محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829629402
نقشه «شهر فرنگ» و مسئولانی که همچنان خواب هستند!
واضح آرشیو وب فارسی:اهوراوب: کاش می شد آنهایی که خودشان را به خواب زده اند بیدار کرد. کاش می شد با یک سیلی محکم آنها را به هوش آورد. همان هایی که چندین سال است که نه «تهاجم و شبیخون فرهنگی» را جدی گرفته اند و نه «جنگ نرم» را. همان ها که حالا نفوذ را هم جدی نمی گیرند و گوش هایشان یکی «در» است و دیگری «دروازه». همان ها که حتی ظرفیت «جناح مومن انقلابی» را هم نه تنها جدی نگرفته و نمی گیرند، بلکه انواع و اقسام برچسب ها نظیر «افراطی» را هم به آنها زده و می زنند. آنها که نسخه اشتباهی برای فرهنگ و هنر این مملکت می نویسند و مریض را اگر به «مرگ» نرسانند، دست کم به «کما» می برند. حکایت این عده نه داستان «به خواب رفته ها» که نقل «به خواب زده ها» است. کسانی که همواره تذکرات و نگرانی را «توهم» می پندارند و با جمله معروف «انشاءالله که گربه است» مسئولیت را از خودشان دور می کنند. همان ها که قرار است نگران «فرهنگ» این مملکت باشند، اما آنقدر درگیر میز خودشان و تضمین عمر آن هستند که دیگر وقتی برای کار کردن باقی نمی ماند. آنها که هیچ وقت حتی گزارش های رسمی و منتشر شده دشمن و سخنان غربی ها درخصوص حمله نرم به ایران را جدی نگرفتند و نخواستند باور کنند که «اندلسیزه» کردن ایران نقشه اجرایی و محتوم دشمن است. آنها که یادشان رفت غربی ها «حمله رسانه ای» را چند سالی است آغاز کرده اند و گلوله های آن در حال تخریب فرهنگ، جامعه، خانواده و همه خوبی های ایرانی است. آنها که یادشان رفت دشمنان دایه مهربان تر از مادر شده اند! و مفت و مسلم برای ما ایرانی ها برنامه های اختصاصی رایگان! می سازند، اما از شهروندان خودشان مالیات می گیرند. آنها که «نبرد رسانه ای» را جدی نگرفتند، حالا باید بنشینند و تماشا کنند، غربی هایی که یک زمانی سریال های کره ای و ترکیه ای و… را در همین ایران خودمان «دوبله» می کردند، حالا یک مرحله را هم حذف کرده اند و کارگردان و بازیگر ایرانی را به «شهر فرنگ» می برند. حالا دیگر نیازی به ترجمه سریال های ضدفرهنگی نیست. حالا دیگر «خرم سلطان» وطنی را بار مرکب هایشان کرده اند و با خود برده اند تا برایشان خوش رقصی کنند. جالب آنکه مسئولان فرهنگی ما هم فکر می کنند بر سر میز «مذاکره برای به نتیجه رسیدن به هر قیمت نشسته اند» و باید فقط لبخند بزنند و آداب دیپلماتیک را رعایت کنند. فقط بلدند یا محکوم کنند یا… بگذریم. راستی آقایان مسئول فرهنگی در این مملکت یادشان می آید وقتی اولین بازیگر ما برای بازی در کنار جناب «دیکاپریو»، چمدانش را بدون برداشتن معجر و لچکی بست و با موهای پریشان جلوی دوربین ها ظاهر شد چه واکنشی نشان دادند؟ یادشان می آید که یک بنده خدای ریش داری برای آنکه فیگورهای روشنفکری بگیرد، مدام از تلاش هایش برای بازگرداندن با سلام و صلوات می گفت؟ یادشان می آید همان زمان یک بنده خدایی گفته بود «به زودی زن ایرانی را به صورت عریان در رختخواب مرد غربی خواهند خواباند» و هیچ کس جدی نگرفت و فکر کردند باز هم حکایت «توهم» تندروهاست. حالا یکی نیست بگوید، اخوی ها آن موقع که پشت میز کار فرهنگی تان چرت می زدید، دشمنان کار خودشان را کردند. آن موقع که نه صدای پای ابتذال در سینما را شنیدید، نه افتضاحات پشت صحنه ها را جدی گرفتید، نه استفاده ابزاری از زن را قبول کردید، باید فکر اینجا را می کردید که خیلی ها اگر «شیفته» سفر به غرب نباشند و خوابیدن در «تخت خواب خارجی» رویایشان نباشد، اما اگر اسکناس های سبز تانخورده را سیاحت کنند و وعده های دشمن را پیش چشم ببینند، «گل» از گلشان می شکفد و بار و بنه شان را جمع می کنند و می روند. آن وقت «شما»ی آقای مسئول چه کردید؟ هیچ. مثل تماشاگر سینما نشسته اید و زُل زده اید به فیلمی که پیش رویتان ساختند و به تصویر کشیدند و افسوس! که نمی توانید در سکانس پایانی کف بزنید. چون خودتان را ضایع می کنید! بی لیاقتی و کج فهمی خودتان را به استهزا می گیرید. آن روز که برای فیلم های مشکل دار ما دلار خرج کردند و فیلمسازان ما را خریدند و شما هم به خیال درخشان شدن کارنامه تان، جوایز خارجی را به رخ کشیدید و از صادرات فرهنگی گفتید، یادتان رفت که آنچه صادر کرده اید جز «گشاد» کردن راه نفوذ دشمن عایدی دیگری نداشته است. یادتان رفت آنها بی خود و بی جهت به فیلم های سیاه ما جایزه نمی دهند و سخنگوی وزارت خارجه شان برای دریافت «گلدن گلوب» و «اسکار» پیام تبریک نمی فرستد. حالا آنها که جنگ نرم را بر خلاف شما و امسال شما جدی گرفته اند، بازیگران و فیلمسازان ایرانی را تشویق به فروش می کنند. از فروش خودشان بگیر تا عزت و آبروی این مردم. حالا شما باز هم هیچ چیز جز میز مدیریت و ریاست تان را جدی نگیرید. اصلا بی خیال نگرانی. مهم حقوقی است که بابت کار فرهنگی می گیرید! مهم بودجه ای است که در مسیر درست خرج می شود! مهم این است که عکس های «گنده»تان را روی جلد مجلات ببینید و «ذوق» کنید. اصلا به جهنم که آنها کار خودشان را درست انجام می دهند و شما اصلا کار فرهنگی کردن را بلد نیستید. که اگر قرار بود کار کنید که «مدیر» نمی شدید. اگر قرار بود دغدغه فرهنگی داشته باشید، که دیگر مدام در حال سخنرانی و مصاحبه و لبخندهای «قشنگ» نبودید. شما به کارتان برسید، می دانیم از شما آبی گرم نمی شود. لینک منبع – – اهوراوب
چهارشنبه ، ۲دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: اهوراوب]
[مشاهده در: www.ahooraweb.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 6]
-
گوناگون
پربازدیدترینها