واضح آرشیو وب فارسی:بلاغ: گویا این افراد یک بار توصیه های صندوق بین المللی پول را در دوره سازندگی شنیده اند و دیگر گوش خود را بسته اند و حتی چیز جدید دیگری هم نخوانده اند، زیرا توصیه های این صندوق در آن زمان همان بود که در این سند لایحه قابل مشاهده است، درحالی که آن نگاه اکنون تصحیح شده است.به گزارش بلاغ ، «بخشی از لایحه برنامه ششم توسعه تحت تأثیر شتابزدگی دولت سازندگی است و همچنان از خطاهای آن دولت عبرت گرفته نشده است.» روزنامه اصلاح طلب شرق این مطلب را از قول کمال الدین اطهاری اقتصاددان منتشر کرد. اطهاری گفته است: به عقیده من لایحه ای که به عنوان لایحه برنامه ششم ارائه شده از اساس سند برنامه نیست. یک سند مدیریتی و تشکیلاتی است و به نظر من بخش مدیریت از سازمان مدیریت و برنامه، آن را تدوین کرده و بخش برنامه ریزی در آن هیچ نقشی نداشته است. در واقع این یک سند سازمان گراست و نه یک سند نهادگرا. «نهاد» مشخص کردن قواعد بازی است و برنامه ها و قوانین در چارچوب نهاد می گنجند. «سازمان» نحوه چیدمانی است که این برنامه ها و قوانین و... را اجرائی می کند و در واقع استراتژی ها و راهکارها را شامل می شود. وی می افزاید: این دیدگاه سازمان گرا دیدگاه بوروکرات هاست که البته در درون خود نیز دارای تضاد هستند و هر یک به حوزه دیگری چنگ می زند. بوروکرات ها سازمان مدیریت و برنامه ریزی را به صورت نیم بند، به سازمان مدیریت تغییر داده اند. وی در پاسخ این پرسش که «ایجاد بانک صنایع کوچک را راهکاری معقول می دانید؟ درحالی که بانک صنعت و معدن وجود دارد و از کارایی لازم خبری نیست.» می گوید: در مورد این بانک هم نگاه سازمان گرا حاکم است. با این کار قصد دارند بوروکرات ها را جابه جا کنند و برای آنها حوزه امنیت ایجاد کنند. این لایحه ملغمه ای است از بوروکرات هایی که جایگاه های مختلفی از دولت را در اختیار دارند. اطهاری در مقایسه برنامه پنجم و ششم می گوید: برنامه ششم، از برنامه پنجم هم تقلیل گراتر است، زیرا حداقل ردپایی از قوانین قابل حساب را هم نمی توان در آن پیدا کرد یا بسیار ناچیز است و در عوض به تشکیلات پرداخته است. دولت قبل هم هر از چند گاهی به ادغام می پرداخت و بخشی را جایگزین بخشی دیگر می کرد که هیچ ثمری نداشت و هیچ تحولی را هم ایجاد نکرد. در واقع به نظر می رسد این دولت به جای اینکه دنباله روی دولت اصلاحات باشد، تأثیر سوء دولت قبلی را به خصوص در نظام برنامه ریزی خود بیشتر پذیرا بوده است. وی در پاسخ این سؤال که آیا می توان گفت این لایحه به دنبال خصوصی سازی دولت است؛ حتی پیش دستانه تر از سازمان متولی خصوصی سازی در کشور؟ گفت: بخشی از این برنامه تحت تأثیر شتابزدگی است که دولت سازندگی داشت و به نوعی ادامه آن محسوب می شود و از خطاهایی که رخ داد، عبرت نگرفته است. هر عملکردی اصولی دارد و اگر اصول را رعایت نکنید، همه چیز بر باد می رود و اعتماد اجتماعی و اقتصادی و... آسیب می بیند، تا حدودی نیز چنین شد. این نکته را باید به این بخش از مدیریت که در اختیار پیروان دولت سازندگی است، بارها و بارها یادآور شد. اگر این سند لایحه برنامه ششم را در دهه ۸۰ تجربه می کردیم، اشتباهاتی که در این لایحه وجود دارد را می توانستیم توجیه کنیم، اما وقتی در سال ۲۰۱۵ بعد از اینکه بحران جهانی نیز به خاطر همین شتابزدگی، رخ داد را دیدیم، قابل توجیه نیست. برای من بسیار عجیب است که برخی از این دولتمردان تا چه اندازه خود را دانای کل می دانند. گویا این افراد یک بار توصیه های صندوق بین المللی پول را در دوره سازندگی شنیده اند و دیگر گوش خود را بسته اند و حتی چیز جدید دیگری هم نخوانده اند، زیرا توصیه های این صندوق در آن زمان همان بود که در این سند لایحه قابل مشاهده است، درحالی که آن نگاه اکنون تصحیح شده است.
شنبه ، ۲۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بلاغ]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]