محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1830581768
اولین قربانیان برنامه ششم توسعه!
واضح آرشیو وب فارسی:بانکداری ایرانی: بنابر پیشنهاد لایحه برنامه ششم توسعه که هنوز نهایی نشده است، تمامی واحدهای دانشگاه های علمی- کاربردی وابسته به دستگاه های اجرایی و 50 درصد واحدهای دانشگاه پیام نور تا پایان سال دوم برنامه ششم منحل یا به بخش خصوصی واگذار می شود.گروهی بر این باورند که بند مزبور صورت خشنی از خصوصی سازی بخش آموزش را به نمایش گذاشته است، ضمن اینکه گمانه زنی ها را مبنی بر محدود کردن پیام نور و علمی – کاربردی به نفع دانشگاه های غیردولتی که یقه سفیدها در آنها سهامدارند، نیز تقویت می کند. به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم ، روزنامه جوان در ستون "گزارش یک" امروز خود نوشت : بخشی از بند 8 تبصره 9 برنامه پیشنهادی ششم توسعه کشور که پیش نویس آن از سوی سازمان مدیریت و برنامه منتشر شده است، ناظر به انحلال یا واگذاری واحدهای دانشگاه های علمی- کاربردی وابسته به دستگاه های اجرایی و 50 درصد واحدهای دانشگاه پیام نور به بخش خصوصی تا پایان سال دوم برنامه ششم است. گروهی بر این باورند که بند مزبور صورت خشنی از خصوصی سازی بخش آموزش را به نمایش گذاشته است، ضمن اینکه گمانه زنی ها را مبنی بر محدود کردن پیام نور و علمی – کاربردی به نفع دانشگاه های غیردولتی که یقه سفیدها در آنها سهامدارند، نیز تقویت می کند. نگاه اقتصادی سازمان مدیریت و برنامه دولت تدبیر و امید به تمام ساحت های اجتماعی مرز اعتدال را رد کرده و به وضوح در لایحه پیشنهادی برنامه ششم توسعه نمود دارد، به طوری که اغلب زمینه ها از جمله آموزش عالی و آموزش و پرورش را از تیغ واگذاری یا به اصطلاح مشارکت بخش خصوصی گذرانده است. البته در تحلیل کوچک سازی بخش دولتی آموزش عالی از طریق انحلال یا واگذاری باید چند مسئله را مد نظر داشت؛ اول گسترش کمی بی رویه آموزش عالی در سال های اخیر که هزینه های هنگفتی در مهندسی نیروی انسانی و زمینه های فرهنگی مرتبط ایجاد کرده است، دوم ملاحظاتی است که در واگذاری در این حوزه ها باید در نظر گرفت، سوم فرآیند کوچک سازی تدریجی دولت که یک سیاست کلی و منحصر به دولت های دوره های مختلف نیست و در نهایت ارتباط ساختاری و ماهوی بین آنها است. گسترش دانشگاه های دولتی و آزاد رقابت یا لجبازی؟! واحدهای دانشگاهی دانشگاه آزاد در سال های اخیر رکورددار توسعه کمی در کشور بودند به طوری که اقصی نقاط کشور به خاطر دنبال کردن سیاست های این دانشگاه، دانشگاه دار شدند و اساساً اول دانشگاه آزاد یک منطقه را برای گسترش کشف و فتح می کرد و سپس مسئولان به فکر توسعه آن منطقه می افتادند. ضرب المثل های طنزی مثل اینکه « فلان جا اول دانشگاه آزاد داشته بعد آب و جاده» یا « اول فلان روستا بود یا دانشگاه آزاد» در این وانفسا ریشه گرفتند. حالا تبعاتی که این گسترش بر جامعه وارد کرد از جمله مسائل فرهنگی بماند. کم کم سیاستگذاران آموزش عالی برای شکستن انحصار این گسترش، واحدهای پیام نور، جامع علمی – کاربردی و غیرانتفاعی ها را نیز وارد بازی توسعه کردند. این در حالی بود که به مرور کنترل این توسعه بازی از دست سیاستگذاران، برنامه ریزان و مجریان درآمد و به عبارتی کلی دانشگاه، صندلی دانشگاهی و ظرفیت پذیرش در مقاطع مختلف روی دست دولت ماند. توقف رشد کمی، تمرکز بیشتر بر ارتقای کیفیت دانشگاه ها و مراکز آموزش عالی و مدیریت تخصیص ظرفیت های پذیرش، در جهت اصلاح سیاست های توسعه ای افراطی در دستورکار قرار گرفت. ورود انحلال واحدهای زیان ده دانشگاهی به ادبیات مدیریتی نیز جاده صاف کن این دست اقدامات بود. حالا وقتی برنامه پیشنهادی ششم از انحلال واحدهای پیام نور سخن می گوید خیلی جای تعجب ندارد. تیغ برنامه ششم و گلوی پیام نور و علمی – کاربردی! بنابر پیشنهاد لایحه برنامه ششم توسعه که هنوز نهایی نشده است، تمامی واحدهای دانشگاه های علمی- کاربردی وابسته به دستگاه های اجرایی و 50 درصد واحدهای دانشگاه پیام نور تا پایان سال دوم برنامه ششم منحل یا به بخش خصوصی واگذار می شود. در لایحه پیشنهادی برنامه ششم توسعه که سازمان مدیریت به دولت پیشنهاد کرده و نیاز به مصوبه دولت و مجلس دارد، آمده است: به منظور انسجام بخشی به نظام آموزش عالی کشور و ارتقای سطح علمی دانشگاه ها و بهره وری بر اساس اقتصاد مقاومتی، وزارتخانه های علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بر اساس شاخص هایی نظیر جمعیت، سابقه تأسیس و مختصات جغرافیایی، موظفند نسبت به ادغام ساختار و بودجه دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی دولتی یا واگذاری آنها به بخش غیر دولتی با تصویب شورای عالی اداری تا پایان سال اول برنامه اقدام کنند. حداکثر تعداد واحدهای دانشگاهی در هر استان به تصویب هیئت وزیران می رسد. همچنین، تمامی واحدهای دانشگاه های علمی - کاربردی وابسته به دستگاه های اجرایی و 50 درصد واحدهای دانشگاه پیام نور تا پایان سال دوم برنامه ششم منحل یا به بخش خصوصی واگذار می شود. یک اشتباه راهبردی! قاسم جعفری، عضو کمیسیون آموزش مجلس این بند برنامه پیشنهادی را یک اشتباه استراتژیک عنوان می کند و به «جوان» می گوید: در مدیریت دانشگاه پیام نور همواره باید رسالت متفاوت آن را در نظر داشت. وی ادامه می دهد: منظور این بند برنامه ششم هر چه که باشد باید مسیر منطقی را پیش بگیرد. انحلال واحدهای این دانشگاه با شکلی که بیان شده سلب انتفاع موضوع و یک اقدام شتابزده است. پیام نور می تواند ثمرات زیادی داشته باشد و تا به حال نیز داشته که نباید نادیده گرفته شوند. جعفری این ادبیات برخورد با دانشگاه پیام نور را تقویت کننده فرض قبل در مورد محدود کردن دانشگاه پیام نور به نفع دانشگاه آزاد می داند و اظهار می کند: البته در نظر گرفتن منافع تمام دانشگاه های غیرانتفاعی مدنظر است و نه تنها دانشگاه آزاد. آن هم در شرایطی که بسیاری از آقایان سهامدار غیرانتفاعی ها هستند، به طوری که با محدود کردن پیام نور آنها تقویت می شوند. وی می افزاید: پیام نور اقشار ضعیف و متوسط به پایین جامعه را پوشش می دهد، همچنین بومی گزینی را محقق کرده و از این منظر مشکلات فرهنگی کمتری دارد. تحلیل این عضو کمیسیون آموزش که عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور نیز هست دوباره مرکز توجهات را به سمت اصرار دولت بر خصوصی سازی نهادهای آموزشی می گرداند؛ خصوصی سازی که در خوش بینانه ترین صورت، تنها تأمین اهداف اقتصادی را دنبال می کند و ایجاد حاشیه امن برای فعالیت های تربیتی و کادرسازی برای برخی جریان های داخلی و خارجی در آن منتفی است. این در حالی است که واگذاری واحدهای دانشگاهی علمی - کاربردی وابسته به دستگاه های اجرایی به بخش خصوصی نیز در نوع خود مغایرت های اصولی با اساسنامه این دانشگاه دارد که در صورت تصویب در اجرا ابهاماتی را به دنبال خواهد داشت. اعضای کمیسیون آموزش مجلس در گفت و گو با «جوان» اظهار نظر در این مورد را به مطالعه جزئیات اساسنامه مزبور موکول کردند. انتهای پیام/
دوشنبه ، ۲۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: بانکداری ایرانی]
[مشاهده در: www.bankdariirani.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 18]
-
گوناگون
پربازدیدترینها