واضح آرشیو وب فارسی:عصر امروز: فیلم «این سیب هم برای تو» خارج از دایره نقدپذیری بوده و تبدیل به هجویه مضحکانه ای شده است، برای نمونه دیالوگ نویسی و بازی های فیلم فاجعه است.به گزارش عصرامروز فیلمنامه «این سیب هم برای تو» داستانی اجتماعی دارد که توسط سیروس الوند و نازنین فراهانی به نگارش درآمده است و پژمان بازغی، رعنا آزادی ور، چنگیز جلیلوند، پریناز ایزدیار و امیرعلی دانایی در آن به ایفای نقش پرداخته اند. داستان فیلم درباره 2 دختر جوان است که با هم دوست هستند و در حالی که یکی از آنها نامزد دارد، رابطه عاشقانه ای بین نامزد دختر با دوست او برقرار شده است. در واقع فیلم در حال اکران «این سیب هم برای تو» ادامه ای بر آثار فیلمفارسی وار این سال ها و دنباله ای از آثار ملودرام های سطحی عاشقانه الوند به تبعیت از دوران گذشته است که هیچ ثمره محتوایی و ساختاری برای بیننده این روزهای سینمای ایران ندارد. فیلمی که خارج از دایره نقدپذیری بوده و تبدیل به هجویه مضحکانه ای شده است، برای نمونه دیالوگ نویسی و بازی های فیلم فاجعه است. کارگردان توجهی به نورپردازی نداشته و از این رو نمی توان تشخیص داد که چه وقت قرار است از زمان حال به گذشته فلاش بک بخورد. «این سیب هم برای تو»، با پرداختن به آنچه که عملاً در جامعه ما نه وجود دارد و نه حرف زدن راجع به آن دردی را دوا می کند و نه طرحش از سوی کسی الزامی است، مخاطب را به مثابه اسفنجی می داند که قرار است آنچه او برایش بازگو می کند را جذب کرده و باور کند. شایسته، مهرداد، کیان و بیتا شخصیت های اصلی فیلم سیروس الوند هستند. احتمالا قرار بوده جمع 4 نفره آنها با حضور یکی، دو شخصیت دیگر مانند شاهین کامل شود اما داستانک های شخصیت های اصلی اینقدر بی پیرنگ از کار درآمده که دیگر وجود شخصیت های دیگر هیچ توجیهی ندارد. سیروس الوند ظاهری برای هر کدام از کاراکترهایش ساخته که هیچکدام قابل باور نیستند. چون اصلا ناقص خلق شده و روایت شده اند. رفتار های آنها معقول نیست و هرچه شده یا قرار است بشود با گفتار حل و فصل می شود. فیلم «این سیب هم برای تو» حتی در سرگرم کردن یا خنداندن مخاطب هم که به نوبه خود رسالتی حداقلی و سودمند است نیز تلاش نمی کند و جملات و تصاویری را پشت هم ردیف می کند که فرصت اندیشیدن و تأسف خوردن را نیز از مخاطب می گیرد! نمایش ماشین های گرانقیمت، آدم های بیهوده ثروتمند و غنی، مردمان و دنیایی عاری از ایمان و مذهب، مراوداتی نامعقول و غرب زده، نیازهایی خارج از منطق و عدل، ریاکاری و فریب کاری از سوی پرسوناژهای آنتاگونیست و پروتاگونیست و همه و همه تصویری از دنیای پیش روی مخاطب را نشان می دهد که قرار است از آنها درس بیاموزد یا به آنها فکر کند و آنها را ما به ازای جامعه اش بداند. از طرفی فیلمنامه «یک سیب هم برای تو» یک سناریوی لفاظ و بسیار کشدار از کار درآمده است. الوند در مقام کارگردان فیلمنامه ای را به دست گرفته که خود خالق کمیت و کیفیتش بوده و اساس داستانک ها را براساس گفتار چیدمان کرده است. در واقع این ساخته به ظاهر سینمایی را تماشاگر فقط می شنود و چیز خاصی نمی بیند، به نحوی که حجم گفتارها مدام به سوی وی شلیک می شود و در همین اثنا بحران های نخ نما یکی پس از دیگری رونمایی می شوند. کل ماجرای «یک سیب هم برای تو» ابتدا به ساکن به خیانت نزدیک است. سپس مقوله انتقام مطرح می شود و در نهایت این ایثار است که اختتامیه ای است بر این داستانک های بی منطق و متاسفانه هیچکدام از این انگاره ها نیز اساس درستی برای روایت ندارند و عناصر داستان در کل خالی از پیرنگ است. فیلم الوند نمی تواند جنگ و جدل و ایثار و وقار را در شخصیت هایش به درستی مطرح کند. شخصیت های شایسته و مهرداد معلوم نیست با چه منطق روایی عاشق هم شده و ازدواج کرده اند؟ اصلا تقابل و تشابه بیتا و شایسته قرار است چه چیزی را به تماشاگر منتقل کند؟ «یک سیب هم برای تو» چنان دور از باورپذیری سینمای اجتماعی و خانوادگی است که حتی در پاره ای مواقع تبدیل به یک کمدی اجتماعی سرگردان می شود. در واقع در حالی که فیلم هیچ تعلقی به سینمای کمدی خانوادگی ندارد اما در لحظات بسیاری تماشاگران می توانند به روند پیگیری این فیلم بخندند.
شنبه ، ۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر امروز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]