واضح آرشیو وب فارسی:برترین ها:
شغلی با سرمایهگذاری پایین و درآمد بالا
خیلی از شما جوانها دوست دارید کسب و کار تازهای راهاندازی کنید و از پشت میزنشینی و کارمندی خستهشده اید.
روزنامه ایران - الهام جعفری: خیلی از شما جوانها دوست دارید کسب و کار تازهای راهاندازی کنید و از پشت میزنشینی و کارمندی خستهشده اید.
دوست دارید کاری برای خودتان دست و پا کنید که خودتان رئیس خودتان باشید و به قول معروف آقای خودتان باشید. بد نیست این نکته را بدانید که راهاندازی کسب و کار روندی است که فقط با اراده همراه است.
یعنی منتظر پیش آمدن شرایط آن نباشید بلکه باید شرایط آن را خلق کنید. هرچند که مهارت نقش کلیدی در موفقیت شما بازی میکند اما کسب مهارت در زمانی محدود میسر است و اگر ارادهای در کار نباشد، ایده به تنهایی کارساز نیست.
اینها بخشی از سخنان «مهدی محمدی» جوانی است که به کار روغنگیری مشغول است، شغلی با قدمت کهن که به آن عصاری هم میگویند. او درباره کسب و کارش توضیحات کاملی داده که خواندنش تجربه تازهای را پیش روی علاقهمندان میگذارد.
توصیههای مهدی
مهدی فقط یک توصیه برای جوانها دارد. او میگوید: «در این حرفه اجازه ندهید تولید محصولات صنعتی مانع فعالیت شما شود. یعنی مطمئن باشید که محصولات سنتی، بازار خودش را دارد و با این تصور که محصولات صنعتی بازار را قبضه کردهاند دست از تولید برندارید. اراده کنید و پیش بروید.»
تغییر مسیر: از تجارت به تولید
مهدی 32 ساله دیپلمه است و در انتخابش کاری متفاوت را انتخاب کرد و وارد بازار آن شد. او که شکل فعالیتش را از تجارت به تولید تغییر داده به ما میگوید: «از 8 سال پیش کم کم با کنجد افغانستان و روغن آن آشنا شدم. از 3 سال پیش هم کارگاه روغنگیری را به طور رسمی راهاندازی کردم و در حال حاضر از بازار کارم راضی هستم.»
این جوان که رضایت شغلی را از لحن صدایش میتوان فهمید، از بازار رو به رشد این حرفه میگوید: «چندسالی است که بازار روغن دانههای گیاهی مثل کتان، ذرت، سویا، کلزا، بادام، پسته، هسته انگور، آفتابگردان، فندق، کدو، رازیانه، کانولا و بسیاری از دانههای گیاهی بهجز زیتون پر رونق شده و گرایش مردم به مصرف روغن این دانهها سوق پیدا کرده است.»
روغن کشی جلوی چشمهای مشتری
مهدی از کاربرد روغن کنجد در طبخ مواد غذایی میگوید و ادامه میدهد: «کنجدهای افغانستان به دلیل شرایط آب و هوای آن منطقه و حاصلخیزی آن از کیفیت بهتری برای روغنگیری برخوردار هستند هرچند که ایران هم مزارع کشت کنجد خوبی در مناطق گرمسیر وجود دارد که اغلب از محصولات آن برای تهیه حلوا ارده استفاده میشود.»
او بازار روغن کنجد و سویا را پررونقتر معرفی میکند و میگوید: «آن چیزی که این روزها بر رونق بازار این روغنها بخصوص کنجد افزوده است روغنگیری در جلوی چشمهای مشتریها است به اصطلاح همان مدل بگیر و ببر.
در شرایطی که هشدارهای زیادی را در مورد مصرف نکردن روغنهای صنعتی میشنویم مزاج مصرفی مردم از روغنهای صنعتی به روغنهای غیرصنعتی و به عبارتی طبیعی تغییر پیدا کرده است.
این در حالی است که روغنگیری با دستگاه در جلوی چشم مشتریها رضایت بیشتری را به وجود آورده و یکی از عوامل رونق این بازار محسوب میشود.»
این جوان در نحوه تشخیص روغن معمولی و کنجد خالص به ما اطلاعاتی میدهد و اضافه میکند: «وقتی که روغن معمولی را تست میکنیم حالت چسبندگی در دهان ایجاد میشود که این به معنی ناخالص بودن روغن است ولی در زمان تست کردن روغن خالص انگار آب خوردهایم فقط کمی تلخی احساس میشود و این یکی از نشانههای خالص بودن روغن است که بهتر است همه بدانند.»
مهدی بازار روغنهای دانههای روغنی را قابل رقابت با شرکتهای صنعتی نمیداند و ادامه میدهد: «شرکتهای صنعتی برند هستند و سالهاست که جای خود را در خانههای مردم پیدا کردهاند و از آنجا که روغنهای طبیعی به تازگی وارد بازار شدهاند توان رقابت با محصولات صنعتی را ندارند اما به عنوان یک محصول نوپا و جدید مصرف آن رو به رشد است و بازار کارش رو به گسترش.»
هزینه اولیه و سود ثانویه
مهدی معتقد است که این روزها هزینه اولیه راهاندازی کارگاه روغنگیری بسیار پایین آمده و در ادامه میگوید: «راهاندازی این کارگاه به نوعی شغل خانگی محسوب میشود، با کمترین سرمایه و هزینه. بنابراین جوانها میتوانند به این صنعت به عنوان یک شغل زودبازده نگاه کنند و از مزایای آن بهرهمند شوند.»
او معتقد است که میزان سود در هر کاری به عوامل زیادی بستگی دارد: «هر چه دستگاه شما مجهزتر و پیشرفتهتر باشد و هرچقدر از مواد اولیه با کیفیت بهتری استفاده کنیم و برای به دست آوردن بازار مصرف تلاش کنیم سود بیشتری خواهیم داشت.»
او میگوید: «این کار جزو حرفههایی است که با صنعت کشاورزی ارتباط مستقیمی دارد بنابر این اگر کسی زمین کشاورزی دارد یک گام جلوتر از بقیه است.
هرچند که این روزها بسیاری از جوانهای فعال در این حوزه از کنجدهای افغانی استفاده میکنند اما کنجدهای ایرانی چیزی کمتر از افغانی ندارند و چه بسا محصولات ایرانی از عطر و طعم بیشتری برخوردار هستند.»
او در ادامه به اقدامات اولیه راهاندازی چنین کارگاهی اشاره میکند و میگوید: «اخذ مجوز بهداشت از وزارت بهداشت و اخذ پروانه کسب از انجمن صنفی صنایع روغن کشی از اقدامات اولیه این شغل است که باید جزو مقدمات کار باشد.»
مهدی به اقدامات پس از اخذ مجوزهای لازم اشاره میکند و ادامه میدهد: «دستگاه پرس ابزار اصلی این شغل محسوب میشود که شبیه به چرخ گوشت است و انواع و اقسام گوناگونی دارد و در سایزهای مختلف حجم تولید متفاوتی دارند.»
به گفته مهدی در شروع کار میتوان از معمولیترین و سادهترین نوع دستگاه شروع کرد چرا که تمامی کارها توسط دستگاه انجام میشود. او میگوید: «سادهترین شکل دستگاه موجود برای شروع، دستگاههای «کلدپرس» است که قیمتی حدود 10 میلیون تومان دارد.
اما نوع دیگری از این دستگاه که بیشتر در منازل از آن استفاده میشود با قیمتی حدود 7 میلیون تومان قابل خریداری است. هرچند دستگاه دیگری نیز در بسیاری از مغازهها پرکاربرد است که آن نیز حدود 11 میلیون تومان قیمت دارد.»
او از ابعاد این دستگاهها به ما میگوید و ادامه میدهد: «ابعاد این دستگاه یک متر در دو متر است و کار کردن با آن بسیار ساده بوده و نیاز به مهارت و تخصص خاصی ندارد.
همچنین کار کردن با این دستگاه به فضایی به وسعت 20 مترمربع نیاز داد. این فضا به منظور قراردادن دستگاه و ملزومات آن از جمله بطریهای پلاستیکی، کنجدهای خریداری شده و کنجاله آن کافی است.»
این جوان درباره کنجد به ما میگوید: «کنجدها را به لحاظ مصرف هم میتوان به صورت تن خریداری کرد و هم به صورت کیلویی. در این میان کنجدهایی که پوست آنها جدا نشدهاند مناسبتر هستند و معمولاً کیلویی 7 هزار تومان به فروش میرسند.»
مهدی ادامه میدهد: «از یک کیلو کنجد میتوان حدود نیم کیلو روغن گرفت که معمولاً این روغنها «لرد» دارند که باید چند ساعتی آنها را به حالت سکون قرار داد تا «لرد»ها تهنشین شوند و پس از ته نشین شدن روغنها را در ظرف دیگری قرار داد تا روغنی شفاف و خالص تولید شود که البته این کار در زمانی که مشتری حاضر و ناظر روغنگیری است غیرممکن است.»
او در ادامه از فروش آن در بازار به ما میگوید و اضافه میکند: «روغنهایی که به این روش تهیه میشود قیمتهای متفاوتی دارند و معمولاً تفاوت قیمت آنها به منطقهای که فروش میرود بستگی دارد.
در بعضی از مناطق توان مالی مردم برای خرید روغن خالص پایین است در این صورت ما از سود خود کم میکنیم تا مشتری خود را حفظ کنیم ولی در مناطقی دیگر سود بیشتری داریم. برای مثال در برخی از مناطق روغن را حداقل کیلویی 24 هزار تومان و در برخی مناطق حداکثر 32 هزار تومان به فروش میرسانیم.»
هیچ کاری نشد ندارد
مهدی معتقد است که هیچ کاری نشد ندارد به شرطی که همت کنید و تصمیم بگیرید، بعد هم تأکید میکند: «به این شغل میتوان نگاه کسب و کار خانگی داشت. خانمهایی را میشناسم که با خرید دستگاههای خانگی و کار در منزل مشغول به کار هستند.»
او این کار را تبدیل دانه به روغن و کنجاله میداند که توسط دستگاه انجام میشود. این جوان میگوید: «با این دستگاهها روزانه میتوان از 20 کیلوگرم کنجد 10 کیلو روغن استخراج کرد و اگر از دستگاههای مدرن تری استفاده کنند امکان تولید روزانه 50 کیلو روغن وجود دارد.» این جوان معتقد است که بخشی از مشتریهای این روغنها به صورت غیرمستقیم پیدا میشوند: «معمولاً روغنها پس از آماده شدن به عطاریها و لبنیاتیها فروخته میشود و آنها مشتری خود را پیدا میکنند ولی بقالیها ترجیح میدهند از محصولات صنعتی استفاده کنند تا سنتی.»
مهدی نقش تبلیغات و بازاریابی را در موفقیت این شغل بسیار مهم میداند و بیان میکند: «تولید صرف به تنهایی نمیتواند رمز موفقیت باشد، بلکه باید بتوانید بازار را به دست بگیرید و برای این کار نیاز است که محصول خود را تبلیغ کنید و آن را در پیکهای منطقهای، رسانههای محلی و سایتها معرفی کنید و از فضای مجازی غافل نشوید که این روزها نقش زیادی در معرفی شغل شما و محصول شما دارد.»
تاریخ انتشار: ۲۲ آذر ۱۳۹۴ - ۱۰:۰۲
این صفحه را در گوگل محبوب کنید
[ارسال شده از: برترین ها]
[تعداد بازديد از اين مطلب: 16]