محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829989003
اثرات منفی گناه بر قلب
واضح آرشیو وب فارسی:وااسلاماه: گناه پیامدهای بسیاری بدی را برای جسم و قلب انسان هم در دنیا و هم در آخرت به دنبال دارند، و تنها خداوند از آن ها به درستی آگاه است که می توان به موارد زیر اشاره کرد: تضعیف عظمت خداوند: یکی از آثار معاصی آن است که احساس عظمت خداوند را در قلب گناهکار تضعیف می نماید و بخواهد یا نخواهد، وقار و هیبت خداوند در دل او هر روز ضعیف و ضعیف تر می گردد. زیرا اگر در قلب او قدرت و عظمت خداوند قرار می داشت، به هیچ وجه جرأت نمی کرد مرتکب معاصی شود و او را نافرمانی نماید. ممکن است گاهی آدمی جاهل و فریب خورده، به گمان خود بگوید: این امید به رحمت و مغفرت خداوند است که مرا به ارتکاب معاصی وادار می نماید، نه این که شأن و منزلت و عظمت او در دل من اندک باشد. این گمان و ادعا نوعی خودفریبی است، زیرا وجود عظمت و هیبت خداوند در قلب انسان ضرورتاً باید باعث شود که حریم شریعت او را مراعات نماید و میان او و ارتکاب گناه ایجاد مانع کند. اما آنانی که به نافرمانی خداوند جرأت پیدا می کنند، به حق قدر و منزلت خداوند را نشناخته اند، چگونه از کسی که به آسانی اوامر و نواهی خداوند را مراعات نمی نماید، می توان پذیرفت که به راستی منزلت خداوند را مراعات می کند و به عظمت و کبریاء او اقرار می نماید؟! این از محال ترین محالات و باطل ترین باطل هاست و همین مجازات برای انسان گناهکار کافی است که عظمت خداوند از قلب او زدوده شود و عظمت و اهمیت حریم شریعت حق خداوند را سبک شمارد. یکی از مجازات های آنگونه آدم ها این است که خداوند هیبت و منزلت او را از دل دیگران برمی دارد، و همانگونه که او نافرمانی خداوند را سبک شمرده، مردم نیز او را خوار و سبک می شمارند. مردم به همان اندازه او را دوست می دارند که او خداوند را دوست می دارد و به همان اندازه احترام و هیبت او را در دل دارند که او هراس و هیبت خداوند را در دل دارد. آدمی که حریم حرمت های خداوند را می شکند، چگونه انتظار دارد مردم حرمت او را نگاه دارند؟! چگونه به خود حق می دهد که در عین زیر پا نهادن حق خداوند، دیگران حق او را مراعات ننماید و چگونه نافرمانی خداوند را سبک می شمارد و انتظار دارد مردم او را سبک نشمارند؟! خداوند در قرآن از مجازات اهل معصیت صحبت فرموده و این موضوع را بیان نموده که به خاطر و بر اثر معاصی خودشان گمراه گردیده و بر قلب هایشان پوششی را قرار گرفته و همانگونه که خدا را فراموش نموده اند او نیز ایشان را به دست فراموشی سپرده است، و به همان صورت که دینش را مورد توهین قرار داده او نیز آنان را تحقیر و خوار گردانیده و آنان را همانگونه که او امرش را تباه نموده، تباه گردانیده است. ﴿وَمَنْ یُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُکْرِمٍ ۚ﴾ [الحج: ۱۸] «خداوند هرکس را که خوار کند، هیچکس او را احترام نخواهد کرد». آنان از آنجا که سجده و فروتنی در برابر خداوند را سبک شمرده و در آستانه با عظمت او سر به سجده ننهاده اند، هیچگاه هیچکس ایشان را مورد احترام قرار نخواهد داد! چگونه کسی که خداوند او را خوار گردانیده دیگران می توانند او را گرامی دارند، و کسی را که او اکرام و احترام نموده خوار و درمانده نمایند؟ پدیدآمدن خوف در قلب: یکی دیگر از آثار معاصی رعب و هراسی است که خداوند در قلب گناهکار پدید می آورد. به راستی او را مدام در حال خوف و نگرانی می توان دید. زیرا اطاعت خداوند پناهگاهی است که هرکس به آن وارد شود از مجازات ها و مشکلات دنیا و عقبی در امان خواهد بود، و هرکس از آن خارج شود، خوف و هراس از هر طرف او را در بر خواهد گرفت. اما هرکس راه اطاعت خداوند را در پیش بگیرد، هراس هایش به آسایش و امنیت, و هرکسی او را نافرمانی کند، آسایش و امنیتش به خوف و هراس تبدیل خواهد گردید. هیچ آدمی گناهکاری نیست که قلب او مثل آن که در میان دو بال پرنده ای قرار داشته باشد، مدام ترسان و لرزان نباشد، هرگاه باد پنجره و یا دری را تکان بدهد، بر خود می لرزد و گمان می کند که کار او تمام است و به سراغ او آمده اند. و هر صدایی را که می شنود قلبش فرو می ریزد و فکر می کند می خواهند او را مورد عقاب قرار بدهند، اما هرکس که خوف خداوند را در دل داشته باشد، خداوند او را از هر بدی و شری مصون می دارد، اما هرکس که از خداوند هراس در دل نداشته باشد، خداوند او را از هر چیزی به هراس می اندازد.خداوند از همان زمانی که آفریده هایش را آفریده، این اصل و قاعده را در میان ایشان قرار داد که جرم و هراس لازم و ملزوم یکدیگرند. یکی دیگر از مجازات های قلب عاصی، این است که آن را دچار ترس و وحشتی غیر قابل توصیف می نماید. او خود را مدام در حالت هراس و نگرانی احساس می کند. زیرا همانگونه که میان او و خداوند وحشت و جدایی افتاده با خود و خلق نیز احساس بیگانگی می نماید و هرچه زمان می گذرد وحشتش بیشتر و بیشتر می گردد. به راستی اهل وحشت در بدترین نوع زندگی قرار دارند، و در مقابل اهل انس و الفت با حضرت احدیت در بهترین و لذیذترین زندگی به سر می برند. اگر آدم عاقل نگاه کند و میان لذت زودگذر معصیت و عذاب و خوف وحشت ناشی از آن مقایسه ای را به عمل بیاورد به وخامت و ضعیف و خسران و زیان خود بیشتر پی می برد. زیرا او آرامش ناشی از اطاعت و شیرینی امنیت و آسودگی را با ناآرامی و وحشت ناشی از معصیت معامله کرده است. إذا کنت قد اوحشتک الذنو فدعها إذا شئت واستأنس «چنانکه گناه تو را در وحشت و هراس قرار داده، اگر میل داری آن ها را ترک کن تا به آسودگی و امنیت برسی». راز موضوع در این است که عبادت و اطاعت انسان را به خداوند نزدیک می گرداند، و به هراندازه نزدیکی بیشتر شود، انس و الفت نیز بیشتر می گردد. اما معصیت باعث دوری می شود و هرچه آن دوری بیشتر بگردد، بر میزان وحشت نیز افزوده می شود… به همین خاطر است که انسان به خاطر فاصله ای که میان او و دشمن ایجاد شده مدام هراس او را در دل دارد، هرچند در کنار او باشد، اما در مقابل با محبوب خود هرچند فرسنگ ها دور باشد احساس انس و الفت می نماید. وحشت و هراس پیامد حجاب و مانع است و به هراندازه که حجاب صخیم تر و بزرگ تر باشد، وحشت و هراس هم بیشتر خواهد بود. از دست دادن سلامت قلب: یکی دیگر از آثار معصیت این است که صحت و سلامت قلب را از بین برده و آن را دچار بیماری و انحراف می نماید. و بیماری و درماندگی آن ادامه خواهد یافت و از غذاهایی معنوی که حیات و خیر و مصلحت آن به آن ها بستگی دارد بهره مند نخواهد شد. زیرا اثر گناه بر قلب همانند تأثیر بیماری ها بر بدن است، در واقع معاصی بیماری های قلب اند و تنها داوری آن ها ترک گناه و توبه کردن است. همه سالکان الی الله در این مورد اتفاق نظر دارند که قلب تنها زمانی به آرزوی خویش خواهد رسید که به مولی و معبود حقیقی خویش برسد، و تنها زمانی به مولی و معبود و محبوب خویش پیوند پیدا خواهد کرد که از سلامتی و صحت برخوردار باشد، و تنها وقتی از سلامت و صحت برخوردار خواهد بود که درد آن درمان شود و چنین چیزی روی نخواهد داد، مگر آن که با کشش ها و هواهای آن رویارویی بنماید. هواهایی که عین دردها و بیماری های آن است و شفایش در مخالفت با آن ها نهفته است. اما اگر بیماری در آن ریشه دار شود، به مرگ معنوی دچار می گردد یا بسیار به آن نزدیک می شود. همانگونه که اگر کسی نفس خویش را از هواهای نفسانی برحذر دارد بهشت منزل اوست، قبل از بهشت آخرت او در همین دنیا از بهشتی موقتی دیگر برخوردار خواهد بود که نعمت و لذت های آن با لذایذ زندگی هیچکس دیگری قابل مقایسه نخواهد بود، حتی تفاوت میان آن دو زندگی و نعمت های آن همچون تفاوت میان نعمت های دنیوی و نعمت های اخروی است. این حقیقتی است که تنها کسانی آن را تصدیق می نمایند که قلب آنان این یا آن نوع را لمس کرده باشد. از دست دادن بصیرت قلب: یکی دیگر از آثار معاصی و نافرمانی خداوند این است که بصیرت قلب را از بین می برد، نورش را خاموش می نماید، راه علم را بر آن می بندد و میان او و هدایت مانع بزرگی را ایجاد می کند. امام مالک در ملاقاتی با امام شافعی و پس از ملاحظه توانایی های علمی و ایمانی او، گفت: «من احساس می کنم که خداوند نوری را در قلب تو تابانیده است، آن را با تاریکی معصیت خاموش مگردان». به هراندازه که ظلمت معصیت بیشتر شود. نورانیت قلب کم و کم تر می گردد، تا جایی که قلب به سان شبی تاریک بی نور و فروغ و ظلمانی می شود، و به خاطر محروم شدن از نور, همچون آدمی نابینا که در شبی تاریک و در جایی پر از پرتگاه در هر چاه و چاله ای می افتد. در این راه یا باید با اطاعت و عبادت سلامت را طلب کرد، یا به خاطر نافرمانی و معصیت در گرداب سرگردانی و گمراهی افتاد. تاریکی پدید آمده در قلب بر اثر گناهان به اعضا و جوارح نیز سرایت می نماید، و با توجه به قوت و ضعف آن کار آن ها را دچار اختلال می نماید. هرگاه مرگ او فرا رسد و به دنیای برزخ گام بگذارد، تاریکی قبر او را فرا خواهد گرفت. همانگونه که رسول خدا(ص) فرموده است: «إِنَّ هَذِهِ الْقُبُورَ مُمْتَلِئَهٌ عَلَى أَهْلِهَا ظُلْمَهً وَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ یُنَوِّرُهَا بِصَلاَتِى عَلَیْهِمْ» (مسلم ). «این قبرها برای صاحبان آن ها همه اش تاریکی است. خداوند آن ها را به وسیله صلوات من برایشان نورانی می گرداند». هنگامی هم روز موعود فرا خواهد رسید و همه بندگان را گرد هم خواهند آورد، ظلمت قلب انسان های اهل کفر و شرک و معصیت بر چهره های ایشان نمایان است و همچون دود و سیاهی همه آن را خواهند دید. چه مجازاتی از این بدتر، مجازاتی که همه لذت ها و نعمت های دنیا از اول تا آخر با آن قابل مقایسه نیست! بدا به وضع و حال سهم انسان ها غرق شده در معاصی و رویگردان از حق و روشنایی. …………………………………… برگرفته از کتاب:طب القلوب ( آسیب شناسی شخصیتی انسان) مؤلف: امام ابن قیم جوزی: ترجمه: عبدالعزیز سلیمی منبع: پایگاه اطلاع رسانی وااسلاماه.
چهارشنبه ، ۲دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: وااسلاماه]
[مشاهده در: www.vaislamah.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]
-
گوناگون
پربازدیدترینها