محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830338485
نامه سرگشاده سازنده کلیپ تبلیغاتی روحانی به ظریف
واضح آرشیو وب فارسی:عصر امروز: دهباشی با اشاره به قانون ضدایرانی لغو روادید نوشت: ای برادران که مُژده داده بودید به اعتباریافتنِ گذرنامه هایِ ایرانی، بشنوید! این آوایِ "مُچکّریم، مُچکّریم" کشورهایِ جهان است از بی اعتبار شُدن پاسپورت هایشانبه گزارش عصرامروز، حسین دهباشی پژوهشگر تاریخ معاصر و سازنده کلیپ تبلیغاتی "نوسفر" برای حسن روحانی، در صفحه اجتماعی خود نوشت: حالا هرچه می خواهی رفاقت کُنی | و با برادرانِ عزیزتر از جانِ وزارتِ امورِ خارجه، روبوسی! | نمی گذارند که! | دوست داری از بابِ آشتی کُنان بنویسی که: | «حالا ما یک چیزهایی نوشتیم، شُما سخت نگیرید!» | نمی شود که! دوستان | تسلّی نامهء غیررسمی و بی سربرگ و بی ثبت و شمارهء طرف را | در تیراژِ هوارتا نشر داده اند که: | مبادا نگران و بیدار شوید! | که قانونِ مصوّبِ مجالسِ نمایندگان و سنا و امضاء و ابلاغ شده توسط شخص ریاستِ جمهوریِ آمریکا را | وزیرِخارجه اش یک تنه اجرا نمی کُند! | بی خیالِ مو از ماست کشیدن هایِ کمیته روابطِ خارجیِ کُنگره مثلا | و انگاری که مردم و مقاماتِ ما | دور از جان | هالو هستند! و چقدر دوست داری که سر بر شانهء دکتر ظریفِ زبان دان و محترم و میهن دوست و بسیار باتجربه و خیلی عزیز بگذاری | و برادرانه کنارِ گوشش زمزمه کُنی: | که آخر رفیق جان! | شُما که درس خواندهء سیاست و روابط و حقوقِ بین الملل در مکاتبِ خود حضرات هستی | و شمایی که به قولی قانونِ اساسیِ ایالاتِ متحده را از خودشان هم بهتر می دانی | یعنی باور کُنیم که اصلا هیچِ واحدِ درسی را در حوزهء مطالعهء تاریخِ داخلی و لبریز از ریاکاریِ آمریکا پاس نکرده ای؟ نجوا کُنی که: | آخر ای سربازِ فداکارِ سیاستِ خارجیِ وطن! | یعنی نخوانده ای که هم مدرسه ای های سابقِ شُما | چقدر با بنده خُداهایِ ساده لوح و سُرخ پوست چُپُقِ صلح دود کردند و قراردادِ تقسیمِ اراضی امضاء | اما دوسه روزی بعد که طرف شان و به اعتمادِ سندِ توافق | دوسه سنگری عقب رفت | زدند زیرِ چُپق! | و مایل به مایل جلوترتر رفتند تا به تهِ ته اش رسیدند | با تحمیلِ چُنان تحمیق و کُشتار و قحطی و تحریمی که | از جمعیّتِ هجده ملیونی بومیان در چهارصدسال قبل در آمریکا | حالا چیزی نمانده جُز حدودِ دوونیم ملیون مانده و رانده در اغلبِ کمپ هایِ فقر و فساد و مواد مخدّر | و آخرش بومیِ خوب، بومیِ مُرده بود برای اخلافِ همین جنابِ جان کری | که چقدر چهره اش به نقاشی هایِ به جامانده از ژنرال کاسترِ خوش صحبت و بلندبالا و مغرور و سرخ پوست کُش می ماند! اعتراف کُنی | به لحاظِ زبان دانی و تعدادِ مقالات و پژوهش هایِ تیم مذاکره کُننده خودی | حتی به قدرِ شاگردانِ شاگردان آنها نمی رسی | اما رفیقانه بپرسی: | یعنی به واقع و به گمانت | مردمِ ما فرقِ میانِ قانون و نامه را نمی دانند؟ | ندیدی که باوجودِ فتوا و احکام و دستورات و قولِ بالاترین مقامِ مذهبی و حکومتیِ این نظام | که سلاحِ کُشتارِ جمعی و الاخص بُمبِ هسته ای | حرام اندر حرام است | نه طرفِ مُذاکره پذیرفت و نه حتّی خودِ شُما! | تا آنکه عهدنامه شود و مصوّبِ شورایِ حکّامِ آژانس و شورایِ امنیتِ مللِ مُتّحد و تاییدیه و الحاقیهء ولو بیست دقیقه ای از مجالسِ طرفین بگیرد و رهبران شان زیرش را امضاء کُنند و فُلان و بهمان! | پس چطور آنها فتوایِ کتبی و رسمی رهبر جمهوریِ اسلامی را | که تخطّی از آن نه فقط جُرم | که گناه است | کافی ندانسته و بیهوده بخوانند | و شُما به نمایندگی از سویِ همهء ما | نامهء مبهم و هویجوریِ آنها را کافی بدانی از بابِ «لیطمئن قلبی»؟ شانه هایِ خسته از بارِ سنگینِ مسئولیتِ بروبچه هایِ خودمان در جبهه دیپلماسی و بده وبستان با حریفانِ قُلدرِ غربی را ببوسی و لیک... | حیرت ات را پنهان نکنی | که حتی حالا هم که چه بی واهمه اعتماد کرده اید و باوجودِ آن همه خطِ قرمز زُعمایِ قوم و حتی ما رُفقایِ نق نقویِ شُما! | زودتر از طرفِ مقابل | بساطِ هسته ای و هزاران ساعت و ملیاردها دلار سرمایه گذاریِ ایرانیان را به گوشه ای می نهند | می بینی که چشم آبی ها ولو به قدرِ سرِسوزنی برداشتنِ تحریم ها را | وعده می دهند و موکول می کُنند | به اتمامِ اجرایِ همه آنچه در برجام به زیرِ بارش رفته ایم | امّا مقاماتِ اجراییِ ما | هنوز سینه سپر می کنند در دفاع از مواعیدِ حریفِ نابکار | و به اعتبارِ خود | نامهء و ماست مالیِ او را در فقره پیمان شکنیِ اخیر «تضمینی محکم و کافی» می داند | برایِ لغوِ قانون همه جوره محکم کاری شده ای که هم بازارِ گرچه فعلا کم رونق امّا بسیار پُرظرفیتِ توریسم در ایران را نابود می کند | و هم بابِ رفت وآمدهایِ علمی و بازرگانی و سیاسی را می بندد | و حتّی کمترین استثنایی ندارد برای دیپلمات هایی که از سویِ آن سی وهشت کشور به کشورمان می آیند | و نیز خلبانان و مهمان داران خطوطِ پروازیِ هم ایشان به ایران. هواپیما که بی خدمه پرواز نمی کُند! | این قانون یعنی علاوه شدنِ قطعِ اغلب پروازهایِ خارجی به وضعیتِ تا همین جایش زمین گیر و ناامن مسافرت هوایی در ایران | درست است؟ | و سفارت دول فخیمه که بی کارمند اداره نمی شود! | اضافه کُنیم ایرانیان نیز باید حتی برای دریافت روادیدِ اکثریتِ کشورهایِ مهم دنیا به جای سفارت شان در تهران به سفارت آنها در کشورِ ثالثی مراجعه کُنند | نه؟ | حالا برگزاری همایش ها و مسابقات بین المللی و امثالِ آن بماند | که برایِ برگزاری شان باز باید قدم رنجه شود به همسایگانِ زالویِ پیرامون | که باز چریده تر شوند از قبلِ انزوایِ ناخواسته ایران. حالا سئوال است دیگر! | با این «تضمینِ محکم و کافی» و مستظهر به تایید جنابِ آقایِ عراقچی | به نظرتان اگر فی المثلِ خلبانِ بخت برگشته شرکتِ لوفت هانزا یا ژاپن ایرلاین که توکِ پایی مسافرانی را به فرودگاهِ مهرآباد می رساند و باز می گردد | یا آن یکی استاد یا پزشک یا پیشه ور یا صنعت گر و یا ایرانگردی که از پنج سال قبل غلطی کرده و به اصفهانِ نصفِ جهانِ ما مهمان شُده اند | یک کُپی از ضمانت نامهء آقایِ کری را | به جای اخذِ روادید | بگذارد لای گذرنامه و گذرنامه اش را بدهد دستِ مامورِ مرزبانیِ ایالاتِ متحده | نه! | خُدایی! | قضیه حل است است دیگر | بله؟ آخر ای برادرانِ جان! | که مُژده داده بودید به اعتباریافتنِ گذرنامه هایِ ایرانی | بشنوید! | این آوایِ «مُچکّریم، مُچکّریمِ» مهمترین و ثروتمندترین کشورهایِ جهان است | از بی اعتبار شُدن پاسپورت هایشان | به همّتِ غفلتِ والایِ شُما | و در همین خصوص | ایرانیانِ دوملّیتی در همان کشورها | عرایضِ مشابهی دارند | که... زیاده جسارت است.
سه شنبه ، ۱دی۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر امروز]
[مشاهده در: www.asremrooz.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]
-
گوناگون
پربازدیدترینها