واضح آرشیو وب فارسی:روزنامه آفتاب یزد: [ فرزین پورمحبی- طنزنویس ]-اگر روزی از خواب بلند شدید و یهویی احساس کردید می توانید کشورتان را آباد کنید، قبل از هر چیز خونسردیتان را حفظ کرده و بعد از کشیدن چند نفس عمیق، ناشتایی دو قرص ضدتوهم 500 میلی گرمی مصرف کنید. اگر افاقه نکرد مشکلتان جدی است و شما باید هر چه سریعتر به یکی از مراکز ثبت نام انتخاباتی منتقل شده و متعاقبا جهت تکمیل مراحل درمانی به مدت چهار سال در خانه ملت تحت نظر کامل باشید تا بلکه این حس در درون شما خاموش شود. اما دردسر و زحمات رفتن به خانه ملت هم کمتر از دردسرهای بستری شدن در یک بیمارستان خصوصی نیست و برای خودش آداب و شرایطی دارد که بنا به وظیفه رسانه ای و جهت تنویر افکار عمومی در این حدود 60 روزی که به انتخابات باقی مانده، به شرح ذیل اطلاع رسانی می کنیم. 1- لازم است حداقل یک عکس در زمین های خاکی و پردست انداز سیاست همراه با شلوارک دیپلماسی انداخته باشید (به این می گویند: سابقه سیاسی) 2- حتما باید دست راست و چپتان را بشناسید (به این می گویند: سواد سیاسی) 3- ببینید دلتان بیشتر پیش کدام دستتان هست؛ راست یا چپ؟ (به این می گویند: جناح سیاسی) 4- بعد باید به فکر تامین هزینه های انتخاباتی باشید. یعنی یه جورایی خودتان را به یک اسپانسری متصل کنید. برای آنکه ملکه ذهنتان شود این مرحله را با یک شعر و به کمک همان انگشتان دستی که دوستش داشتید برایتان جا می اندازیم: لی لی لی لی حوضک، کاندیدا اومد رای بیاره افتاد به پیسی ... انگشت کوچولو گفت: من درش میارم... بغلیش گفت: چطوری؟ ... وسطی گفت: با تشت طلا ... اون یکی گفت: کی بهت می ده؟ ... انگشت شست گفت: من من کله گنده! و یا همان آقازاده می بخشید همان اسپانسر! (به این می گویند: برنامه) 5- حالا وقتشه که پوستر و بنر درست کنید و چند تا عکس با کت و شلوار دامادیتان و فیگورهایی مثل نگاه به افق، در حال تفکر، حین سخنرانی پرشور و یا تمام قد در حالی که با چهره خندان دست راستتان را بالا نگاه داشته اید، بگیرید. توجه کنید حتما باید در پشتتان پرچمی که در حال باد خوردن است دیده شود؛ (به این می گویند تبلیغات) 6- با توجه به اینکه در حال حاضر پول و درمان و کار و ارزانی و ازدواج نیست و از آن طرف هم اختلاس و مصرف مواد و غیره فراوان است، با این وجود شما نباید سیاه نمایی کنید. پس در همین راستا می توانید از چنین جمله ای در تراکت های تبلیغاتی تان استفاده کنید: «در کشور ما هر چه اگر نیست صفا هست» (به این می گویند شعار انتخاباتی مثبت نیمه پر لیوانی) 7- در این مرحله باید پوستر و بنرها را روی شیشه چند مغازه و ماشین بچسبانید و در داخل مغازه و ماشین ها هم چند نفری از جوانهای خاص سرکار بگذارید؛ از همان تیپ هایی که معمولا گشت ارشاد در خیابان به آنها گیر می دهد! (به این می گویند: ستاد انتخاباتی مردمی) 8- حالا باید با پوشیدن لباس محلی در 60 روز، دور حوزه انتخاباتی تان را بزنید و تا می توانید شام و ناهار بدهید و بریز و بپاش راه بیندازید. یادتان باشد که پول واسه خرج کردن است و آنکه طاووس خواهد ... همچنین در این مرحله ضروری است که آن تشت طلا را همچون یک کارت اعتباری همواره به همراه داشته باشید. (به این می گویند: چهره مردمی شدن) 9- اگر شما تا این مرحله کارتان را درست و درمان انجام داده باشید، وکیلی مردم روی شاختان هست؛ اما واسه محکم کاری بد نیست که هر از گاهی حرفی را هم بپرانید. از آن حرف هایی که مثل توپ صدا می کنند و توجه همه را به شما جلب می کند. مهم تاثیر حرف هست و نه صحت و یا باورش! مثلا می توانید به مردم مدام اعلام کنید: اگر رای بیاورم خیلی چیزها را خواهم گفت (تکنیک بگم بگم) مردم هم برای ارضای حس کنجکاویشان به شما رای می دهند تا ببینند جریان چیست! یا می توانید بگویید، با یک چوب بستنی کاری می کنم کارستان و یا یک کلید را نشان دهید و بگویید این کلید حل مشکلات هست. (تکنیک کلید) توضیح ضروری: مطمئن باشید کسی حوصله ندارد آن چوب بستنی و یا آن کلید را امتحان کند که مثلا مطمئن شود واقعا آن کلید، کلید حل مشکلات هست یا کلید پارکینگ! (به این می گویند: شرمنده! الان اسمش را فراموش کردم) 10 – تبریک؛ شما دیگر یک نماینده مجلس شده اید. بروید و مشکلاتتان را حل کنید و حالشو ببرید. وقت کردید برای آنکه دفعه بعد هم رای بیاورید گاه گداری مجلس را به هم بریزید (با کافه را به هم ریختن فرق دارد) و در برنامه کاری تان چند ساعتی را هم در هفته برای رفع مشکلات مردم وقت بگذارید. (به این می گویند: دفتر مراجعات مردمی. البته در اینجا رفع، دو معنا دارد؛ معنای نزدیک: برطرف کردن، معنای دور: ارتفاع دادن و زیاد کردن) در ضمن شیرینی ما هم فراموش نشود ...
چهارشنبه ، ۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: روزنامه آفتاب یزد]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 5]