واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: ایستگاه/ مجید تربت زاده - البته این که «عادل فردوسی پور» برای برنامه ۹۰، میهمان های غیر ورزشی را دعوت کند، اتفاق غیر مترقبه ای نیست .از محسن تنابنده و حبیب رضایی بگیر تا رامبد جوان،سروش صحت و این هفته «محمد جواد ظریف». میان همه میهمان های ورزشی و غیرورزشی 90 ، از حق نگذریم، این آخری گزینه غیر مترقبه و جالب تری است. بعید به نظر می رسد، شما برای پیدا کردن دلیل و توجیه حضور «ظریف» در 90 دنبال شباهت های ظاهری یا وجه مشترک میان این دو نفر باشید. اولی قد بلند، لاغر، سبزه و موفرفری و دومی کوتاه، کمی چاق، سفید با موهایی غیرفرفری! در نگاه اول، دوم وسوم شاید نشود، این وجه مشترک را پیدا کرد . اما اگر کمی بیشتر دقت کنید، احتمالاً مثل خود «عادل» شباهت های مورد نظرتان را پیدا می کنید. یعنی وقتی که می رسیم به حوزه کاری برنامه 90 ، جایی که حاشیه ها و گاه جنجال حرف اول را می زند. حالا کیست که نداند در بحث سیاست خارجی نیز این روزها، حاشیه و جنجال های برجام و پی ام دی و تحریم و....حرف اول و آخر را می زند؟این شباهت های حاشیه ای و جنجالی انگار بهترین انگیزه برای عادل بود که برود سراغ مرد کم حاشیه و پرکار و همیشه خندان عرصه سیاست خارجی. عادل از کجا پیدایش شد؟ همان طور که فوتبال ایران گاهی دچار کمبود و نبود ستاره می شود، عرصه گزارشگری و مجری گری برنامه های فوتبالی هم انگار گاهی انتظار ظهور کسی را می کشد که از جایی پیدایش بشود و قواعد و اصول قدیمی را به هم بریزد. «عادل» نیز پس از تولد در سال 1353 درمحله شهر آرای تهران، 19 سال صبر کرد تا با گزارش فوتسال جام رمضان، پایش به دنیای گزارشگری باز بشود. البته همه این ها بعد از به قول خودش « n » بار تست دادن بود! تست هایی که «مازیار ناظمی» نا امید کننده از آن ها یاد می کند:«...جوان قد بلند و موفرفری آمده بود و کلی مجلات ورزشی خارجی زیر بغلش بود...وقتی کارش را شروع کرد، آن قدر صدایش بد و اجرایش مشکل دار بود که همه به او می خندیدند...». با این همه «عادل» از رو نرفت، آن قدر تلاش کرد تا بالاخره، گزارشگری جام جهانی 1998 او را به شهرت رساند و شد «همون گزارشگری که میدونه فلان بازیکن خارجی شب قبل بازی شام چی خورده و کجا بوده». ... و اما 90 تقریباً یک سال بعد بود که به سرش زد، با الهام از برنامه پرطرفدار ورزشی در تلویزیون ایتالیا، 90 را راه بیندازد. چه کسی مناسب تر ازاو که با گزارش های جالب و لحن خاصش حال و هوای تازه ای بخشیده بود به گزارشگری فوتبال؟ جوانی که اطلاعات به روزی داشت، ریز بین، سمج و پرکار بود و همیشه در گزارش ها و برنامه هایش چیز تازه ای برای رو کردن داشت. طرفدار دو آتشه تیم خاصی نبود(این را شما باور کنید!) و تجربه گزارشگری مسابقات تنیس و اتومبیلرانی را هم در پرونده اش داشت! استقبال از 90 غیر قابل تصور بود و شگفت انگیز، حتی شگفت انگیز تر از تمام کارهای عجیب و غریب «فردوسی پور» . محبوبیت 90 و عادل فردوسی پور البته خیلی عجیب و غریب و راز آلود نیست . برای کشف دلایل این همه محبوبیت کافی است، چند باری پای گزارش های عادل نشسته باشید و چند قسمت از برنامه 90 را دیده باشید. آن وقت دستگیرتان می شود که مهارت و تسلط «عادل»، ویژگی های خاص برنامه90 و حتی سوتی های «عادل» مقابل دوربین و در برنامه زنده و یا جمله معروف«...مجید خدایی کشتی گیر خوب تیم ملی فوتبال کشور وارد ورزشگاه می شود» همه و همه دست به دست هم می دهند و از «عادل» و برنامه اش، معجون دوست داشتنی و جالبی را می سازند. معجونی که البته در هر دوره ای به مذاق تعداد کمی از اهالی ورزش و سیاست چندان خوش نیامده است! چه یلدایی بشود امسال! حالا وقتش است که تسلط «عادل» و «ظریف» به زبان انگلیسی را به فهرست شباهت های این دو نفر و دلایل حضور وزیر خارجه در یک برنامه صد درصد غیر سیاسی اضافه کنید. شب یلدای بلندتری لازم است، برای اینکه بنشینی به تماشای مذاکرات هسته ای- فوتبالی «عادل» و «ظریف» ! حتی انتظار داشته باشید در بخش هایی از برنامه، این دو نفر به زبان انگلیسی حرف بزنند تا رازهای توافق میان فدراسیون و وزارت خارجه برای پرداخت دستمزد «کی روش» همچنان سربسته بماند و تعجب نکنید، اگر «عادل» تصمیم بگیرد «جان کری» را بیاورد روی خط برنامه نود!
شنبه ، ۲۸آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]