واضح آرشیو وب فارسی:تحلیل ایران: طبق پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه به پاستور، ایده تشکیل وزارت انرژی قرار است در جلسه هیئت دولت به شور گذاشته شود. به گزارش تحلیل ایران ، وحید حاجی پور در روزنامه جوان نوشت: فرهنگ سازمانی متفاوت نفت و نیروطبق پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه به پاستور، ایده تشکیل وزارت انرژی قرار است در جلسه هیئت دولت به شور گذاشته شود و نتیجه هر چه که باشد به مجلس تحویل شود، فارغ از اینکه این ایده قرار باشد مورد تأیید دولت یا مجلس قرار گیرد باید توجه داشت که در ادغام وزارتخانه های اقتصادی توجه ویژه به ساختارها و فرهنگ سازمانی وزارتخانه ها مهم ترین شاخص در درستی یا عبث بودن ایده ادغام به شمار می رود. به طور کلی، تجمیع وزارتخانه هایی که فعالیت شان حول یک محور کاری است در دنیا پدیده ای رایج است. امروزه بیشتر کشورهای صنعتی و در حال توسعه برای افزایش بهره وری و جلوگیری از اصطکاک های کاری فعالیت های نهادهای مربوطه را متمرکز کرده و به منظور چابک سازی سیستم، ساختاری قوی و منطبق بر مطالعات دقیق را عملیاتی می کنند. ایده تشکیل وزارت انرژی به سال های پایانی دهه 80 برمی گردد که به دلایل مختلف از جمله تغییر ساختار شرکت ملی نفت متوقف شد. بیژن نامدار زنگنه که روزگاری مسئولیت وزارت نیرو را بر عهده داشت با پیاده سازی ایده های «نیرویی» در «نفت» سعی کرد این دو وزارتخانه را به شباهت هم در بیاورد که الگوی وی در نفت تا حدودی شکست خورد چراکه صنعت نفت بر خلاف وزارت نیرو، صنعتی زنجیروار و به هم متصل است و بخش های گاز، پالایش و پخش و پتروشیمی به شدت به نفت وابسته هستند، درست بر خلاف وزارت نیرو که معاونت آب کار خود را انجام می دهد و معاونت برق نیز به انجام امور محول شده مشغول است. این تفاوت بزرگ به خودی خود گواه این ادعاست که دو وزارتخانه در سیستم ها و روابط سازمانی به یکدیگر شباهت ندارند و از فرهنگ سازمانی مختص خود تبعیت می کنند. بخش برق وزارت نیرو اما وابستگی فراوانی به نفت دارد چراکه گاز و فرآورده های نفتی اصلی ترین منبع تولید برق به شمار می روند، به همین دلیل میزان پیروی برق، بیشتر از پالایش و پخش و پتروشیمی نباشد کمتر هم نیست. در ایده مطرح شده توسط سازمان برنامه، معاونت برق به وزارت نفت الصاق شده و وزارت انرژی را تشکیل می دهند و آب هم به وزارت جهاد پاس داده می شود. گرچه تأسیس وزارت انرژی یک ایده مؤثر و قابل تحقق «روی کاغذ» است اما بدون تردید نمی توان تفاوت ها را کنار گذاشت و بر اساس یک کلی نگری به سمت ادغام پیش رفت. در این میان فرهنگ سازمانی دو وزارتخانه مهم ترین فاکتوری است که باید آن را در نظر داشت. وزارت نفت با فرهنگ سازمانی صد و چند ساله، خود را بسیار برتر از نهادهایی چون نیرو می داند. به سبب نقش تعیین کننده این وزارتخانه در اقتصاد کشور، فرهنگ سازمانی نفت فرهنگی است مبتنی بر خود برتربینی، خاص، مؤثر و... که با این فرهنگ، دیگران را فاقد این خصایص می داند و معتقد است اگر نفت نباشد دیگر کشوری به نام ایران وجود ندارد. همین نوع نگاه اختلافات جدی را میان دو وزارتخانه به وجود آورده است به نحوی که کارکنان وزارت نیرو، از نفت دل خوشی ندارند و در این اختلاف کهنه، انتقادات جدی به آن وارد می کنند. در ماجرای انحلال وزارت نفت و ادغام آن در وزارت نیرو در دولت دهم، نیروهای نفت دچار سرخوردگی شده و عاصی از این موضوع، نپذیرفتند که در «نیرو» حل شوند چراکه جایگاه خود را فراتر از این ادغام می دیدند و معتقد بودند اگر قرار باشد ادغامی در کار باشد، آن ادغام باید هضم نیرو در نفت باشد و لا غیر. با توجه به چنین فرهنگ سازمانی به طور قطع ادغام می تواند ضربات بزرگی به بدنه حوزه انرژی وارد کند، هرچند نگارنده بر این باور است در حالت کلی تشکیل وزارت انرژی ضروری است اما نه به هر قیمتی، هدف ادغام افزایش بهره وری و کارایی و متمرکز سازی نظام تصمیم گیری است که با توجه به مشکل موجود، بی شک نمی توان در وزارت انرژی به آن دست یافت. نگاهی تک بعدی به وزارت انرژی که به نظر می رسد حاصل اختلافات قدیمی و نواختن تیر آخر است بلای جان ایده های ادغام شده است. در شرایطی که ساختار وزارت نفت قصد تغییر دارد و اساسنامه شرکت ملی نفت در دست تصویب است، نمی توان به ادغام اندیشید. وزارت نفت با مشکلات بیشماری که با آن مواجه است نه می تواند میزبان توسعه سازمان خود باشد و نه وزارت نیرو دوست دارد در سایه نفت، گذر ایام ببیند. با توجه به چالش های موجود در صنعت نفت و نیرو و همچنین رابطه نه چندان دوستانه این دو وزارتخانه بهتر است این هدف در میان مدت دنبال شده و در صورت بررسی دقیق تشکیل وزارت انرژی، برنامه ای مدون و گام به گام در دستور کار قرار گیرد. منبع: تسنیم
دوشنبه ، ۲۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: تحلیل ایران]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 20]