محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1829615028
چراغ سبز گلدن گلوب به همجنس گرایان...
واضح آرشیو وب فارسی:شهدای ایران: شهدای ایران :این می توانست طبیعی ترین چراغ سبزی باشد که انجمن منتقدان خارجی هالیوود به تصمیم پنج ماه قبل دادگاه عالی امریکا در قانونی کردن ازدواج همجنس گرایان نشان دهد. انجمن منتقدان خارجی هالیوود با نامزد کردن درامی به نام «کارول» در پنج رشته مختلف برای دریافت گلدن گلوب بیش از پیش بر این تئوری تأییدیه گذاشت که ردپای اهالی سیاست در اعطای جوایز سینمایی در امریکا هم به اندازه اروپا پررنگ است. «کارول» یک درام عاشقانه است و البته نه عاشقانه به شکل معمول که عشقی در مسیر رسمیت دادن به همجنس گرایی که متأسفانه سردمداران دول غرب از آن به عنوان حربه ای برای سرپوش گذاشتن بر کمبودهای دموکراتیک جوامع خود بهره می گیرند. «کارول» را «تاد هاینس» ساخته؛ کارگردانی متولد انسینوی کالیفرنیا که در سال های گذشته آثاری چون «ایمن»(1995)، «دور از بهشت»(2002) و «من آنجا نیستم»(2007) را کارگردانی کرده است که دو فیلم «دور از بهشت» و «من آنجا نیستم» نامزد هایی هم در جوایزی چون اسکار و اسپریت داشته اند. فیلمنامه «کارول» را «فیلیس ناگی» براساس رمان «ارزش نمک» نوشته «پاتریشیا های اسمیت» امریکایی نگاشته است. اگر به سوابق خانم «پاتریشیا های اسمیت» نگاهی بیندازیم متوجه می شویم که ایشان بیش از هر چیز به خاطر نگارش رمانی شناخته می شود با عنوان «بیگانگان در قطار» با مایه های روانکاوانه که مورد اقتباس های فراوان نمایشی قرار گرفت و البته هیچکاک هم براساس آن فیلمی نسبتاً مهیج خلق کرد. «آقای ریپلی با استعداد» دیگر رمان شناخته شده های اسمیت است که سینمایی شده است. های اسمیت «ارزش نمک» را در 1952 منتشر کرد و آن هم با اسم مستعار «کلر مورگان»! چراکه خودش هم می دانست به کار بردن مفاهیم همجنس گرایانه در دل اثر چیزی نیست که خوشایند مخاطبان قرار گیرد و همین شد که از ترس واکنش ها این رمان را با اسم مستعار منتشر کرد و تا دهه 90 جرأت نکرد به افشای ماهیت واقعی خود به عنوان نویسنده رمان دست زند. حالا 63 سال بعد از انتشار رمان نامزدی گستره درامی برآمده از «ارزش نمک» را در یکی از پروپاگانداترین جوایز ایالات متحده می بینیم. «کارول» در پنج رشته کاندیدای دریافت گلدن گلوب شده است که دو عنوان از این نامزدی ها در مهم ترین جوایز یعنی بهترین فیلم و بهترین کارگردانی است. یک نامزدی برای بهترین موسیقی اورژینال است و دو نامزدی دیگر هم برای بازیگری! درباره نامزدی بازیگری این نکته جالب است که هر دو بازیگر اصلی «کارول» یعنی «کیت بلانشت» و «رونی مارا» که زن هستند(!) نامشان در بخش نامزدهای بهترین بازیگران زن گلدن گلوب 2016 دیده می شود. این توجه انجمن منتقدان خارجی هالیوود به فیلم معنایی ندارد جز تلاش بیش از پیش برای توجه به فیلم در کنار توجه به هنرپیشه هایی که در آن به ترویج امری مذموم یعنی همجنس گرایی می پردازند. «کارول» نه فقط سعی دارد در همجنس گرایی دو زن به عنوان آلترناتیوی بر روابط متعارف خانوادگی تمرکز کند که در طول فیلم کارگردان تا توانسته از مشکلاتی گفته است که دو زن محوری داستان با همسر یا نامزدهای خود داشته اند. این ترویج روابط غیرمتعارف میان همجنس ها در شرایطی رخ می دهد که کمترین ربط منطقی برای افعال و حرکات کاراکترها تصویر نمی شود. در «کارول» از یک سو با زنی جوان و علاقه مند به عکاسی با نام «ترزی» روبه رو هستیم که به عنوان فروشنده در یک فروشگاه بزرگ مشغول به کار است و از طرف دیگر با زنی میانسال به نام «کارول» که در ظاهر تشخص دارد اما در درون پر از کمبود است. وجه اشتراک هر دو زن داستان یعنی دچار مشکل شدن با مردان زندگیشان است که این دو نفر را همراه هم می کند. «کارول» به دلیل آنچه بی توجهی همسرش به زندگی می دانسته به رغم داشتن یک فرزند از او جدا می شود و «ترزی» نیز به دلیل خیانت نامزدش او را ترک می کند. آشنایی این دو زن در یک فروشگاه رخ می دهد و دیری نمی گذرد که وجه مشترک آنها که مردگریزی است به کنار هم قرار گرفتن آنها، رفاقت شان و در نهایت عازم سفر شدن منجر می گردد. حین مسافرت است که رفاقت این دو نفر شکلی غیرمتعارف گرفته و آنها عاشق هم می شوند و به همجنس گرایی پناه می برند! متأسفانه کارگردان کار «تاد هاینس» کمترین ربط منطقی موردنیاز برای هر درام واقع گرایانه ای را در پیشبرد رابطه این دو زن دخالت نداده و شاید برای همین است که همه چیز میان این دو نفر کاملاً تخت و قابل پیش بینی رقم می خورد. البته که از جایی به بعد به ناگاه سروکله کارآگاهی که از سوی همسر سابق «کارول» اجیر شده تا علیه او مستندات جمع کند تا حضانت فرزند را از وی بگیرد هم در داستان پیدا می شود شاید برای اینکه مایه های تعلیق برانگیز اثر بیشتر شود. با این حال همین حضور هم بیشتر از آن که ماجرا خلق کند درام را به سمت یکنواختی بیشتر پیش می برد چون بیش از پیش بر مظلومیت تصنعی زن میانسال تأکید می شود و همین، شعاری بودن اثر را بیشتر می کند. «کارول» ساخته شده تا شعار بدهد و کارگردان چون کاملاً به ویژگی های سفارشی که گرفته واقف بوده از مسیر فیلمنامه ای که «فیلیس ناگی» نوشته و 11 سالی که کمپانی انگلیسی «فیلم4» مشغول سبک سنگین کردن آن برای تولید بوده کمترین انحرافی انجام نداده است! همین که 11 سال یک کمپانی انگلیسی برای توسعه فیلمنامه وقت می گذارد و البته یکی دو بار هم کارگردان و تیم بازیگران را تغییر می دهد می تواند تأییدی باشد بر این فرضیه که حتی در دل غرب هم کار کردن بر روی چنین سوژه های ضداخلاقی ریسک بالایی را می طلبد. شاید اینکه «فیلم4» برای تولید سراغ شریکی امریکایی به نام «کیلرفیلمز» می رود هم ناشی از واهمه های برآمده از پس زنی مخاطب باشد. «کارول» چه در کارگردانی، چه در فیلمنامه و چه در بازی ها اثر درجه یکی نیست اما همچون هر اثر سفارشی دیگر حمایت لابی هایی را دارد که می خواهند با مطرح کردن چنین آثار درجه دویی به عنوان محصولات برتر سینمای جهان فقط و فقط تابوهای پرداختن به پدیده های غیراخلاقی در سینمای دنیا را بیش از پیش بشکنند. اگر می بینیم بعد از نمونه هایی چون «کوهستان بروکبک» و «آبی گرم ترین رنگ است» حالا گلدن گلوب 2016 یک حال حسابی به اثری دیگر با محوریت همجنس گرایی می دهد معنایی ندارد جز آن که برخلاف تصور ساده لوحان همچنان غلبه لابی های سیاسی پشت پرده است که فصل جوایز را پیش می برد. همان نگاهی که در چنین جوایزی به برتری اثری ضدایرانی چون «آرگو» می پردازد حالا هم بر ترویج یکی از شوم ترین رفتارهای اخلاقی یعنی همجنس گرایی می پردازد غافل از آن که این گونه سیاسی کردن اتفاقات هنری فقط و فقط از اعتبار جوایز می کاهد... *جوان
سه شنبه ، ۲۴آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: شهدای ایران]
[مشاهده در: www.shohadayeiran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 10]
-
گوناگون
پربازدیدترینها