تبلیغات
تبلیغات متنی
رسانه حرف تو - مقایسه و اشتراک تجربه خرید
آموزشگاه آرایشگری مردانه شفیع رسالت
تاثیر رنگ لباس بر تعاملات انسانی
محبوبترینها
بررسی دلایل قانع کننده برای خرید صنایع دستی اصفهان
راه های جلوگیری از جریمه های قبض برق
آشنایی با سایت قو ایران بهترین سایت آگهی و تبلیغات در کشور
بهترین شرکت‌های مهندسی در آلمان
صفر تا صد حق بیمه 1403! فرمول محاسبه حق بیمه
نقش هدایای سازمانی در افزایش انگیزه و تعهد کارکنان
کلینیک پروتز و ساخت اندام مصنوعی دکتر اجرائی
چگونه می‌توانیم با ترانسفر وایز پول جابجا کنیم؟
بهترین مدل‌های [صندلی گیمینگ] براساس نقد و بررسی کاربران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1805728422
ساخت باریکترین ماده دنیا (+عکس)
واضح آرشیو وب فارسی:عصر ایران: ساخت باریکترین ماده دنیا (+عکس)
به عقیده محققان، وقتی درباره مواد در مقیاس نانویی صحبت می کنیم باید انتظار ساختارهای مستحکم تری را نسبت به آنچه در ذهن داریم داشته باشیم اما وقتی یک گام به جلو برداشته و می خواهیم آنها را در دنیای میکرو مورد استفاده قرار دهیم کار دشوار می شود زیرا امکان از هم فروپاشی ساختار یکپارچه آنها وجود دارد.
مهر - باریکترین ماده جهان که بتوان آن را با دست برداشت و خم کرد توسط محققان دانشگاه پنسیلوانیا و با حضور یک محقق ایرانی ساخته شد.
از این دستاورد می توان به عنوان پیشرفتی چشمگیر در مهندسی و طراحی ساختارها یاد کرد.
این ماده که شاید بهتر باشد آن را صفحه بنامیم و هزاران بار از ورقه کاغذ نازکتر است از اکسید آلومینیوم ساخته شده و جالب اینکه تنها ۲۵ تا ۱۰۰ میکرون ضخامت دارد.
چالشی که محققان در ارایه این نوآوری با آن روبرو بوده اند این بوده که ماده ای تولید کنند که قابلیت دستکاری شدن را داشته باشد و در عین حال بدون نیاز به هیچگونه حمایت فیزیکی بتواند یکپارچگی خود را حفظ کند.
جزئیات این نوآوری در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: عصر ایران]
[مشاهده در: www.asriran.com]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 86]
-
گوناگون
پربازدیدترینها