واضح آرشیو وب فارسی:فارس: فارس گزارش میدهد
استحکام پیوند دوستی حوزه و دانشگاه در سایه وحدت فکری
پیوند دوستی و تفاهم بیشتر حوزه و دانشگاه در سایه وحدت فکری میتواند نقشهها و توطئههای دشمنان را خنثی کند.
به گزارش خبرگزاری فارس از رشت، وحدت حوزه و دانشگاه یکی از هدفهای برجسته حضرت امام خمینی(ره) قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود. به مناسبت شهادت آیتاللّه محمد مفتح در سال 1358 که خود از پیوند دهندگان حوزه و دانشگاه بود، 27 آذرماه به طور رسمی روز وحدت حوزه و دانشگاه نامیده شد. ارتباط دانشگاهیان با طلاب در کلام امام(ره) یک مدرس دانشگاه درباره روز وحدت حوزه و دانشگاه اظهار کرد: حضرت امام خمینی(ره) دانشگاهیان را به ارتباط هر چه بیشتر با روحانیون توصیه کردند و فرمودند: «توصیه این جانب آن است که نسل حاضر و آینده غفلت نکنند و دانشگاهیان و جوانان برومند عزیز هر چه بیشتر با روحانیون و طلاب علوم دینی پیوند دوستی و تفاهم را محکمتر و استوارتر سازند و از نقشهها و توطئههای دشمن غافل نباشند و به مجرد آنکه فرد یا افرادی را دیدند که با گفتار و رفتار خود درصدد است بذر نفاق بین آنها افکند، او را ارشاد و نصیحت کنند و اگر تأثیر نکرد از او رویگردان شوند و او را به انزوا کشانند و نگذارند توطئه، ریشه بدواند...». حسن حبیبی افزود: منظور از وحدت این است که هر دو گروه علمی یعنی حوزهها و دانشگاهها هماهنگ، متحد و همسو به تدبیر امور ملت و جامعه اسلامی بپردازند البته تردیدی نیست که این کار به تفاهم بسیار، ذهن باز، سعه صدر، فروتنی علمی، قدرت تحمل عقاید و نظریهها، روحیه احترام متقابل و نگرش به آینده نیاز دارد. وی با بیان اینکه امروز اردوگاه دشمنان در مراکز علمی و تحقیقاتی و حوزههای علمیه هستند، تصریح کرد: یکی از راههای وحدت حوزه و دانشگاه، این دو کانون جوشان دانش و معرفت، ارتباط، رفت و آمد سازنده و مشارکت علمی و عملی است. مسئول سازمان بسیج کارکنان دولت گیلان گفت: بیتردید در طول سالهای گذشته، تلاشهای مفیدی در این راه انجام گرفته و در زمینههای ارتباط، رفت و آمد، گفتوگو و مشارکت علمی در سمینارها و آموزشهای این دو قشر، کارهای نیکی صورت گرفته و این دو نهاد مقدس باید هر چه بیشتر پیوند دوستی و تفاهم را محکم کرده و در برابر نقشهها و توطئههای دشمنان غافل نباشند. وحدت فکری به گفته وی، یکی از راههای همکاری حوزه و دانشگاه این است که تا حدودی زمینه وحدت فکری بین این دو قشر فراهم شود به گونهای که هر دو، مبانی فکری مشترکی بیابند. حبیبی ادامه داد: در این مرحله، به یقین دانشگاهیان مسلمان با مبانی دینی، اصول اعتقادی و فرهنگ دینی آشنایی کامل مییابند، چنانکه قشر روحانی نیز در مسایل اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و تربیتی و...، از علوم دانشگاهی و دانشگاهیان بهره میگیرند. وی با بیان اینکه تعامل علمی و فرهنگی از مقدمات و تلاشهای اولیه وحدت حوزه و دانشگاه است، تصریح کرد: با تحقق این وحدت، جامعه اسلامی شاهد یگانگی در نیروهای تحصیلکرده خود شده و دیگر عناوینی مانند دانشگاهی یا حوزوی و قرار دادن این دو در برابر هم، بیمعنا بوده و ریشههای نفاق خشکانده میشود. مخالفت استعمار با وحدت /حوزه و دانشگاه به منزله دو بال این استاد دانشگاه، شهید مفتح را یکی از شخصیتهای موثر برای وحدت حوزه و دانشگاه عنوان کرد و گفت: شهید مفتح عنصری بسیار فعال در مسایل اجتماعی و سیاسی به شمار میرفت و فعالیتهای ایشان در مسایل اجتماعی و سیاسی و آشنایی که از نزدیک با حوزه و دانشگاه داشت، موجب شده تا به اهمیت وحدت حوزه و دانشگاه پی ببرد. وی با اشاره به سخنرانی حضرت امام خمینی(ره) در 27 آذرماه سال 1359 به مناسبت سالگرد شهادت دکتر مفتح و روز وحدت حوزه و دانشگاه، افزود: امام در این سخنرانی فرمودند، «این دو مرکز (حوزه ودانشگاه) باید با هم باشند و این دو مرکز باید علم و عمل و تهذیب را به منزله دو بالی بدانند که با یکی نمیتوان پرید و خداوند تبارک و تعالی این قدمی که وحدت بین دانشگاه و روحانیون است، را مبارک کند و توجه به این داشته باشید حالا که شما نزدیک به هم دارید میشوید، نقشههایی که برای جداکردن شما از هم است، بیشتر به کار میافتد». حبیبی اظهار کرد: بدون تردید وحدت حوزه و دانشگاه، آثار و برکات فراوانی دارد، و دوگانگی سیاسی و دور شدن این دو مرکز مهم از یکدیگر نیز میتواند تبعات منفی در جامعه بر جای بگذارد. وی با برشمردن آثار منفی دوگانگی سیاسی دو مرکز حوزه و دانشگاه، گفت: پراکندگی و ناهماهنگی در تصمیمگیری، ضعف در اجرای برنامهها، رشد جناحبازی، از بین رفتن سرمایههای مادی و معنوی و... از آثار منفی دوگانگی سیاسی در مراکز مذکور است. مسئول سازمان بسیج کارکنان دولت گیلان با اشاره به اینکه وحدت و همکاری حوزه و دانشگاه نیز برکاتی مانند اجرای مطلوب برنامهها، دارد، افزود: حاکمیت قانونگرایی نه جناحگرایی، ارائه چهره خدمتگزار از دولت اسلامی و بسته شدن راه بر عناصر نفوذی از برکات وحدت دو نهاد مذکور است. وی اضافه کرد: نخبگان فکری هر دو مرکز با توجه به آثار و تبعات ذکر شده، باید به فکر وحدت بنیادین این دو پایگاه فکری و معنوی جامعه باشند و زمینه همکاری هر چه کاملتر این دو مرکز حساس را فراهم آورند. احترام متقابل/مجمع مشترک حوزوی و دانشگاهی حبیبی یکی از راههای ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه را گسترش فضای دوستی و محبت بین این دو مرکز دانست و تصریح کرد: نخستین گام در مسیر رسیدن به هماهنگی و وحدت صحیح این است که ذهنیتهای دو طرف درباره همدیگر بدبینانه نباشد. وی افزود: وجود و حضور دو طرف را در جایگاه خودش بپذیریم، حضرت امام خمینی(ره) نیز در این باره فرمودند، «لازم است طبقات محترم روحانی و دانشگاهی با هم احترام متقابل داشته باشند»، بدیهی است که احترام و بزرگداشت همدیگر، محبت و صمیمیت به بار میآورد و صمیمیت به دنبال خود وحدت و هم بستگی به ارمغان دارد.
این مدرس دانشگاه یکی از راهکارهای ایجاد وحدت بین حوزه و دانشگاه را ایجاد شورای علمیـ اداری مشترک عنوان کرد و یادآور شد: وحدت واقعی زمانی میتواند نهادینه شود که از پشتیبانی اجرایی خوبی برخوردار باشد و چنین پشتوانهآی، تنها با ایجاد سازمان و مجمع مشترک حوزوی و دانشگاهی قابل تحقق است. وی متذکر شد: مجمع مذکور سیاستهای مشترکی را برای حوزه و دانشگاه پیشنهاد کرده و دو طرف را به اجرای آنها تشویق و حمایت میکند. به گفته حبیبی، مراکز حوزوی و دانشگاهی از راه سازمان اداری مشترک در جریان مسایل علمی دو طرف قرار گرفته و ضمن کمک مشارکت در برنامههای یکدیگر، بر نحوه فعالیتها نیز نظارت میکنند. وی یادآور شد: ارتباط مستقیم و نهادینه دو مرکز، سوءتفاهم یا توطئههای دشمنان را نیز به خوبی خنثی میکند و از این راه، از شایعهسازی و تبلیغات سوءاحتمالی در روابط دو طرف حوزه و دانشگاه جلوگیری میشود. انتهای پیام/2300/ت40
http://fna.ir/QUN45G
94/09/27 - 11:46
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: فارس]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 109]