واضح آرشیو وب فارسی:سلامانه: سلامانه : برای دستیابی به بهترین نتیجه در درمان اختلالات طیف اوتیسم، تشخیص زودهنگام و شروع درمان حیاتی است. این امر برای افزایش شانس کودک برای بهبود رشد مهارتهای شناختی مهم و عملکرد مناسب در زندگی آتیش ضروری است. به گزارش فرادید،برای دستیابی به بهترین نتیجه در درمان اختلالات طیف اوتیسم، تشخیص زودهنگام و شروع درمان حیاتی است. این امر برای افزایش شانس کودک برای بهبود رشد مهارتهای شناختی مهم و عملکرد مناسب در زندگی آتیش ضروری است. به گزارش هافینگتون پست، دکتر پل وانگ، رییس بخش تحقیقات پزشکی در سازمان علمی و مشاوره "اوتیسم اسپیکس" (Autism Speaks) که در حوزۀ اوتیسم فعال است، می گوید: "بدیهی است که هر چه زودتر شروع کنید، نتایج طولانی مدت بهتر خواهید گرفت. شک نکنید که هر چه زودتر به داد این کودکان برسید بهتر است." اما این اختلال که تقریباً همیشه مابین 12 تا 18 ماهگی کودک شروع به ظاهر شدن می کند، به اشکال بسیار مختلف خود را نمایان می سازد. به گفتۀ وانگ، حداقل نیمی از والدین آمریکایی با علائم اولیۀ اوتسیم آشنا نیستند. او می گوید: "پدر و مادر می توانند حتی از شش ماهگی تفاوتها را مشاهده کنند. هر بچه ای دچار تفاوتهایی نمی شود که پدر و مادر یا کس دیگری بتواند تشخیص دهد، اما بعضی ها این تفاوتهایی نشان می دهند و می توان آنها را دید و باید از همان ابتدا به آن دقت کرد." مشخصۀ اختلال در رشد عصبی، که روز به روز شایعتر می شود، تفاوت در رفتارهای اجتماعی، برقراری ارتباط، و ادراک است. زنگ خطرهای معمول از تاخیر در صحبت کردن تا رفتارهای ادراکی غیرمعمول را شامل می شوند. پنج علامت زودهنگام فراتر از علائم شناخته شده تری که در بالا آمد، در زیر پنج نشانۀ زودهنگامی که پدر و مادر باید حواسشان به آنها باشد را می خوانید: نسبت به اسم خودش واکنش نشان نمی دهد: کودک سالم، معمولا از طریق روی گرداندن، نسبت به صدا شدن اسمشان واکنش نشان می دهد. تنها 20 درصد از بچه های که بعدها در آنها تشخیص اوتیسم داده می شود، به شنیدن اسمشان واکنش نشان می دهند. "توجه مشترک" را بر نمی انگیزد: توجه مشترک علامت اولیۀ مهارت زبانی است، چرا که نمایانگر توانایی به اشتراک گذاشتن چیزی با فرد دیگر است. برای مثال، وقتی که یک کودک هواپیمایی در آسمان می بیند، به هواپیما نگاه می کند، سپس به مادرش نگاه می کند و سپس دوباره به هواپیما نگاه می کند، انگار که بخواهد بگوید، تو هم چیزی که من می بینم می بینی؟ کودک بدین ترتیب شما را با خود در موضوعی شریک می کند. کودکانی که بیشتر این رفتار را انجام می دهند، زودتر قابلیت های زبانی را کسب می کنند. از رفتار دیگران تقلید نمی کند: کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به کودکان معمولی، کمتر احتمال دارد که حرکات دیگران را نظیر لبخند زدن، دست تکان دادن یا دست زدن را تقلید کنند. در بازی های وانمودی شرکت نمی کند: علاقۀ کودک به بازی های وانمودی (مثلاً این که وانمود کند مادر یک عروسک است یا تظاهر کند که یک موز تلفن است) معمولاً حوالی 2 یا 3 سالگی نمود پیدا می کند. اما کودکان مبتلا به اوتیسم کمتر احتمال دارد که به این شکل با اشیا برخورد کنند. کودکان مبتلا به اوتیسم به شکل متفاوتی نسبت به اشیا توجه نشان می دهند. وقتی که بزرگتر می شوند، ممکن است که اشیا به منظور اصلیشان استفاده کنند، اما کمتر احتمال دارد که با آن شی بازی تخیلی انجام دهند. واکنش احساسی ندارند: در حالیکه نوزادان معمولی نسبت به احساسات دیگران بسیار حساس هستند، نوزادان مبتلا به اوتیسم کمتر احتمال دارد که در واکنش به لبخند کودک دیگر لبخند بزنند، یا وقتی که کودک دیگری را در حال گریه می بینند، به گریه بیافتند. چه کاری از دست پدر و مادر بر می آید؟ متخصصان به پدر و مادرها توصیه می کنند که نسبت زنگ خطرهایی که معمولاً حوالی 12 ماهگی کودک بروز می کند هوشیار باشند و در مورد موارد نگران کننده با متخصص اطفال مشورت کنند.
چهارشنبه ، ۲۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سلامانه]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 7]