واضح آرشیو وب فارسی:صراط نیوز: ملی پوش اصفهانی تیم ملی ووشوی بانوان گفت: از ابتدا با کمترین امکانات در ووشو شروع به کارکرده و با مدال آوری در رقابت های آسیایی و جهانی برای کشورم افتخارآفرین بودم اما برای اینکه قهرمان جهان باقی بمانم باید امکانات داشته باشم.صراط: الهه منصوریان ملی پوش اصفهانی تیم ملی ووشوی بانوان از شهرستان سمیرم، قهرمان جهان و آسیا؛ یکی از سه خواهر ووشوکار برجسته سمیرمی است که در رشته ساندا (مبارزه) در عرصه های جهانی و بین المللی همچون دیگر خواهرانش حرف های زیادی برای گفتن دارد. مدال های گوناگون طلا، نقره و برنز حاصل تلاش وی در میدان های بزرگی است که با طی طریق در مسیر پرافتخار قهرمانی با قدم نهادن و ایستادن بر برترین سکوها در آن هنگام که پرچم سه رنگ کشور عزیزمان ایران با همراهی آوای دل نشین سرود ملی به اهتزاز درآمده و احساس غرور از درون به خاطر ایرانی بودنش در برابر دیدگان تعداد بی شمار ورزشکاران و تماشاچیان ایرانی و غیر ایرانی حاضر در سالن مسابقات ملی برای میهن به ارمغان آورده است. به سراغش رفتیم تا بیشتر از حال و هوای این روزهای این بانوی رزمی کار و همچنین آینده وی در ادامه فعالیت هایش در ساندا در مسابقات مهم داخلی و خارجی جویا شویم. چه مدت زمان است که در رشته ساندا در ورزش رزمی ووشو مشغول به فعالیت هستید؟ سال 1384 که شروع کردم به ورزش کردن؛ وارد این رشته شدم و به دلیل اینکه خواهرم شهربانو نیز ساندا کار می کرد در کشش و گرایش من به سمت این ورزش بسیار تأثیرگذار بود؛ تا سال 1386 که برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کردم و موفق شدم به مدال طلا دست پیدا کنم و از همان زمان بود که به تیم ملی راه یافتم. از افتخارات خود در این چند سالی که عضو تیم ملی هستید، صحبت کنید؟ سال 1386 مسابقات آسیایی کره جنوبی اولین تجربه ملی من محسوب می شد که به مدال نقره دست یافتم و سال بعد در 1387 به دلیل آسیب دیدگی نتوانستم در تمرینات اردوی تیم ملی شرکت کنم و سال 88 در رقابت های جوانان آسیا به میزبانی ماکائو با شکست دادن حریف چینی مدال طلا را دریافت کردم البته در تاریخ ووشوی بانوان تا آن زمان هیچ کس موفق به شکست چینی ها نشده بود و این امر مهم برای نخستین بار توسط من محقق شد. در همان سال (1388) به عنوان استعداد جوان بدون شرکت در مسابقات انتخابی به طور مستقیم درحالی که در رده سنی جوانان قرار داشتم به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم، در آن موقع دو تیم هم زمان برای حضور در مسابقات آسیایی و جهانی اعزام می شدند و من برای شرکت در رقابت های جهانی کانادا که از سطح بالاتری نسبت به مسابقات آسیایی برخوردار بوده؛ انتخاب شدم و توانستم مدال نقره را کسب کنم. در 1389 با شرکت در بازی های آسیایی گوانگجو که بزرگ ترین رخداد ووشو بود به مدال برنز دست یافتم و نیز همان سال با حضور در مسابقات جام جهانی چین موفق به کسب مدال طلا شدم. سال 90 برای اولین بار به همراه شهربانو در مسابقات جهانی ترکیه حضور پیدا کردم و به مدال برنز رسیدم اما خواهرم شهربانو در آن رقابت ها در حالی که نخستین حضورش را در سطح بین المللی تجربه می کرد؛ توانست مدال طلا را از آن خود کند. در مسابقات آسیایی ویتنام سال 1391، من موفق به کسب هیچ مدالی نشدم اما شهربانو اولین مدال طلای آسیایی خود را دریافت کرد. در 1392 که من و شهربانو به مسابقات جهانی مالزی اعزام شدیم، من به نخستین مدال طلای جهانی خود دست پیدا کردم و شهربانو نیز به دریافت مدال طلا موفق شد. در سال 93 در بازی های آسیایی اینچئون به مدال نقره رسیدم اما امسال در رقابت های جهانی اندونزی که شهربانو به مدال طلا دست یافت؛ من در این رقابت ها حضور نداشتم. امسال قبل از شروع مسابقات جهانی اندونزی، در تمرینات اردوی تیم ملی شرکت داشتید که چند ماهی نیز به طول انجامید اما درنهایت به این رقابت ها اعزام نشدید، چه چیزی باعث عدم حضور شما در این مسابقات شد؟ من از نظر شرایط بدنی در وضعیت بسیار خوبی قرار داشتم، با هیچ آسیب دیدگی مواجه نبودم، بهترین بازیکن ازلحاظ فن و تاکتیک به شمار می آمدم و مربی نیز به من نظر مساعدی داشت اما به اعتقاد و تشخیص کادر فنی تیم ملی و فدراسیون بهتر بود که من در این مسابقات شرکت نکنم زیرا در آن رقابت ها در وزن من حریف چینی حضور داشت و شانس برنده شدنم را کم می کرد؛ به همین دلیل تصمیم بر آن شد که سانداکاری در یک وزن بالاتر از وزن من به این مسابقات به جای من اعزام شود که حریف چینی نداشته باشد و راحت تر نتیجه بگیرد و من نیز به تصمیم و نظر کادر فنی احترام گذاشتم و قبول کردم. با توجه به تعداد مدال ها و مقام های برتر که در طول این چند سالی که ملی پوش تیم ملی ووشوی بانوان هستید، در رقابت های ملی به دست آورده اید؛ آیا دیگر بانوان سانداکار نیز در تیم ملی موفق به کسب این تعداد مدال و مقام شده اند؟ تابه حال تنها من توانسته ام 10 یا 11 سال پشت سر هم مدال بگیرم البته درست است که در جهانی یک مدال، جام جهانی هم به همین ترتیب یک مدال بوده اما به طور پیاپی آن هم چند سال متوالی این افتخار نصیب من شده و ناگفته نماند که دیگر ملی پوشان نیز در چند رقابت ملی متوالی دو یا سه مدال دریافت کرده اند. در رشته ای کار می کنید که خواهرتان شهربانو قهرمان جهان را همیشه و در همه حال در کنار خود دارید؛ وجود چنین الگویی در زندگی ورزشی شما تا چه حد تأثیرگذار بوده است؟ ابتدا شهربانو به این ورزش وارد شد و من هم به تبع وی به ووشو به ویژه ساندا علاقه مند شدم و در این مدت که هر دو به عضویت تیم ملی درآمده ایم در کنار یکدیگر مکمل خوبی برای هم هستیم به طوری که در مسابقات در زمان هایی که باهم حضور داریم؛ بهتر حریفان را شکست می دهیم و اگر در بعضی رقابت ها یکی از ما دو نفر باشد و دیگری نباشد، کار سخت تر می شود زیرا من و شهربانو به هنگام رویارویی با حریفانمان خیلی به هم روحیه می دهیم به طوری که در مسابقات جهانی اندونزی امسال که من شرکت نداشتم؛ شهربانو گفت که در نبود و غیاب من کار برایش دشوار بوده و این وابستگی برای من هم وجود دارد به این دلیل که اگر شهربانو در کنارم نباشد مبارزه با حریف برایم سخت می شود و من همیشه سعی کرده ام از خواهرم چیزهای زیادی یاد بگیرم. آیا فکر می کنید در اصفهان به ورزش ووشو به خصوص رشته تخصصی شما ساندا به اندازه دیگر ورزش ها از همه لحاظ بهاداده می شود؟ متأسفانه خیر، من برای باشگاه هایی متأسف هستم که خودم درخواست دادم با حداقل امکانات و با کم ترین هزینه به لیگ برتر تیم بفرستند اما مخالفت کردند و با توجه به اینکه من بازیکن هیئت ووشوی استان اصفهان هستم؛ با زحمات جزینی در شورای شهر و شهرداری که اسپانسری تیم را در لیگ برتر از نظر مالی تقبل کردند؛ تیممان در این رقابت ها حضور پیدا کرده است. در استان اصفهان بهترین ووشوکاران تیم ملی بانوان در سمیرم هستند و همیشه از مسئولان تقاضا کرده ایم امکان استفاده از یک سکوی ووشو را در این شهرستان برایمان فراهم کنند زیرا سکوی ووشو تنها و تنها خواسته ما در حداقل امکانات است اما با عرض تأسف باید بگویم نسبت به این مسئله مهم و اساسی بی توجه هستند درحالی که به راحتی امکانات یک تشک کشتی را برای کشتی گیران سمیرمی که به کسب هیچ مدال یا مقامی در مسابقات رسمی موفق نمی شوند به دو تشک افزایش داده و دلیل و منطقشان این است که کشتی یک رشته المپیکی و جهانی است و جزو ورزش های قهرمانی به حساب می آید. بیشترین مواقع از سال من در تمرینات اردوی تیم ملی به سر می برم و زمانی که برمی گردم ترجیح می دهم اکثر اوقات نزدیک مادرم و خانواده باشم؛ سمیرم هم به دلیل داشتن آب وهوای خوب و موقعیت جغرافیایی مناسب؛ شرایط مطلوب را برای انجام تمریناتمان دارد اگر امکانات سکو در این رشته ورزشی در اختیارمان قرار داده شود. برای بهبود چنین وضعیتی در ورزش ووشوی بانوان استان اصفهان؛ اگر درخواست یا پیشنهادی دارید، بیان کنید؟ با همه این مشکلات من در اصفهان مانده ام و از رفتن به تیم های تهرانی و دیگر شهرها با پیشنهاد قراردادهای آن چنانی با چندین برابر قیمت چشم پوشی کرده ام و متقابلاً از مسئولان ورزش استان انتظار دارم بیشتر به وضعیت قهرمانان چه از نظر فراهم آوردن امکانات لازم و چه مالی توجه و رسیدگی کنند و برای یک بار هم که شده در سطح استان در رشته هایی هزینه کنند که مدال آور هستند.
دوشنبه ، ۲۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: صراط نیوز]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 19]