واضح آرشیو وب فارسی:قدس آنلاین: گنجینه بی نظیر و ارزشمند، افزون بر ۲۵۰ نسخه خطی و چاپ سنگی نفیس از مولانا جلال الدین بلخی و شمس تبریزی در کتابخانۀ مرکزی آستان قدس رضوی نگهداری می شود که در این میان بیش از دویست نسخه منحصر به فرد از «مثنوی معنوی» جلب نظر می کند.به گزارش قدس آنلاین به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل سازمان کتابخانه ها، موزه ها و مرکز اسناد آستان قدس رضوی، رئیس اداره مخطوطات این سازمان، با بیان این مطلب گفت: بیش از 200 نسخه از مثنوی معنوی در گنجینه مخطوطات کتابخانه مرکزی آستان قدس رضوی وجود دارد که از نظر قدمت، نوع خط ، کاغذ و هنرهای کتابت و کتاب آرایی نفیس و ارزشمند می باشند. سید محمد رضا فاضل هاشمی، به یکی از نفیس ترین آن ها اشاره کرد و گفت: «این نسخه بین سال های 1280 تا 82 قمری کتابت شده و امتیاز آن، تذهیب فوق العاده پُرکار و ظریف مربوط به دورة قاجاریه است که در ابتدای دفاتر شش گانه دیده می شود.» وی در این رابطه ادامه داد: «خطّ خوش این نسخه نستعلیق وکتابت آن در 25 سطر و تذهیب و نقاشی هنرمندانه آن توسط نقاش معاصر «عیسی آلفته» که در 604 صفحه با طرح ها و نقش های مختلف از گل های بنفشه و نرگس و زنبق و سنبل و گل محمدی حاشیة آن را زینت داده است، بیش از پیش بر ارزش این نسخه افزوده است». فاضل هاشمی سپس به دیوان شمس یا «دیوان کبیر» اثر مولانا اشاره کرد که شامل غزلیات، رباعیات، و ترجیع بند های اوست و افزود: «نسخه های بسیاری از آن در گنجینه موجود است که دو نمونه از نفیس ترین آن ها، دیوان شمس به کتابت سال 1058 قمری اهدایی سید جلال الدین تهرانی و دیگری منتخب دیوان به کتابت قرن یازدهم است.» وی از مثنوی عرفانی «مرغوب القلوب» به قلم شمس تبریزی یاد کرد و تصریح نمود: «این کتاب در ده فصل، برخی آیات و روایات و گفته های کوتاه عرفا را در موضوع تهذیب نفس، سیر و سلوک و اخلاق پسندیده به نظم کشیده است.» وی ادامه داد: «نسخه ای از این اثر اهدایی مقام معظم رهبری است که در سال 1067 قمری توسط علی بن موسی ابراهیم کتابت شده، نسخه دیگر اهدایی دکتر فریدون مقتدری به خط محمد فاضل عشقی لاهوری در قرن دوازدهم کتابت شده و دیگری نسخه ای به کتابت 1237 قمریست.» وی در پایان، خاطرنشان کرد: «نسخه ای از دیوان شمس به خط محمد ابراهیم استرآبادی که در قرن سیزدهم کتابت شده و نسخه ای از کلیات شمس اهدایی مقام معظم رهبری، از دیگر آثار ارزشمند این گنجینه است.» گفتنی است که مولانا جلال الدین محمد بلخی پس از فوت پدرش «بهاءالدین» که از علما و صوفیان بزرگ زمان خود بود، تحت تعلیم «برهان الدین محقق ترمذی» قرار گرفت. ملاقات وی با شمس تبریزی در سال 642 هجری قمری انقلابی در وی پدید آورد که موجب ترک مسند تدریس و فتوای او شد و به مراقبت نفس و تذهیب باطن پرداخت و در سال 672 هجری قمری در قونیه وفات یافت. از آثار او می توان به مثنوی معنوی، دیوان غزلیات یا کلیات شمس، رباعیات، مکتوبات، فیه مافیه و مجالس سبعه اشاره کرد.
چهارشنبه ، ۲۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: قدس آنلاین]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 36]