تبلیغات
تبلیغات متنی
محبوبترینها
ساقدوش کیست ؟ | وظیفه ساقدوش در مراسم عقد و عروسی چیست ؟
قایق‌سواری تالاب انزلی؛ تجربه‌ای متفاوت با چاشنی تخفیف
چگونه ویزای توریستی فرانسه را بگیریم؟
معرفی و فروش بوته گرافیتی ریخته گری
بهترین بروکر برای معاملات فارکس در سال 2024
تجربه رانندگی با لندکروز در جزیره قشم؛ لوکس‌ترین انتخاب
اکسپرتاپ: 10 شغل پردرآمد برای مهاجران کاری در کانادا
صفحه اول
آرشیو مطالب
ورود/عضویت
هواشناسی
قیمت طلا سکه و ارز
قیمت خودرو
مطالب در سایت شما
تبادل لینک
ارتباط با ما
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
مطالب سایت سرگرمی سبک زندگی سینما و تلویزیون فرهنگ و هنر پزشکی و سلامت اجتماع و خانواده تصویری دین و اندیشه ورزش اقتصادی سیاسی حوادث علم و فناوری سایتهای دانلود گوناگون
آمار وبسایت
تعداد کل بازدیدها :
1816256428
روایت «بشارت آخر صفر» درباره چه کسی بیان شد
واضح آرشیو وب فارسی:خبرنامه دانشجویان ایران: خبرنامه دانشجویان ایران: روایت خروج ماه صفر در مقام بیان جایگاه و منزلت «ابوذر» صحابی خستگی ناپذیر است و خبردادن از پایان یک ماه فقط نشانه ای است تا دیگران بفهمند او اهل بهشت است، نه به سبب یک بشارت ساده، بلکه به خاطر ایستادگی بر مودت اهل بیت پیامبر(ص). برخی مردم شب گذشته (شنبه 21 آذر ماه) با تجمع مقابل مساجد به خیال خود پایان ماه صفر را بشارت می دادند و تنها به یک مسجد اکتفا نکرده بلکه برخی افراد مصمم بودن با حضور در درب هفت مسجد این رفتار خود را به طور کامل انجام دهند. استدلال این افراد بر اساس روایتی است که گفته می شود: «من بشّرنی بخروج صفر بشّرته بالجنّة»، اما آیا این مطلب مستند روایی و اعتقادی دارد؟ پاسخ این سؤال را از مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم جویا شدیم که در ادامه می آید: روایت بشارت روز آخر صفر معتبر نیست روایت «من بشّرنی بخروج صفر بشّرته بالجنّة» روایتی است که در هیچ منبع روایی معتبر و قابل اعتنا نیامده است، تنها در کتاب «عجائب المخلوقات و غرائب الموجودات و آثارالبلاد و اخبارالعباد» نوشته مرحوم زکریا بن محمد بن محمودالقزوینی متوفی 683 هجری به آن اشاره شده که این نقل هم بدون سند رجالی است، کتاب مذکور نیز در اعتبار اسنادی دچار شبهه و تردیدهای جدی است. مرحوم میرزا جوادآقا ملکی تبریزی رحمةالله علیه در کتاب المراقبات، به مناسبت ماه صفر، به این نقل اشاره و آن را دور از عقل معرفی می کند.(1) مرحوم علامه محمدتقی جعفری نیز در شرح بر مثنوی معنوی آنجایی که مولوی به این مضمون اشاره دارد، می نویسد: «روایت فوق مأخذ معتبری ندارد، از میرداماد نقل شده است که روایت مجعول است. همچنین با نظر به اینکه بشارت به پایان یافتن یک ماه، مانند پایان یافتن روز برای همه معلوم می شود، پاداش بشارت پایان یافتن یک ماه را بهشت قرار دادن فوق العاده بعید به نظر می رسد».(2) اتفاقاً روایتی دیگر به این مضمون در کتب معتبر روایی و با سند معتبر ذکر شده است؛ اما هدف از روایت، تضمین یا بشارت بر بهشت در مقابل خبر خروج از ماه نیست، بلکه این گفت وگو نشانه ای برای معرفی شخصیت صحابی ارجمند رسول خدا(ص)، ابوذر غفاری است. خبری که منجر به شناخت فرد بهشتی شد مرحوم شیخ صدوق در دو کتاب ارزشمند «علل الشرایع» و «معانی الاخبار» به سند متعبر از ابن عباس نقل می کند: روزی نبی اکرم(ص) در مسجد قبا نشسته بودند و جمعی از صحابه به نزد آن حضرت(ص) شرف حضور داشتند. حضرت(ص) فرمودند: اولین کسی که بر شما وارد شود، اهل بهشت است. اصحاب که این کلام را شنیدند، برخی از آن ها از جا برخاسته و بیرون رفتند و هر کدام سعی داشتند زودتر از دیگری به مسجد برگردد تا اولین نفر محسوب شده و بدین ترتیب در زمره بهشتیان باشد. پیامبر(ص) از حرکت ایشان آگاه شدند، خطاب به جماعت باقی مانده، فرمودند: به زودی جماعتی بر شما وارد می شوند که هر یک بر دیگری پیشی می گیرد، «فمن بشّرنی بخروج آذار فله الجنّة»؛ آنکه بشارت به من دهد که ماه آذار(3) خارج شده، اهل بهشت است. جماعتی که بیرون رفته بودند، بازگشتند و در میان ایشان ابوذر رحمة الله علیه بود، رسول خدا(ص) فرمودند: در چه ماهی از ماه های رومی هستیم؟ ابوذر عرض کرد: یا رسول الله! ماه آذار خارج شده است. پیامبر(ص) فرمودند: من خود این را می دانستم، منتهی خواستم این جماعت بدانند که تو مردی از اهل بهشت هستی و چگونه چنین نباشد و حال آنکه بعد از من، تو را به جرم محبت به اهل بیتم، از حرم من طرد می کنند و از آن پس تنها زندگی کرده و غریب و تنها خواهی مرد و جماعتی به واسطه تو سعادتمند خواهند شد. آنان کسانی هستند که در تجهیز و تدفین تو سعی خواهند کرد، ایشان رفیقان من در بهشت جاوید خواهند بود، همان بهشتی که حق تعالی وعده اش را به متقین داده است.(4) چنانچه ملاحظه کردید، این روایت در مقام بیان جایگاه و منزلت این صحابی خستگی ناپذیر است و خبردادن از پایان یک ماه فقط نشانه ای است تا دیگران بفهمند او اهل بهشت است، نه به سبب یک بشارت ساده، بلکه به خاطر ایستادگی بر مودت اهل بیت پیامبر(ص). رسول هدایت و رحمت به این نکته توجه داشتند که آیندگان شاید به اشتباه بیفتند، چنانچه اصحاب حضرت نیز مرتکب این فهم خطا شدند و صرف بشارت دادن به خروج ماه را عامل بهشتی شدن پنداشتند؛ لذا فرمودند: من خود می دانستم و لکن می خواستم این جمعیت بدانند ابوذر کیست. در میان اهل سنت، احمدبن حنبل این روایت را جزو جعلیات دانسته و اشارات دیگران به این مطلب نیز مستند به سخن احمدبن حنبل است(5) و انکار چنین روایتی از جانب اهل سنت بعید به نظر نمی آید؛ چرا که این روایت در فضایل و مناقب اهل بیت(ع) و محبان آن هاست و بدخواهان و حاکمان وقت همواره سعی در تحریف و فراموشی آن داشته اند. پی نوشت ها: 1. المراقبات؛ میرزاجواد ملکی تبریزی، ص36. 2. تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی جلال الدین محمد مولوی؛ محمدتقی جعفری، ج10، ص455 - 457. 3. «آذار» ماه سوم از سال رومی است، این ماه دارای 31 روز و ماه اول از فصل بهار است. 4. علل الشرایع؛ شیخ صدوق، ج1، ص175 - 176 و معانی الأخبار؛ شیخ صدوق، ص204 - 205. 5. مقدمة ابن الصلاح؛ عثمان بن عبدالرحمن الشهرزوری، ص161. منبع: فارس
یکشنبه ، ۲۲آذر۱۳۹۴
[مشاهده متن کامل خبر]
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: خبرنامه دانشجویان ایران]
[مشاهده در: www.iusnews.ir]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 14]
-
گوناگون
پربازدیدترینها