واضح آرشیو وب فارسی:ابرار: اگر راه امام(ره) را از دست بدهيم اشتباه بزرگى كرده ايم
هاشمى رفسنجانى گفت: استراتژى امام خمينى (ره) ادامه حاكميت اسلامى با حضور مردم و با اتكا به مردم است و هر چه غير از اين، نه اسلامى است، نه انسانى و نه موفق . به گزارش ايسنا، رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام در همايش ۱۵ خرداد ،۴۲ زمينه ها و بسترها كه در حوزه هنرى سازمان تبليغات اسلامى برگزار شد، افزود: امام (ره) با مردم شروع كرد، با مردم پيروز شد و با مردم بود تا لحظه اى كه از ميان ما رفت و اين استراتژى ايشان خيلى خوب جواب داد. وى افزود: افكار امام(ره) بايد امروز همان نقش گذشته را ايفا كند؛ چرا كه اگر ما راه امام را از دست بدهيم اشتباه بزرگى كرده ايم. اگر انقلاب اسلامى خداى ناكرده فكر كند با ابزارى از قبيل مسائل امنيتى و نظامى مى شود كار را به پيش برد اشتباه كرده است؛ زيرا اسلام با قلوب مردم سر و كار دارد و ما به دنبال اين هستيم كه قلوب مردم را با خود داشته باشيم و دين و ايمان مردم را حفظ كنيم و اين با رضايت مردم و احساس حضور آنها، تحقق پيدا مى كند. هاشمى رفسنجانى تأكيد كرد: اگر مردم با نظام بيگانه شدند، يا مقابل نظام مدعى شدند و يا وعده ها را عملياتى نبينند، دليلى ندارد كه خود را وارد ميدان و مهلكه كنند. حداقل بى تفاوت مى مانند و حداكثر كار ديگرى مى كنند. رئيس مجلس خبرگان رهبرى، حادثه ۱۵ خرداد را تبلور استراتژى حضرت امام(ره) در نهضت ايشان خواند و گفت: امام با تجربه خوبى كه از صدر مشروطه به عنوان ناظر تاريخ ايران داشتند، راه نجات كشور را در دو چيز توامان مى ديدند؛ يكى محوريت اسلام كه بند بند وجود مردم را در اختيار خودش دارد و ديگرى حضور مردم در صحنه. امام(ره) تشخيص داده بود كه اگر اين دو با هم باشد، مشكلات حل مى شود و اين راه به ثمر مى رسد. وى با بيان اين كه امام (ره) منتظر فرصتى براى عمل به اين دو مورد بودند، گفت: پس از تبعيد رضاخان و آمدن محمدرضا، به خاطر اين كه دربار و حاكميت پهلوى ضعيف شد، خشونت، صلابت، قاطعيت و بى رحمى رژيم از بين رفت، كشور در اشغال بيگانگان بود، محمدرضا هم با تجربه كم بدون سابقه افتخارآميز در جامعه از طرف خارجى ها تحميل و مشخص شد كه كشور دچار مركزيت ضعيفى است. رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام يادآور شد: دوران خفقان رضاخان قلوب مردم را از خشم و اندوه و شكايت پر كرده بود. اين مجموعه باعث شد چند سالى تلاطمى در كشور به وجود بيايد، گروه هايى به وجود آمدند و رشد كردند و اواخر دهه ۲۰ اوج حضور توده اى، جبهه ملى، فداييان اسلام و گروه هاى ديگر به تشكيل دولت مصدق و جبهه ملى منجر شد. هاشمى رفسنجانى تصريح كرد: اشغالگران هم ديدند اگر كار دست مردم باشد منافع آنها جايى ندارد؛ از اين رو حركت هاى موازى را شروع كردند و نفت ملى شده را مثل گذشته در اختيار گرفتند، رژيم را تقويت كردند كه ۲۸ مرداد نقطه آغاز آن بود. بعد از رفتن مصدق و جبهه ملى، دربار قدم به قدم با حمايت آمريكا و انگليس مثل اختاپوسى به همه شريان هاى كشور دست اندازى و همه جا را قبضه كرد. همچنين با تأسيس ساواك ابزار خطرناكى به دست رژيم افتاد كه با تعليمات اسرائيل و سيا مخالفان رژيم و نيروهاى بالقوه مستعد را آزار و شكنجه مى كردند. وى ادامه داد: تقريباً از سال ۳۳ تا ۴۰ اين جريان كاملا به نفع شاه ادامه داشت تا اواخر دهه كه دكتر امينى كه از خاندان قاجار بود و دل خوشى از سلسله پهلوى نداشت، با فشار آمريكا سر كار آمد و گرچه مطلوب نيروهاى مذهبى و ملى نبود، اما حدفاصلى بين خواست هاى مردم و خشونت هاى رژيم بود كه زود از كار بركنار شد. در همين زمان روحانيت در حال شكل گيرى بود و پس از آسيب جدى به بنيان آن نياز به ترميم داشت كه آيت الله بروجردى ماهرانه آن را از اين دوره عبور داده بود. رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام افزود: حوزه علميه از سوى آيت الله بروجردى تأسيس شد و امام نقش مدرس عالى قدرى را در آن داشت و جمعى از زبدگان روحانى دور وجود ايشان جمع شدند. در زمان آيت الله بروجردى، امام مصلحت نمى ديدند وارد سياست شوند و زمان را مناسب نمى دانستند اما در زمان رحلت آيت الله بروجردى، قدرت و نفوذ روحانيت، اسلام و تشيع در سراسر كشور از نظر ناظران جهانى خود را نشان داد. هاشمى رفسنجانى در ادامه گفت: قم در ۴۰ روز شاهد دسته هاى مختلف از سراسر كشور براى عزادارى بود و كشور پس از آن همه خفقان تكان خورد. رژيم از اين به بعد مى خواست قم را تضعيف و در بين مراجع تفرقه ايجاد كند اما موفق نشد و حركت امام آنها را با هم متحد كرد. اولين صحنه رويارويى روحانيت و رژيم در مسأله تصويب نامه انجمن هاى ايالتى و ولايتى رخ داد كه در مدت سه ماه مبارزه با رهبرى امام و استراتژى خاص ايشان به نفع روحانيت تمام شد. وى يادآور شد: زمانى كه مى رفت تا خيزش عمومى عليه رژيم در كشور شكل بگيرد رژيم تصويب نامه را پس گرفت و اين تجربه خوبى بود. هاشمى افزود: اولين حركت امام خيلى چيزها را فهماند و ما فهميديم چه قدر مردم آماده اند، چه قدر رژيم آسيب پذير است و اسلام چه قدر كاربرد دارد. مردم هم در عقب نشينى رژيم جشن پيروزى گرفتند و دستگاه حركت عميق ترى براى ادامه سياست سركوب و تضعيف روحانيت و تقويت درباره آغاز كرد كه همان انقلاب سفيد بود.رئيس مجلس خبرگان رهبرى گفت: از اين جا به بعد شاه به جاى علم به ميدان آمد و با توجه به اين كه در چند سال گذشته مردم را مرعوب كرده بود؛ لذا مخالفت با او وحشت برانگيز بود. شاه برنامه هايى ارائه كرد كه همه طبقات را مديون خود كند؛ از اين رو رفراندومى برگزار كرد، در آن مدت مشاجرات به آرامى ادامه داشت، شاه شروع به اهانت به روحانيت كرد و در سخنرانى مقابل حرم حضرت معصومه (س) در قم تعابير «ارتجاعات سياه و سرخ»، «حيوانات نجس» و «كسانى كه از ۱۰۰۰ سال پيش مغزشان تكان نخورده» را به كار برد. وى افزود: امام وارد ميدان شد و در بيانيه و سخنرانى حرف هاى نادرست او را جواب داد، ما طلبه ها هم اين سخنان را به سراسر كشور منتقل مى كرديم، رسانه نداشتيم اما در مجالس عزادارى به ميان مردم مى رفتيم. سال ۴۲ مشاجرات به درگيرى هاى ميدانى تبديل شد، علما عيد را به خاطر حرف هاى شاه عزا اعلام كرده بودند، دوم فروردين مدرسه فيضيه به عنوان كانون جهاد هدف قرار گرفت. تا اين كه نهايتاً در جلسه اى كه آيت الله گلپايگانى براى شهادت امام صادق(ع) گرفته بود، رژيم انصافا شقاوت كرد. هاشمى رفسنجانى در ادامه گفت: با جمعى از طلبه ها خدمت امام رفتيم؛ زيرا مى ترسيديم به بيت امام حمله كنند، ايشان چند جمله صحبت كرد كه همه را به هيجان آورد. گفتند «اين آغاز حركت در جهت پيروزى است. با خيال راحت حركت كنيد كه رژيم با دست خود گورش را كنده است». بيانيه چند سطرى هم نوشتند كه نمى دانم در اسناد، خط ايشان موجود هست يا نه. وى افزود: با گذشت ۲۰ روز از اين حادثه روحانيت كه به خاطر تعطيلى حوزه به خانه هايشان رفته بودند در همه ايران براى اتفاق فيضيه عزادارى كردند. هاشمى رفسنجانى همچنين اظهار كرد: شاه معافيت سربازى طلبه ها را لغو كرد و عده اى را براى سربازى فرستاد، من هم جزو اولين يا دومين گروه اعزامى بودم، در حالى كه به خاطر تأهل و طلبگى معافيت گرفته بودم؛ البته اعزام طلاب به سربازى مثل ماجراى فيضيه خلاف انتظار آنها نتيجه داد. خدمت امام هم گفتم كه نگران نباشيد از سربازى، ما ميدان جديدى كشف كرده ايم، سربازها و ارتش را آگاه مى كنيم و همين طور هم شد. وى ادامه داد: در روز ۱۲ محرم پس از بازداشت امام و جمعى از علماى تهران، مردم به ميدان آمدند، حركت نيروهاى ارتش هم به خيابان آغاز شد، آنها حتى براى تيراندازى به پنجره خانه هاى رو به ميادين هم دستور تير داشتند. فاجعه واقعاً بدى بود، خشونت و قساوت زيادى به خرج داده شد، مردم هم به صورت خودجوش وارد ميدان شدند و ظرف چند ساعت خيابان هاى چند شهر ايران مملو از جمعيت شد و تعداد زيادى شهيد و مجروح شدند. رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام گفت: اين حادثه همان استراتژى نظام براى بيرون آوردن مردم بود اما خيلى ها فكر نمى كردند رژيم اين قدر قسى القلب باشد كه اين بلا را بر سر مردم بياورد. پس از اين ماجرا هم خفقان كل كشور را فرا گرفت و با هوشيارى رژيم و پيشگيرى ها اين صحنه ها تا سال ۵۶ تكرار نشد.
دوشنبه 13 خرداد 1387
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ابرار]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 245]