محبوبترینها
نمایش جنگ دینامیت شو در تهران [از بیوگرافی میلاد صالح پور تا خرید بلیط]
9 روش جرم گیری ماشین لباسشویی سامسونگ برای از بین بردن بوی بد
ساندویچ پانل: بهترین گزینه برای ساخت و ساز سریع
خرید بیمه، استعلام و مقایسه انواع بیمه درمان ✅?
پروازهای مشهد به دبی چه زمانی ارزان می‌شوند؟
تجربه غذاهای فرانسوی در قلب پاریس بهترین رستوران‌ها و کافه‌ها
دلایل زنگ زدن فلزات و روش های جلوگیری از آن
خرید بلیط چارتر هواپیمایی ماهان _ ماهان گشت
سیگنال در ترید چیست؟ بررسی انواع سیگنال در ترید
بهترین هدیه تولد برای متولدین زمستان: هدیه‌های کاربردی برای روزهای سرد
در خرید پارچه برزنتی به چه نکاتی باید توجه کنیم؟
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1828869170
وقتی تقدیر، ساکنان کوچری گلپایگان را خانه به دوش کرد
واضح آرشیو وب فارسی:ذاکرنیوز: تاریخ دوباره تکرار می شود و همزمان با مدفون شدن دوباره یک پیشینه کهن، ساکنان کوچری گلپایگان هم بعد ازهزاران سال دوباره از این منطقه کوچ می کنند.به گزارش ذاکرنیوز از گلپایگان ، طبیعت زیبا و خوش آب و هوای کوچری در کنار رودخانه ای خروشان، همواره پناهگاه آرامش بخش مردم این منطقه و حتی شهرهای اطراف در روزهای تعطیل و اوقات فراغت بوده است، که البته می رود تا تنها به خاطره ای خوش در ذهن ساکنان این منطقه تبدیل شود. وقتی چند سال پیش مبحث اجرای پروژه ملی آبرسانی از سرشاخه های دز به قم، مشروب ساختن 11 شهر و ایجاد سد آبگیر در کوچری گلپایگان مطرح شد به قدری دغدغه های فراوان برای این کار وجود داشت که شاید کمتر کسی حتی تصور می کرد با قد علم کردن این سد علاوه بر تمام زیبایی ها و خاطرات مردم یک شهر و حتی محل سکونت اهالی این منطقه، تاریخی کهن و محوطه باستانی وسیعی هم به زیر آب برود. مرگ تدریجی تاریخی کهن و خاطراتی که غرق می شود اما باز هم داستان بی توجهی به پیشینه تاریخی و میراث ملی این مرز و بوم تکرار شد تا آنچه نباید اتفاق بیفتد و این تاریخ کهن به تدریج و با پیشرفت سد کوچری روز به روز به مرگ تدریجی خود نزدیک شود مانند ققنوسی که خاکستر می شود تا دوباره زندگی ببخشد. محسن جمالی مدیر انجمن دوستداران میراث فرهنگی گلپایگان "وردپاتکان" و نگارنده کتاب "سنگ نگاره های گلپایگان؛ گذرگاه تاریخ" در این باره می گوید: از سال 1386 جرقه پژوهش بر روی سنگ نگاره های شهرستان گلپایگان در منطقه کوچری زده شد و از همان سال با توجه به آغاز عملیات ساخت سد کوچری بیشتر تمرکز بر روی کشف و مستندنگاری این آثار انجام شد. وی افزود: همزمان پیگیری ها و مکاتبات فراوانی همراه و هم راستا با سازمان میراث فرهنگی برای بررسی منطقه و در صورت امکان جابجایی آثار مکشوفه صورت پذیرفت و پژوهش های انجام گرفته در منطقه کوچری تا اطراف روستای عباس آباد منجر به کشف نزدیک به 2000 سنگ نگاره و بوم سنگی شد که بسیاری از آنها بسیار حائز اهمیت است. نگارنده کتاب "سنگ نگاره های گلپایگان؛ گذرگاه تاریخ" گفت: بسیاری از سنگ نگاره های مکشوفه در این منطقه از جنبه های گوناگونی همچون تاریخ خط، تاریخ صنعت (همچنین ابزارسازی)، تاریخ هنر، نمادشناسی، بحث های اکولوژیکی تاریخی و گونه شناسی جانوری (جانور باستان شناسی)، مباحث انسان شناسی (تاریخ کلاه و پوشاک ایران باستان) و ... مورد بررسی قرار گرفته که هر یک به نوبه خود بسیار حائز اهمیت است. وی بیان کرد: در راستای مکاتبات و پیگیری های به عمل آمده خوشبختانه در بهار سال 1393 با همراهی سازمان میراث فرهنگی، رئیس پژوهشکده میراث فرهنگی کشور از این منطقه بازدیدی به عمل آمد که ضمن تأیید اصالت سنگ نگاره ها منجر به کشف چندین محوطه باستانی شد و بررسی های تکمیلی نیز در این منطقه صورت پذیرفت. اما آنچه این روزها دوباره تمام توجهات را به سمت این منطقه جلب کرده خبر کشف چندین محوطه باستانی و سکونتگاه های اقوام کوچ رو در این منطقه است که البته عمر چندانی بر روی زمین نخواهند داشت و با آبگیری کامل این سد تمام این تاریخ کهن هم دوباره در اعماق زمین مدفون خواهد شد. کشف سکونتگاه و گورستان باستانی در حوزه سد کوچری فریدون اللهیاری مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان در روزهای اخیر با تایید این خبر به ذاکرنیوز گفت: در فاز 2 مطالعات باستان شناسی و کاوش هایی که در محوطه سد مخزنی کوچری شهرستان گلپایگان انجام گرفته چندین محوطه باستانی کشف و شناسایی شده است. وی افزود: براساس اعلام پژوهشکده باستان شناسی در این کاوش ها یک سکونتگاه کوچ رو مربوط به اوایل دوره اسلامی و یا متعلق به دوره سلوکی- اشکانی کشف شده است که البته هنوز قدمت آن به طور کامل مشخص نشده و با تکمیل مطالعات نتایج نهایی آن اعلام می شود. مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان بیان کرد: همچنین در این کاوش ها گورستانی باستانی هم دوره با سکونتگاه با شیوه های متنوع تدفین یافت شده که در این مورد هم همچنان کاوش ها و مطالعات ادامه دارد. وی با بیان اینکه در فاز نخست این کاوش ها هم مجموعه ای از سنگ نگاره ها در این منطقه یافت شد، تصریح کرد: مطالعات در این منطقه همچنان ادامه دارد و نتایج کاوش ها پس از تکمیل بررسی ها توسط پژوهشکده باستان شناسی اعلام می شود. 14 محوطه باستانی، 6 گورستان تاریخی و 2500 نقوش صخره ای اما برای با خبر شدن از جزئیات این کاوش ها و سرانجام این منطقه تاریخی با کاظم عرب سرپرست بررسی ها و مطالعات باستان شناختی حوزه سد کوچری گلپایگان به گفتگو نشستیم تا به واسطه بیان شیوا و شیرین وی به چند و چون این کاوش ها و پیشینه این منطقه پی ببریم. وی با اشاره به زمان آغاز این مطالعات و نتایج به دست آمده تا به امروز اظهار داشت: کاوش ها و مطالعات باستان شناسی حوزه سد کوچری گلپایگان در 3 فاز طراحی شده است . فاز یک، سال قبل انجام شد و از آن مرحله گزارشی 400 صفحه ای شامل نتایج کاوش ها همراه با طرح و عکس به شرکت آب منطقه ای تهران تحویل داده شد. عرب افزود: مرحله نخست فاز دوم این کاوش ها امسال در 2 محوطه این منطقه آغاز شد اما به دلیل شرایط نامساعد آب و هوایی و کمبود اعتبارات پایان نیافت و ادامه کار به سال بعد مؤکول شد تا اینکه سال آینده در فاز 3 کاوش ها را تکمیل کرده و بخشی از سنگ نگاره ها را هم جابجا کنیم. وی درباره شرایط کنونی اسکلت ها و اشیای یافت شده در این کاوش ها گفت: این اشیا هنوز در گلپایگان هستند و مطالعات هیئت باستان شناسی بر روی یافته ها ادامه دارد اما پس از پایان کار بر اساس قانون در چارچوب اموال فرهنگی به امین اموال موزه اداره کل میراث فرهنگی اصفهان تحویل داد می شود ولی چون شهرستان گلپایگان موزه ندارد بهتر است با رعایت موازین قانونی و نظارات اداره کل استان این اشیا در نمایندگی میراث فرهنگی گلپایگان بماند و از منطقه خارج نشود. سرپرست هیئت باستان شناسی حوزه سد کوچری با اشاره به مراحل کاوش ها از ابتدای کار تاکنون بیان کرد: در فاز یک کاوش ها در محدوده سد مخزنی کوچری که مساحتی حدود 12 هکتار دارد در مجموع 57 اثر تاریخی یافت شد که این آثار به سه دسته تپه ها و محوطه های باستانی، گورستان های تاریخی و نقوش صخره ای تقسیم می شد. وی تصریح کرد: از بین این آثار 14 محوطه و تپه باستانی و 6 گورستان کشف شد و مابقی یافته ها یعنی حدود 66.6 درصد آن نقوش صخره ای بود که این نقوش هم شامل 345 تک نگاره، 463 تک مجموعه و 36 گروه مجموعه می شد که در مجموع 2500 نقش را شکل داده بودند. سه گونه تدفین در یک محل یادآور گورستان های اشکانی عرب افزود: از 14 محوطه باستانی شناسایی شده، یکی از مناطقی که بسیار مهم بود متاسفانه در خود روستای کوچری قرار داشت و به زیر آب رفت اما در بخش دیگری از این منطقه 2 کارگاه ایجاد و 14 ترانشه با ابعاد مختلف باز کردیم و در مجموع 1218 مترمربع خاکبرداری شد. وی اظهار داشت: در کارگاه 104 کوچری بقایایی از معماری سنگی، مقداری سرباره کوره ذوب فلز و قطعات شکسته سفال های آذوقه ای مانند خمره ذخیره غذا و یک اسکلت یافت شده که با توجه به شیوه تدفین به نظر می رسد مربوط به دوره اسلامی و بین قرن 4 هجری قمری تا قرون 9 یا 10 هجری قمری باشد. سرپرست بررسی ها و مطالعات باستان شناختی حوزه سد کوچری گلپایگان گفت: از این بخش سرباره کوره ذوب و نمونه هایی از استخوان اسکلت کشف شده به آزمایشگاه فرستاده شد ضمن اینکه سفال ها را هم برای سالیابی به آزمایشگاه ترمولومینسانس پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار تاریخی فرستادیم. وی بیان کرد: در کارگاه 103 مطالعات نشان داد که با محوطه ای مواجه هستیم که هم محل استقرار و هم گورستان بوده است و این دو مکان در حقیقت در تداخل با هم قرار دارند. در این بخش هم معماری سنگی و هم ظروف آشپزخانه ای داشتیم که نشان می دهد منطقه مسکونی بوده و هم با سه شیوه متفاوت تدفین در گورستان این بخش مواجه شدیم. ساکنان کوچری اقوامی صلح جو بودند عرب تصریح کرد: با توجه به مطالعات انجام شده به نظر می رسد این منطقه محل استقرار موقت اقوام نیمه کوچ نشین و نیمه یکجانشین بوده و شغل اصلی آنها هم دامداری تشخیص داده شده و به احتمال زیاد در کنار آن به کشاورزی هم مشغول بودند اما هیچ گونه ادوات جنگی مانند خنجر و شمشیر در گورها یافت نشد که نشان می دهد این اقوام با جنگ و جدال سروکاری نداشتند و در واقع صلح جو بودند. وی افزود: در گورهای یافت شده در این منطقه سه نوع تدفین دیده می شود. نوع اول سنگی چهار چینه ای است به طوری که سنگ های آهکی نسبتا بزرگ ( شبه خرسنگ) از نقاط دیگر مانند بستر رودخانه و یا ارتفاعات به این منطقه آورده شده و در چهار سمت گور می چیدند. سرپرست بررسی ها و مطالعات باستان شناختی حوزه سد کوچری گلپایگان تشریح کرد: در این گور متوفی به صورت طاق باز روی سنگفرشی از قلوه سنگ ها قرار داده شده و اشیای تدفینی شامل ظروف سفالی مانند سبو، ساغر و پیاله در سمت چپ او قرار دارد؛ دست چپ اسکلت روی ظروف قرار گرفته و دست راست او به نشانه احترام روی سینه اش قرار دارد و البته این گور دست نخورده بود. وی بیان کرد: نوع دوم گور خمره ای بود به این صورت که اسکلت را درون خمره قرار می دادند و بعد خمره را دفن می کردند. در این گور به جز اسکلت که مغشوش شده بود شیء دیگری پیدا نکردیم. با توجه به این فرهنگ تدفین ممکن است دوره آن به زمان اشکانی و تدفین ثانویه برسد یعنی روشی که جسد را در هوای آزاد قرار می دادند تا هنگامی که گوشت بدن تجزیه شود و بعد استخوان را درون خمره قرار می دادند و خمره را دفن می کردند. عرب خاطرنشان کرد: نوع سوم تدفین، دفن چمباتمه ای است که مانند نوع چهارچینه ای بوده با این تفاوت که از سنگ هایی در ابعاد کوچکتر و ساده تر استفاده می شده و اسکلت به شکل جنین و با حالت چمباتمه در گور قرار داده می شود به طوری که دید آن اغلب به سمت خورشید و شرق است. وی افزود: در این گور هم اشیای تدفینی وجود نداشت که احتمال دادیم اشیا از جنس مواد آلی و فسادپذیر بوده و در گذر زمان به خاک تبدیل شده است چون برخلاف گورهای خمره ای که اغتشاش در آن دیده می شد منطقه کارگاه 103 کاملا بکر بود و حفاری قاچاقی در آن انجام نشده چون کسی تشخیص نداده بود که این منطقه محوطه باستانی است و اگر بر فرض هم دستبردی به گور زده شده باشد مربوط به هزاران سال قبل و همان زمان اولیه بوده است. آثار تاریخی سرگردان و محوطه ای که پیش از کاوش زیر آب می رود اما با کشف این محوطه های باستانی و آثار تاریخی آنچه دل دوستداران تاریخ و فرهنگ کهن این خاک و ساکنان این منطقه را به درد می آورد این است که چرا پیش از اجرای طرح هایی چون این سد تمام زوایای کار بررسی نمی شود که پس از تصمیات نهایی تازه بخواهند به حال مسئله ای مهم مانند کاوش ها و مطالعات باستان شناسی فکری بکنند آن هم زمانی که کار از کار گذشته و بخشی از منطقه پیش از دسترسی باستان شناسان به زیر آب رفته است. مسئله دیگر اینکه اکنون که بخشی از کار انجام پذیرفته و باستان شناسان به یافته های ارزشمندی رسیده اند چرا باید به دلیل کمبود اعتبارات این پروژه به تعویق بیفتد و بدتر از آن در این دیار کهن نباید موزه و یا محلی مناسب برای نگهداری آثار کشف شده باشد تا به اجبار سرمایه های اینچنینی از منطقه خارج شود. مطلبی که کاظم عرب هم به آن اشاره کرد و اظهار داشت: تا زمان آغاز فاز 3 ممکن است بخشی از محوطه مورد نظر را آب گرفته باشد اما براساس گفته مسئولان شد بخش عمده ای از منطقه مورد نظر تا پایان کار زیر آب نمی رود. محمدحسین ماهری از اعضای انجمن وردپاتکان هم در این باره به ذاکرنیوز گفت: با پیگیری های دکتر چوبک و دکتر کاظم عرب پژوهش ها در منطقه کوچری از یک سال پیش آغاز شد که البته به دلیل شروع آبگیری سد بخشی از منطقه از دسترس باستان شناسان خارج شد و فرصت کاوش های بیشتر و کسب نتایج متنوع تری را از آنها گرفت. در این بین مسئله ای که همه به اتفاق بر آن تاکید دارند حفظ این آثار ارزشمند و ایجاد مکانی مناسب برای نگهداری آنان در شهرستان گلپایگان است همانطور که دکتر عرب هم بیان کرده بود که چون شهرستان گلپایگان موزه ندارد بهتر است با رعایت موازین قانونی و نظارات اداره کل استان این اشیا در نمایندگی میراث فرهنگی گلپایگان بماند و از منطقه خارج نشود. محسن جمالی پژوهشگر سنگ نگاره ها هم در این باره گفت: آنچه انتظارمی رود این است که بر پایه پژوهش های صورت گرفته اقدامات موثری برای جابجایی سنگ نگاره های این منطقه یا حداقل تعدادی از بوم های سنگی دارای اهمیت انجام گیرد. وی تصریح کرد: یا با احداث باغ موزه ای برای نگهداری مناسب این آثار چندین هزار ساله در نزدیکی سد کوچری و در مکانی گردشگری شرایطی برای بازدید گردشگران و پژوهشگران آثار تاریخی فراهم آید. همچنین آثار و شواهدی که از تپه های تاریخی این منطقه توسط کاوش های هیئت باستان شناسی پژوهشکده به دست آمده است در موزه ای در همین مکان نگهداری شود. اما تاریخ دوباره تکرار می شود و همانگونه که خانه ها و گورستان های این منطقه هزاران سال پیش زیر زمین دفن شد تا در این دوران سربرآورد امروز هم خانه و کاشانه مردم روستای زیبای کوچری و گورستان این منطقه زیر آب مدفون شد. انگار سرنوشت از هزاره های کهن تا به امروز کوچ روی را برای ساکنان کوچری رقم زده است با این تفاوت که در دوران باستان این اقوام برای رفع نیازهای خود و به دلیل شیوه زندگی از این منطقه کوچ کردند اما ساکنان امروزی کوچری به خاطر سیراب کردن هموطنان خود در 11 شهر دیگر از محل سکونت خود کوچ کردند و با چشمان خود شاهد غرق شدن سکونتگاه زیبای خود بودند. گزارش از فاطمه حاجی نوروزی
دوشنبه ، ۲۳آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ذاکرنیوز]
[مشاهده در: www.zakernews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 11]
-
گوناگون
پربازدیدترینها