واضح آرشیو وب فارسی:جوان آنلاین: مجروح بدون چشم و دست پروندهاش در بنياد شهيد تأييد نميشود!
گاهي اوقات جانبازان با سرگرداني در ميان اتاقها و ادارات بنياد شهيد و امور ايثارگران بدون گرفتن پاسخ مناسب فقط بر غم و محنتشان افزوده ميشود.
نویسنده : احمد محمدتبريزي
تعداد جانبازاني كه براي تأييد پرونده جانبازيشان به بنياد شهيد مراجعه ميكنند كم نيست ولي در اين ميان وضعيت برخي جانبازان چنان وخيم است كه بايد در اسرع وقت به كارشان رسيدگي شود نه اينكه آنها با درگيرشدن در بوروكراسي اداري بدون رسيدگي خاصي رها شوند. چنين برخوردي نه در دينمان سفارش شده نه مورد تأكيد مسئولان نظام است و بنياد شهيد وظيفه دارد به خواستههاي بهحق جانبازان رسيدگي كند. تقي گنجلو اُپراقي يكي از جانبازاني است كه به رغم مجروحيت بالا و تكميل پروندههاي پزشكياش بدون هيچ دليل روشن و موجهي پروندهاش در بنياد شهيد تأييد نميشود. گنجلو روز بيست و هشتم اسفندماه سال 1384 هنگامي كه مشغول گذراندن خدمت مقدس سربازي بود در حين آموزش «ش م هـ »(شيميايي، ميكروبي، هستهاي) براثر انفجار از ناحيه دو چشم نابينا ميشود و دو دستش را هم از مچ از دست ميدهد. او از سربازان نيروي زميني ارتش در شهرستان پيرانشهر بود و پس از اين حادثه پرونده مجروحيتش در سازمان ايثارگران نزاجا مورد رسيدگي قرار ميگيرد و جانباز 96 درصد شناخته ميشود. گنجلو كه حالا پس از نابينايي و قطع شدن دستهايش با مشكل اعصاب و روان هم مواجه شده براي رسيدگي پرونده جانبازياش به بنياد شهيد مراجعه ميكند ولي هنگامي كه به بنياد شهيد و امور ايثارگران مراجعه ميكند به او ميگويند كه چون اين حادثه در حين آموزش «شمهـ » براي شما به وقوع پيوسته است جزو مصاديقي كه بتوان آن را جانبازي به شمار آورد، نيست و عملاً او نميتواند به عنوان جانباز به حساب بيايد. گنجلو كه نميداند بنا به كدام قانون پرونده جانبازياش رد شده به بهداشت و درمان بنياد شهيد مراجعه ميكند و آنجا به او ميگويند كه طبق بند 24 از ماده يك و بند 9 از ماده 2 آئيننامهاي كه در تاريخ 24/2/1392توسط هيئت وزيران مصوب شده مجروحيت در آموزش رزمي «ش م هـ» از مصاديق و موارد جانبازي به شمار ميرود و اين قانون شامل حال او ميشود. با تمام اين پيگيريها بنياد شهيد بدون هيچ ادله قانوني همچنان از قبول پرونده سر باز ميزند و به جاي فراهم كردن شرايط مناسبي براي اين جانباز بر مشكلات و سختيهاي او ميافزايد. گنجلو از سازمان ايثارگران ارتش 70 يا 80 هزار تومان ماهانه مستمري ميگيرد كه اين مبلغ كفاف زندگي او را نميدهد و از طرفي وي توانايي انجام هيچ كاري را ندارد و حتي از پس كارهاي شخصي و روزانه خودش هم برنميآيد. اين در حالي است كه زندگي براي گنجلو پس از فوت مادرش در سال گذشته سختتر هم شده است. او در اين باره ميگويد: پس از فوت مادرم ديگر توانايي انجام بسياري از كارها را ندارم. به عنوان مثال فقط در يك نمونه بايد بگويم كه چون دو دستم از مچ قطع شده است حتي اينكه قاشق را در دست بگيرم و غذا بخورم هم برايم مقدور نيست. در سالهاي گذشته كه مادرم در قيد حيات بود او زحمت ميكشيد و غذا در دهانم ميگذاشت. از طرفي چون نابينا هستم نميتوانم كاري انجام بدهم و همين برايم مشكلات بسياري را بهوجود آورده است. به دنبال اين موضوع كه جانبازي من مورد تأييد بنياد شهيد و امور ايثارگران قرار نگرفت به تهران آمدم و به اين نهاد رفتم تا رئيس يا قائم مقام بنياد شهيد را از نزديك ملاقات كنم اما اجازه ندادند كه اين امر صورت بگيرد. من حتي التماس هم كردم كه بينتيجه ماند. گنجلو ساكن روستايي در زنجان است و با اينكه بنياد شهيد اين استان پرونده او را قبول كرده، اما به دليل قبول نكردن پرونده از طرف بنياد شهيد مركز، تقي گنجلو با چشماني نابينا و دستاني مجروح به دنبال گرفتن حق قانوني خودش ميدود. رسيدگي به پرونده كساني همانند تقي گنجلو از اولين و بديهيترين وظايف بنياد شهيد و امور ايثارگران به شمار ميرود و آنها نميتوانند با دلايل واهي به مشكلات و كارهاي اين افراد رسيدگي نكنند. پرونده تقي گنجلو اُپراقي در روزنامه «جوان» باز است و تا رسيدن به يك جواب قانعكننده، قانوني و روشن از سوي مسئولان مربوط دنبال ميشود.
منبع : روزنامه جوان
تاریخ انتشار: ۰۹ دی ۱۳۹۴ - ۱۶:۲۳
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: جوان آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]