واضح آرشیو وب فارسی:مهر: گزارش مهر از مسابقه پرندههای بدون سرنشین؛
موشکهای شادی به پرواز درآمد/لبخند گرم خلبانان کوچک در زمستان سرد
شناسهٔ خبر: 3003106 - جمعه ۲۷ آذر ۱۳۹۴ - ۱۶:۲۸
استانها > اردبیل
اردبیل – امکانات محدود در سطح شهر اردبیل موجب شده زمینههای سرگرمی و شادی برای جوانان و نوجوانان آنچنانکه باید وجود نداشته باشد اما مسابقه پرندگان کوچک توانست تاحدودی موجب شادی جوانان شود. خبرگزاری مهر- گروه استانها: روز جمعه است و هواشناسی دمای هوای شهر اردبیل را منفی هفت درجه اعلام کرده و تأکید شده اگر شهروندان امر ضروری ندارند از مسافرت پرهیز کنند. هوای گرفته صبح تا ساعاتی از ظهر کشیده شده و آسمان کدر با سوز سرد هر لبخندی را میخشکاند و حالا آنقدر زور داشته که همه را به خانهها کشانده است. کمی آنطرفتر پشت مسجد دانشگاه آزاد اسلامی اردبیل اما هیاهویی برپا است. نه خبری از سرما هست نه سوز و نه آسمان کدر. دانشآموزان و دانشجویان جمع شدهاند برای مسابقات پرندههای بدون سرنشین که از ۱۵ تا ۲۹ آذرماه در شهر اردبیل برگزار میشود. گروهی که در بخش بالن هوای گرم ثبتنام کردهاند بیتوجه به دمای زیر صفر روی برف سفید با دستان سرخشده از سوز و سرما بالنهای خود را هوا میکنند.
بوی الکلی که برای اشتعال بالن استفاده میشود در سرمای زمستان حتی استنشاق نمیشود اما بوی شادی و نشاط در فضا جاری و ساری است. دانشآموزان متوسطه اول و دوم هرکه از سوی والدین خود همراهی و هدایتشده بالنی را آماده کرده و با نایلون و نی پلاستیکی و چندتکه الکل میخواهد دست دراز کند و از آسمان سهمی برای خود بگیرد. ۳۳ تیم با ۷۰ نفر شرکتکننده یکییکی بالنها را هوا میدهند و داوران طول رکوردها را اندازه میگیرند. هر اوجگیری با صدای هورا و شادی همراه است و هرچند چهرهها یخزده اما شاد و گرم از بهانه کوچکی است که در مقابل سوز سرما سد شده است. کمی آنطرفتر در داخل سالن تربیتبدنی دانشگاه آزاد سما بخش دوم و سوم مسابقات را اجرا میکند.
ردیف لباسهای فرم مدرسه دخترانه و پسرانه بیصبرانه منتظر اجرای این مسابقات است. کودکی هفتساله از خواهر خود میپرسد: چقد باید موشکم بالا بره تا برنده شم؟ خواهرش پاسخ میدهد که اگر بتواند موشکش را سه متر بالا بفرستد حتماً برنده است. چند تا همکلاسی گوشه سالن اندازه موشکهایشان را به هم نشان میدهند و یکی ذوقزده به دیگران تعریف میکند که چون رکورد زده اجازه داشته برای بار دوم پرتاب کند. پدر و مادرها موشکهای لهشده را تعمیر میکنند و تاهایی دقیق روی کاغذها به یادگار میگذارند تا کودکانشان بهانههای کوچک شادی را به هوا پرتاب کنند. ۲۵۷ خلبان کوچک موشک به دست یکییکی بعدازاینکه نامشان خوانده میشود به پشت صف پرواز ملحق میشوند. آنقدر لبخندها با موشکها بالا رفته که شکست معنی ندارد. در سوی دیگر سالن گلایدرها خودنمایی میکنند. از ۱۴ تیم شرکتکننده شش تیم دانشجویی و پنج تیم دانشآموزی رقابت میکنند و اوجگیری هر گلایدر را با حرکت چشم از لحظه پرواز تا فرود کامل بر روی زمین دنبال میکنند.
سالن از ارتفاع پرواز گیری یکی از گلایدرها با تعجب هورا میکشد. دانشجویان با یونولیت و پلاستیک و ورقههای نازک چوب بخشی از آرزوی دیرینه انسان یعنی پرواز را بازآفرینی کردهاند. در کنار بنرهای مسابقه عنوانی درخشان خودنمایی میکند «یادواره خلبان شهید غفور جدی». خلبانی که امروز الگوی رفتاری و کرداری خلبانان کوچک است و هر استارت پرواز با یاد وی زده میشود. دبیر اجرایی مسابقه پرندههای بدون سرنشین ازجمله رشتههای کمتحرک در اردبیل را هوافضا میداند و معتقد است به دلیل همین ضعف مسابقات موشکهای کاغذی سال گذشته با شرکت ۵۰۷ دانشآموز از تمامی مقاطع برگزار شد. استقبال گسترده از مسابقات مفرح سال گذشته موجب شده هاشم پورزاهد و تیم اجرایی وی امسال نیز اقدام به برگزاری مسابقه البته در سه محوری که ذکر آن رفت بکنند. به گفته پورزاهد چنین رقابتهایی علاوه بر گسترش شادی و نشاط زمینهساز تقویت خلاقیت جوانان و نوجوانان است. دو عنصری که دبیر اجرایی این مسابقه به آن تأکید دارد درواقع دو کلید گمشده آموزش در مدرسه است. اینکه آموزش همراه با نوای شادی و با به تحرک واداشتن خلاقیت و توانمندی فردی دانشآموز باشد. وی افزود: سال گذشته بهصورت مقدماتی مسابقات موشک کاغذی برگزار شد تا امسال دانشآموزان با علم و توانمندی و تجربه بیشتر در رقابتها حضور یابند. پورزاهد از آمادگی برگزاری این مسابقات در اردیبهشتماه بهصورت کشوری و منطقهای خبر داد و متذکر شد: اگر حمایتها کافی باشد میتوانیم موشکهای کاغذی را همهگیرتر اجرا کنیم. دبیر اجرایی مسابقه پرندههای بدون سرنشین برگزاری این مسابقه را بهصورت خودجوش با یاد و خاطره شهید خلبان غفور جدی دانست و افزود: برنامههای فرهنگی میتوانند شخصیتهایی ازجمله غفور جدی را به نسل جوان معرفی کرده و منش چنین قهرمانانی را تبیین کنند. موشکهای کاغذی، بالنها و گلایدرها به ایستگاه آخر رسیدهاند تا سال دیگر با رقبای بیشتری در پشت خط پرواز بایستند. اینجا شادی به بهانه کوچک روی لبها نشسته است. خبرنگار و عکاس: ونوس بهنود
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: مهر]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]