واضح آرشیو وب فارسی:پارس نیوز: هیئت مدیره انجمن هنرمندان نقاش ایران با انتشار بیانیه ای به رویدادهای فصل اخیر و بی تفاوتی هنرمندان و مسؤولان نسبت به برخی اتفاقات ناخوشایند در حیطه هنرهای تجسمی واکنش نشان داد.به گزارش پارس به نقل از ایسنا، در این بیانیه به مواردی مانند خروج آثار هنری از موزه هنرهای معاصر تهران، واگذاری موزه هنرهای معاصر اهواز به بخش خصوصی، لزوم حفظ میراث موزه ها، نبودن آرشیو آثار و خریده نشدن آثار هنری جدید توسط موزه اشاره شده است. در متن این بیانیه آمده است: «از مرکز حقوقی بین المللی ریاست جمهوری خبر می رسد که 14 تابلو نقاشی خریداری شده توسط موزه هنرهای معاصر تهران پس از 37 سال مسترد شده است. این خبر گرچه بسیار خوشحال کننده است، اما همزمان به خاطرمان می آورد که قرار است از این تابلوها در موزه ای نگهداری شود که به اعتراف مسؤولان از استهلاک و کمبود امکانات به شدت رنج می برد. مستهلک شدن سیستم های نگهداری و امکانات امنیتی و شرایط غیرشفاف نگهداری آثار در موزه هنرهای معاصر تهران به عنوان تنها موزه تخصصی تجسمی کشور به موضوعی برای نگرانی دائمی اهالی هنر تبدیل شده است. انتشار اطلاعاتی از قبیل آنچه در مصاحبه آقای ملانوروزی در تاریخ 17 شهریورماه 1394 با خبرگزاری ایسنا منتشر شد، این سوال جدی را مطرح می کند که فارغ از اتفاقات ناگواری که چندی پیش در ارتباط با خروج و فروش آثار ارزشمند موزه در رسانه ها منتشر شد، حقیقتا آثاری که قبلا توسط موزه خریداری شده اند و تعدادشان قاعدتا بسیار زیاد است در چه شرایطی نگهداری می شوند؟ آیا گنجینه موزه و آثاری که بعضا سال هاست دور از دید کارشناسان و عموم مردم قرار گرفته اند در شرایط مساعدی به لحاظ رطوبت، نور و سایر مؤلفه های استاندارد موزه داری قرار دارند؟ در شرایطی که حتی اطلاعات دقیقی از آرشیو آثار موزه در دسترس نیست، همیشه شائبه ی فقدان و عدم امنیت آثار وجود خواهد داشت. از کجا معلوم که این اتفاقات مسبوق به سابقه نبوده است؟ چه بسا ناکارشناسی هایی از زمره آنچه در همین مصاحبه به آن اشاره شده باعث خروج تعداد نامشخصی از آثار ارزشمند موزه شده باشد. از سوی دیگر به دلیل همان عدم شفافیت همیشگی، یک نگرانی جدی نیز در ارتباط با اصالت آثار عودت داده شده و اساسا اصالت سایر آثار موجود در گنجینه موزه وجود دارد. البته این مسئله تنها به موزه هنرهای معاصر محدود نبوده و در ارتباط با آثاری که در اختیار موزه سعدآباد، نیاوران، بنیاد مستضعفان، بانک ها، وزارتخانه ها و سایر مکان هایی که مجموعه های ارزشمند دور از دسترس کارشناسان نگهداری می شوند، این نگرانی ها وجود دارد. فقدان موزه های تخصصی در حوزه های مختلف هنر معاصر ایران، تمام بار مسؤولیت را به دوش موزه هنرهای معاصری نهاده است که خود از کمبود شدید بودجه و امکانات رنج می برد. حقیقتا چه فکری باید به حال بودجه کرد؟ آیا توقع درآمدزایی از ارکان فرهنگی کشور انتظار درستی است؟ آیا راه حل این مسأله واگذاری موزه ها به بخش خصوصی، مشابه اتفاقی است که در موزه هنرهای معاصر اهواز رخ داده است؟ این خود مورد اعتراض و نگرانی جدی اهالی هنر واقع شده است. اعتراض نسبت به عدم شفافیت و انتشار قرارداد واگذاری و نگرانی از سرنوشت آثار ارزشمندی که در گنجینه موزه اهواز دور از چشم عموم نگهداری می شوند. هرچند مدیریت جدید موزه در اولین اقدام جدی با برگزاری نمایشگاهی با عنوان «آبی ایرانی» به برخی از نگرانی ها پاسخ داده، اما شایسته است تا با دعوت از کارشناسان و اهالی هنر و شفاف سازی مسائل، خط بطلانی بر گمانه زنی ها کشیده شود و آرامش خاطری را در جامعه هنری ایجاد کند. از سوی دیگر زمزمه هایی از فروش برخی آثار جهت تامین مخارج جاری موزه ها به گوش می رسد که این خود بر حجم نگرانی ها می افزاید. دغدغه دیگری که در ارتباط با بودجه هنرهای تجسمی وجود دارد، عدم ایفای نقش صحیح موزه در جهت خرید و جمع آوری آثار جدید و بالا بردن غنای گنجینه ی موزه است. روال جاری در موزه های معتبر دنیا خرید آثار هنری با کیفیت به صورت دائم و نگهداری و آرشیو آن هاست که متأسفانه به بهانه ی نبود بودجه کافی تاکنون مغفول واقع شده است. سوال دیگری که باید به آن پاسخ داده شود این است که حقیقتا نقش موزه چیست؟ آیا به فرض خرید آثار با کیفیت، تبدیل شدن به محلی جهت نگهداری و انبار آثار هنری هدف غایی موزه هاست؟ آیا موزه نباید بیشتر به نقش خود در آموزش، پژوهش و تربیت نسل بعدی هنرمندان تجسمی بیش از تبدیل شدن به یک گالری اهمیت بدهد؟ همچنین عدم به روز رسانی آرشیو کتابخانه موزه هنرهای معاصر نیز یکی دیگر از مسائلی است که شایسته توجه جدی مسؤولان است. کمبود بودجه و عدم توجه به خرید آثار ارزشمند هنری مسأله ای است که باعث شده تا کشورهای همسایه از فرصت به دست آمده حداکثر بهره را برده و با گردآوری آثار هنرمندان این آب و خاک، گنجینه و تاریخی از هنر را برای خود دست و پا کنند که متعلق به خودشان نیست. گذاشتن برچسب هنرهای اسلامی بر روی کار هنرمندان ایرانی، مجوزی را برای بیگانگان ایجاد کرده تا با خیال راحت، بعضا بدون نام بردن از ایران و گاها بدون ذکر نام هنرمند، به عرضه ی آثار هنرمندان ایرانی بپردازند و متأسفانه تاکنون با واکنشی درخور و شایسته از سوی متولیان فرهنگ و هنر مواجه نشوند. اتفاقاتی از قبیل آنچه در موزه لوور با قرار گرفتن هنر ایران در زیرمجموعه هنر اسلامی افتاده، نحوه نمایش آثار در موزه قطر و تلاش آذربایجان در ثبت هنر نگارگری ایرانی به نام خود در اکسپوی میلان از جمله مواردی است که بی پاسخ مانده است. انجمن هنرمندان نقاش ایران با ابراز نگرانی نسبت به اتفاقات جاری در حوزه هنرهای تجسمی کشور، دست کمک و همیاری به سوی مسؤولان دراز کرده، آمادگی خود را در جهت حضور و تعامل کارشناسانه با موزه هنرهای معاصر و تمامی ارگان ها و سازمان های ذی ربط اعلام می کند. انجمن هنرمندان نقاش ایران آمادگی دارد تا در زمینه بازبینی گنجینه های هنر کشور، تهیه لیست، شناسنامه و آرشیو آثار و همفکری به منظور یافتن راهکارهای اجرایی در مرتفع کردن نگرانی ها و کاستی ها مشارکت کند. همچنین از تمام دست اندرکاران و دلسوزان حوزه هنرهای تجسمی کشور درخواست می کنیم تا با نگاهی دقیق تر و هشیارانه تر نگاهبان میراث هنری ارزشمند ایران باشند.» برای دریافت آخرین اخبار در کانال پارس نیوز عضو شوید
یکشنبه ، ۶دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: پارس نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]