلنگ ایرانی، گرگ خاکستری، کفتار راه راه، گربه جنگلی، شغال، گورکن و روباه قرمز و همین طور سمور جنگلی که از حیوانات بسیار کمیاب ایران هستند، در این منطقه دیده شده اند. قوچ و میش یا همان گوسفند وحشی، کل و بز یا همان بز کوهی، آهوی گواتردار ایرانی و گراز نیز از مهمترین علفخواران بومی انگوران هستند. در انگوران حدود ۲۰۰ گونه گیاهی مشاهده شده است. درختان و درختچه های گردو، بادام وحشی، زرشک، تمشک، پسته وحشی و سنجد و گیاهانی چون بومادران، چوبک، باریجه، گون، کلاه میر حسن، آویشن، کاسنی، فرفیون، شقایق، خلر وحشی، مرغ، تاتوره، پونه، درمنه، جو وحشی، علف پشمکی، کاکوتی، شیر خشت، مرزه وحشی، کنگر، شکر تیغال، گل گاو زبان، شنگ، سریش و گل حسرت، منطقه انگوران را رویشگاه خود ساخته اند. در تحقیقی که بین سال های ۸۰ تا ۸۲ در انگوران انجام شد ۱۰۰ گونه مختلف از پرندگان در این منطقه مشاهده شد که ۱۶ گونه از آنها از پرندگان در معرض خطر انقراض هستند و یکی از آنها یعنی پرنده کوچکی به نام مگس گیر قهوه ای برای اولین بار در خاورمیانه مشاهده شد. پرندگان شکاری مثل انواع عقاب و شاهین و کرکس و قوش در کنار پرندگان آبزی همچون انواع مرغابی، مرغ سقا، فلامینگو، قو، درنا، خوتکا، باکلان، لک لک، آنقوت، چنگر، بوتیمار و حواصیل و پرندگان دیگری مانند انواع کبک، باقرقره، دارکوب، کوکر، فاخته، تیهو، سبزه قبا، چکاوک، بلدرچین، و قمری از مهم ترین پرندگان بومی این منطقه هستند.
پنجشنبه ، ۱۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 17]