محبوبترینها
قیمت انواع دستگاه تصفیه آب خانگی در ایران
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830696092
موانع امروز کتاب خوانی در ایران چیست؟
واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: این روزها نمی توان برای درد ˝کتاب نخوانی˝ و معضلات و موانع کتاب و مطالعه یک نسخه پیچید. واقعیت این است که قضیه پیچیده تر از این حرف هاست. کتاب خوان چه کسی است؟ مردم ما کتاب خوان هستند؟ سرانه مطالعه در این کشور چگونه است و این میزان شامل مطالعه چه کتاب ها و متونی می شود؟ آیا همه پاسخ واحدی برای این سئوالات دارند؟ به گزارش « تابناک اجتماعی »، واقعیت این است که موضوع مطالعه و کتاب خوانی با این که به کرات از تریبون های مختلف مطرح شده و می شود، اما به این دلیل مهم که در جامعه کم مطالعه ما همچنان موضوعیت دارد، از رونق خبری نیفتاده است، متاسفانه. حتی به زعم بسیاری وضعیت کتاب خوانی ما بارها و بارها نسبت به سنوات گذشته وضعیت وخیم تری پیدا کرده است. در این مجال آنچه مورد بحث قرار گرفته نه موضوعات کلی در زمینه کتاب خوانی که خرده بحث های پیرامون آن است. همیشه در افواه اهل قلم و اصحاب مطالعه دلایلی برشمرده می شود که به عنوان موانع کتاب خوانی در کشور ما از آن یاد می شود. بحث ترجمه های نامناسب و داستان نویسی غیرجذاب نویسندگان خودمان از همین خرده بحث های مزبور به حساب می آید. در این گیر و دار راه مردم به سراغ چند تن از اصحاب قلم رفت که البته هر یک از طیفی و هر کدام دارای فکری متفاوت هستند. اگر نمی توانیم برای موانع و مسائل امروز کتاب و کتاب خوانی نسخه ای واحد تجویز کنیم، لابد نمی توانیم برای این بیماری (نخواندن کتاب) به سراغ یک پزشک برویم. آرا و تزها متفاوت تر از این حرف هاست. گروهی آفت نخواندن مطالعه در کشور ما را در خود نویسندگان و آثارشان می دانند، با این توضیح که داستان نویسان ما بلد نیستند مخاطب خود را شیفته اثرشان کنند. ر.اعتمادی نویسنده ای که آثارش را روی هوا می زنند درباره این فرضیه حرف زده است. داستان نویس که معلم نیست ر.اعتمادی می گوید:اولا باید بگویم مگر ما از ادبیات انتظار درس دادن داریم؟! این کتاب است که به انسان درس می دهد. در داستان نویسی هدف مطرح کردن یک ایده برای ساختن جهان آینده نیست. ما صرفا می توانیم جهان آینده را توصیف کنیم. لذت مردم هم در آن است که وقتی قصه ای می خوانند بتوانند با آن هم ذات پنداری کنند. او گفت: داستان نویس که معلم نیست. آنگونه که می دانید در ادبیات امروز جهان دو نوع رمان وجود دارد: پر مخاطب و کم مخاطب. رمان پر مخاطب رمانی است که همه می توانند با آن ارتباط برقرار کنند اما رمان کم مخاطب رمانی است که بعضی ها بر اساس اندیشه های خودشان آنها را می نویسند و تنها قشر خاصی از مردم می توانند با آن ارتباط برقرار کنند. در دنیای امروز رمان باید پر مخاطب باشد. یک برنده جایزه نوبل بیاورید که کتاب هایش پرمخاطب نبوده باشند. ر.اعتمادی معتقد است: این مردم هستند که نویسنده را انتخاب می کنند. نویسنده مردم را انتخاب نمی کند. نمی شود حکم کلی داد اما حسین سناپور تز دیگری دارد. او در پاسخ به این پرسش که بعضی بر این گمان اند که نویسندگان ایرانی داستان های خوش خوانی نمی نویسند و به این دلیل فروش خوبی ندارند، گفت: این موضوع منحصر به ایران نیست و در تمام دنیا چنین است. حسین سناپور گفت: نمی شود یک حکم کلی داد که داستان هایی که نوشته می شود مورد استقبال قرار نمی گیرد. وقتی شرایط بهتر شود؛ سرانه مطالعه در کشور بالا برود، موانع نشر از بین برود و تیراژ کتاب ها افزایش پیدا کند آن وقت است که می شود درباره این موضوع صحبت کرد. وقتی شما کتابی بنویسی که در تیراژهای بالا هم فروش برود، اما اجازه نشر نداشته باشد دیگر این بحث چه فایده؟ سناپور ادامه داد: البته شکی نیست که نویسندگانی هستند که آثار خوشخوانی نمی نویسند، اما باید متوجه این نکته نیز بود که شرایط داستان نویسی در کشور ما بر کار نویسندگان ما بی تاثیر نیست. برای نمونه اگر شرایط مناسبی در اوضاع نشرمان حاکم بود نویسندگان می توانستند فرصت بیشتری برای کار داشته باشند و یقینا این فرصت باعث می شد کتابی نوشته شود که استقبال خوبی هم از آن صورت از طرف دیگر یکی از مباحثی که در این حوزه مطرح است و همیشه به عنوان یکی از موانع کتاب خوانی مخاطبان معمول از آن یاد می شود بحث ترجمه های نامناسب است. عده ای معتقدند ترجمه های نامناسب بسیاری از مخاطبان را دلسرد می کند. برای این موضوع به سراغ احمد پوری می رویم. ترجمه های خوب همیشه ثابت کرده اند که جای خود را در میان اهالی مطالعه پیدا می کنند پوری با اشاره به آسیب های امروز در حوزه ترجمه می گوید: همان طور که در همه امور می توان از نقاط ضعف و قوت گفت، در حوزه ترجمه نیز می توان این بحث را مطرح کرد. قبل از همه چیز من مهم ترین آسیب را در کم سوادی مترجم در زبان مبدا می دانم و همین طورنداشتن تسلط در ریزه کاری های ترجمه. عامل دیگر هم افق نبودن مترجم با مولف است، به این معنا که به عنوان مثال وقتی من با دنیای شعر فاصله دارم و در این مقوله حتی در زبان بومی خودم نیز مشکل دارم نباید دست به ترجمه شعر بزنم، حتی اگر کاملا به زبان مبدا تسلط داشته باشم. سومین عامل را هم دنبال جنجال و میل بازار بودن می دانم. او توضیح می دهد:برای نمونه کتاب های "هری پاتر" در دنیا خیلی سریع معروف شدند و در اینجا یکسری ناشر به سرعت درصدد ترجمه این آثار برآمدند که عمدتا نیز از مترجمان جوان و کم سابقه استفاده می کنند. در این موارد ناشر چیزی که برایش اهمیت دارد سرعت ترجمه است و حتی این مورد تجربه شده است که یک کتاب را به 10 قسمت تقسیم می کنند و هر کسی به سراغ یک بخش می رود و ممکن است روزی 18 ساعت وقت بگذارند تا هر چه سریع تر کتاب روانه بازار کتاب شود. هر چند به نظر من این مسئله چندان در حوزه ترجمه تاثیرگذار نیست و ترجمه های خوب همیشه ثابت کرده اند که جای خود را در میان اهالی مطالعه پیدا می کنند. اما عده ای نیز معتقدند مسئله کتاب و کتاب خوانی را باید از اصل ماجرا یعنی فرهنگی که در بستر خانواده شکل می گیرد دنبال کرد. با این توضیح باید کودکان ما از ابتدا سر و کله زدن با کتاب را یاد بگیرند. رحماندوست در این زمینه حرف های جالبی می زند. مهم نیست دولت ها چه می کنند مصطفی رحماندوست اما در مورد وضعیت کنونی کتاب و کتاب خوانی در کشور به هنرآنلاین گفت: الآن وضعیت به نسبت چند سالی که گذشته است بهتر شده، اما اگر بخواهیم بسامد مطالعه امروز را با 30 سال قبل و اوایل انقلاب قیاس کنیم، باید بگویم آن روزها مردم بیشتر مطالعه داشتند. رحماندوست توضیح داد: مهم نیست دولت ها در این میان چه می کنند و چه آمارهایی ارائه می دهند چرا که به آمارهای دولتی نمی توان اعتماد کرد. خانواده ها هستند که باید متوجه اهمیت موضوع کتاب خوانی باشند. آنها هستند که باید برای مطالعه کودکان و نوجوانان شان وقت بگذارند. ما خارج از سیر جهانی مطالعه هستیم و به همین واسطه در حرکت رو به رشد جهانی هم سهم کمتری داریم. وقتی پدر و مادر یک خانواده مطالعه نداشته باشند از فرزند آن ها هم این انتظار نمی رود چرا که این رفتار اولیای خانواده است که بر فرزند تاثیر می گذارد. وقتی کودک لذت کتا ب خوانی را در چهره پدر و مادرش نمی بیند، این کار را تقلید نمی کند. برای نمونه وقتی می بیند که پدر و مادرش به پوشیدن لباس مارک دار توجه نشان می دهند و از این کار لذت می برند برای کودک هم پوشیدن لباس های برند به امری لذت بخش تبدیل می شود و این گونه است که رفتار پدر و مادر روی فرزندشان تاثیر می گذارد. رحماندوست درباره پشتیبانی دولت ها از کتابخوانی گفت: ما نباید دنبال پشتیبانی دولت ها باشیم، آنها به اندازه کافی گرفتار مسائل دیگر هستند تا به این موضوع توجهی نکنند. موضوع مورد بحث خانواده هاست. اینکه خانواده ها تا چه میزان اهمیت ادبیات کودک را درک رحماندوست در پایان گفت: با اینکه در جوامع غربی به نسبت کشور ما رشد وسایل سرگرمی و رسانه های جمعی بارها بیشتر بوده است، اما سرانه مطالعه در این کشورها خیلی بیشتر از جامعه ماست. این را به این خاطر می گویم که حتی این مسئله نیز نمی تواند وضعیت اسف انگیز مطالعه در جامعه ما را توجیه کند. خشایار دیهیمی دراین باره به ایسنا گفته است: کتاب خوان کسی است که خواندنش دائمی باشد و به یک عادت دائمی کتاب خوانی تبدیل شده باشد، آن هم نه کتاب درسی بلکه کسی که ادبیات، فلسفه و علوم انسانی می خواند و در ذهنش پرسش های زیادی وجود دارد و به نظرم ما اگر روزی بخواهیم راجع به مسأله کتاب و پایین بودن میزان فروش کتاب و کم شدن مطالعه تحقیق کنیم باید به مسائلی از همین قبیل اشاره کنیم. یعنی این که مردم جامعه ما چقدر در ذهن شان پرسش وجود دارد، چون اصولا مردم ما گمان می کنند همه چیز را می دانند و احتیاجی به مطالعه ندارند. این مردم برای همین جملات قصار را می خواهند چون می خواهند در جایی از آن ها استفاده کنند. همه این ها به خاطر این است که اصولا ما جامعه بی پرسشی هستیم. اما همان طور که گفته شد ما هنوز تعریف درستی از کتاب خوان در دست نداریم و در این زمینه متفق القول نیستیم. متفق القول نیستیم هیچ، گاه با سخنانی بالکل متضاد مواجه می شویم، نه صرفا درباره امر کتاب خوانی بلکه این پراکنده گویی یقه مباحث حاشیه ای این موضوع را هم می گیرد، تا جاییکه حتی به زعم بعضی، مردم ما اهل کتاب خواندن هستند و شهروندان غربی بیشتر از ما ایرانی ها فریدون جنیدی می گوید: این را که گفته می شود در ایران مردم اهل کتاب خواندن نیستند و اروپاییان بیش تر از ما کتاب می خوانند قبول ندارم زیرا می بینم که مدام و پیوسته جوانان ایرانی برای تحصیل و کار از سوی دانشگاه ها و سازمان های مختلف کشورهایی اروپایی و آمریکایی دعوت می شوند. این یعنی این که آن ها اهل مطالعه هستند و اگر مطالعه نمی کردند به این جا نمی رسیدند. او معتقد است: اروپاییان بیشتر کتاب هایی را می خوانند که دروغ پردازی هستند یعنی موضوع بیشترشان داستان های دروغین است اما مطالعه به خواندن کتاب های علمی گفته می شود که جوانان ما در این زمینه بسیار فعال هستند بنابراین من این را که گفته می شود ایرانیان کم تر از اروپاییان کتاب می خوانند قبول ندارم، چون خواندن رمان را جزو مطالعه نمی دانم.(همان)از طرفی خشایار دیهیمی می گوید کتاب خوان کسی است که ادبیات، فلسفه و علوم انسانی بخواند و نه متون درسی، و از طرف دیگر جنیدی می گوید:" من این را که گفته می شود ایرانیان کم تر از اروپاییان کتاب می خوانند قبول ندارم، چون خواندن رمان را جزو مطالعه نمی دانم."
شنبه ، ۵دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[مشاهده در: www.hodana.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 12]
-
گوناگون
پربازدیدترینها