محبوبترینها
آیا میشود فیستول را عمل نکرد و به خودی خود خوب میشود؟
مزایای آستر مدول الیاف سرامیکی یا زد بلوک
سررسید تبلیغاتی 1404 چگونه می‌تواند برندینگ کسب‌وکارتان را تقویت کند؟
چگونه با ثبت آگهی رایگان در سایت های نیازمندیها، کسب و کارتان را به دیگران معرفی کنید؟
بهترین لوله برای لوله کشی آب ساختمان
دانلود آهنگ های برتر ایرانی و خارجی 2024
ماندگاری بیشتر محصولات باغ شما با این روش ساده!
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
بارش‌های سیل‌آسا در راه است! آیا خانه شما آماده است؟
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1855722081
من برای زادگاهم رویایی دارم که برای تحقق آن کاندیدا شده ام/ حوادث سال ۸۸ نباید تا ابد ذهن ها را به خود مشغول کند/ نخبه کشی در منطقه ما سکه رایج شده است
واضح آرشیو وب فارسی:سلام دلفان: اینجانب به عنوان کاندیدای «مستقل» بنا به تعریف حقوقی خود اعلام کاندیداتوری کرده ام و از هرگونه تلاش جهت اجماع که به نفع و صلاح مردم حوزه انتخابیه باشد استقبال می کنم.به گزارش سلام دلفان، دکتر علی حاجی پور با حضور در فرمانداری دلفان پس از ثبت نام در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در نشست خبری با اصحاب رسانه شهرستان دلفان به سوالات خبرنگار پاسخ داد که متن مصاحبه خبری در ذیل می آید: ضمن معرفی خود، سوابق علمی و اجرایی که تاکنون داشته اید را بیان فرمایید: اینجانب در سال ۱۳۵۳ در دلفان به دنیا آمدم. در سال ۱۳۷۱ با رتبه ممتاز کنکور در رشته حقوق دانشگاه تهران قبول شدم. در سال ۱۳۷۵ بلافاصله با رتبه اول کنکور کارشناسی ارشد، در رشته حقوق عمومی (حقوق سیاسی) دانشگاه تهران قبول شدم.پس از اتمام تحصیل، مجدداً در آزمون کارشناسی ارشد شرکت نمودم و با رتبه ممتاز در رشته حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی پذیرفته شدم در سال ۱۳۸۰، به علت برجستگی های علمی و تجربی، بورسیه تحصیلی دولت فرانسه به اینجانب تعلق گرفت و برای ادامه تحصیل عازم پاریس شدم. در بدو ورود به کارشناسی ارشد در رشته حقوق بنیادین ورود یافتم و پس از اتمام این دوره ی کارشناسی ارشد در سال ۲۰۰۳، در مقطع دکترای حقوق در دانشگاه سوربون فرانسه پذیرفته شده که در سال ۲۰۰۸ موفق به أخذ درجه ی دکترای حقوق از دانشگاه سوربون فرانسه شدم. با آنکه بورسیه ی دولت فرانسه بودم و هیچ الزامی به بازگشت به ایران نداشتم، اما این راه را انتخاب کردم که جهت خدمت به کشور بازگردم. به رغم بازگشت به وطن، به دلیل برجستگی های علمی، از سال ۲۰۰۹ بنا به دعوت دانشگاه، پیوند علمی خود را به عنوان استاد محقق حفظ نمودم و علاوه بر اشتغال به حرفه وکالت، در دانشگاه های معتبر از قبیل دانشگاه تهران، دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه علامه طباطبایی، به عنوان استاد مدعو حضور یافته و در راستای احساس وظیفه نسبت به زادگاهم، چندین سال در دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد، عهده دار تدریس شدم. لازم به توضیح می دانم که قبل از عزیمت به فرانسه، افتخار حضور در نهادهای عالی حکومتی، از قبیل شورای نگهبان، ریاست جمهوری، وزارت کشور را آن هم در سن ۲۳ سالگی داشته ام، علاوه بر اشتغال آموزشی و پژوهشی، به وکالت دادگستری مشغولم و مشاور حقوقی برخی از مقامات محترم و اشخاص حقوقی می باشم. بفرمایید که چه میزان با مشکلات و آسیب های منطقه آشنایی دارید و ریشه عقب ماندگی شهرستان های دلفان و سلسله را در چه می بینید؟ من برای زادگاهم رویایی دارم که برای تحقق آن کاندیدا شده ام.من از آن دسته افراد نیستم که به محض رسیدن به رفاه، گذشته ی خود و مشکلات زادگاهشان را فراموش می کنند. اینجانب مانند هم نسلان خود، فرزند محرومیت ها و مشکلات نورآباد بوده ام ولی با اراده ی پولادین توانسته ام به حدی از مقبولیت علمی برسم که یک دولت خارجی به من بورسیه تحصیلی اعطاء کند و عالی ترین درجه علمی را از معتبرترین دانشگاه حقوق در دنیا کسب کنم. اگر امروز به لطف خدا و زحمت و دعای خیر والدین و اراده ی خود جایگاهی دارم، هرگز سختی هایی را که کشیده ام، فراموش نمی کنم و آمده ام تا از برنامه ای که باعث پیشرفت شخص خودم شده، جهت پیشرفت منطقه ام استفاده کنم. در تهران و دیگر شهرها، وقتی در میدان ها و چهارراه ها، در محل تجمع کارگران، هم شهریانم را می بینیم که با چشمانی بی رونق برای کارگری نشسته اند، از این وضعیت تأثربار بسیار ناراحت می شوم.بخش عمده از علل مهاجرت بسیاری از جوانان و سرپرست های خانوارها به شهرهای بزرگ برای کارگری، یا گرایش به فروشندگی مواد مخدر یا دیگر اعمال مجرمانه، به معضل اشتغال در منطقه برمی گردد. زمانی که در فرانسه سکونت داشتم، دغدغه های زادگاهم هرگز مرا آرام نمی گذاشت و از این رو، قریب به ده سال پیش، در پاریس، یعنی حدود شش هزار کیلومتر دورتر، برای اولین بار واژه ی «لکستان» را برای تعریف هویت تاریخی، فرهنگی و زبانی قوم لک ابداع و سایتی به این نام تاسیس نمودم. این حرکت، خوشبختانه چنان مورد استقبال قرار گرفته که امروزه واژه ای رایج شده است. نسبت به دردهای واقعی زادگاهم شناخت عمیق دارم زیرا تعلقم به آن هرگز قطع نشده است، چه زمانی که خارج از کشور بودم و چه در حال حاضر که دفتر وکالتم، از بدو ورودم به ایران، در نورآباد دایر و محل مراجعه همشهریان بوده که افتخار دارم صدها وکالت و مشاوره حقوقی رایگان برای اقشار نیازمند انجام داده ام و از رهگذر آنها برآیند درستی از دردهای واقعی مردم به دست آورده ام. درد ملموس و کُشنده ی مردم، «بیکاری» است. دوران شعار و عدم توجه واقعی به مشکلات گذشته است. برای شناخت درد اصلی جامعه، به عنوان نمونه می توان به سراغ مُردگان آن جامعه رفت تا با آمارهایی بر پایه ی آنان، نسخه ی واقعی برای زندگان تجویز نمود. کافی است به گورستان های نورآباد و الشتر و روستاها مراجعه کرد و سن و علت فوت بسیاری از نوجوانان و جوانان را دید و تحقیق کرد که به علت عدم اشتغال و معیشت شایسته، دست به خودکشی زده اند. کاندیداهای محترم باید جمعیت نوجوان و جوان در لبه ی پرتگاه خودکشی و اعتیاد را جدی بگیرند و از شعار دادن بپرهیزند. آمار بسیار بالای خودکشی جوانان منطقه، به رغم آن است که سالیان سال افرادی با شعارهای زیبا رای مردم را جلب کرده و سپس با جلوس بر کرسی مجلس، نحوه ی ورود خود به مجلس و تحقق برنامه هایشان را فراموش می کنند. بنابراین اینجانب به صراحت عرض می کنم که برنامه های شعاری و غیرواقعی نمایندگان، و عدم درمان مشکل معیشت و اشتغال، در خودکشی های جوانان نازنین این دیار و اعتیاد و گرایش به معاملات مواد مخدر و سایر جرائم و به طور کلی، در مهاجرت کاری اجباری جوانان و سرپرستان خانوارها دخیل می باشد. از مشکلات عمده ی منطقه ی ما، مشکل فرهنگی است. متأسفانه «آموزش و پرورش» و مراکز آموزشی تابعه، که واجد مهم ترین توان در پیش برد فرهنگی منطقه است، در زیر تازیانه های جبهه کشی های سیاسی و فقدان شایسته سالاری، اینک به نهادی خنثی و بی خاصیت و بنگاه حامی پروری تبدیل شده است. باعث تأسف است که در اغلب موارد، اولین اقدام نمایندگان این حوزه انتخابیه، بلافاصله پس از جلوس در مجلس، إعمال فشار جهت تغییر مدیران آموزش و پرورش بوده است. با این وضع، چه انتظاری می توان نسبت به بهبود زیرساخت های فرهنگی داشت؟! اُفت های شدید سطح علمی دانش آموزان منطقه و عدم توفیق آنان در ورود به دانشگاه های معتبر را که عمدتاً ناشی از حاکمیت باندهای قدرت و روابط ناسالم بر فضای آموزشی می دانم، با إعمال حاکمیت ضوابط علمی اصلاح خواهد شد. برنامه ی فرهنگی اینجانب این است که ادارات دولتی از قبیل آموزش و پرورش، بهداشت و … از سیطره ی سیاسی بازی خارج شوند و با مشورت خرد جمعی اهل فرهنگ، تابع تثبیت مدیریت و شایسته سالاری گردند. متاسفانه نخبه کشی در منطقه ی ما سکه ی رایج شده است. بنا به حاکمیت باندهای قدرت، اکثریت نخبگان، به رغم دلسوزی، چاره ای جز جلای منطقه ندارند. برای تسکین این درد، گروهی دلسوز جهت مذاکره و دعوت از نخبگان منطقه جهت مراجعت به منطقه، تشکیل خواهم داد. در زمینه ی اشتغال، فهرستی کامل از فارغ التحصیلان بیکار، با جزئیات امر تهیه خواهیم نمود تا در مبحث جذب سرمایه گذاری خارجی، توان های جوانان منطقه و توان های منطقه، مبنای سیاست گذاری تلفیقی، جهت گزینش بهترین زمینه های سرمایه گذاری قرار گیرند. به «بیمه ها» توجه ویژه خواهم داشت. از حیث قانونگذاری، بیمه ها از جمله بیمه درمانی و بیکاری را تقویت خواهیم کرد، به علاوه، با تقویت دفتر وکالت که در حوزه انتخابیه مستقر خواهد ماند، نیازمندی های قضائی افراد و از جمله بیمه، پیگیری قضائی خواهد گردید. توسعه ی صنعتی منطقه، از جمله احیای ناحیه ی صنعتی و ایجاد صنایع متناسب با توان و نیاز دلفان، تقویت خواهد شد. به علاوه، با تجمیع زنجیره ی تولید و توزیع در منطقه، فرصت های شغلی تقویت خواهد گردید. سخن آخر آنکه اینجانب با برنامه ای منسجم و نسخه ای واقع بینانه آمده ام که پلی بزرگ برای عبور از مشکلات معیشت و اشتغال جوانان و درمان دائمی و عمیق دردهای فرهنگی و اداری منطقه باشم. انگیزه خود را از کاندیداتوری در حوزه ی انتخابیه دلفان و سلسله بیان فرمایید: این امر را از دو نگرش می توان تحلیل کرد؛ نگرش ملی و نگرش محلی. در نگاه ملی، حضور حقوقدانان در مجلس، قطعاً سبب پیشبرد عمده در عرصه ی قانونگذاری و نظارت نمایندگان ملت بر سایر قوا می شود. در نگرش محلی، لازم به توضیح می دانم که بخش عمده ای از آموزه های حقوقی من، «حقوق عمومی» است که تخصصاً جهت پرورش حقوقدانان فعال در نهادهای حکومتی می باشد. پیرو این تحصیلات، در سن ۲۳ سالگی، توفیق حضور در عالی ترین نهادهای حکومتی از قبیل ریاست جمهوری، وزارت کشور و شورای نگهبان را یافته که این آموزه های علمی و تجارب عملی، اینک مجموعه ی گران سنگی را تشکیل می دهند که می تواند در خدمت ایفای مفید نمایندگی مردم محروم منطقه قرار گیرد. در کشور ما، گرچه نمایندگی «ملی» است و نماینده ی مجلس، صرف نظر از اینکه از چه حوزه ای انتخاب شده، نماینده ی ملت ایران می باشد، با این حال، نظر به اینکه «هزینه های عمومی» در قالب «قانون بودجه»، در مجلس شورای اسلامی تصویب می شوند، دانش حقوقی نماینده و خصوصاً حقوق عمومی، بهتر از هر دانش دیگر، در خدمت تضمین حقوق مالی منطقه ی مورد نمایندگی و جلوگیری از اجحاف بودجه ای نسبت به آن قرار می گیرد. در چنین موردی، با خلاء نظام حزبی منسجم، عملاً این نماینده ی حوزه ی انتخابیه است که نگهبان الزامات بودجه ای آن می باشد. یکی از دلایل عمده ی بقای فقر در مناطقی چون لرستان و خصوصاً در دلفان و سلسله، عدم رعایت حقوق این مناطق در برنامه های عمرانی و ردیف های بودجه ای است که اگرچه به بی مهری کارشناسان و بخش برنامه ریزی قوه مجریه نیز مربوط است، لکن بخش عمده ی این ضعف، مستقیماً از بی دانشی، غفلت یا کم کاری نمایندگان این مناطق در مجلس ناشی می شود. به عبارت دیگر، وقتی بودجه ی کشور، که روی دیگر سکه ی برنامه ریزی اقتصادی و عمرانی کشور است، برخلاف قانون اساسی، بین سهم مناطق تبعیض قائل می شود، و در زمان بررسی آن در مجلس، صدای مردم مناطق محروم از طریق نمایندگانشان شنیده نمی شود، طبیعی است که نتیجه ی این فرایند تاسف بار، همانا تداوم تبعیض و فقر و حتی پس رفت اقتصادی و عمرانی مناطق محروم باشد. اینجانب ۱) با تسلط بر دانش تخصصی حقوق بودجه ای (از زیرمجموعه های حقوق عمومی) و ۲) اینکه در عالی ترین نهادهای حکومتی تجربه ها اندوخته ام و ۳) در دانشگاه، دروس مربوط به این زمینه را در مقطع کارشناسی ارشد تدریس نموده، و ۴) صاحب امتیاز و مدیرمسئول مجله مجله مالی ـ حقوقی «مالیه» می باشم، قطعاً با تسلطی کم نظیر، قادر به دفاع از سهم واقعی دلفان و سلسله از بودجه ی کشور خواهم بود. در کنار این مهم، اکنون در مرحله ی فراتحریم، با گشایش مرزهای اقتصادی کشور، با توانی که در جذب سرمایه گذار خارجی دارم، و با تسلط بر زبان های فرانسوی و انگلیسی و اشراف بر حقوق اروپا و خصوصاً حقوق فرانسه، و اینکه مورد مراجعه ی تجار و سرمایه گذاران خارجی مایل به سرمایه گذاری در ایران می باشم، قادر خواهم بود افزون تر از راه کار بودجه ای (درآمدهای ملی)، بسیاری از مشکلات معیشت و اشتغال دلفان و سلسله را با همکاری دولت، از راه جذب سرمایه گذار خارجی مرتفع نمایم. خوش بختانه با تدبیر رهبر معظم، امروزه تشویق سرمایه گذاری، خصوصاً سرمایه گذاری مستقیم و درازمدت، یکی از سیاست های کلی نظام می باشد و شایسته است کسانی که توان جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی برای مناطق محروم را دارند، از این مهم برای بهبود معیشت و اشتغال مردم این مناطق استفاده کنند. حاصل مطالعات کارشناسی این است که مناطق بکر دلفان و سلسله، دارای زمینه های متنوع در جذب سرمایه گذار و خصوصاً سرمایه گذار خارجی می باشند. بی تردید، یک نماینده ی مسلط و متخصص در امر، با همکاری دولت، دارای نقش راهبردی در استقرار زیرساخت های لازم جهت تشویق سرمایه گذاری می باشد. نظر خود را در خصوص اتفاقات سال ۸۸ کشور و فتنه بوجود آمده بیان بفرمایید: فتنه زمانی بروز می کند که محیط، امکان بروز آن را مساعد نماید. به نظر اینجانب، اصلاح قوانین ناکارآمد انتخابات می توانست نقش پیش گیرانه مهمی داشته باشد و تاکید به موقع مقام معظم رهبری بر لزوم اصلاح قوانین انتخاباتی، موید این مهم است. هم صدا با مقام معظم رهبری معتقدم که حوادث سال ۸۸ و وقفه ای که در امور پیش آمد، نباید تا ابد ذهن ها را به خود مشغول کند و مانع از پیش برد سریع امور کشور شود. عین اظهارات رهبر معظم را ذکر می کنم: «هر سالی از سال هایی که دوران انقلاب گذرانده است، و در هر سالی هر ماهی، و در هر ماهی هر روزی، وزن و مقداری دارد، ارزشی دارد؛ نباید این را از دست داد. ممکن است در هشت ماه از سال ۸۸ که اشتغالات فتنه انگیزان بعضی از ذهن ها را به خود مشغول کرد، برخی از کارها نیمه کاره مانده باشد؛ باید جبران بشود. باید حرکت، در عرصه های گوناگون، یک حرکت سریعی باشد.» لطفاً درباره جناح سیاسی خود بگویید: من اعتقاد به «حاکمیت حقوق بر سیاست» دارم. به تعریف دیگر، افسار سیاست بایستی به دست قواعد و هنجارهای عادلانه ی حقوقی باشد. تفکر من این است و هرکدام از طیف های سیاسی این طرز فکر را بپسندند، می توانند از کاندیداتوری اینجانب اعلام حمایت کنند. با توجه به نظام انتخاباتی کشور ما، در مرحله ثبت نام و اعلام داوطلبی، جز برای سران احزاب سیاسی، اعلام داوطلبی، اصولاً و عرفاً به صورت «مستقل» تلقی می گردد و حمایت احزاب سیاسی از کاندیداتوری، پس از مرحله ی تأیید صلاحیت و در مهلت قانونی تبلیغات خواهد بود. از طرف دیگر، واقعیت این است که تبیین خطوط دقیق سیاسی در حال حاضر سخت دشوار است، برای مثال، برخی خود را «اصلاح طلب اصول گرا» و عده ای دیگر خود را «اصول گرای اصلاح طلب»، و دیگری خود را «اصول گرای معتدل» یا «اصلاح طلب معتدل» می نامند. با توجه به اینکه شهرستان های دلفان و سلسله دارای یک کرسی در مجلس هستند، نظر خود را در مورد اجماع بین داوطلبین در یک شهرستان و اجماع درون حزبی بیان فرمایید: اینجانب به عنوان کاندیدای «مستقل» بنا به تعریف حقوقی خود اعلام کاندیداتوری کرده ام. با این وجود، با توجه به سیاست های آراء، از هرگونه تلاش جهت اجماع که به نفع و صلاح مردم حوزه انتخابیه باشد، استقبال می کنم. لکن، آنچه مهم است این است که فرایند تحصیل اجماع به چه سیاق باشد؟ در این باب اعتقاد راستین من این است که با برگزاری مناظرات بین کاندیداها در اماکن عمومی از قبیل دانشگاه ها، دبیرستان ها و سالن های عمومی، فرزندان تحصیل کرده ی حوزه انتخابیه، توانمندی ها و واقعی بودن یا شعاری بودن برنامه های کاندیداهای مختلف را به زیر ذره بین نقد و بررسی برده، و با سنجش جمیع جهات و عوامل، کاندیدای اصلح را برگزینند و به عنوان شخص مورد اجماع به سایر کاندیداها و البته به خود مردم معرفی نمایند. چه برنامه هایی برای رفع معضل بیکاری جوانان دارید؟ قطعاً کسی که در استان لرستان داوطلب نمایندگی مجلس می شود، می داند که این استان از لحاظ رتبه ی بیکاری، غالباً یکی از رتبه های اول تا سوم کشوری است. بنابراین، بی نیاز به تحقیق، درک می شود که درد اصلی مردم، بیکاری است. طبیعی است که کاندیداها برای جلب توجه و اعتماد رای دهندگان، بر نقطه ی اصلی درد منطقه، یعنی اشتغال دست می گذارند و برای حل این معضل، هر یک بسته ی پیشنهادی خود را ارائه می دهند. مهم و مهم و مهم، توجه به این نکته است که آنچه اهمیت دارد شنیدن این شعارهای قشنگ نیست بلکه نقد آنهاست. بدیهی است که چنانچه کاندیدایی در شعارش صادق باشد، نسبت به «نقد» شعار و برنامه اش روی خوش نشان می دهد. فقط از این طریق است که واقعی بودن از شعاری بودن تشخیص داده می شود. امروزه شعور عمومی مردم به روشنی استنتاج می کند که کاندیدایی که از مناظره و امکان نقد عمومی برنامه اش بگریزد، برنامه اش چیزی فراتر از شعار نبوده و تاب نقد ندارد! اینجانب برای رفع معضل بیکاری، یک برنامه ی کاملاً کارشناسی شده و واقعی داشته که علاوه بر جذب سهم واقعی منطقه از بودجه ی عمومی، مبتنی بر جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی می باشد. پیش بینی می کنم که به دنبال طرح موضوع «جذب سرمایه گذاری خارجی» از سوی اینجانب در این مصاحبه، ممکن است در روزها یا هفته های آینده، برخی از کاندیداهای محترم به تقلید از اینجانب، جذب سرمایه گذار خارجی را در رأس شعارهای انتخاباتی خود قرار دهند! در این صورت، با توجه به اینکه این مساله (سیاست جذب سرمایه گذار خارجی)، برنامه ای بسیار مهم و کلیدی است و لازمه ی آن ماه ها کار کارشناسی می باشد، بنابراین اینکه سایر کاندیداها در بدو ورود و مصاحبه ی هنگام ثبت نام، آن را مطرح نکرده باشند، نشانگر آن است که مطلقاً این طرح مهم به ذهنشان خطور نکرده! بنابراین طرح «سرمایه گذاری خارجی» از سوی سایر کاندیداها در روزهای نزدیک به انتخابات، معنایی غیر از کپی برداری از طرح اینجانب در این زمینه نداشته و ندارد و چیزی فراتر از شعاری بی پایه جهت کسب رای نخواهد بود و الحمدلله مردم فهیم می باشند. برنامه ی اینجانب برای جذب سرمایه گذار خارجی، مبتنی بر عوامل متعدد منحصر به فرد و شخصی است: ۱) تسلط بر زبان های فرانسوی و انگلیسی ۲) سال ها زندگی در فرانسه و تداوم رفت و آمد، و تسلط بر فرهنگ اقتصادی و مذاکرات در زمینه تشویق و جذب سرمایه گذار، ۳) تسلط بر حقوق اروپا و فرانسه و اینکه تحصیل کرده ی دکترای حقوق از دانشگاه سوربون (دانشگاه پاریس ۱) می باشم ۴) تجارب متعدد علمی و عملی در زمینه ی سرمایه گذاری خارجی ۵) تدریس دروس صادرات و واردات، انتقال فن آوری، داوری تجاری بین المللی و … در مقطع کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل ۶) مشاور و شخص مورد مراجعه ی برخی از تجار اروپایی و خصوصاً فرانسوی در زمینه ی طرح های سرمایه گذاری آنان در ایران می باشم. جذب سرمایه گذاری خارجی که قطعاً مهم ترین عامل رفع مشکل بیکاری در منطقه خواهد بود، یک برنامه ی فنی و مبتنی بر همکاری یک گروه از کارشناسان می باشد که آمادگی کامل بحث و نقد در این زمینه را اعلام می دارم. فراموش نکنیم که برنامه ها و وعده های کاندیداها بایستی واقعی و قابل تحقق باشند، و قضاوت این امر صرفاً از راه مناظره و نقد علمی و فنی امکان پذیر است که نه تنها از آن استقبال می کنم بلکه خود پیشنهاددهنده ی آن می باشم. حضور مردم در انتخابات بایستی مطالبه گرانه باشد، به این معنا که در ازای اعطای فرصت به کاندیداها جهت طرح برنامه هایشان، از آنان فرصت کافی جهت شنیدن نقد آن برنامه ها را مطالبه کنند. مطالب مرتبط: اصولگرا هستم بدون هیچ پسوندی/ با هر نوع اجماعی که به انتخاب بهتر منجر شود موافق هستم/ سرمایه گذاری بخش خصوصی باید تقویت شود اجماع را توهین به شعور سیاسی افراد می دانم/ مستقل آمده ام و ارزش های نظام و ولایت مداری سرلوحه کارم است/ برنامه های ویژه درجهت اشتغال زایی و امور زیر بنایی دارم برنامه و سند راهبردی ایجاد اشتغال در سطح استان لرستان تهیه و تدوین می شود خود را وابسته به هیچ جریان سیاسی نمی دانم/ از جنس مردم هستم و از مشکلات شناخت کافی دارم/ موافقم یک هم اندیشی بین کاندیداها صورت گیرد فعال مدنی اصلاح طلبم و کاندیدای هیچ طایفه ای نیستم/ تنها با رأی و نظر شورای سیاست گذاری اصلاح طلبان از اجماع تبعیت می کنم طایفه گرایی یکی از ریشه های اصلی عقب ماندگی منطقه است/ عضو حزب اعتدالم و با دولت تعامل خوبی دارم/ اگر مانند شهید مدرس حتی یک رای هم بیاورم کنار نخواهم کشید کاملاً با برنامه آمده ام/ دیدگاه بنده حفظ اصول و اصلاح در جهت تقویت بنیه های اصولگرایی وپیشرفت است/ اجماع در جهت خدمت به مردم را مفید می دانم کسی که می خواهد قانون گذار شود باید پایبند به قانون باشد/ زمانی تبلیغ انجام می دهم که قانون اجازه داده باشد/ اصولگرا هستم و اجماع را یک حُسن می دانم اما نه در شرایط… به گزارش سلام دلفان، دکتر علی حاجی پور با حضور در فرمانداری دلفان پس از ثبت نام در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی در نشست خبری با اصحاب رسانه شهرستان دلفان به سوالات خبرنگار پاسخ داد که متن مصاحبه خبری در ذیل می آید: ضمن معرفی خود، سوابق علمی و اجرایی که تاکنون داشته اید را بیان فرمایید: اینجانب در سال ۱۳۵۳ در دلفان به دنیا آمدم. در سال ۱۳۷۱ با رتبه ممتاز کنکور در رشته حقوق دانشگاه تهران قبول شدم. در سال ۱۳۷۵ بلافاصله با رتبه اول کنکور کارشناسی ارشد، در رشته حقوق عمومی (حقوق سیاسی) دانشگاه تهران قبول شدم.پس از اتمام تحصیل، مجدداً در آزمون کارشناسی ارشد شرکت نمودم و با رتبه ممتاز در رشته حقوق بین الملل دانشگاه شهید بهشتی پذیرفته شدم در سال ۱۳۸۰، به علت برجستگی های علمی و تجربی، بورسیه تحصیلی دولت فرانسه به اینجانب تعلق گرفت و برای ادامه تحصیل عازم پاریس شدم. در بدو ورود به کارشناسی ارشد در رشته حقوق بنیادین ورود یافتم و پس از اتمام این دوره ی کارشناسی ارشد در سال ۲۰۰۳، در مقطع دکترای حقوق در دانشگاه سوربون فرانسه پذیرفته شده که در سال ۲۰۰۸ موفق به أخذ درجه ی دکترای حقوق از دانشگاه سوربون فرانسه شدم. با آنکه بورسیه ی دولت فرانسه بودم و هیچ الزامی به بازگشت به ایران نداشتم، اما این راه را انتخاب کردم که جهت خدمت به کشور بازگردم. به رغم بازگشت به وطن، به دلیل برجستگی های علمی، از سال ۲۰۰۹ بنا به دعوت دانشگاه، پیوند علمی خود را به عنوان استاد محقق حفظ نمودم و علاوه بر اشتغال به حرفه وکالت، در دانشگاه های معتبر از قبیل دانشگاه تهران، دانشگاه شهید بهشتی و دانشگاه علامه طباطبایی، به عنوان استاد مدعو حضور یافته و در راستای احساس وظیفه نسبت به زادگاهم، چندین سال در دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد، عهده دار تدریس شدم. لازم به توضیح می دانم که قبل از عزیمت به فرانسه، افتخار حضور در نهادهای عالی حکومتی، از قبیل شورای نگهبان، ریاست جمهوری، وزارت کشور را آن هم در سن ۲۳ سالگی داشته ام، علاوه بر اشتغال آموزشی و پژوهشی، به وکالت دادگستری مشغولم و مشاور حقوقی برخی از مقامات محترم و اشخاص حقوقی می باشم. بفرمایید که چه میزان با مشکلات و آسیب های منطقه آشنایی دارید و ریشه عقب ماندگی شهرستان های دلفان و سلسله را در چه می بینید؟ من برای زادگاهم رویایی دارم که برای تحقق آن کاندیدا شده ام.من از آن دسته افراد نیستم که به محض رسیدن به رفاه، گذشته ی خود و مشکلات زادگاهشان را فراموش می کنند. اینجانب مانند هم نسلان خود، فرزند محرومیت ها و مشکلات نورآباد بوده ام ولی با اراده ی پولادین توانسته ام به حدی از مقبولیت علمی برسم که یک دولت خارجی به من بورسیه تحصیلی اعطاء کند و عالی ترین درجه علمی را از معتبرترین دانشگاه حقوق در دنیا کسب کنم. اگر امروز به لطف خدا و زحمت و دعای خیر والدین و اراده ی خود جایگاهی دارم، هرگز سختی هایی را که کشیده ام، فراموش نمی کنم و آمده ام تا از برنامه ای که باعث پیشرفت شخص خودم شده، جهت پیشرفت منطقه ام استفاده کنم. در تهران و دیگر شهرها، وقتی در میدان ها و چهارراه ها، در محل تجمع کارگران، هم شهریانم را می بینیم که با چشمانی بی رونق برای کارگری نشسته اند، از این وضعیت تأثربار بسیار ناراحت می شوم.بخش عمده از علل مهاجرت بسیاری از جوانان و سرپرست های خانوارها به شهرهای بزرگ برای کارگری، یا گرایش به فروشندگی مواد مخدر یا دیگر اعمال مجرمانه، به معضل اشتغال در منطقه برمی گردد. زمانی که در فرانسه سکونت داشتم، دغدغه های زادگاهم هرگز مرا آرام نمی گذاشت و از این رو، قریب به ده سال پیش، در پاریس، یعنی حدود شش هزار کیلومتر دورتر، برای اولین بار واژه ی «لکستان» را برای تعریف هویت تاریخی، فرهنگی و زبانی قوم لک ابداع و سایتی به این نام تاسیس نمودم. این حرکت، خوشبختانه چنان مورد استقبال قرار گرفته که امروزه واژه ای رایج شده است. نسبت به دردهای واقعی زادگاهم شناخت عمیق دارم زیرا تعلقم به آن هرگز قطع نشده است، چه زمانی که خارج از کشور بودم و چه در حال حاضر که دفتر وکالتم، از بدو ورودم به ایران، در نورآباد دایر و محل مراجعه همشهریان بوده که افتخار دارم صدها وکالت و مشاوره حقوقی رایگان برای اقشار نیازمند انجام داده ام و از رهگذر آنها برآیند درستی از دردهای واقعی مردم به دست آورده ام. درد ملموس و کُشنده ی مردم، «بیکاری» است. دوران شعار و عدم توجه واقعی به مشکلات گذشته است. برای شناخت درد اصلی جامعه، به عنوان نمونه می توان به سراغ مُردگان آن جامعه رفت تا با آمارهایی بر پایه ی آنان، نسخه ی واقعی برای زندگان تجویز نمود. کافی است به گورستان های نورآباد و الشتر و روستاها مراجعه کرد و سن و علت فوت بسیاری از نوجوانان و جوانان را دید و تحقیق کرد که به علت عدم اشتغال و معیشت شایسته، دست به خودکشی زده اند. کاندیداهای محترم باید جمعیت نوجوان و جوان در لبه ی پرتگاه خودکشی و اعتیاد را جدی بگیرند و از شعار دادن بپرهیزند. آمار بسیار بالای خودکشی جوانان منطقه، به رغم آن است که سالیان سال افرادی با شعارهای زیبا رای مردم را جلب کرده و سپس با جلوس بر کرسی مجلس، نحوه ی ورود خود به مجلس و تحقق برنامه هایشان را فراموش می کنند. بنابراین اینجانب به صراحت عرض می کنم که برنامه های شعاری و غیرواقعی نمایندگان، و عدم درمان مشکل معیشت و اشتغال، در خودکشی های جوانان نازنین این دیار و اعتیاد و گرایش به معاملات مواد مخدر و سایر جرائم و به طور کلی، در مهاجرت کاری اجباری جوانان و سرپرستان خانوارها دخیل می باشد. از مشکلات عمده ی منطقه ی ما، مشکل فرهنگی است. متأسفانه «آموزش و پرورش» و مراکز آموزشی تابعه، که واجد مهم ترین توان در پیش برد فرهنگی منطقه است، در زیر تازیانه های جبهه کشی های سیاسی و فقدان شایسته سالاری، اینک به نهادی خنثی و بی خاصیت و بنگاه حامی پروری تبدیل شده است. باعث تأسف است که در اغلب موارد، اولین اقدام نمایندگان این حوزه انتخابیه، بلافاصله پس از جلوس در مجلس، إعمال فشار جهت تغییر مدیران آموزش و پرورش بوده است. با این وضع، چه انتظاری می توان نسبت به بهبود زیرساخت های فرهنگی داشت؟! اُفت های شدید سطح علمی دانش آموزان منطقه و عدم توفیق آنان در ورود به دانشگاه های معتبر را که عمدتاً ناشی از حاکمیت باندهای قدرت و روابط ناسالم بر فضای آموزشی می دانم، با إعمال حاکمیت ضوابط علمی اصلاح خواهد شد. برنامه ی فرهنگی اینجانب این است که ادارات دولتی از قبیل آموزش و پرورش، بهداشت و … از سیطره ی سیاسی بازی خارج شوند و با مشورت خرد جمعی اهل فرهنگ، تابع تثبیت مدیریت و شایسته سالاری گردند. متاسفانه نخبه کشی در منطقه ی ما سکه ی رایج شده است. بنا به حاکمیت باندهای قدرت، اکثریت نخبگان، به رغم دلسوزی، چاره ای جز جلای منطقه ندارند. برای تسکین این درد، گروهی دلسوز جهت مذاکره و دعوت از نخبگان منطقه جهت مراجعت به منطقه، تشکیل خواهم داد. در زمینه ی اشتغال، فهرستی کامل از فارغ التحصیلان بیکار، با جزئیات امر تهیه خواهیم نمود تا در مبحث جذب سرمایه گذاری خارجی، توان های جوانان منطقه و توان های منطقه، مبنای سیاست گذاری تلفیقی، جهت گزینش بهترین زمینه های سرمایه گذاری قرار گیرند. به «بیمه ها» توجه ویژه خواهم داشت. از حیث قانونگذاری، بیمه ها از جمله بیمه درمانی و بیکاری را تقویت خواهیم کرد، به علاوه، با تقویت دفتر وکالت که در حوزه انتخابیه مستقر خواهد ماند، نیازمندی های قضائی افراد و از جمله بیمه، پیگیری قضائی خواهد گردید. توسعه ی صنعتی منطقه، از جمله احیای ناحیه ی صنعتی و ایجاد صنایع متناسب با توان و نیاز دلفان، تقویت خواهد شد. به علاوه، با تجمیع زنجیره ی تولید و توزیع در منطقه، فرصت های شغلی تقویت خواهد گردید. سخن آخر آنکه اینجانب با برنامه ای منسجم و نسخه ای واقع بینانه آمده ام که پلی بزرگ برای عبور از مشکلات معیشت و اشتغال جوانان و درمان دائمی و عمیق دردهای فرهنگی و اداری منطقه باشم. انگیزه خود را از کاندیداتوری در حوزه ی انتخابیه دلفان و سلسله بیان فرمایید: این امر را از دو نگرش می توان تحلیل کرد؛ نگرش ملی و نگرش محلی. در نگاه ملی، حضور حقوقدانان در مجلس، قطعاً سبب پیشبرد عمده در عرصه ی قانونگذاری و نظارت نمایندگان ملت بر سایر قوا می شود. در نگرش محلی، لازم به توضیح می دانم که بخش عمده ای از آموزه های حقوقی من، «حقوق عمومی» است که تخصصاً جهت پرورش حقوقدانان فعال در نهادهای حکومتی می باشد. پیرو این تحصیلات، در سن ۲۳ سالگی، توفیق حضور در عالی ترین نهادهای حکومتی از قبیل ریاست جمهوری، وزارت کشور و شورای نگهبان را یافته که این آموزه های علمی و تجارب عملی، اینک مجموعه ی گران سنگی را تشکیل می دهند که می تواند در خدمت ایفای مفید نمایندگی مردم محروم منطقه قرار گیرد. در کشور ما، گرچه نمایندگی «ملی» است و نماینده ی مجلس، صرف نظر از اینکه از چه حوزه ای انتخاب شده، نماینده ی ملت ایران می باشد، با این حال، نظر به اینکه «هزینه های عمومی» در قالب «قانون بودجه»، در مجلس شورای اسلامی تصویب می شوند، دانش حقوقی نماینده و خصوصاً حقوق عمومی، بهتر از هر دانش دیگر، در خدمت تضمین حقوق مالی منطقه ی مورد نمایندگی و جلوگیری از اجحاف بودجه ای نسبت به آن قرار می گیرد. در چنین موردی، با خلاء نظام حزبی منسجم، عملاً این نماینده ی حوزه ی انتخابیه است که نگهبان الزامات بودجه ای آن می باشد. یکی از دلایل عمده ی بقای فقر در مناطقی چون لرستان و خصوصاً در دلفان و سلسله، عدم رعایت حقوق این مناطق در برنامه های عمرانی و ردیف های بودجه ای است که اگرچه به بی مهری کارشناسان و بخش برنامه ریزی قوه مجریه نیز مربوط است، لکن بخش عمده ی این ضعف، مستقیماً از بی دانشی، غفلت یا کم کاری نمایندگان این مناطق در مجلس ناشی می شود. به عبارت دیگر، وقتی بودجه ی کشور، که روی دیگر سکه ی برنامه ریزی اقتصادی و عمرانی کشور است، برخلاف قانون اساسی، بین سهم مناطق تبعیض قائل می شود، و در زمان بررسی آن در مجلس، صدای مردم مناطق محروم از طریق نمایندگانشان شنیده نمی شود، طبیعی است که نتیجه ی این فرایند تاسف بار، همانا تداوم تبعیض و فقر و حتی پس رفت اقتصادی و عمرانی مناطق محروم باشد. اینجانب ۱) با تسلط بر دانش تخصصی حقوق بودجه ای (از زیرمجموعه های حقوق عمومی) و ۲) اینکه در عالی ترین نهادهای حکومتی تجربه ها اندوخته ام و ۳) در دانشگاه، دروس مربوط به این زمینه را در مقطع کارشناسی ارشد تدریس نموده، و ۴) صاحب امتیاز و مدیرمسئول مجله مجله مالی ـ حقوقی «مالیه» می باشم، قطعاً با تسلطی کم نظیر، قادر به دفاع از سهم واقعی دلفان و سلسله از بودجه ی کشور خواهم بود. در کنار این مهم، اکنون در مرحله ی فراتحریم، با گشایش مرزهای اقتصادی کشور، با توانی که در جذب سرمایه گذار خارجی دارم، و با تسلط بر زبان های فرانسوی و انگلیسی و اشراف بر حقوق اروپا و خصوصاً حقوق فرانسه، و اینکه مورد مراجعه ی تجار و سرمایه گذاران خارجی مایل به سرمایه گذاری در ایران می باشم، قادر خواهم بود افزون تر از راه کار بودجه ای (درآمدهای ملی)، بسیاری از مشکلات معیشت و اشتغال دلفان و سلسله را با همکاری دولت، از راه جذب سرمایه گذار خارجی مرتفع نمایم. خوش بختانه با تدبیر رهبر معظم، امروزه تشویق سرمایه گذاری، خصوصاً سرمایه گذاری مستقیم و درازمدت، یکی از سیاست های کلی نظام می باشد و شایسته است کسانی که توان جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی برای مناطق محروم را دارند، از این مهم برای بهبود معیشت و اشتغال مردم این مناطق استفاده کنند. حاصل مطالعات کارشناسی این است که مناطق بکر دلفان و سلسله، دارای زمینه های متنوع در جذب سرمایه گذار و خصوصاً سرمایه گذار خارجی می باشند. بی تردید، یک نماینده ی مسلط و متخصص در امر، با همکاری دولت، دارای نقش راهبردی در استقرار زیرساخت های لازم جهت تشویق سرمایه گذاری می باشد. نظر خود را در خصوص اتفاقات سال ۸۸ کشور و فتنه بوجود آمده بیان بفرمایید: فتنه زمانی بروز می کند که محیط، امکان بروز آن را مساعد نماید. به نظر اینجانب، اصلاح قوانین ناکارآمد انتخابات می توانست نقش پیش گیرانه مهمی داشته باشد و تاکید به موقع مقام معظم رهبری بر لزوم اصلاح قوانین انتخاباتی، موید این مهم است. هم صدا با مقام معظم رهبری معتقدم که حوادث سال ۸۸ و وقفه ای که در امور پیش آمد، نباید تا ابد ذهن ها را به خود مشغول کند و مانع از پیش برد سریع امور کشور شود. عین اظهارات رهبر معظم را ذکر می کنم: «هر سالی از سال هایی که دوران انقلاب گذرانده است، و در هر سالی هر ماهی، و در هر ماهی هر روزی، وزن و مقداری دارد، ارزشی دارد؛ نباید این را از دست داد. ممکن است در هشت ماه از سال ۸۸ که اشتغالات فتنه انگیزان بعضی از ذهن ها را به خود مشغول کرد، برخی از کارها نیمه کاره مانده باشد؛ باید جبران بشود. باید حرکت، در عرصه های گوناگون، یک حرکت سریعی باشد.» لطفاً درباره جناح سیاسی خود بگویید: من اعتقاد به «حاکمیت حقوق بر سیاست» دارم. به تعریف دیگر، افسار سیاست بایستی به دست قواعد و هنجارهای عادلانه ی حقوقی باشد. تفکر من این است و هرکدام از طیف های سیاسی این طرز فکر را بپسندند، می توانند از کاندیداتوری اینجانب اعلام حمایت کنند. با توجه به نظام انتخاباتی کشور ما، در مرحله ثبت نام و اعلام داوطلبی، جز برای سران احزاب سیاسی، اعلام داوطلبی، اصولاً و عرفاً به صورت «مستقل» تلقی می گردد و حمایت احزاب سیاسی از کاندیداتوری، پس از مرحله ی تأیید صلاحیت و در مهلت قانونی تبلیغات خواهد بود. از طرف دیگر، واقعیت این است که تبیین خطوط دقیق سیاسی در حال حاضر سخت دشوار است، برای مثال، برخی خود را «اصلاح طلب اصول گرا» و عده ای دیگر خود را «اصول گرای اصلاح طلب»، و دیگری خود را «اصول گرای معتدل» یا «اصلاح طلب معتدل» می نامند. با توجه به اینکه شهرستان های دلفان و سلسله دارای یک کرسی در مجلس هستند، نظر خود را در مورد اجماع بین داوطلبین در یک شهرستان و اجماع درون حزبی بیان فرمایید: اینجانب به عنوان کاندیدای «مستقل» بنا به تعریف حقوقی خود اعلام کاندیداتوری کرده ام. با این وجود، با توجه به سیاست های آراء، از هرگونه تلاش جهت اجماع که به نفع و صلاح مردم حوزه انتخابیه باشد، استقبال می کنم. لکن، آنچه مهم است این است که فرایند تحصیل اجماع به چه سیاق باشد؟ در این باب اعتقاد راستین من این است که با برگزاری مناظرات بین کاندیداها در اماکن عمومی از قبیل دانشگاه ها، دبیرستان ها و سالن های عمومی، فرزندان تحصیل کرده ی حوزه انتخابیه، توانمندی ها و واقعی بودن یا شعاری بودن برنامه های کاندیداهای مختلف را به زیر ذره بین نقد و بررسی برده، و با سنجش جمیع جهات و عوامل، کاندیدای اصلح را برگزینند و به عنوان شخص مورد اجماع به سایر کاندیداها و البته به خود مردم معرفی نمایند. چه برنامه هایی برای رفع معضل بیکاری جوانان دارید؟ قطعاً کسی که در استان لرستان داوطلب نمایندگی مجلس می شود، می داند که این استان از لحاظ رتبه ی بیکاری، غالباً یکی از رتبه های اول تا سوم کشوری است. بنابراین، بی نیاز به تحقیق، درک می شود که درد اصلی مردم، بیکاری است. طبیعی است که کاندیداها برای جلب توجه و اعتماد رای دهندگان، بر نقطه ی اصلی درد منطقه، یعنی اشتغال دست می گذارند و برای حل این معضل، هر یک بسته ی پیشنهادی خود را ارائه می دهند. مهم و مهم و مهم، توجه به این نکته است که آنچه اهمیت دارد شنیدن این شعارهای قشنگ نیست بلکه نقد آنهاست. بدیهی است که چنانچه کاندیدایی در شعارش صادق باشد، نسبت به «نقد» شعار و برنامه اش روی خوش نشان می دهد. فقط از این طریق است که واقعی بودن از شعاری بودن تشخیص داده می شود. امروزه شعور عمومی مردم به روشنی استنتاج می کند که کاندیدایی که از مناظره و امکان نقد عمومی برنامه اش بگریزد، برنامه اش چیزی فراتر از شعار نبوده و تاب نقد ندارد! اینجانب برای رفع معضل بیکاری، یک برنامه ی کاملاً کارشناسی شده و واقعی داشته که علاوه بر جذب سهم واقعی منطقه از بودجه ی عمومی، مبتنی بر جذب سرمایه گذار داخلی و خارجی می باشد. پیش بینی می کنم که به دنبال طرح موضوع «جذب سرمایه گذاری خارجی» از سوی اینجانب در این مصاحبه، ممکن است در روزها یا هفته های آینده، برخی از کاندیداهای محترم به تقلید از اینجانب، جذب سرمایه گذار خارجی را در رأس شعارهای انتخاباتی خود قرار دهند! در این صورت، با توجه به اینکه این مساله (سیاست جذب سرمایه گذار خارجی)، برنامه ای بسیار مهم و کلیدی است و لازمه ی آن ماه ها کار کارشناسی می باشد، بنابراین اینکه سایر کاندیداها در بدو ورود و مصاحبه ی هنگام ثبت نام، آن را مطرح نکرده باشند، نشانگر آن است که مطلقاً این طرح مهم به ذهنشان خطور نکرده! بنابراین طرح «سرمایه گذاری خارجی» از سوی سایر کاندیداها در روزهای نزدیک به انتخابات، معنایی غیر از کپی برداری از طرح اینجانب در این زمینه نداشته و ندارد و چیزی فراتر از شعاری بی پایه جهت کسب رای نخواهد بود و الحمدلله مردم فهیم می باشند. برنامه ی اینجانب برای جذب سرمایه گذار خارجی، مبتنی بر عوامل متعدد منحصر به فرد و شخصی است: ۱) تسلط بر زبان های فرانسوی و انگلیسی ۲) سال ها زندگی در فرانسه و تداوم رفت و آمد، و تسلط بر فرهنگ اقتصادی و مذاکرات در زمینه تشویق و جذب سرمایه گذار، ۳) تسلط بر حقوق اروپا و فرانسه و اینکه تحصیل کرده ی دکترای حقوق از دانشگاه سوربون (دانشگاه پاریس ۱) می باشم ۴) تجارب متعدد علمی و عملی در زمینه ی سرمایه گذاری خارجی ۵) تدریس دروس صادرات و واردات، انتقال فن آوری، داوری تجاری بین المللی و … در مقطع کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل ۶) مشاور و شخص مورد مراجعه ی برخی از تجار اروپایی و خصوصاً فرانسوی در زمینه ی طرح های سرمایه گذاری آنان در ایران می باشم. جذب سرمایه گذاری خارجی که قطعاً مهم ترین عامل رفع مشکل بیکاری در منطقه خواهد بود، یک برنامه ی فنی و مبتنی بر همکاری یک گروه از کارشناسان می باشد که آمادگی کامل بحث و نقد در این زمینه را اعلام می دارم. فراموش نکنیم که برنامه ها و وعده های کاندیداها بایستی واقعی و قابل تحقق باشند، و قضاوت این امر صرفاً از راه مناظره و نقد علمی و فنی امکان پذیر است که نه تنها از آن استقبال می کنم بلکه خود پیشنهاددهنده ی آن می باشم. حضور مردم در انتخابات بایستی مطالبه گرانه باشد، به این معنا که در ازای اعطای فرصت به کاندیداها جهت طرح برنامه هایشان، از آنان فرصت کافی جهت شنیدن نقد آن برنامه ها را مطالبه کنند.
پنجشنبه ، ۱۰دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلام دلفان]
[مشاهده در: www.salamdelfan.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها