تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
خرید سوسیس پرکن اصل با گارانتی
تشخیص دیسک و صفحه اصلی از تقلبی (6 راه ساده)
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
بهترین روش های چاپ جعبه محصولات + ویژگی ها و کاربردها
ده راهنمایی برای نوازندگان مبتدی یوکللی
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1806365728
تولد مسیح؛ عید میلاد با نشان یلدای ایرانی
واضح آرشیو وب فارسی:سایت خبری تحلیلی رشد: گفته می شود کلیسای روم در تعیین زادروز مسیح در سال 354 میلادی از روز ولادت میترای ایرانی – خدایگان مهر و آفتاب شکست ناپذیر- الهام گرفته است. عصر ایران؛ مهرداد خدیر- 25 دسامبر به عنوان زادروز عیسی مسیح در بیشتر کشورهای جهان جشن گرفته یا گرامی داشته می شود. هر چند این روز که کریسمس نامیده می شود عیدی مسیحی است اما نزد مسلمانان و ایرانیان نیز بسیار گرامی است. گفته می شود پس از رسمیت یافتن دین مسیح در 400 سال بعد بود که روزی را به عنوان زادروز او تعیین کردند و در تعیین آن از یلدای ایرانی یا آیین مهر یا میتراییسم بهره یا وام گرفتند. در قرآن مجید اشاره ای به زمان تولد مسیح نشده هرچند 35 بار واژه عیسی یا مسیح آمده است. جالب این که در هر 25 بار که نام «عیسی» آمده به صورت «عیسی بن مریم» است تا روایت برخی از فرقه های مسیحی درباره وجود پدری به نام « یوسف نجار» یا داعیه الوهیت را رد کند. در این باور محل تولد عیسی نیز یک آغل ذکر می شود اما قرآن، محل تولد را «مکان شرقی» معرفی می کند: «وَ اذْکُرْ فِی الْکِتابِ مَرْیَمَ إِذِ انْتَبَذَتْ مِنْ أَهْلِها مَکاناً شَرْقِیًّا» در ایران تولد مسیح از این نظر هم جالب است که این باور وجود دارد که تعیین 25 دسامبر و تنها 4 روز پس ازشب یلدا به خاطر این است که تاریخ ولادت قطعی نبوده و این روز بر اساس باور ایرانیان باستان روز ولادت میترا- خدایگان مهر و آفتاب- تعیین شده است. دکتر عبدالحسین زرین کوب می نویسد: « آن گونه که از انجیل متی و انجیل لوقا برمی آید ولادت عیسی باید یک یا دو سال قبل از تاریخ رسمی میلاد رخ داده باشد. تاریخ ولادت او هم از روی قطع معلوم نیست. تاریخ 25 دسامبر را که کلیسای روم در سال 354 میلادی برای روز ولادت او تعیین کرده بر وفق اسناد مصادف است با روز ولادت میترا – خدایگان مهر و آفتاب شکست ناپذیر- یا از آن ماخوذ بود. بر وفق روایات متی و لوقا وی در بیت لحم نزدیک اورشلیم به دنیا آمد اما در جلیل نزدیک ناصره و شمال فلسطین بزرگ شد و عنوان ناصری و نصارا که منسوب بدان پنداشته می شود از همین جاست.»- [ در قلمرو وجدان/ از فلسطین تا روم، ص 198] آیین شب یلدا که به تازگی پشت سر گذاشتیم نیز در واقع شب زنده داری برای استقبال از تولد خورشید است و این که تاریکی و سرما غلبه پیدا نکرده اند. نه این که خود یلدا را چنان که برخی می پندارند جشن بگیریم. بلکه بیدار می ماندند تا شاهد تولد خورشید در آغاز فصلی باشند که بدون آن سرما و تاریکی بر زندگی غلبه می کرد. یلدا به معنی میلاد است و مسیحیان نزدیک به 400 سال بعد این روز را به عنوان تولد مسیح قرار دادند و از این رو نیز ایرانیان عید کریسمس را ادامه یلدا می دانند؛ عید میلاد یا عید یلدا. راز دیگر محبوبیت فراوان عیسی مسیح در میان مسلمانان و خصوصا ایرانیان مادر اوست. تا جایی که در سوره آل عمران آیه 42 این تعبیر درباره حضرت مریم آمده است: «وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِکَةُ یا مَرْیَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاکِ وَ طَهَّرَکِ وَ اصْطَفاکِ عَلى نِساءِ الْعالَمینَ» فرشتگان گفتند: ای مریم، همانا که الله تو را برگزید و پاکیزه گردانید وسرامد همه زنان عالم قرار داد . در آیه ای هم او را «صدیقه» معرفی می کند «وَ أُمُّهُ صِدِّیقَةٌ». نگاه قرآن و انجیل ها به عیسی و مریم البته متفاوت و گاه عکس هم است و چون اینجا تنها بحث تولد در میان است به این موارد نمی توان پرداخت اما مهم ترین تفاوت تاکید قرآن بر «عیسی بن مریم» است تا هم « فرزند خدا» نفی شده باشد و هم موضوع «یوسف نجار» و تاکید بر این که «الله» مریم را برگزید و بر زنان دیگر سروری داد. مفسران شیعه البته بر این باورند که این آیه زنان عالم تا زمان تولد عیسی مسیح را شامل می شود و نه بعد از آن را و بر این اساس دختر گرامی پیامبر اسلام برترین دانسته می شود. اشارات قرآن به عیسی مسیح با دقت فراوان و با مرزبندی کامل با پاره ای باورهای مسیحیان است. هم با تاکید بر انتساب به خداوند ( الله) و نه هیچ خدای دیگری و هم با تعبیر «عیسی بن مریم». از جانب دیگر محبوبیت فراوان مسیح و مریم در ایرانیانی که غالبا مسیحی نبودند و نیستند در ادبیات هزار ساله فارسی هم ریشه دارد. چرا که شاعران پارسی گو از استعاره های مربوط به عیسی و مریم بسیار بهره برده اند. سرآمد این شاعران نیز خاقانی است که مادری مسیحی داشته است. در ادبیات فارسی البته بیش از هر موضوع دیگر درباره عیسی و مریم آبستنی مریم عذرا در عین پاکدامنی و بی تماس با هیچ مردی منشا بسیاری از استعارات بوده است. دکتر محمد خزایلی در کتاب معتبر و مستند «اَعلام قرآن» می نویسد: « تولد فرزند از دختر باکره و حتی ولادت خدا از دوشیزه در داستان های ملل قدیمه از قبیل هند و یونان وجود داشته چه در دورانی که بکارت برای زنان زشتی و قبح به شمار می رفته و چه در دوره ای که بکارت نشانه عفت و علامت حصر مالکیت مردان نسبت به زنان بوده است آبستن شدن باکره به عنوان یک امر خارق العاده یا به عنوان یکی از وقایع ممکنه مطرح می شده است. کریشنا خدای هندیان از دوشیزه ای به نام دیواکی متولد شده و پیش از او انی خدای آتش هندیان از مایای عذرا.»- [ص572] قرآن، مصلوب شدن عیسی مسیح را تایید نمی کند هر چند که قصد یهودیان برای این کار تایید شده با این تفاوت که این باور وجود دارد که فردی دیگر به اشتباه به دار کشیده شده است. اما این تمثیل را شاعران ایرانی همواره به کار برده اند. فردوسی درباره «دار» عیسی می گوید: همان دار عیسی نیرزد به رنج / که شاهان نهادند آن را به گنج سعدی اما از «مرکب» عیسی می گوید: خر عیسی گرش به مکه برند / چون بیاید، هنوز خر باشد حافظ نیز از «دم» عیسوی: جان رفت در سَرِ می و حافظ به عشق سوخت / عیسی دَمی کجاست که اِحیای ما کند شاعران معاصر البته متاثر از شاعران مغرب زمین اشارات مکرری به صلیب و مصلوب شدن دارند: منوچهر آتشی می گوید: «او با صلیب چوبی و دشنام دشمنان با کوه سرنوشت گلاویز بود و من ... من خود صلیب خویشتنم!» فریدون مشیری هم سروده است: «من مسیحا را بالای صلیبش دیدم با سر خم شده بر سینه که باز به نکوکاری پاکی خوبی عشق می ورزید و پسرهایش را که چه سان پاک و مجرد به فلک تاخته اند و چه آتش ها هر گوشه به پا ساخته اند» مشهورتر از همه البته شعر احمد شاملوست که در « مرگ ناصری» شاهکاری بی نظیر عرضه می کند: "شتاب کن، ناصری، شتاب کن!" ز رحمی که در جان خویش یافت سبک شد و چونان قویی مغرور در زلالی خویشتن نگریست فروغ اما به سبب زن بودن سراغ وجه مادرانه می رود: شاید که عشق من گهوارۀ تولد عیسای دیگری باشد با این اوصاف می توان گفت عیسی مسیح نزد ایرانیان تنها پیامبر مسیحیان تلقی نمی شود. جدای اشارات متعدد قرآن به عیسی مسیح و 30 بار نام «مریم عذرا» که مهم ترین دلیل مذهبی است به لحاظ ملی هم نزدیکی عید میلاد به شب یلدا و پیشینه نام مسیح در اشعار شاعران پارسی گو چه در شعر کلاسیک و چه در شعر معاصر موجب شده که در ایران نیز عید کریسمس نه با این نام که در قالب تولد مسیح بسیار گرامی داشته شود ولو تعطیل رسمی نباشد وهر چند غیر مسیحیان آیینی برگزار نکنند. 25 دسامبر/ چهارم دی میلاد عیسی مسیح مبارک باد...
جمعه ، ۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت خبری تحلیلی رشد]
[مشاهده در: www.roshdnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها