واضح آرشیو وب فارسی:تین نیوز: وبلاگ تین نیوز، عباس قربانعلی بیک | با عنایت به فرمایشات وزیر محترم راه و شهرسازی جناب آقای دکتر آخوندی در مراسم بازدید از کارخانجات لکوموتیو مپنا و اشاره ایشان به تجربه سفر به کره جنوبی و موضوع سرعت قطارها و رایج شدن سرعت 350 کیلومتر بر ساعت و خبر سرعت های بالاتر برای آینده و نظر به تجربه راه آهن سریع سئول- بوسان (که قرارداد اولیه آن در سال 1993 منعقد و سرعت طراحی خط را 350 اعلام نمودند در حالی که سرعت حداکثر تجاری قطارها در آن زمان 300 کیلومتر بر ساعت بود) مختصری از تجربه مشابه در مورد قطارهای خودکشش زیمنس بیان می گردد. بر اساس مطالعه و بررسی ترنست های دیزلی در مرکز تحقیقات راه آهن، طی مذاکرات اولیه سال ۱۳۷۶ برای مشخصات قطارهای خودکشش زیمنس، سرعت مورد نظر ۲۰۰ اعلام گردید ولی عملا گروه مذاکره کننده در قرارداد سرعت ۱۶۰ را منظور نمودند و شرکت سازنده با وجود استفاده از بوژی SF5000 با قابلیت سرعت 200 و گیربکس و موتورهایی که این قابلیت را داشتند با اخذ قیمت سرعت 200 خود را به سرعت 160 متعهد نمود. متاسفانه مشابه این خطا در موضوع راه آهن سریع تهران- اصفهان در حال تکرار است، این راه آهن در زمان طراحی مفهومی حدود 30 سال پیش با الهام از راه آهن سریع السیر فرانسه (در سال 1981) سرعت ۲۷۰ را هدف قرار داده بود ولی با توجه به مناقصه برقی کردن خط موجود تهران- مشهد (که سرعت قطار مسافری 200 و سرعت قطارهای خودکشش 250 برای خط موجود اعلام گردید) در سال ۱۳۸۷ طی نامه ای به وزیر محترم وقت راه و ترابری و توضیح موضوع، با موافقت و دستور ایشان سرعت مسیر قم- اصفهان به ۳۵۰ افزایش یافت و در بررسی های مجدد مشاور، این سرعت در ۷۰ درصد مسیر قم- اصفهان اعمال گردید. با این وجود متاسفانه در برخی مستندات سرعت طراحی تهران اصفهان ۳۰۰ و سرعت بهره برداری ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت اعلام شده بود و این در حالی است که سرعت عملیاتی اغلب قطارهای خودکشش در حال ساخت در کشور چین (که تامین مالی پروژه را بر عهده دارد) بیش از ۳۵۰ کیلومتر بر ساعت است و قاعده کلی اینست که سرعت طراحی خط به دلیل پیچیدگی های تغییرات بعد از احداث باید با نگاه به پیشرفت های محتمل چند دهه بعد منظور گردد و سرعت بهره برداری بر اساس ناوگان قابل تامین و سایر شرایط وقت تعیین شود. یکی از الزامات اولیه این رویکرد، بررسی و تبیین اهداف کمی شاخص های مهم همچون سرعت، ظرفیت، زمان سیر و ... بوده که باید توسط یک گروه خبره چند تخصصی به وزیر پیشنهاد و توسط ایشان ابلاغ گردد و همچنین تدوین آیین نامه طراحی و احداث اینگونه خطوط و تبیین تمایزات آن با خطوط معمولی ریلی از دیگر الزامات این رویکرد می باشد (در سال 1386 آیین نامه ای در قالب نشریه 394 در زمینه طراحی و احداث خطوط سریع السیر توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور منتشر گردید ولی با ملاحظه تعریف خطوط سریع السیر مندرج در صفحه نخست، سرعت بالای 160، به نظر می رسد رویکرد فنی آن مشابه و بر اساس آیین نامه کامپساکس برای راه آهن ایران که در شرایط سال 1354 تدوین گردیده می باشد، یعنی11 سال بعد از آغاز بهره برداری تنها خط سریع السیر جهان با سرعت 210 کیلومتر ساعت در ژاپن) که با توجه به نظرات مسئولین محترم برای توسعه شبکه راه آهن سریع السیر و تاکیدات مقام معظم رهبری بویژه در سیاستهای ابلاغی برنامه ششم توسعه به نظر می رسد بازنگری سریع آن ترجیحا توسط مشاورین ذیصلاح ضرورت داشته باشد.
جمعه ، ۲۷آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تین نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 26]