واضح آرشیو وب فارسی:میزان: خبرگزاری میزان - پژوهشگر تئاتر، گفت: یکی از مشکلات مهم در عرصه تئاتر این است که هنرمندان و دست اندرکاران تئاتر ما هنوز نتوانسته اند نگاه نو به مقولات فرهنگی و اجتماعی را بر آثارشان حاکم کنند.به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری میزان به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری، سیدمصطفی مختاباد امرئی متولد 1336 در تهران است. وی در1361 در رشته ادبیات نمایشی از دانشگاه هنر ایران فارغ التحصیل شد و در سال 1367 مدرک فوق لیسانس هنرهای نمایشی خود را از دانشگاه ایالتی «یوتا» آمریکا و در سال 1370 مدرک دکترای سینماتئاتر و ارتباطات را از دانشگاه «بریگام یانگ» آمریکا دریافت کرد. او اکنون استادیار دانشکده هنر دانشگاه تربیت مدرس است و تاکنون آثار و مقالات زیادی از وی در زمینه پژوهش های هنری و نمایشی منتشر شده است. مختاباد از پژوهشگران برجسته تئاتر در کشور است. آنچه در ادامه می آید گفت وگو با این استاد دانشگاه درباره وضعیت تئاتر امروز کشور است. مختاباد با اشاره به شرایط کنونی تئاتر در دنیا گفت: امروز در دنیا جریان پست مدرن در تئاتر ایجاد شده که به طور عجیبی گرایش به سوژه ها و ایده های بومی دارد. یعنی هر جامعه ای با توجه به شرایط خودش و بومیت اش دست به تولید آثار بومی بزند. وی ادامه داد: در این راه حتی نیازی به خلق یک متن دراماتیک حرفه ای هم نیست، بلکه در تئاتر فضا و جهانی نشان داده می شود که انسان ها شدیدا در متن تاریخ خودشان هستند و این آثار روایت متن زدگی سوژه ها را انجام می دهد. این استاد دانشگاه اظهار کرد: از طریق این نمایش ها ایده های نو دنبال می شود و یک احساس گم شده که پیش تر وجود داشته اما اکنون از دست رفته است پیگیری می شود. وی با بیان این مقدمه، اظهار کرد: این فضا امروز به شدت می تواند به کار تئاتر ما هم بیاید. چیزی شبیه به این فعالیت را مرحوم ابوالحسن صبا تا حدودی در موسیقی ایرانی دنبال کردند و امروز تئاتر بومی ما هم نیازمند چنین رویکردی است. اگر از این منظر به تئاتر ایران ورود پیدا کنیم، از گوشه و کنار این کشور می توان آثار خلاقانه زیادی خلق کرد و تئاتر را از بحران خارج کرد. مختاباد با اشاره به بن بست نمایشنامه نویسی در ایران گفت: این راه نو اگر خوب و درست فهم شود می تواند نمایشنامه نویسی در ایران را هم از بن بست خارج کند. یکی از مشکلات مهم ما در عرصه تئاتر این است که هنرمندان و دست اندرکاران تئاتر ما هنوز نتوانسته اند نگاه نو و تازه به مقولات فرهنگی و اجتماعی را بر آثارشان حاکم کنند و این رویکرد و نگاه نو را به صحنه ها بیاورند. این پژوهشگر برجسته حوزه تئاتر خاطرنشان کرد: از دلایل بروز این مشکل و نقصان، یکی آن است که حوزه پژوهش تئاتر در کشور ما بسیار ضعیف است. از طرف دیگر در امر نقد و داشتن رویکرد انتقادی به آثار نقص هایی داریم. همچنین عدم ارتباط فعال ما با تئاتر دنیا و... باعث شده تئاتر ما به نوعی به بن بست برخورد کند. وی گفت: در چنین شرایطی هنرمندان تئاتر صرفا سعی می کنند با ایده های جدید و با زبان تکنیک و فرم محض خود را جلوه دهند و فرم گرایی در تئاتر ما بیش از محتوا گرایی و ایده محوری تقویت شود. این استاد دانشگاه در پایان گفت: بنابراین من معتقدم مشکلاتی که تئاتر ما با آن مواجه است بیشتر به زیرساخت ها بر می گردد و ما در بنیادهای نظری و ایجاد نگاه های نو و خلاقانه به موضوعات ضعف های جدی داریم. انتهای پیام/
جمعه ، ۴دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: میزان]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]