واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نیویورک تایمز: قطعنامه شورای امنیت در مورد سوریه تصویب شد اما صلح دور از دسترس است تهران - ایرنا - نیویورک تایمز در سرمقاله روز سه شنبه خود نوشت: قطعنامه شورای امنیت در مورد حل بحران سوریه به تصویب رسید، اما انبوهی از اختلافات اساسی میان نقش آفرینان جنگ سوریه لاینحل مانده و موانع بر سر راه برقراری صلح در سوریه فراوان است.
نیویورک تایمز می نویسد:سرانجام بعداز گذشت نزدیک به 5 سال از جنگ داخلی سوریه و ریخته شدن خون بیش از 250 هزار انسان , قدرتهای بزرگ جهان جمعه گذشته بر سر طرحی برای پایان دادن به این کشتار و خونریزی که سوریه را تکه پاره کرده و زمین حاصلخیزی برای رشد و نمو "داعش " و پیشروی های آن شده است, موافقت کردند .این قطعنامه که به اتفاق آراء تصویب شد ؛ شورای امنیت را رسما مجری و پشتیبان طرحی قرار می دهد که ماههاست به مذاکره گذارده شده است.طرح بر لزوم اجرای آتش بس , گفت و گو میان دولت سوریه و اپوزیسیون سوریه و یک جدول زمانی برای تشکیل دولت وحدت ملی و برگزاری انتخابات سراسری تاکید دارد.وحدت نظری که در تصویب اتفاق آراء این قطعنامه حاصل آمد, آن را به یکی از نادرترین نمایشهای وحدت در شورای امنیت متبلور ساخت . شورای امنیت پیش از این هم در سال 2011 برای حل بحران سوریه چهار قطعنامه را تصویب کرده بود اما دو کشور روسیه و چین آن را وتو کردند. در نتیجه شورای امنیت هم از آن پس شانه از مسئولیت خالی کرد تا اینکه در روز جمعه این مسئولیت سنگین را به منصه ظهور رساند.چهار قطعنامه قبلی اسد را تحت فشار قرار می داد و در یک اقدام بین الملل از او می خواست دست از انتقامجویی از مخالفان سیاسی اش بکشد.نیویورک تایمز افزود: اما با مخالفت روسیه و چین قطعنامه ها تصویب نشد و شد آنچه که نمی بایست می شد و ریشه سوریه از بیخ و بن کنده شد . کار بدانجا رسید که امروز هیچ امیدی به راه حل نظامی این غائله نیست نه از جانب دولت بشار اسد و نه از جانب شورشیان سوریه .در سایه این هنگامه غوغا و هرج ومرج , "داعش " نهایت بهره را برد و سرزمینهای بیشتری را در خاک دو کشور سوریه و عراق ضمیمه تصرفات خلافت خودخوانده اش ساخت و دامنه حملاتش را نه فقط در سطح منطقه بلکه تا غرب و حتی در روسیه هم بسط داد .تا زمانی که این غائله خونبار به پایان نرسد؛ هیچ مبارزه موثری برای شکست داعش هم متصور نیست.نیویورک تایمز سپس تفسیر می کند:این قطعنامه فی نفسه , تحولی است مثبت .اما قطعنامه ؛ اختلافاتی اساسی را لاینحل باقی می گذارد که مدتهاست همه تلاشها در مسیر برقراری صلح در سوریه را به بن بست کشانده است.این قطعنامه عاری از یک سری تصمیم گیریهای دشواری است که آنها را منحصرا باید آمریکا , روسیه و سایر بازیگران کلیدی صحنه جنگ سوریه و در راس آنها ایران , عربستان و "بشار اسد" رئیس جمهوری سوریه اتخاذ کنند.موانع بر سر راه برقراری صلح در سوریه فراوان است.معلوم نیست هر زمان جنگ داخلی سوریه به پایان برسد , آیا ایران واقعا نقشی سازنده در این کشور ایفا خواهد کرد یا نه .آیا نیروی زمینی به تعداد کافی می تواند از سوریه و سایر نقاط برای مبارزه با "داعش" و شکست دادن آن به کار گرفته شود؟هنوز هم هیچ موافقتی بر سر آنکه چه کسی نماینده اپوزیسیون سوریه است به دست نیامده است . طیفی گسترده از گروههای میانه رو و افراط گرا در این معرکه بی در و دروازه جنگ حضور دارند و هریک از سوی کشورهای متفاوت بیگانه حمایت می شوند.وانگهی موضوع بسیار مهم لاینحل مانده، سرنوشت سیاسی "اسد " است.گروههای مسلح مورد حمایت عربستان و ترکیه اصرارشان بر این است که اسد باید برود .روسیه و ایران در تلاشند اجازه ندهند اسد سرنگون شود و هرطور شده می کوشند این اتفاق هرگز نیفتد.آمریکا هم که در بدو امر خواستار خروج اسد از قدرت بود , امروز چندان بر موضع خود پای نمی فشرد و موافق انتقال قدرت سیاسی از مجرای مذاکره است و ضمن آن معتقد به تشکیل یک دولت وحدت ملی با حضور نمایندگان اپوزیسیون و عناصری از حکومت اسد است.اما دولت "اوباما" بعضا نیز پیامهایی دو پهلو در این زمینه ارسال می کند.البته این حقیقتی است تلخ که هضم آن دشوار است اما باید اذعان کرد؛ عزل ناگهانی اسد از قدرت در حال حاضر اوضاع سوریه را از آنچه که هست بی ثبات تر خواهد ساخت .اما در آن سوی قضیه نیز , حضور چنین فردی در انتخاباتی که طرح صلح سوریه آن را برای دو سال آینده پیش بینی کرده است؛ حقیقتا غیر منطقی است.مهم ترین عنصر گنجانده شده در طرح سازمان ملل که مرهمی بر آلام ملت رنجدیده سوریه از پس سالها جنگ داخلی این کشور است , اصل مربوط به آتش بس است. اما اینجا هم امیدی نیست که این اصل رعایت شود."بان کی - مون" دبیرکل سازمان ملل قرار است ظرف مدت یک ماه راهکارهای لازم برای حسن اجرای آتش بس را به شورای امنیت ابلاغ کند.احتمالا از صلح بانان سازمان ملل استفاده نخواهد شد زیرا در سوریه هیچ خطوط روشنی برای برقراری آتش بس وجود ندارد.ابهامات زیادی وجود دارد که امیدی به شفافیت و حل شدن آنها نیست.آیا روسیه که با همراهی آمریکا رهبری مذاکرات صلح سوریه را برعهده دارد، واقعا متعهد به صلح است یا نه .اکثر حملات هوایی روسیه به سوریه , مواضع مخالفان مسلح را هدف قرار می دهد نه "داعش" را. طبق اعلام سازمان های امداد و نجات فعال در محل و ساکنان مناطق محلی ؛ مصداق این مدعا، روز یکشنبه همین هفته اتفاق افتاد و هواپیماهای جنگی روسیه جمع زیادی از مردم را در بازاری شلوغ در شهر "ادلب" که در تصرف مخالفان مسلح است به خاک و خون کشاندند.اگر روسیه واقعا معتقد به طرح صلح سوریه است که خود نقشی در تهیه آن ایفا کرده است , پس باید در عمل هم صداقت خود را ثابت کند و مواضع داعش را در سوریه هدف قرار دهد نه مخالفان مسلحی را که قرار است در گفت وگوها برای تشکیل دولت انتقالی مشارکت داشته باشند.نیویورک تایمز در انتها بیان می کند:جنگ سوریه باید به پایان برسد .اما این آرزویی است دور از انتظار.صحبتهای "سرگئی لاوروف" وزیر خارجه روسیه مصداق این مدعاست.لاوروف روز جمعه بعد از تصویب قطعنامه شورای امنیت در سخنانی گفت: " من چندان نسبت به آنچه که امروز به دست آمد خوش بین نیستم" آساق**1591**1446
01/10/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 21]