واضح آرشیو وب فارسی:ترنجی: منجمان بر این باورند که موفق به مشاهده یک سیاره فرامنظومه شمسی شده اند که می تواند بالقوه دارای حیات باشد و تنها ۱۴ سال نوری با ما فاصله دارد. این کشف، سیاره Wolf 1061c را به نزدیک ترین سیاره زمین مانند که تاکنون کشف شده، بدل می کند. البته کلمه زمین مانند کلمه ای با معانی گسترده است و شاید بپرسید از چه لحاظ زمین مانند؟ با اینکه احتمالاً این سیاره جای خوبی برای گذراندن تعطیلات آخر هفته نیست (!)، همچنان هدفی جذاب برای تحقیقات آینده است. نکته: پسوند a، b و c و … در آخر اسم ستاره، روشی برای نامگذاری سیارات اطراف آن از داخل به بیرون است و اگر پسوند ارائه نشود، منظور ستاره ی آن منظومه است. ستاره Wolf 1061 یک کوتوله سرخ محسوب می شود. این ستاره به مراتب کوچکتر و خنک تر از خورشید ما است، اما این قبیل ستاره ها درصد بزرگی از ستاره های کهکشان راه شیری را شامل می شوند. چون این ستاره کوچک است، کمربند قابل سکونت (یا ناحیه گلدیلاک: Goldilocks Zone) آن در فاصله نزدیکتری به ستاره است، و منظور کمربند قابل سکونت، محدوده ای اطراف ستاره است که نه خیلی داغ و نه خیلی سرد باشد، به طوری که آب بتواند بصورت مایع روی سطح سیارات وجود داشته باشد. در منظومه Wolf 1061، سه سیاره وجود دارد، اما به غیر از سیاره Wolf 1061c، دو سیاره دیگر در ناحیه قابل سکونت نیستند؛ هرچند، گمان می رود که هر سه سیاره، سیارات کوچک سنگی باشند (زمین مانند). البته با استاندارد های زمینی، سیاره 1061c Wolf چندان هم کوچک نیست. باور بر این است که این سیاره جرمی حدود ۴/۳ برابر زمین داشته باشد. این سیاره آنقدر به ستاره میزبانش نزدیک است (۱۰٪ فاصله زمین-خورشید) که هر ۱۸ روز یک بار به دور آن می گردد. یک مشکل چنین مدار نزدیکی این است که کوتوله های سرخ با وجود اندازه کوچک و دمای کمتر، تشعشع زیادی تولید می کنند و نزدیک بودن به چنین ستاره ای برای دریافت گرمای کافی، همراه با دریافت دوز مهلک تشعشع های مرگبار است. هرگونه حیاتی که روی چنین سیاره خطرناکی شکل بگیرد، باید بسیار سرسخت باشد. به گفته منجمان، ستاره Wolf 1061 از اغلب کوتوله های قرمز آرام تر است. احتمال دارد که اگر حیاتی در سیاره اطراف آن شکل گرفته باشد، بلافاصله توسط طوفان های خورشیدی (ستاره ای) و فوران پرتو ایکس بمباران نشده باشد. هر سه سیاره به کمک تکنیک جابجایی دوپلر شناسایی شده اند؛ تکنیکی که در گذشته محبوب تر بود. در این روش، نور ستاره ها در جستجوی جابجایی رنگ نور به سمت آبی و قرمز با دقت زیر نظر گرفته می شود و منجمان می توانند تشخیص دهند که ستاره میزبان چگونه در پاسخ به نیروی گرانش سیارات اطرافش نوسان می کند. گام بعدی، تلاش برای شناسایی سیارات به کمک روش ترانزیت (پایش نور ستاره میزبان برای شناسایی کاهش نور ناشی از عبور سیارات از مقابل ستاره میزبان) است. اگر مدار این سیارات طوری باشد که روش ترانزیت جواب دهد، منجمان می توانند اطلاعات اتمسفری باارزشی به دست آورند و تخمین های اندازه و موقعیت این سیارات را دقیق تر کنند. احتمال اینکه بتوان از روش ترانزیت استفاده کرد، زیاد است. چون هر سه سیاره در مداری نزدیک به دور ستاره Wolf 1061 می گردند. اوج امیدواری ما همین است و نمی توان انتظار داشت که در آینده نزدیک بتوان کاوشگری به این منظومه فرستاد. Geek
جمعه ، ۲۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ترنجی]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 24]