محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829875254
دوست دارم شعری برای رحمه للعالمین بودن پیامبر(ص) بگویم
واضح آرشیو وب فارسی:قم نیوز: قم نگار: محمدرضا طهماسبی شاعر آیینی می گوید: پیامبر اکرم(ص) به عنوان پیونده دهنده دل ها است مؤلفه بین قلوبهم و رحمت ایشان جهان شمول است و مختص مسلمانان یا شیعیان نیست.به گزارش قم نگار، از دوران راهنمایی تک بیت هایی می گفته که با تشویق معلم خود شعر گفتن را به طورجدی دنبال کرده است. وی در سال۱۳۵۶ به دنیا آمده و دارای فوق لیسانس زبان و ادبیات فارسی است. برگزیدگی در بخش ویژه هفتمین جشنواره بین المللی شعر فجر،جشنواره های شفق، پیامبر اعظم، شب های شهریور را در کارنامه ادبی خود دارد. «گزاره ها» و «واژگان واژگون» دو کتاب «محمدرضا طهماسبی» است که حاصل بیش از بیست سال شاعری او در آن ها جمع آوری شده است.قصایدش در مدح پیامبر اسلام(ص) و زبان فاخرش او را نسبت به هم نسلانش برجسته و ممتاز کرده است. سالروز میلاد حضرت محمد(ص) بهانه ای شد تا با این شاعر آیینی به گفت وگو بنشینیم. تسنیم:چه بخشی از زندگی پیامبراسلام(ص) است که در اشعار آیینی مغفول مانده است؟ از اوان پیدایش شعر فارسی پس از ورود اسلام به ایران تمام شاعران مسلمان فارغ از شیعه و سنی در مدح و منقبت پیامبر اسلام(ص) شعرها سروده اند و اگر شعر آیینی به معنای امروز را در نظر بگیریم کمیت آثاری که به وجوه زندگی حضرت علی(ع) و ائمه اطهار(ع) پرداخته کم تر از اشعاری است که برای رسول اکرم(ص) سروده شده است. از سوی دیگر شاعرها هم در غالب اوقات از مضامین یکدیگر وام گرفته اند و مضامین و کشفیات شاعرانه دست به دست شده است اما بسیاری از شاعرانی که به دنبال گفتن حرف های تازه اند، سعی کرده اند ویژگی ها و جنبه هایی از زندگی پیامبر اسلام(ع) را که مغفول مانده است، در آثار خود جلوه گر کنند. برای مثال جمال الدین عبدالرزاق در چندین بند از ترجیع بند معروفش به بیشتر جنبه های زندگی پیامبر(ص) ازجمله جنگ ها، شجاعت، علم، حلم و رسالت ایشان اشاره کرده است. اما آن چیزی که برای من جالب توجه است و آن چنان که به نظرم می رسد کم تر به آن پرداخته شده، نقش پیامبر اسلام(ص) به عنوان پیونده دهنده دل ها است مؤلفه بین قلوبهم و هم چنین رحمه للعالمین بودن ایشان. چراکه رحمت پیامبر(ص) جهان شمول است و مختص مسلمانان یا شیعیان نیست. برای مثال وقتی آیه قرآن صریحاً بر کشتن یهودی تأکید می کند پیامبر به آنان فرصت می دهد تا جان خود را نجات دهند. هم چنین این نکته نیز قابل توجه است که پیامبر اکرم(ص) بین جماعت نادان و بدوی عربستان زیست و از چنین افرادی مقدادها و ابوذرها را تربیت کرد. به عبارت دیگر هنر پیامبر درّ و گوهر ساختن از سنگ ها بود. دومین نکته در خصوص پیامبر اعظم (ص) پل زدن از رسالت ایشان به ولایت علی بن ابی طالب(ع) است از آنجایی که حکومت های ضدشیعی در مناطق اسلامی سیطره بیشتری داشتند، در آثار شاعران این دوره به مدح و منقبت امام علی(ص) و ولایت ایشان کم تر پرداخته شده است. هم چنین در خصوص مدح سایر ائمه معصومین(ع) اشعار یا کاملاً نگاهی کلی دارند و یا از جزئی نگری خاصی برخوردارند و آن چیزی که من تابه حال موفق به پرداخت آن در شعر نشده ام همین پیوند دادن رسالت به ولایت است که امیدوارم در آینده به چنین توفیقی دست پیدا کنم هر چند به صورت پراکنده در برخی ابیاتم آورده ام. تسنیم: چه کتاب هایی در خصوص زندگی و سیره پیامبر اسلام (ص)خواندید که به طور مستقیم در آثارتان جلوه گر شده است؟ ببینید تأثیر مطالعه در شعرهای من به این صورت نبوده که کتابی را امروز خوانده باشم و حاصل آن سرایش یک قصیده در مدح رسول اکرم(ص) باشد. در حقیقت شعرهای من حاصل مطالعات پراکنده من و حتی مشاهده های متفاوت است . چه بسا دیدن فیلم یا عکس و یا مطالعه اشعار دیگران مخصوصاً شاعران گذشته من را به تحقیق در خصوص زندگی ایشان ترغیب کرده است. برای مثال درجایی گفته ام: بگو به اصحمه نامت، کنون که از همه می پرسد که کیست اینکه خدا از ابر نهاده بر او نگهبانی؟ که در اینجا اشاره ای دارم به داستان بحیرای مسیحی که نشانه های پیامبر آخرالزمان را در چهره حضرت محمد(ص) دید. یا برای مثال اگر مولوی در اشعارش به مهر نبوت بین دو شانه پیامبر(ص) اشاره کرده است، با خواندن آن بیت به مطالعه دقیق تر و عمیق تری در این خصوص پرداخته ام. اما کتاب های بسیاری در خصوص زندگی و سیره حضرت رسول(ص) از ابتدای تاریخ اسلام نوشته شده و به تازگی کتاب قاف که به بازخوانی زندگی آخرین پیامبر از سه متن کهن فارسی یعنی «سیرت رسول الله»،«شرف النّبی» و «تفسیر سورآبادی»پرداخته می تواند کمک بزرگی به شاعران برای کشف مضمون و بیان شاعرانه در حوزه شعر نبوی کند. تسنیم: چرا بیشتر در قالب قصیده به مدح پیامبر اسلام پرداختید؟ به نظر من قصیده قالب مفاخره است و لذتی که در سرایش شعر با زبان فاخر در مدح ائمه اطهار(ع) برای من به وجود می آید در غزل پیدا نمی کنم. اگرچه آنجا که پای مرثیه و عاطفه در میان است به غزل روی آورده ام مثل شعرهایی که برای امام حسین سروده ام اما معتقدم ساحت مدح و مداحی بیشتر در قصیده جلوه گر است تا در غزل. به عبارت دیگر خواستگاه منقبت گویی قصیده است.اگرچه برای بیان حماسه هم محملی بهتر از قصیده پیدا نمی شود. تسنیم: نقش پیامبر اسلام(ص) در پرورش شاعران چگونه بوده است؟ و تأکید ایشان در حوزه شعر بر چه موضوعی بود؟ معجزه بودن قرآن ثابت می کند که نگاه خداوند متعال به شعر چگونه است. چراکه زیباترین نثر مسجع را در آیات قرآن می توان یافت و اشاره های مانند (و ما هو بقول شاعر) ظاهرا نشان دهنده آن است که قرآن خیلی با شاعران میانه خوبی ندارد اما درجایی که می گوید «الشعراء یتبعون الغاوون» با « الا الذین آمنوا وعملوا الصالحات» سیاست کلی اسلام در خصوص شعر را مشخص می کند. اگر چه خود پیامبر(ص) و امیرالمؤمنین(ع) نیز آن چنان که در کتب تاریخی آمده است شاعران را مورد نوازش خود قرار می دادند. این نکته هم در این میان قابل توجه است که در روزگار گذشته غیر از شعر رسانه تأثیرگذار دیگری نبوده و گاهی شعر خوب و مردم پسند تاسال های سال در حافظه مردم ثبت می شد و چه بسا مرزها را درمی نوردید و پیام و مفهوم خود را منتقل می کرد. از سوی دیگر بزرگان و حاکمان و صاحبان قدرت نیز همیشه شعر را وسیله ای برای کسب شهرت و کسب محبوبیت قرار می دادند و شکل گیری حلقه های شاعران درباری از این موضوع ریشه می گیرد. پیامبر(ص) نیز به شاعران صله می دادند تا در اشعارشان به ذکر صفات پسندیده مورد تائید اسلام بپردازد چرا که پیش از اسلام شعر وسیله به رخ کشیدن اصل و نسب شاعران بوده و پیامبر(ص) سعی می کرد با پرداخت این مسائل بی ارزش اشعار رنگ و بوی الهی پیدا کنند. تسنیم: مرز شعار و شاعرانگی در زمینهٔ وحدت اسلامی در آثار ادبی چیست؟ به نظر من معمولاً شعر و شعار باهم اند و شعرا نیز شعار می دهند و این شعار باید به گونه ای باشد که از شاعرانگی به دور نباشد. تسنیم: منظورتان از شعار چیست؟ بگذارید یک مثال برای شما بیاورم. در تاریخ آمده است که وقتی معاویه حکومت مصر را به عمروعاص نداد وی در هجو معاویه قصیده ای گفت و در ادامۀ آن به صفات نیکوی امیرالمؤمنین(ع) پرداخته که به جرات می توان گفت یکی از بهترین قصاید عربی در مدح امام علی(ع) همین قصیده است. بنابراین ممکن است شاعر به آن چیزی که می گوید عمل نکرده باشد اما با استفاده از قوه تخیل خود می تواند به خلق شاهکار کند. من با این شعار دادن شاعرانه مخالفت ندارم چه بسا شاعر تابه حال نماز نخوانده باشد اما برای نماز بهترین شعرها را بگوید و دیگران را به آن تشویق کند. تسنیم: آن چنان که از اشعارتان می توان فهمید ارتباط خوبی با قرآن دارید. به اعتقاد من شاعر آیینی بدون قرآن هیچ حرفی برای گفتن ندارد وباید بتواند اشعارش را به آیات الهی مزین کند یا به طور غیرمستقیم از مفاهیم آن استفاده کند.کسی که می خواهد شعر آیینی بگوید باید با قرآن انس داشته باشد چراکه این کتاب معجزه ای است در بستر کلام. جدیداً نیز غزلی گفتم و در فضای مجازی منتشر شد که درآن از آیات سوره یوسف استفاده های مستقیم و غیرمستقیم کردم که در مصرعی می گویم: «عشق است و آنچه قال معاذ الله...» تسنیم: از حال و هوای شعرخوانی امسال محضر مقام معظم رهبری بفرمایید و اینکه بازخوردهای پس از شعرخوانی شما چگونه بود؟ حضرت آقا درباره شعر شما چه گفتند؟ بعد از شش سال در ماه رمضان امسال نوبت به شعرخوانی من رسید و این شعرخوانی را یکی از توفیقات الهی می دانم که نصیب من شده است. شعری که در آن محفل خواندم با موضوع مسائل روز بود که مورد استقبال حضرت آقا قرار گرفت. در آن جلسه ایشان نکته ای فرمودند مبنی بر اینکه اگر شاعر و هنرمند بی طرف بود، تضییع نعمت خدا را کرده و اگر خدای نکرده طرف باطل را گرفت خیانت کرده است. من هم برای خودم این رسالت را قائلم که در برابر جنایت های که در جهان نسبت به مظلومان عالم اتفاق می افتد ساکت نباشم و از هنری که دارم در این راستا استفاده کنم. به عنوان مثال برای واقعه منا شعری سرودم که البته به حکومتی بودن و کنگره ای بودن هم متهم شدم اما من این شعر را به هیچکنگره ای نفرستادم و بلکه احساس وظیفه ام در این خصوص بود که باعث سرایش این شعر شد. در ادامه به خوانش قصیده ای نبوی از محمدرضا طهماسبی می نشینیم: در خُلق زبانزد شده بر خَلق سرآمد مختارِ مشیّد شده آن عَبدِ مؤیّد ای مهر تو و قهر تو در دست گرفته هم آینۀ رومی و هم تیغ مهنّد نه شرع شده غامض و نه ره شده مسدود تا حکم تو شد نافذ و رای تو مُسدّد ای در تو شده خواب و یقین اندک و بسیار وی بر تو شده شرّ و شرف کوته و ممتد ای آنکه مَقام تو از این قوس فراتر وی آنکه مُقام تو به فردوس مُخلّد بر شَهپَر جبریل بنه زین که زَنَد لاف از اینکه کنار تو رسیده است به مقصد برگرد ! رسول مدنی! پرده برافکن تا مکّه ببیند رُخ زیبات مجدّد این سنگ، مگر روی تو و موی تو دیده است کاینگونه گهی اَبیَض گشته است و گه اَسوَد روی تو شده شاخص نیک و بد و زین روی با تو همه خوبیم و بدون تو همه بد تو شاهد و شاهی و کسی چون تو ز رحمت بر مؤمن و مرتد ندهد باده ی اَشهد ای در پسِ هر بار نماز آمده نامت وی بیعت با تو شده تاکید مؤکّد نه منبرت از عاج و نه بر روی سرت تاج نه خِشت سرای تو ز یاقوت و زبَرجَد نه سیم و نه زر داری و نه کاخ مجلّل بر فقر نظر داری و بر فقر مقیّد انسان به یکی روح و یکی عقل شد انسان وین هر دو تو را داده خدا محض و مُجرّد زان روز که بی شبهه و بی پرده به انجیل حق داده بشارت که ز ره می رسد احمد(ص) آری هم از آن دم ننشسته است مسیحا تا موکب شهوار تو از راه بیاید پی برده ز راز تو در این قافله گویا اینگوشه کشیشی که ز نام تو بپرسد با نقش و نگارش بزند نقش نگارم کان گنج، نهان گشته در این قافله شاید ای اصحمه اینگونه مپرس از همه وصفش روی نمکین دارد و گیسوی مُجعّد چون ماهِ عیان هیبتی آراسته در حُسن چون سروِ روان قامتی افراشته در قَد مَه ماتِ تناسب شده و مست تعادل مابین دو ابروش نشسته است مُردّد هر بار که وارد شده جبریل به کویش دیده است که حُسنش همه بیرون شده از حَد ز اوتاد زمین گشت و امین گشت و امان گشت افضل شد و اعلم شد و اکرم شد و اَجود تا خیرالانام است دگر غصّه کدام است کز بهر شفاعت زده در محشر مسند من سائل این درگه او بی کَرَم و جود هرگز نکند سائلی از درگه خود رَد این ذرّه کجا و سخن از حضرت خورشید؟ لال است زبان من از این حُسن زبانزَد محمودی و مشهودی و مسعودی مقصود سرمد ز تو خشنود و تو خشنود ز سرمد ماییم و دلی زار و زبانی که همه عمر جز مدح تو در کام نگردید و نگردد جای دگری نیست در این سینه که لبریز از عشق محمّد(ص) شده و آل محمّد (ص) گفت وگو از رضایزدانی انتهای پیام/۱۳۷ مرجع : خبرگزاری تسنیم
سه شنبه ، ۸دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قم نیوز]
[مشاهده در: www.qomnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها