واضح آرشیو وب فارسی:مازند خبر: به گزارش مازند خبر ؛ بخارا ، مجله ای فرهنگی و هنری است که به کوشش “ علی دهباشی “، هر دو ماه یک بار منتشر می شود. اما باید بدون اغراق گفت که این اثر ارزشمند خیلی بیشتر از یک مجله است. در جامعه ای که در آن، فرهنگ با ابزارهای فرهنگی در حال نابودیست، چنین تلاشی، امید را در دل آدم زنده نگه می دارد و فرصتی برای همنشینی و بهره مندی از حضور بزرگان فرهنگ و هنر ایران و جهان فراهم می کند. دوره ی اول کار دهباشی به انتشار مجله کِلک اختصاص داشت. او کِلک را به شهرتی در میان خاورشناسان رساند که همپای مجلات سخن و راهنمای کتاب بود. کِلکِ دهباشی سپس به بخارا تبدیل شد؛ بدون اینکه این تغییر نام تغییری در سبک و سلیقه مجله باشد. حالا مجموعا بیست و پنج سال است که کِلک و سپس بخارا رسانه ی کتاب، ادبیات و ایرانشناسی و نقد و مباحث تاریخی بوده اند. در تاریخ نشر پس از انقلاب تعداد مجله هایی که عمری چنین دراز پیدا کرده باشند، متاسفانه زیاد نیست. کار دهباشی در استمرار دادن به نشرِ بخارا از این نظر واقعا کارستان بوده است. دکتر همایون کاتوزیان در نامه ای به بخارا، چنین از کار دهباشی تقدیر می کند: “سپاس می گویم که مردانه و تنها، تنها نشریه ایران شناسی را بر پا کردی و سالیان دراز آن را بر پا نگاه داشته ای. نشریه ات ندای فرهنگ تاریخی ما در برون مرز بوده است. کاری کرده ای بزرگ. درخت تنومند فرهنگ ایران را پاسداری کرده ای . کاری کرده ای در خور یک ایرانی پاک نژاد: سایه این شاخسار را به خارج کشانیده ای. خدا حفظت کند که حافظ فرهنگ و سنن ما بوده ای. من شاهدم که دفتر نشریه ات در پیشخوان کتاب فروشی بود. من شاهدم که شب خواب نداشتی و کِلک را شبانه در چاپخانه ی پر غباری چاپ می کردی که با اندوخته ی قَلیلت انجام شدنی باشد. در آن غبار ریه ات گرفتار بود. من شاهدم که بزرگانی که در خاک خفته اند، شرف ، زرّین کوب ، و افشار را عصای دست بودی. من آگاهم که چه قَدری، پیش آن عزیزانِ رفته داشتی. در ایران ماندی؛ خدمت به ایران کردی؛ و خدمت بزرگانِ ایران دوستِ ایران نشین کردی. از سر چشمه نوشیدی. از ایرانِ با سُنت می آیی؛ سُنَن ایران را پاسداری.” مطالب بیشتر نمی خواهم داخل نظام زور آزمایی… لیست انتخاباتی کاملا… مازندران در چشم انداز ۱۴۰۴ ترسناک ترین شکنجه های قرون… ترسناک ترین شکنجه های قرون… به گزارش مازند خبر ؛ بخارا ، مجله ای فرهنگی و هنری است که به کوشش “ علی دهباشی “، هر دو ماه یک بار منتشر می شود. اما باید بدون اغراق گفت که این اثر ارزشمند خیلی بیشتر از یک مجله است. در جامعه ای که در آن، فرهنگ با ابزارهای فرهنگی در حال نابودیست، چنین تلاشی، امید را در دل آدم زنده نگه می دارد و فرصتی برای همنشینی و بهره مندی از حضور بزرگان فرهنگ و هنر ایران و جهان فراهم می کند. دوره ی اول کار دهباشی به انتشار مجله کِلک اختصاص داشت. او کِلک را به شهرتی در میان خاورشناسان رساند که همپای مجلات سخن و راهنمای کتاب بود. کِلکِ دهباشی سپس به بخارا تبدیل شد؛ بدون اینکه این تغییر نام تغییری در سبک و سلیقه مجله باشد. حالا مجموعا بیست و پنج سال است که کِلک و سپس بخارا رسانه ی کتاب، ادبیات و ایرانشناسی و نقد و مباحث تاریخی بوده اند. در تاریخ نشر پس از انقلاب تعداد مجله هایی که عمری چنین دراز پیدا کرده باشند، متاسفانه زیاد نیست. کار دهباشی در استمرار دادن به نشرِ بخارا از این نظر واقعا کارستان بوده است. دکتر همایون کاتوزیان در نامه ای به بخارا، چنین از کار دهباشی تقدیر می کند: “سپاس می گویم که مردانه و تنها، تنها نشریه ایران شناسی را بر پا کردی و سالیان دراز آن را بر پا نگاه داشته ای. نشریه ات ندای فرهنگ تاریخی ما در برون مرز بوده است. کاری کرده ای بزرگ. درخت تنومند فرهنگ ایران را پاسداری کرده ای . کاری کرده ای در خور یک ایرانی پاک نژاد: سایه این شاخسار را به خارج کشانیده ای. خدا حفظت کند که حافظ فرهنگ و سنن ما بوده ای. من شاهدم که دفتر نشریه ات در پیشخوان کتاب فروشی بود. من شاهدم که شب خواب نداشتی و کِلک را شبانه در چاپخانه ی پر غباری چاپ می کردی که با اندوخته ی قَلیلت انجام شدنی باشد. در آن غبار ریه ات گرفتار بود. من شاهدم که بزرگانی که در خاک خفته اند، شرف ، زرّین کوب ، و افشار را عصای دست بودی. من آگاهم که چه قَدری، پیش آن عزیزانِ رفته داشتی. در ایران ماندی؛ خدمت به ایران کردی؛ و خدمت بزرگانِ ایران دوستِ ایران نشین کردی. از سر چشمه نوشیدی. از ایرانِ با سُنت می آیی؛ سُنَن ایران را پاسداری.”
چهارشنبه ، ۹دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مازند خبر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]