واضح آرشیو وب فارسی:سایت هواداران فوتبال: آی اسپورت- نزدیک به هشت سال عضو باشگاه استقلال تهران بودم. در این مدت با مدیران، مربیان و بازیکنانی همکاری داشتم که هر کدام به دلایلی تاریخ باشگاه محسوب می شدند. زنده یاد محمد رنجبر، نصرالله عبدالهی، بهتاش فریبا، علی جباری، منصور پورحیدری، پرویز مظلومی از جمله مربیانی هستند که افتخار همکاری با آنها را در مقاطع مختلف داشتم. اما بدون شک بهترین دوران ورزشی ام را در زمانی تجربه کردم که زنده یاد ناصر حجازی مربیگری تیم را به عهده داشت. در دوران ورزشی ام شاگرد مربیان بزرگی بودم که بدون تردید زنده یادان پرویز دهداری و ناصر حجازی در میان آنها شخصیتی منحصر به فرد داشتند. حجازی مردی سازش ناپذیر اما دوست داشتنی بود. باید او را از نزدیک می شناختید تا به زوایای پنهان شخصیت منحصربه فردش پی می بردید. ناصرخان در زمین فوتبال بسیار سخت گیر و غیرقابل انعطاف بود. در اولین روز حضور ایشان، به دلایل انضباطی از تیم کنار گذاشته شدم و پس از مدتی که دوباره به تیم اضافه شدم متوجه تفاوت ایشان با دیگر مربیان شدم. تا زمانی که به عنوان شاگرد با ایشان کار می کردم ارتباط ما تنها به زمین فوتبال منتهی می شد، اما پس از اتمام دوران ورزشی ام ارتباط ما به مراتب نزدیک تر و صمیمی تر شد. ناصرحجازی هیچوقت برای اینکه مربیگری کند با هیچ ارگان و یا شخصی لابی گری نکرد. اعتماد به نفس و شخصیت دوست داشتنی او موجب شده بود تا به رغم نتایج بدی که تیم در اولین حضورش در استقلال گرفت، تماشاگران و هواداران همچنان از او حمایت کنند. شاید برای خیلی از بازیکنان آن زمان که من هم جزئی از آنان بودم، چنین حمایتی باورکردنی نبود. ناصرخان در سال دوم مربیگری اش با جذب بازیکنانی جوان و جویای نام سعی داشت ناکامی های فصل گذشته را جبران کند که در این کار بسیار موفق بود. در دومین فصل مربی گری زنده یاد حجازی، امیر قلعه نویی که به تازگی به عنوان بازیکن بازنشسته شده بود، به عنوان کمک اول ناصر خان پا به دنیای مربیگری گذاشت. امیر قلعه نویی از دوران بازیگری و به عنوان کاپیتان همواره نقشی غیرقابل انکار در سیاست های باشگاه داشت. اما بلندپروازی های امیر با وجود ناصرخان محدود شده بود و اولین جرقه های اختلاف زده شد. همکاری ناصرخان با امیر به پایان فصل نکشید و امیر قلعه نویی برای حضور در کلاس های مربیگری به آلمان سفر کرد. در سال سوم و به رغم نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا، زنده یاد حجازی پیش از پایان فصل از سمت سرمربیگری برکنار شد. امیر قلعه نویی به عنوان کاپیتان تیم همواره حامی و غمخوار بازیکنان بود. بیشتر مشکلات بازیکنان را امیر حل و فصل می کرد. به عنوان نمونه زمانی که با مصدومیت بسیار شدید دست به گریبان و نزدیک به دو سال از فوتبال دور بودم تنها امیر قلعه نویی بود که جویای احوال و مشکلاتم بود. امیر قلعه نویی همواره با قدرت مدیریت خود اختلافات بازیکنان را برطرف می کرد و به خوبی مشخص بود که در آینده ای نه چندان دور سرمربی استقلال می شود. امیر انسانی جاه طلب و بلند پرواز است که این ویژگی برای مربیان بزرگ بسیار ضروری است. اما حضور ناصرخان همواره مانعی بزرگ بود. پس از ناصرخان، رولاند کخ در مقطعی کوتاه سرمربی استقلال شد و امیر یکبار دیگر به عنوان کمک اول به استقلال بازگشت. اختلافات کخ آلمانی و قلعه نویی موجب شد تا او یکبار دیگر از استقلال کنار گذاشته شود. امیر هیچ وقت نمی خواست نفر دوم باشد و یکی از دلایل موفقیت او در فوتبال نیز همین جاه طلبی اوست. امیر قلعه نویی بدون شک افتخارات زیادی در کسوت مربیگری به دست آورد، اما نباید از حمایت بی چون و چرای مدیران وقت استقلال و دیگر باشگاه ها از او به راحتی گذشت. ناصرخان همواره اعتقاد داشت که اگر به مانند امیر حمایت می شد افتخارات به مراتب بیشتری کسب می کرد. امیر قلعه نویی در مقطعی سه ساله توانست استقلال را قهرمان ایران کند و سپس به منظور سرمربیگری تیم ملی از استقلال جدا شد. پس از مدتی نزدیک به پنج سال زنده یاد حجازی یکبار دیگر سرمربی گری استقلال را به عهده گرفتند اما از ابتدا مشخص بود که مدیران وقت دل خوشی از او ندارند و پیش از پایان نیم فصل، فیروز کریمی را جانشین او کردند. اما نتایج فاجعه بار کریمی موجب شد تا قلعه نویی پیش از پایان فصل مذکور جانشین او شود و استقلال را در جام حذفی به مقام قهرمانی برساند. اوج اختلافات زمانی بود که ناصرخان غریبانه از استقلال جدا شد و مسئولان و مدیران وقت باشگاه که از دوستان صمیمی امیر قلعه نویی محسوب می شدند بیشترین نقش را در این جدایی به عهده داشتند. از آن هنگام، آتش اختلاف به مراتب بیشتر از گذشته شد، چون ناصرخان اعتقاد داشتند که امیر از پشت به او خنجر زده است. امیرقلعه نویی در جایگاه سرمربی استقلال بدون شک افتخارات زیادی کسب کرد و ناصر حجازی نیز بدون شک اسطوره ابدی فوتبال ایران و باشگاه استقلال است. اختلاف سلیقه در فوتبال همواره وجود دارد و اختلافات این دو نیز تنها به مسایل فوتبالی ارتباط داشت. اما متأسفانه افرادی که بیشتر به دنبال نفع شخصی هستند آتش این اختلاف را حتی پس از درگذشت ناصرخان همچنان شعله ور نگه می دارند. ناصرحجازی با جایگاه منحصربه فردش به تاریخ پیوسته و نباید این جایگاه را به راحتی لوث کرد. محمد تقوی/ بازیکن سابق استقلال و تیم ملی ایران
چهارشنبه ، ۲۵آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: سایت هواداران فوتبال]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 22]