تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
بهترین سایتهای خرید تیک آبی رسمی اینستاگرام در ایران
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1814727483
غول اقتصادی و کوتوله سیاسی و دنباله روی کورکورانه از آمریکا
واضح آرشیو وب فارسی:ایرنا: نشریه دیپلمات: "غول اقتصادی و کوتوله سیاسی" و دنباله روی کورکورانه از آمریکا تهران - ایرنا - نشریه دیپلمات نوشت: سومین اقتصاد بزرگ جهان؛ "غول اقتصادی و کوتوله سیاسی " که طالب کرسی دائم شورای امنیت هم هست؛ تا کی می خواهد کورکورانه دنباله روی دیپلماسی آمریکا بماند؟
به گزارش روز یکشنبه ایرنا، این هفته نامه ژاپنی در تحلیلی در باره جایگاه سیاسی ژاپن در جهان و نقد عملکرد ساسی دولت آبه نوشت:در بحبوحه ای که دیدگان جهان خیره به توسعه طلبی های شتابان و گسترده چین در دریای جنوبی مانده است, "شینزو آبه" نخست وزیر ژاپن برخلاف رویه معمول این امپراطوری میانه , جاه طلبی یک دیپلماسی فعال را دنبال می کند .این رویکرد آبه قرین موفقیت هایی هم بوده است .اما معلوم نیست آیا کشورهایی که آبه با آنها اظهار دوستی کرده است کاملا با طرح " حلقه دمکراسیها" برای مهار کردن چین کمونیست در کارشان موفق بوده اند یا نه . اصلا معلوم نیست آیا همه این کشورها به نوبه خود یک دمکراسی الگو هستند یا نه .در واقع بسیاری از این کشورها فقط از دشمنی میان دومین و سومین اقتصادهای بزرگ جهان , شامل چین و ژاپن سود می برند .ژاپن به رغم آنکه همچنان به ائتلاف سنتی اش با آمریکا چسبیده است و به طور غیر قابل اجتناب نیروی نیابتی منافع آمریکاست, اما همزمان , آبه در رویکردهای دیپلماتیکش مصمم است.وفاداری دیپلماتیک ژاپن شاید نوعی تظاهر دیپلماتیک باشد.ژاپن کشوری است بزرگ و پیشرفته و ازحیث فرهنگی فوق العاده غنی .این کشور در مقام سومین اقتصاد بزرگ جهان, قابل احترام بوده و با سابقه درخشان هفت دهه ای اش به عنوان یک کشور صلح طلب که از تجدید حیات دمکراتیک خود بعد از جنگ جهانی دوم سود می برد, نگریسته می شود .و اما, این غول اقتصادی و کوتوله سیاسی , همچنان در سایه آمریکا مستتر است , گویی هنوز هم در دوران اشغال آمریکا به سر می برد آنگونه که بعد از پایان جنگ گرفتار آن شده بود.ژاپن دنیا را از منشور آمریکا نگاه می کند و همواره گزینه های دیپلماتیکش همانهایی است که مورد قبول واشنگتن است.این اتکاء بیش از حد به آمریکا در مواردی متعدد باعث شده است تا دیپلماسی ژاپن در تناقض آشکار با منافع این کشور پیش برود.آخرین مصداق آن رای گیری اوائل نوامبر در سازمان ملل برای تصویب قطعنامه ای با عنوان منع استفاده از تسلیحات هسته ای بود که ژاپن به آن رای ممتنع داد . برای ژاپنی که همواره خود را اولین قربانی بمب اتم معرفی می کنند این رای حقیقتا جای شگفتی داشت.تحلیلگران سیاسی علت این اعلام موضع ژاپن را مخالفت آمریکا با این قطعنامه دانستند , البته ژاپن به نسخه اصلاح شده این مصوبه رای مثبت داد.ژاپن با انحصار دیپلماتیک گره خورده اش به آمریکا , خود را از بسیاری از احتمالات دیپلماتیک از جمله دوستی با همسایگانش محروم ساخت. همین رویکرد باعث منزوی شدن ژاپن از بقیه جهان شد و موجب شده است تا ژاپن هرگز دوستی برای تمام فصول نداشته باشد.مشهود ترین مصداق این انزوا در مارس 2015 آشکار شد یعنی تاریخی که چین "بانک سرمایه گذاری در زیرساختهای آسیا " را راه اندازی کرد.آمریکا به شدت با تاسیس این بانک مخالفت کرد و بدیهی است که ژاپن هم به تبع آن از در مخالفت با این بانک درآمد و همصدا با واشنگتن نفس وجود این بانک را به چالش کشاندن نظام بین المللی مالی دانست که عنان رهبری آن در دستان آمریکاست .ژاپن در حالی با راه اندازی این بانک ضدیت ورزید که تقریبا همه دوستان ژاپن در جهان موافق راه اندازی آن بودند و شتابان به استقبال چین و طرحش رفتند بدون آنکه حتی با توکیو مشورت کنند .در واقع همه این دوستان با این عملشان به ژاپن گفتند؛ "بنشین سرجایت".در حقیقت, اتکاء بیش از حد توکیو به واشنگتن ؛ عامل عجز و ناتوانی دیپلماتهای ژاپنی است چنانچه آنها هرگز خارج از چارچوب امریکا فکر نمی کنند و نسبت به طرز تفکر سایر نقاط جهان بی اعتنایند.این تئوری مصادیق متعددی دارد.دولت ژاپن در ماه نوامبر پرافتخار ترین مدال کشور را به "دونالد رامسفلد" وزیر دفاع سالها قبل آمریکا و معمار اصلی جنگ عراق اعطا کرد.به نظر می رسد که توکیو هرگز یادداشتهای حقایق جنگ عراق و رامسفلد را مرور نکرده است .این تصمیم گیری ژاپن برای جهان محلی از اعراب باقی نگذاشت که جنگی را که همه جهان آن را یک "خطای فاجعه آمیز " می دانند, توکیو آن را یک عمل صحیح به حساب می آورد .اما گویی امروز ملی گراها در ژاپن دیگر به این ادراک رسیده اند که جهان خارج از منشور آنها به دنیا نگاه نمی کند به خصوص جهانی که در دوران جنگ جهانی دوم ضربات و خسارتهای سنگینی را از ژاپن دریافت کرد .جهان هرگز خاطره تهاجم امپراطوری ژاپن به آسیا , بهره کشی نظامیان ژاپنی از زنان مناطق تحت اشغال آن و یا "تجاوز نانجینگ" را فراموش نمی کند ژاپن 20 سال تمام در تلاشی ناموفق به دنبال آن است که "کمیسیون حقوق بشر" سازمان ملل گزارش مستند خود مربوط به سال 1996 را که در آن توکیو بابت عمل " بهره کشی از زنان " محکوم شده است- اقدامی که کشورهای قربانی از آن به "برده داری جنسی زنان " توسط نظامیان ژاپنی در دوران جنگ جهانی دوم یاد می کنند- را ملغی اعلام کند. در دوران جنگ جهانی دوم زنان سرزمینهایی که ژاپن آنها را اشغال می کرد وادار به برده داری جنسی توسط سربازان ژاپنی می شدند .ژاپن می گوید که این گزارش بر اساس اطلاعات کذب تنظیم شده است.سازمان ملل اسناد ارائه شده توسط ژاپن برای ملغی اعلام شدن این گزارش را ناکافی و این گزارش را تزلزل ناپذیر دانسته است.بابت این حقایق تاریخی , بسیاری از شهرها و ایالتهای آمریکا هم اقداماتی در گرامیداشت و یادبود قربانیان این جنایتهای جنگی ژاپن انجام داده اند. از جمله در شهر "سانفرانسیسکو " مجسمه هایی برای یادبود قربانیان این رفتار شنیع نظامیان سالهای دور ژاپن ساخته و نصب شده است و مخالفت ژاپن هم نتوانست مانع از این اقدام مسئولان شهری سانفرانسیسکو شود.کنگره آمریکا هم در سال 2007 قطعنامه ای را در محکومیت ژاپن بابت رفتارهای این کشور در دوران جنگ تصویب کرد.ژاپن یک بار هم در ماه اکتبر با سازمان ملل در قرائت تاریخ درگیر شد .سازمان علمی - فرهنگی - آموزشی سازمان ملل "یونسکو" سه سند تاریخی ژاپن را ثبت جهانی کرد . ژاپن از اینکه توسط یونسکو به رسمیت شناخته شده و مکان هایی از آن به ثبت میراث جهانی رسیده است به خود مباهات می کند .اما توکیو در عوض , از اینکه یونسکو اسناد چین در باره "قتل عام نانکینز "را نیز به رسمیت شناخته به شدت مخالف است.قانونگذاران ژاپن بر دولت فشار وارد می آورند که رسما به یونسکو بابت این اقدام اعتراض کند و تهدید کرده اند که اگر دولت اینگونه عمل نکند تامین اعتبارهای آن را قطع خواهند کرد .صرف نظر از اینکه حق با کیست , اما نفس عمل ارعاب و تهدید یکی از نهادهای سازمان ملل به نوبه خود دلیل موجهی است برای مخدوش شدن وجهه بین المللی ژاپن.ژاپن می گوید که چین با ارائه اسناد در مورد قتل عام نانکینگ در واقع دارد یونسکو را سیاسی می کند .اما همین اتهام را روسیه هم به ژاپن وارد می داند . روسیه هم از بابت اینکه ژاپن اسنادی را به ثبت جهانی رسانده که مربوط به چندین دهه بازداشت صدها هزار زندانی ژاپنی در "سیبری" در پایان جنگ جهانی دوم است به توکیو معترض است.مصداق دیگری هم از تحریف حقایق به دست توکیو موجود است که مربوط به تاریخ نیست و مربوط به زمان حاضر است .گزارشگر سازمان ملل در امر آزادی بیان قرار بود اوائل ماه دسامبر به توکیو سفر کند و پیرامون اتهام هایی که بر توکیو در مورد نقض آزادی بیان مطرح است تحقیق و تفحص کند . اما دولت ژاپن از این مقام مسئول سازمان ملل خواست که برنامه سفرش را لغو کند.همین رفتار توکیو شکی در دل منتقدان آن باقی نگذاشت که ژاپن دارد چیزی را پنهان می کند و به صراحت آزادی بیان را نقض کرده است و فشار سیاسی بر رسانه ها وارد می آورد .اگر اتهام نقض آزادی بیان در ژاپن صحت داشته باشد , در آن صورت تنزل رتبه ژاپن در میان کشورهای جهان از حیث رعایت آزادی مطبوعات سیری شتابان تر به خود خواهد گرفت . رتبه ژاپن در سال 2010 در این جدول مکان یازدهم جهان بود , در سال 2013 ژاپن در رتبه پنجاه و سوم و در سال 2014 در مکان پنجاه و نهم و در سال 2015 در میان 180 کشور جهان در رتبه شصت ویکم این جدول تنزل کرد.ژاپن با این پرونده تاریک از حیث رعایت آزادی مطبوعات , نباید امیدی به اجابت شدن خواستش برای عضویت دائم در شورای امینت سازمان ملل داشته باشد.حزب حاکم "لیبرال دمکراتیک " ژاپن متهم است که مرتب فشارهایی بر رسانه ها وارد می آورد.گهگاه هم خبرنگاران خارجی هدف این فشارها قرار می گیرند. اتهام این خبرنگاران این است که برخلاف همقطاران " با نزاکت و مودب " ژاپنی خود هرگز اصل نپرسیدن سوالهای شرم آور و یا تهیه گزارشهای خبری خجل کننده را رعایت نمی کنند .در آوریل 2015 خبرنگار آلمانی در ژاپن که برای روزنامه "فرانکفورتر آلگماینه " کار می کرد به دلیل آنکه در این روزنامه از رویکردهای تجدید نظر طلبانه شینزو آبه انتقاد کرده بود از سوی سیاستمداران ژاپنی به " ضد ژاپن " بودن متهم شد .حتی یک دیپلمات ژاپنی به دفتر این روزنامه در فرانکفورت مراجعه کرد و این خبرنگار را به تهیه گزارش مذبوحانه بدون سند و مدرک و اینکه این خبرنگار برای چین کار می کند متهم کرد .*نویسنده این مقاله، دیپلمات بازنشسته فرانسوی است که متولد تایوان و تحصیلکرده ژاپن است و مدتی به عنوان دیپلمات فرانسوی در کشورهای ژاپن, آمریکا , سنگاپور و چین کار کرده است .آساق**1591**1446*
22/09/1394
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: ایرنا]
[مشاهده در: www.irna.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 13]
-
گوناگون
پربازدیدترینها