واضح آرشیو وب فارسی:هدانا: تعداد زیادی از جانوران مختلف در فصل زمستان به خواب طولانی فرو می روند اما انسان ها با این که در این روزهای سرد، خواب آلوده می شوند اما از این قاعده مستثنی هستند. به گزارش ایسنا، بسیاری از افراد در فصل زمستان احساس خواب آلودگی می کنند اما گونه های جانوری اغلب یک گام پیش تر رفته و به خواب زمستانی فرو می روند. برای مثال موش های زمستان خواب در این فصل به زیرزمین فرو می روند، خفاش ها با پناه بردن به زیر شیروانی یا غارها خواب زمستانی خود را آغاز می کنند، خرس ها برای خواب زمستانی به لانه های خود می روند و در واقع تمامی گونه های حیوانی از حشرات و دوزیستان گرفته تا پرندگان و میمون ها به خواب زمستانی می روند که به نظر برای آنها مفید است. اما در فصل زمستان که هوا سردتر شده و روزها کوتاه تر می شوند چرا انسان ها نمی توانند برای طولانی مدت به خواب بروند. اگر این خواب طولانی مفید است چرا انسان ها از آن محروم هستند؟ برای درک این موضوع ابتدا بهتر است بدانیم که چرا حیوانات به خواب زمستانی می روند. آشکارترین دلیل برای خواب زمستانی حیوانات محفوظ ماندن از سرماست. خواب زمستانی دوره طولانی حفظ انرژی است. بدن آرام می شود و میزان دمای بدن، سوخت و ساز و ضربان قلب کاهش می یابد. همچنین از آنجایی که در فصل زمستان پیدا کردن مواد غذایی برای جانوران سخت تر است بسیاری از آنها خود را در تابستان تامین کرده و در مدت زمان این خواب زمستانی از ذخایر چربی خود استفاده می کنند. خواب زمستانی در مناطق نیم کره شمالی متداول تر است. بیشتر مناطق در نیمکره جنوبی به خط استوا نزدیک تر هستند و زمستان ها در این نیمکره معتدل تر است. هرچند مشاهده می شود برخی گونه های جانوری در اقلیم های گرم هم به خواب زمستانی فرو می روند که از آن جمله می توان به «لمور کوتوله سیبری» در ماداگاسکار اشاره کرد. همچنین خواب زمستانی تنها به ماه های سرد محدود نمی شود. مطالعه انجام شده در سال 2015 روی موش های زمستان خواب نشان می دهد این جانوران حتی پس از به اتمام رسیدن فصل سرما هم به خواب زمستانی خود ادامه می دهند. برخی از جانوران در زیرزمین و برای مدت 11 ماه در سال به خواب زمستانی می روند. «کلائودیا بیئبر»، یکی از نویسندگان این مطالعه از دانشگاه دامپزشکی وین گفت: این دوره طولانی مدت غیبت به حساب می آید چراکه ماه های سرد تنها چهار تا پنج ماه است بنابراین باید دلایل دیگری برای خواب زمستانی وجود داشته باشد. کارشناسان حیات وحش در مورد موش های زمستان خواب معتقدند که رفتار درختان «راش» محلی اروپا در خواب زمستانی این جانوران نقش دارد. این درختان دانه هایی تولید می کنند که منبع تغذیه موش های زمستان خواب به حساب می آیند. در برخی از سال ها تولید این دانه ها به بیشترین میزان می رسد. گاهی اوقات موش های زمستان خواب این وضعیت را پیش بینی می کنند و اگر عکس این وضعیت رخ داده و تولید دانه ها کاهش پیدا کند، موش ها در زیر زمین می مانند. البته منابع غذایی دیگری هم برای این جانوران وجود دارد اما موش های زمستان خواب برای تولید مثل نیاز دارند که دانه های بیشتری مصرف کنند. آنها می توانند از میوه هایی همچون سیب هم تغذیه کنند اما میوه ها تنها برای رفع گرسنگی مناسب هستند اما برای تولید مثل کافی نیستند. «توماس راف» نیز از دانشگاه دامپزشکی وین گفت: تا همین اواخر افراد تصور می کردند خواب زمستانی تنها برای حفظ انرژی و دفاعی در مقابل هوای سرد و کمبود غذاست اما اکنون می توان اظهار کرد که این رفتار خاص، بیشتر جهت مقابله با حیوانات شکارچی است زیرا شانس بقا در مدت زمان خواب زمستانی نزدیک به 100 درصد است. با این حال در مورد بدن انسان مشاهده می شود که فاقد برخی از این توانمندی های کلیدی است. به طور مثال قلب انسان زمانی که خیلی سرد باشد نمی تواند عملکرد داشته باشد. همچنین قلب در واکنش به کلسیم منقبض می شود و در اثر تجمیع آن در اطراف قلب سکته رخ می دهد. اما قلب حیواناتی که به خواب زمستانی می روند به هنگام اینکه دمای بدن به یک درجه سانتیگراد برسد همچنان ضربان دارد. به گزارش شبکه خبری بی بی سی، به علاوه شاید این پرسش مطرح شود که چرا انسان ها فاقد این توانایی هستند؟ سبک زندگی می تواند یک عامل کلیدی باشد. انسان هایی که در آفریقای استوایی زندگی می کنند به ذخایر غذایی دسترسی دارند و در نتیجه لازم نیست برای فرار از این شرایط سخت به خواب زمستانی بروند. همچنین انسان ها از شکارچیانی به حساب می آیند که می توانند با حیوانات بزرگتر از خود هم مقابله کنند.
یکشنبه ، ۲۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: هدانا]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 30]